กาลครั้งหนึ่ง เมื่อนานมาแล้ว....
ฉันเคยยิ้มอย่างมีความสุขและร่าเริงกับคนรอบข้าง ผู้คนมากมายต่างก็ชื่นชอบฉัน....แต่คงไม่ใช่แล้วล่ะ พอดีฉันเจอเรื่องมามากมายเกินไปแล้ว ฉันคิดว่าฉันเปลี่ยนไปมากเลย เวลาฉันเศร้า เมื่อก่อนก็จะไประบายให้เพื่อนๆฟัง แต่ตอนนี้ล่ะหรอ ไม่แล้วล่ะ เวลาเศร้าน่ะนะ ฉันก็จะเอาตัวพิงกำแพงแล้วก็ร้องไห้อยู่คนเดียว โอบกอดตัวเองและปล่อยตัวให้ผ่อนคลาย "สนุกสินะ เวลาที่ปลอบตัวเองน่ะ" มีเสียงหนึ่งแทรกเข้ามา
"อ่า... โทษทีนะยัยหนู พอดีเขียนนานเกินไปแล้วน่ะ มีคนอื่นยังยืนรออยู่นะ"
"ขอโทษค่ะ"
ฉันรีบวางปากกาไว้ที่สมุดระบายอารมณ์ที่ตั้งไว้เพื่อให้คนเขียน คนคิดสมุดนี้น่าจะทำให้มันมีเยอะมากกว่านี้หน่อยนะ....
ฉันไปนั่งที่ใต้ร่มเงาของต้นไม้ที่อยู่ในสวนสาธารณะ
ลมเบาๆพัดผ่านทำให้รับรู้ถึงอากาศที่เย็นสบาย และได้เห็นวิวทิวทัศของต้นไม้ใบหญ้าและลำคลองในสวน มีผู้คนวิ่งออกกำลังกายนิดหน่อย ช่วยทำให้ได้สงบใจขึ้น
"เฮ้อ...เหนื่อยมาทั้งวันแล้วล่ะ หลังจากที่นั่งที่นี่ซักพักก็กลับบ้านดีกว่า.."
ฮึบ...โอยย..ฉันพึ่งอายุ25เองนะเนี่ย ปวดหลังชะมัดเลย
คงต้องออกกำลังกายบ้างแล้วล่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ได้มั้ง..
เห็นฉันผ่านอะไรมาเยอะแบบนึ้ ไม่ใช่ว่าสิ่งที่ทำให้สบายใจได้มีแค่สวนสาธารณะอย่างเดียวหรอกนะ
ที่จริงฉันก็มีเพื่อนๆอยู่น่ะ อยากเห็นหน้าพวกเขาอีกในรอบ10ปีจัง จะเป็นยังไงบ้างนะ..
ฉันคิดในระหว่างที่กำลังเดินกลับไปที่บ้าน
เอี้ยดดด...
หือ? ทำไมประตูไม้ได้ล๊อค หรือว่าจะมีขโมย?
เซอร์ไพรส์!!!!~~~
"สุขสันต์วันเกิดอายุ25ปี!!!!!~~555555"
"นี่!!พวกเธอ..."
"พวกเราเองงง"
"คิดถึงมากเลยรู้มั้ย( ◜‿◝ )"
5555555 จากนั้น พ่กเขาก็ฉลองกันอย่างมีความสุข จบอย่างhappy ending
...----------------...
นิยายเรื่องไหนเอ่ยที่จบแบบไม่แฮปปี้ แต่ไม่ใช่กับนิยายเราหรอก สบายใจด้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย(ʃƪ＾3＾）ฝากติดตามเรื่องสั้นของเราด้วยnaka ฝากด้วยๆ พูมจัยนำเสนอม่กกก อ่า...เพิ่มรูปด้วย
...รูปตอนไปสวนสาธารณะ...
...รูปเพื่อนๆ...
...อย่าลืมนะ"เมื่อนานมาแล้ว"...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments