ตอนที่ 1 แก๊งคนรวย

วื้ออออ วื้อออออออ

ติ๊ดดด...

" ฮัลโหล ว่าไงวะมึง ห๊ะอะไรนะวันนี้มีสอบ ไหนบอกสอบพรุ่งนี้วะ เอ่อๆโอเคๆ เดียวกูรีบไป "

สวัสดีครับผมชื่อกายเรียนคณะบริหารธุรกิจ ตอนนี้ผมอยู่ปีสาม หลังจากที่เพื่อนสนิทผมโทรมาบอกผมว่าวันนี้ที่คณะมีสอบตอนบ่ายโมงผมที่กำลังนอนหลับฝันหวานอยู่ก็ต้องรีบตื่นเพราะเพื่อนสนิทผมโทรมาบอกว่ามีสอบ ผมจึงรีบตัดสินใจลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปที่มหาลัยทันที

ตอนผมเข้ามหาลัยตอนปีหนึ่งใหม่ๆ ครอบครัวของผมเป็นนักธุรกิจชื่อดังแถมพ่อผมยังรวยจนติดหนึ่งในสิบอันดับเศรษฐีที่รวยมากของประเทศ

แต่ตอนนี้กลับไม่ใช่เลย หลังจากพ่อผมทำธุรกิจได้รุ่งเรืองได้ไม่นานนัก พ่อกับแม่ของผมก็ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ พ่อผมเสียชีวิตทันที แม่ผมรอดแต่อาการโคม่า หลังจากหายจากบาดแผลได้ไม่นานร่างกายแม่ผมก็อ่อนแอมาตลอด บางวันดีบางวันร้าย

บริษัทของพ่อถูกคุณอาแท้ๆของผมที่มีหุ้นส่วนอันน้อยนิดของบริษัทนั้น ได้ยึดอำนาจไว้หมด ร่วมแม้กระทั้งระบบการเงินของบริษัททั้งหมด บ้าน รถ ที่พ่อผมเป็นคนสร้างมาให้ผมกับน้องๆ ก็แทบจะไม่เหลือเพราะขายเพื่อเอาเงินไปรักษาโรคป่วยของแม่และส่งน้องๆผมเรียนจนหมด

ปัจจุบันผมที่เคยเป็นคุณชายหล่อพ่อรวยจึงยอมทำทุกอย่างเพื่อเลี้ยงครอบครัว ผมผันตัวมา เป็นนายแบบ ทำงานในบาร์เหล้า และบลาๆอีกมากมายตามที่ร่างกายผมจะทำไหว

" ไอ้กายเว้ย รีบๆดิวะ อีกชั่วโมงกว่าๆ ใกล้จะเข้าสอบแล้ว กูยังไม่เข้าใจในหลายๆข้อเลยนะเว้ย มาติวให้กูเข้าใจทีสิ "

เนี่ยไอ้เนิทร์ เพื่อนสนิทคนแรกของผม ตอนผมเข้ามารายงานตัววันแรกที่คณะ ก็มีมันนี้แหละรีบเข้ามาทักทายและมาตีสนิทกับผมราวกับเป็นเพื่อนสนิทกันมาแต่ชาติปางก่อน

" เมื่อคืนกูก็เห็นมึงอ่านหนังสือมาทั้งคืน นี้มึงยังจำไม่ได้อีกเหรอวะครับไอ้คุณชายเนิทร์ "

และเนี้ยก็ไอ้ไทร์ เพื่อนคนที่สองของผม มันสนิทกับไอ้เนิทร์มาตั้งแต่เด็กๆ แถมยังทำตัวติดกับไอ้เนิทร์จนสาวๆในสังกัตมันไล่จิกกัดไอ้เนิทร์แถบจะทุกวัน

พลั๊วะ!!??

" โอ๊ยยยยซี๊ดดดด มึงจะตบกูทำไมเนี่ย "

ไอ้ไทร์ยู่ปากใส่ไอ้เนิทร์แล้วก้มโอบเอวไอ้เนิทร์ทำท่าทางอ้อนไอ้เนิทร์ ดูสิไม่แปลกเลยที่ไอ้เนิทร์จะโดนสาวๆหมั่นไส้ ทำตัวยังกับพวกมันเป็นแฟนกันเลย

" จะไม่ให้กูตบมึงได้ไง ก็มึงทำแบบนี้ทั้งคืนกูเลยไม่มีสมาธิอ่านเลย "

