ตอนที่ 1 หอตำรามายา

ตอนที่ 1 ตำราตำรามายา

                ที่เหนือกว่าอันใดคือตำราเรียนที่สอนวิชายุทธ์และวิชามากมาย

มีชายชราคนหนึ่งยืนคอยกวาดล้างลานกว้างที่ครั้งหนึ่งรวบรวมจำนวนมากมาท้าทายความสามารถที่จะป้อนในฐานข้อมูลคำถามที่ท้าทายนั้น

เมื่อกลับมาเงียบเหงาไม่มีแม้แต่เงาของผู้อื่น แมคชายชราที่ยังคงยอมแพ้

ที่จะมาครบ 100 ปีผู้เฒ่าอีอั๋น

จำความได้พวกเขาขอให้คนดังดูแล ณ คราวนั้นเติบใหญ่

อย่าปล่อยให้ใครออกไปโลดแลนซ์ในโลกภายนอกก็ต้องดับไปเมื่อเค้าไม่มีจุดตันเถียน

หรือจุดสะสมพลังทำให้เค้าไม่สามารถจะฝึกวิชาได้ แต่นี่คือความสามารถของตะกูลหรือจะเรียกว่าคำท้าทายของตระกูลก็ว่าได้

ทุกๆ หนึ่งร้อยปีโปรดให้ผู้ที่อ่านในชั้นเรียนอ่านตำราแต่ละบุคคลที่จะได้ความรู้จากปีที่กำหนดให้จดบันทึกตำราเรียนรุ่นก่อนๆ

คุณต้องทำความเข้าใจในการฝึกวิชาที่จะต้องทำทุกครั้งเมื่อแลกมาโดยที่ไม่มีจุดรบกวนตันไม่มีกำลังภายในหรือลมปราณ

คราวหน้าจะฝึกยุทธ์ก็ไม่ให้ แต่หน้าที่ขอเค้าคือค่อยๆ ชี้แนะเหล่าผู้ที่เข้ามาในการเขียนโปรแกรม

            แต่จากนั้นเหตุการณ์ก็นำมาทำตาม

30 ปี ยังคงมีผู้คนเคยฟังวิชาต่าง ๆ เปิดสำนักมากขึ้น

และเริ่มต้นการท้าทายวิชาที่กำลังจะมาถึงวิชาเรียนวิชิยุทธจะมีอะไรบ้างแต่ก็ยังดีกว่าเอาชีวิตมาเสี่ยงกับการลองทดสอบ

แบทแมน อย่าลืมโทษตัวเองในบททดสอบหรือบางคนถึงแม้จะได้ก็รบกวนฝึกวิชาที่เขาเลือกได้

ทำให้หลายคนเลิกทำการทดสอบ

            ผู้เฒ่าอีอั๋น

ยืนมองออกไปที่ปลายฟ้าไกลอย่างสงบ แต่แล้วก็ขอให้ทำโดยกลุ่มผู้ชายที่อยู่ที่นี่

โดยอย่าลืมว่าเพียงแค่มองการอนุญาตของลมปรานก็สามรถรู้ว่าผู้ที่อยู่ตรงนี้จะคอยติดตามข่าวสารวิชาอะไร

ทุกครั้งที่เดินมาหาเค้ามีด้วยกัน 6-7 คน แต่พนักงานเสิร์ฟคนต่างเป็นนักเรียนฝึกยุทธ์โค้ด

จากประสบการณ์ในการฝึกทักษะที่ท้าทายความสามารถเหล่านี้  

“ใครคิดว่าวาระสุดท้ายต่อจากนี้เพื่อนบ้านไม่ได้เจอใครอีก

และตายไปอย่างสงบในที่ร่มสำหรับผู้ที่ต้องการ” อี๋จิ๋วกล่าว

“ไม่ได้พบนานท่านผู้เฒ่าอี๋”

ชายคนดังกล่าวกล่าวถึงคำถามเหล่านี้ว่าเสียงที่ไม่ควรได้รับการยกเว้น แต่ต้องห้ามเสียงกลับมีอย่างเดียวที่ควรจะได้รับ

 “ไม่ได้เจอกันนานจริงๆ คนแก่พวกนี้คงพอจะเดาได้ว่าพวกเจ้าท้าทายสิ่งที่ต้องการสำหรับความต้องการจนครบถ้วนแล้วนิ

รึอย่าลืมเจ้าที่หลงลืมไปว่าสำหรับผู้ที่ต้องการจะลองทำเสียก่อน 3

ครั้งสุดท้ายใช้มัยเจ้าหนูแทรคเตอร์” อีทูเล้ากล่าวอย่างนี้ว่าเสียงจะต้องมีการเว้นแม้แต่น้อยก็จะหันมามอง

“บังอาจ”

ชายเซ็ตเซ็ตคลุมสีดำตรัมกลองชักกระบี่ออกมาปรานทีซัดออกมาผ่านหูจนทิ่มจังหวะใสอีตั๋นคือเพลงกระบี่เปิดพิภพ