" ทำไมเหรอ เอ๊ะ!! หรือว่า...มึงจะมีอารมณ์ตอนที่กูกอดมึง "

" มีอารมณ์พ่องมึงอะ กูไม่มีสมาธิอ่านหนังสือต่างหาก ปล่อยกูได้แล้วไอ้สัส อย่ามาทำตัวเหมือนเด็กๆนะเว้ย "

" ม๊ายยยยน๊าาาาา... "

ผมเดินไปนั่งที่โต๊ะม้าหินอ่อนฝั่งตรงข้ามพวกมัน แล้วโยนชีทกระทบโต๊ะทำให้เกิดเสียงดัง ทำให้พวกมันหยุดกอดกันแล้วหันมาสนใจผมที่นั่งอยู่ด้านหน้าพวกมันแทน

" อะรีบๆเอาไปอ่าน ชีทที่กูสรุปไว้ เร็วๆเลยไอ้เนิทร์ก่อนที่มึงจะไม่มีเวลาอ่าน ส่วนมึงไอ้ไทร์ ลุกมานั่งตรงนี้ไม่ต้องไปกวนมัน "

ผมชี้เก้าอี้ด้านซ้ายมือผมที่มีกระเป๋าของไอ้ไทร์วางไว้อยู่ มันลุกมานั่งทันทีที่ผมพูดจบ แต่สายตามันก็เอาแต่มองไอ้เนิทร์แทบไม่กระพริบตา ปากก็อมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

" เออจริงสิ อะนี่ ห้าพัน กูขอบใจมึงมากนะที่ทำมาให้กู "

ไอ้เนิทร์ยื่นตังมาให้ผม ผมก็รับมาเก็บใส่กระเป๋าทันที และนี้แหละอีกงานหนึ่งที่ผมทำ มันก็คือการทำรายงานให้พวกมันและสรุปชีทแต่ละวิชาให้พวกมันเข้าใจ แถมเงินที่ได้มาจากพวกมันก็ทำให้ผมมีไว้ใช้จ่ายค่าเทอมแพงๆนี้ได้มาตลอด

" อ่าวแล้วไอ้คริสละ นี้ชีทมัน มันยังไม่มาเหรอวะไอ้ไทร์ "

ผมถามไอ้ไทร์หลังจากที่พยายามมองหาเพื่อนสนิทของผมอีกคน ไอ้คริส คนนี้รวยที่สุดในกลุ่ม แถมยังเป็นคนที่ทำให้ผมได้งานนายแบบอีกด้วย แบนเสื้อผ้าที่มันทำขึ้นมาส่วนมากมันจะให้ผมไปเป็นนายแบบเสื้อผ้าให้มัน

ทั้งที่มันก็สามารถเป็นนายแบบเองได้สบายๆ แต่มันก็ให้เหตุผลมาว่ามันขี้เกียจเก๊กหน้า มันเลยจ้างผมให้ใส่ชุดแบนมันถ่ายภาพแทน

" อยู่คณะแพทย์วะ กำลังฟันสาวอยู่เดี่ยวมันก็มา มึงก็น่าจะรู้อยู่ "

ไอ้ไทร์ตอบผมแบบปัดๆ แต่ตายังจ้องไอ้เนิทร์หวานย้อย รักมันขนาดนี้ทำไมไม่บอกรักมันไปเลยวะ ผมส่ายหน้าเบาๆแล้วเริ่มอ่านชีทของผมบ้าง จนใกล้ถึงเวลาเข้าห้องสอบ

" ไงไอ้กาย กูมาแล้วรอนานป่าววะ "

ไอ้คริสที่วิ่งเข้ามาหาพวกผมพร้อมกับเสื้อผ้าที่มันแต่งไม่ค่อยจะเรียบร้อยสักเท่าไหร่ ดูก็ออกเลยว่ามันเพิ่งจะฟันสาวมา

" มาสายนะมึง อะชีทมึงถ้ามึงอ่านไม่ทันอย่ามาโทษกูทีหลังนะเว้ย "

ผมยื่นชีทให้คริส มันก็หยิบไปแล้วอ้อมไปนั่งอ่านที่เก้าอี้ด้านขวาของผม

" เดียวเงินกูโอนให้พร้อมกับค่าตัวมึงเลยนะ แล่วหลังสอบเสร็จ มึงต้องไปถ่ายชุดใหม่ให้กูด้วย วันนี้มีหลายตัว "

ไอ้คริสพูดขึ้นแต่ตายังอ่านชีทอย่างเร็วๆ

" เอ่อๆ ก็รู้แล้วน่า พี่ตากล้องเขาโทรมาบอกกูแล้ว "

" ดีแล้ว อย่าไปสายนะมึง "

" เอ่อ สัสอ่านๆไปเหอะ กูไม่หนีไปไหนหรอก "

ผมตอบมันไปอย่างรำคาน จะให้ผมหนีไปไหน ถ้าไม่ไปถ่ายผมก็ไม่มีเงินใช้นะสิ

" ค่ำนี้หลังสอบเสร็จพวกมึง กูจะปิดร้านพวกมึงมาแดกเหล้าที่ร้านกูหน่อยดิพอดีมีเหล้าใหม่มาจากปารีสกูเลยอยากชิม แล้วไอ้กายมึงจะได้ไม่ต้องยืนชงแต่เหล้าให้พวกกูแดก มาแดกด้วยกันเลย "

ไอ้ไทร์ที่นั่งเงียบมาได้สักพักก็พูดขึ้น วันนี้ผมจะได้หยุดงานร้านเหล้ามันหนึ่งวัน ผมแทบจะน้ำตาไหล ปกติมันแทบจะไม่ปิดร้านเลย ทำไมวันนี้มาแปลก

" แน่นอนว่ากูไป " ไอ้คริส

" ไปดิเหล้าจากปารีส ของชอบกูเลย " ไอ้เนิทร์

" เอาเป็นว่าตกลงตามนี้นะ ส่วนเรื่องสาวๆ เดียวกูจัดให้พวกมึงแน่นอน "

ไอ้ไทร์ยิ้มอย่างกรุ้มกริ่ม นานๆทีมันจะปิดร้านเหล้ามันต้องมีอะไรแน่นอน หลังจากพวกผมสอบเสร็จ ผมก็รีบขึ้นรถไปถ่ายแบบชุดให้ไอ้คริส กว่าจะเสร็จงานก็ปาไปสี่ทุ่มกว่าแล้ว

บาร์เหล้าไอ้ไทร์

" ไงมึงไอ้เนิทร์ ยังเมาไม่รอกูเหรอวะ "

ผมเดินเข้ามาแล้ววางกระเป๋าลงบนโซฟา ข้างๆไอ้เนิทร์ที่กำลังนั่งชดเหล้าด้วยสีหน้าบูดบึ้ง หน้าตาแบบนี้คงจะทะเลาะกับไอ้ไทร์แน่นอน

" เฮ้ย เชี้ยเนิทร์ เป็นไรเนี่ย ทำหน้าบูดยังกะตูดลิง "

ผมรินเหล้าใส่แก้วฉอดแล้วก็กระดกหมดแก้ว แต่ยังเห็นไอ้เนิทร์ยังนั่งเงียบทำหน้าไม่พอใจอยู่

" คิคิ พี่เนิทร์เขาโกรธพี่ไทร์คะพี่กาย พอดีว่าพี่ไทร์ห้ามไม่ให้สาวๆคนอื่นเข้าใกล้พี่เนิทร์เลยสักคน "

หญิงสาวลูกครึ่งหน้าตาดูหวานสวย จนแทบจะหยุดมองไม่ได้ พูดขึ้นข้างๆผม เมื่อกี้ตอนมานั่งผมแทบจะไม่ได้สังเกตุเลยว่าคนอื่นอยู่ด้วย

" อ่ออย่างงี้นี่เอง แล้วน้องนั่งอยู่ตรงนี้นานแล้วเหรอครับ "

ผมถามไปด้วยความเขินอาย เธออมยิ้มให้ผมแล้วยกมือเสยผมทัดที่หูอย่างน่ารัก

" ก็นานพอสมควรแล้วคะ หนูชื่อกรีนทีนคะพี่กาย พอดีมากับเพื่อน เลยมานั่งรอเพื่อนตรงนี้กับพี่เนิทร์คะ "

น้องกรีนทีนหยิบแก้วน้ำส้มขึ้นผมจิบเบาๆ ตาสวยยังคงพยายามมองหาเพื่อนสาวของเธอไปรอบๆร้าน

" เอ่อคือว่าพี่กายคะ "

" ครับว่าไง "

ระหว่างที่ผมกำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆอยู่น้องกรีนทีนก็ขยับมานั่งใกล้ผมแล้วสะกิตแขนผมเบาๆ

" คือว่าพี่ช่วยตามหาเพื่อนของกรีนทีนให้หน่อยได้ไหมคะ กรีนทีนอยากกลับบ้านแล้ว "