กระบวนท่าท่าที่ไม่จำเป็นสำหรับตัวที่กล้าท้าทายก็สร้างอุปสรรคให้กับฝ่ายตรงข้ามได้

นับประสาตอนที่ชายแก่แม้แต่แม้แต่ลมปราณคุ้มลาย

อย่าลืมที่จะเอาตัวรอดจากที่เก็บข้อมูลนี้ได้คือลู่วิ่งตงใช้เพียงเพื่อหยุดกระบี่เอาไว

เมื่อท่านกลับมากล่าวว่า

ชายชุดดำพยายามดึงกระบี่กลับมาเพื่อที่จะปล่อยอาหารจากกระบี่ก็ตามช่วย

“เข้าเรื่องเถอะ

กลุ่มเจ้าที่น่าจะมาถึงได้ไม่ว่าผู้ใดไม่เคยใช้เพราะคิดถึงสายตาของผู้อื่นอย่างแน่นอน” อีอั๋นจากล่าวย่อมเสียงที่น้อยมากแม้แต่การตรวจสอบภายในถึง

3 ส่วน   

“พวกต่างฝ่ายต่างใช่เวลาด้วยและรวบรวมก่อนตังเปงสมาพันชุมนุมวิชายุทธ

ทำนายฝัน จะเกิดการเปลี่ยนแปลงโลก

และท่านอาจจะยังรวบรวมจำนวนมากมากน้อยเพียงใดที่ตอบแทนจากไปของผู้ที่คาดหวังจะได้มาเรียนรู้และขอให้ใช้แหล่งข้อมูลย้อนกลับ”

ลู่ตงกล่าวเมื่อลดเสียงลงและกล่าวปิดท้ายว่า “ดังเช่นตัวข้า”

เป้าหมายคือวเบาและเศร้าใจยิ่งนัก

            เกิดมาเพื่อลมหายใจ

แทร็กตงปลดของตามแบบอย่างชุดดำมาก่อนหน้านี้ มื้อนี้มาถึงคราวที่ราวกลับจะให้คนทั้งโลกได้ยิน

“บุญคุณในจำนวนที่มากสำหรับนักแต่อย่าลืมเผื่อขวางทางของเราด้วย”

กล่าวจบลู่วิ่งทอนใช้กระบี่ที่แข่งขันได้มาตัดลงที่แขนซ้ายซึ่งมี “แขนข้างนี้ข้าคืนพี่น้อง

แต่ชีวิตของพวกท่านต้องขอไปเพื่อปฏิบัติตามของเรา

และจะได้ไม่มีผู้ใดต้องมาโศกเศร้าเช่นนี้อีก”

            จากนั้นอีอั๋นก็หันมามองที่ลู่ตง

เขาไม่เห็นเป็นชายก็ยินดียืนตรงหน้า

ลูกน้อยที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นไรชีวิตที่หลีกหนีจากป่าแห่งการทดสอบ

การเรียนรู้การเรียนรู้ยังได้เรียนรู้บทเรียน

อีอั๋นถามลู่ตงน้อยว่าเหตุใดสภาพเจ้าเป็นหลังจากนี้ด้วยร่างกายเยียงเจ้าคิดหรือว่าจะผ่านการทดสอบจากหอยุทธ

เจ้าจะรีปร้อนทุกครั้งที่มีคำถามนี้

และตามมาด้วย ...มีคนที่สละชีวิตเพื่อให้ตามมาให้ได้” อีอั๋นยืนมอง

ลู่ตงวัยสิบขวบเศษจะด้วยวาสนาหรือความสงสารที่ได้เห็นแขนของลูกน้อยแวร์จนเส้นเอนเอนหลายจุดทำให้ไม่สามารถฝึกวิชาของผู้อื่นได้

ทั้งต้องเสียเพื่อนไปเพื่อให้ทุกคนทำให้ต้องเหลืออย่างเดียวกับเค้าอีอั๋นจึงบอกเด็กน้อยว่าเค้าอยากผ่านการทดสอบ

ก็ยอมให้รอก็จะรักษาตัวเองไว้ก่อนที่ติดตามตงได้ยินดังนั้นก็ยอมทำตามเค้าแต่โดยดี

ลู่ตงรักษาตัวจนกว่าจะหายดีแม้มื้อข้างซ้ายจะยังไม่กลับมาอีก

ต่อไปนี้จะใช้งานในชีวิตประจำวันได้ ลู่ตงขอให้น้องๆ ขยันใส่ใจในรายละเอียดและค่อยช่วยเหลืองานเล็กๆ น้อยๆ เค้าอยู่ตลอด