" ได้สิ แต่เพื่อนน้องกรีนทีนชื่ออะไรเหรอครับพี่จะได้ตามหาได้ถูกคน "

" ชื่อพริ้ง คะ ผมยาว ผิวขาวๆ ตากลมโตน่ารักๆ "

หลังจากผมฟังรูปร่างของเพื่อนน้องกรีนทีน ผมก็ลุกเดินไปหาน้องพริ้ง โดยมีน้องกรีนทีนเกาะแขนผมแล้วเดินหาไปพร้อมกัน

" นี่ก็หามาได้สักพักแล้วนะครับ แน่ใจเหรอว่าเพื่อนน้องกรีนทีนเขายังอยู่ที่บาร์ "

ผมหยุดเดินแล้วหันไปถามเจ้าตัวที่ตอนนี้กำลังสั่นหนาวจากแอร์เย็นภายในบาร์

" แน่ใจคะ ก็พี่ไทร์เขาพาเพื่อนกรีนทีนมา แล้วทิ้งกรีนทีนไว้กับพี่เนิทร์ "

" อ่อ ไอ้ไทร์พาเพื่อนน้องกรีนทีนมาใช่มั๊ย "

ผมพอจะรู้แล้วว่าเพื่อนน้องกรีนทีนอยู่ไหน พอมองดูคนตัวเล็กตรงหน้าที่กำลังสั่นหนาวผมก็อดสงสารไม่ได้ ผมจึงถอดเสื้อเจ็ตเก็ตคุมตัวให้น้องไว้

" ใส่ไว้ก่อนไว้ค่อยคืนให้พี่ทีหลังแล้วกัน "

" ขอบคุณมากคะพี่กาย "

" ไม่เป็นไรครับ แต่ว่าพี่พอจะรู้แล้วว่าไอ้ไทร์มันพาเพื่อนน้องกรีนทีนไปไหน กลับไปรอที่ห้องวีไอพีที่ไอ้เนิทร์มันนั่งอยู่นะ เดียวพี่ไปตามเพื่อนน้องกรีนทีนให้เอง "

ผมขยี้หัวกรีนทีนเบาๆ แล้วก็เดินขึ้นไปบนชั้นสองของบาร์ ชั้นนี้น่าจะเป็นห้องนอนที่เปิดไว้สำหรับแขกวีไอพี และมีห้องพักของไอ้ไทร์รวมอยู่ใกล้ๆนี้ด้วย

ห้องพักไอ้ไทร์

ปึกๆปั้บๆๆๆ~

" อ๊ะ..อ๊าววว...ซีดพี่ไทร์คะ เบาๆสิคะ พริ้งเจ็บนะคะ อ๊าางงง "

" ก็น้องพริ้งชอบแบบนี้ไม่ใช้เหรอคะ พี่ก็จัดเต็มให้ไง ซี๊ดด "

ปั้บๆๆๆป้าบๆๆ~

ยังไม่ทันจะเคาะประตูเรียกไอ้ไทร์ ก็มีเสียงของมันกับน้องพริ้งครางดังออกมาจากห้อง

" จะขัดมันเดียวก็โมโหอีก ทำไงดีวะ "

ผมยืนคิดอยู่นานสักพักก็ได้ยินเสียงตะกุกตะกักของคนสองคนที่เดินขึ้นมายังห้องข้างๆของไอ้ไทร์

" พี่คริสคะ ไหวมั๊ยคะ ใกล้จะถึง...แล้วคะ "

" อืมม .... รีบๆดิวะกู....แล้ว "

ผมที่ยืนอยู่ตรงหน้าแทบจะไม่ได้ยินว่าทั้งสองพูดอะไรกัน แต่ที่แน่ๆคนที่พาไอ้คริสขึ้นมานั้นคือน้องกรีนทีน

" มีอะไรหรือเปล่าน้องกรีนทีน ทำไมมันอยู่สภาพนี้เนี่ย "

พอผมเดินเข้าไปหาว่าจะช่วยพยุงไอ้คริส แต่ก็โดนมือไอ้คริสพลักผมจนเซออกมา

" กรีนทีนก็ไม่รู้คะ อยู่ๆพี่คริสก็เดินมากอดกรีนทีนแล้วพูดว่าขึ้นห้องๆ อะไรสักอย่างกรีนทีนก็ฟังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ "

" เข้าห้องเถอะ อึกก ไม่ไหวแล้วซี๊ดดด "

" เดียวๆ พี่คริส ปล่อยกรีนทีนก่อน ว๊ายยพี่กายช่วยกรีนทีนด้วย "

ปังงงงง!!!!