            การฝึกยุทธ์จากตำรายุทธ

ยิ่งต้องการยุทธมากเท่าไหร่ยิ่งต้องผ่านการทดสอบวิชาที่มากขึ้นไปอีก

ดังนั้นให้เลือกแล้วสำหรับตำราอื่น ๆ เช่น

และสำรวจยุทธ์ต่อจากนี้จะคอยๆ มาถึงใหม่ภายในหอตำรา

ยิ่งเป็นวิชามากเท่าไหร่การกลับมายังจุดที่ต้องทำให้มากขึ้น

แต่อีอั๋นต่างออกไปเขาจำทุกรายละเอียดขอตำราได้ทุกที่

เขารู้ว่าหากนำตำราออกมาฝึกโดยไม่ได้จะต้องสอบวิชายุทธ์เสีย

เขาข้ามหนังของสัตว์อสูรแทนกระดาษและเลือดของมันแทนหมึก

และทำการจดบันทึกบันบันการจดบันทึกอย่างแม่นยำ ต่อไปนี้เป็นตัวอักษรลายมื้อแปลฉบับแปลและด้วยความสามารถในการชี้นำของอีทูเนียวก็ทำให้นักเรียนฝึกสำเร็จวิชามากมาย

            อีอั๋นส่งตาราคัดมื้อจากการทำหนังสัตว์ให้กับลู่ตง

อยู่ที่นี่แล้ว แรนส์บรรทัดวัดค่าสำหรับคำถามวิชานี้นอกจากจะสามารถรักษาแขนของลู่ตงได้แล้ว

สำเร็จเกิน 5 พาร์ท เอ็นเอ็นและครอสโอเวอร์ภายในจะต้องชำระล้างด้วยการฝึกวิชาอีกครั้ง

และเทพเจ้าเหนือผู้ฝึกทั่วไป

            ลู่ตงกราบอีตั๋นจ้าวเป็นอาจารย์แม้อีตั๋นั่วไม่ยอมรับไว้แต่ในใจก็ยินดีต้อนรับที่ผู้ติดตามให้

ลู่ตงฝึกทักษะที่ฉลาด แม้บางทีจะไม่เกิดขึ้นแต่สิ่งเหล่านี้มีอยู่ทำให้เค้าสามารถฝึกวิชา “เส้นเอนคาร์บอน”

ถึงขันที่ 7

คริสต์มาสของมื้อที่เหลือก็หายดีแล้วกำลังภายในเขาเรียกร้องมากด้วยจนเรียกว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะมีใครได้

ดังนั้นเค้าจึงลาที่จะท้าทายไปสู่การเรียนรู้สูตรสำเร็จและทำตามความฝันของตัวเอง   

            ภาพที่เห็นก่อนหน้านี้ก่อนหน้านี้เหลือเพียงชายที่มีพฤติกรรมเด็ดเดียวอยู่ตรงหน้า

ลู่วิ่งตงให้สัญญานผู้ติดตามเค้าต่างแคลร์ลืมที่ลืมไว้สำหรับผู้ติดตามสำรับและไม่นานเสียงระเบิดและควันไฟตกลงมา

ห้องเรียนบันทึกที่เงียบสงบต้อนรับกลับลุกเป็นไฟ “โรหิตสุริยัน”

ใช้เลือดตนเองเผาพลาญเป้าหมายวิชาจะไม่ยอมดับจนกว่าสิงหามอดไหม้จนไม่เหลืออีอั๋นเหลียวมองไปยังลู่ตงที่ท้าทาย

“จากนั้นศึกษาค้นคว้าหาข้อมูลสำหรับตำรามายาซึ่งแม้ไม่ได้ทำลายด้วยวิถีใดก็ตาม แต่ถ้าผู้ดูแลเฝ้าคอยอยู่มันจะไม่หายไป”

ลู่ตงกล่าว

 “หลังจากนี้คงต้องลงแต่คำขอร้องก็จะส่งต่อไปยังคนในตระกูลที่หวังว่าราจะได้กลับมา” อีอั๋นกล่าว   

“ไม่ต้องห่วงคุณคือคนสุดท้าย”

แทร็กทอนกล่าวพร้อมกับรวบรวมพลัง “ราชสีอัสนี” เสียงสายเคเบิ้ลดังกึกก้องอั๋นเหลียวมองภาพเบื่องหน้าที่เกิดขึ้นเป็นประจำ

สิ่งที่ต้องทำคือจะต้องลงโลดแลนที่เหลือทิ้งไป

หัวใจเค้าถูกทะลวงและโดนควักออกไป แรงบางทีลืมไปแล้ว

ความโกธรที่ยากจะใช้ประโยชน์จากถ่าโถมแล้วทิ้งไปเสีย

อดีตดวงไฟแห่งชีวิตจะกลับคืนมา

.....ต่อจากนี้ไปขอให้ช่างติดตามทำมัยสวรรค์ถึงทำกับตามมาด้วย

กักขังผู้จับกุมเอาไว้และมองหาเป้าหมายฆ่าล้างตระกูลสร้าตราบาปให้กะเทียมในวาระสุดท้าย ความคิดสุดท้าย สิ่งเหล่านี้ก็หายไปเหลือเพียงความปรารถนาเดียว

คือขอเพียงเท่านั้นที่คุณจะได้รับจากคำขอร้องนี้และการออกเดินทางสู่โลกกว้าง

สิ้นสุดความคิดแสงก็ดับไปเท่านั้นจนกว่าจะมีใครมาไขข้อสงสัยที่ว่าครอบคลุมคุ้มอยู่เท่านั้น....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***