ยังไม่ทันที่ผมจะดึงมือน้องกรีนทีน ไอ้คริสก็ปิดประตูอัดใส่หน้าผมทันที อาการแบบนี้คงจะโดนยาปลุกเซ็กจากสาวๆอีกแน่ๆ หวังว่าคราวนี้น้องกรีนทีนจะสมยอมนะ ไม้งั้นได้เกิดเรื่องแน่

ผมยืนงงอยู่หน้าห้องสักพักก็ได้ยินเสียงของทั้งสองมีความสุขด้วยกันจนแน่ใจแล้วจึงเดินลงบรรไดกลับไปห้องวีไอพีที่ไอ้เนิทร์นั่งรออยู่ แต่ระหว่างทางที่ผมกำลังจะถึงห้องนั้นก็บังเอินได้ยินสาวๆในสังกัดไอ้ไทร์นั่งคุยกันอยู่

" แก รู้ป่าวว่าแก๊งเพื่อนๆของพี่ไทร์อะหล่อๆรวยกันทุกคนเลย " สาวคนที่ 1

" จริงเหรอว๊าย แบบนี้ต้องตกมาให้ได้สักคน ถ้าได้นะ แม่จะเอาหัวหมูไปถวายศาลเจ้าหน้าหมู่บ้านชั้นสักสิบหัวเลยแหละ " สาวคนที่ 2

" ต๊ายตายหลอนพูดมาได้ คนมีระดับแบบพวกพี่ๆเขาไม่คิดจะเอาแกเป็นเมียหรอกย๊ะ ดูอย่างคนที่พี่ไทร์ควงสาวกับพี่คริสควงสาวสิ สวยระดับนางแบบ " สาวคนที่ 1

" ไม่เป็นไร ยังเหลือพี่เนิทร์กับพี่กาย นี่นา " สาวคนที่ 3

" เลิกคิดเรื่องพี่เนิทร์ไปเลยคะ ถ้าเข้าไปใกล้เขาพี่ไทร์ก็จิกกัดจนร้องไห้กลับบ้านไม่ถูกเลย ส่วนพี่กาย เป็นนายแบบก็จริงแต่ก็นะ ขี้งกใช้เงินเหลือเกิ๊น " สาวคนที่ 4

" เอ๊ะอินี่ สรุป อยากได้เขาหรือไม่ชอบพวกพี่ๆเขากันแน่ย๊ะ ดูพูดเข้าสิเดะแม่ตบล้างน้ำเลยนี้ " สาวคนที่ 2

ผมยืนแอบฟังอย่างลืมตัว ก่อนจะทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วรีบเดินผ่านพวกเธอสี่คนที่กำลังทะเลาะกัน

" ว๊ายยนั้นพี่กายนี่นา กรี๊ดพี่กายคะ จุ๊บๆ "

หนึ่งในคนนั้นทักผมขึ้น ผมจึงหันไปยิ้มแล้วโบกมือให้นิดหน่อย ก่อนจะรีบเก้าขาหนีออกมา

" กรี๊ดดดด!!! หล่อมากแม่ "

ได้ยินเสียงพวกเธอกรี๊ดกราดกัน ก็แน่ละผมหล่อขนาดนี้ใครๆก็อยากได้กันทั้งนั้น ในมหาลัยพวกผมได้ฉายยาว่าแก๊งคนรวย ถึงแม้ผมจะมาจนแล้วภายหลัง แต่เรื่องบริษัทที่โดนอาผมแย่งไปยังไม่มีใครรู้ถึงเรื่องนี้ที

วันนี้รู้สึกเหนื่อยแล้ว แอบกลับไปหลับที่บ้านดีกว่า พอผมเดินมาหาไอ้เนิทร์ที่ห้องวีไอพีก็ไม่เจอมันอยู่ในห้องแล้ว ผมจึงตัดสินใจกลับบ้านทันที ปล่อยพวกเพื่อนๆผมมีความสุขไปดีกว่า ผมขอบายกับเรื่องแบบนี้ก่อน

แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากนี้ไม่กี่เดือนต่อมาชีวิตของผมจะเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี(แย่) มากขึ้นเรี่ยยๆ เพราะกลุ่มเพื่อนที่น่ารักของผมนี่แหละ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***