เรื่องหย้อมพระหาพิณพา

หลังจากที่พระสหนม 3 -5 ถูกองจักพนดิดลงโทดก็ไม่มีใคกร้าทำร้ายกับฉันอีกเลย

อีก 6 วันที่เมือง เกดเกอยะ ก็อจะได้จัดงานบวงสวงจะตุนาคีขื้นที่ชานเมืองทางทิดตาเวันตกเสืยงใต้,งานนี้ถูกจัดขื้นเพื่อที่จะได้บวงสวงพระมะหานาคีแห่งรุ้มแม่นำ้หน่านทุกคนทีาเข้ามาในพิทีก็อจะต้องได้ใส่สุดสีฟ้า,ขาว,เรือง,ทองเพืยงเท่านั้นเพาะสีพวกนี้คือความงดงามของทำมะชาดและตำแหน่งของคนผู้นั้นฉันสวมชุดสีฟ้าคู่กับพระสหนมเอกแล้ว,หลังจากพีทีบวงสวงจะตุนาคีจบลงองจักพันดอก็อเลียได้เรื้อนตำแหน่งของพระสะนบให้เท่าเทืยมกันโดยไม่แอยกกานเป็นพระสหนมใหย่และเล็กแล้วก็อได้หมอบตราเงีนและตราทองให้แก่พระสหนมที่ได้นำข่าวเรี่องของพระสหนม 3-5 มาบอกและพระสหนมทังสองก็อปื่รมปิติในองจักพันดิดนี้เปันอย่างมาก,หลังจากเมล็ดสี้นพีทีบวงสวงไปแล้ว งพระมหาพันปีหลวงชงปงประชวนแล้วนับแต่วันนี้ชาวเมือฃเกดเกยะก็อพากันคิดว่าเพาะกานบวงสวงจะตุนาคีแท้ๆที่ช่วยบันดานทำให้องพระมหาพันปีหลวงหายจากอากานประชวนที่เป็นมาตั้งแต่เกีดแล้วชาวเมืองก็อพากันนับถืพระนยาจะตุนาคีนับแต่นั้นเป็นต้นมา

จนมาเถีงสักกะราท์ที่พวกร่าเมืองขื้นสะหยามเข้ามาบุกโจมตีเมืองเกดเกยะจื่งทำให้กานบวงสวงจะตุนาคีเสื่อมสะหลายเพาะตอนที่พวกร่าเมืองขื้นสะหยามเข้ามาบุกโจมตีนั้น พระทิดา สุพัททานารี ได้ทำกานขวงสวงต่อจะตุนาคีแต่ดันไม่สำเล็ดจะตุนาคีเลยคิดว่าพวกเมืองเกดเกยะคิดจะบวงสวงเล่นหลืใดสั่งมีรู้จักการะเทสะเสยจีงหนอแล้วพระมหาจะตุนาคีเลยไม่ได้ออกมาช่วยไล่พวกร่าเมืองขื้น ศธหยาม ออกจากเมือง เกดเกยะไป. หลังจากนั้นพวกเมืองเกดเกยะเลยยกเลีกกานบวงสวงต่อจะตุนาคีเป็นมา.หลังจากนั้นก็อไม่มีเคื่องควายแก่จะตุนาคีแล้วจะตุนาคีเลยคิดในใจว่าเพาะเหดกานใดที่ทำให้ชาวเมืองเกดเกยะถืงมีนำเคื่องถวายมาถวายแก่เราทังๆที่เรานี้ก็อได้ประทานฝนฟ้านำ้และลมพาอยุให้กับพวกเขาไปแล้วแต่อันตวเรามีได้รับเคื่องถวายจากบันดิดใดเลียหลังจากนั้นพระมหา จะตุนาคีเลยขื้นมาจากพิพบใต้นำ้ ( เมืองบาดานชั้นใดชั้นนั้น ) แล้วก็พอได้เนระมิดกายเป็นชายชาราคนหนื่งที่ถืตำแหน่งอยาจกแล้วก็อเดีนเข้าไปถามชายคนหนื่งที่หน้าตาออ่นกล้วแกนิดหนื่ง แกถามว่า เอะนี้พ่อเอยฉันขอถามอะไลพ่อหนุมจะได้ไม้พ่อหนุ่มเลยตอบขื้นว่า ได้สิจะตา เอะว่าแต่ตามาจากในหลอจะทำไมกะผมเถีงรู้สืกไม่เลียพบหน้าเลย ตาแกเลยตอบว่า ข่ามาจากเมืองใก้เคืยงนี้และข่ารู้สืกว่าเมือง เกดเกยะ ไม่รุ่งเรืองเหมือนแต่ก่อนเลย,แต่ก่อนเมืองแห่งนี้มีสีกะจ่างงามตาหยี่งนักแต่ตอนนี้ไม่มีสะหง่าเอาชะเลย ชายหนุ่มก็

็อรู้สืกโกดขื้นมากแต่แกก็ละงับคาวมโกดไม้ได้เพาะว่าชายหนุ่มจำคำสอนของปู่ย่าได้ว่า " ยาโกดง่ายและอย่าตายใจง่าย " ชายหนุ่มจื่งตอบออกไปว่า ออเพาะว่าในตอนนี้พวกเขายกเลีกกานนับถืจะตุนาคีได้เสยแล้ว ชายชาราทังตกใจและก็อโกรดเป็นย่างมากแต่ก็อละงับไว้ แล้วแกก็อถามอีกว่า แล้วเพาะเหดใดจื่งพากันเลีกนับถืจะตุนาคีละ ชายหนุ่มเลยตอบขื่นว่า ฉันได้ยีนเขาพูดกันว่าเพาะในตอนที่เมือง เกดเกยะ ถูกบูกโจมตีจากไอ่พวกร่าเมืองขื้น สะหนามแล้วองจะตุนาคีดันไม่ขื้นมาช่วยทังๆที่องพะรทิดาได้บวงสวงองจะตุนาคีแล้วแต่พระองดนไม่ขื้นมาช่วยหลังจากที่ชายชาราได้ยีนก็อเลยเกีดรู้สืกผิดเพาะตนไม่ได้ขื้นมาช่วยในตอนนั้นเพาะตนเองคิดว่าพวกชาวเมืองแค่ทำเล่นกันแล้วชายชาราเลียก่าวบอกขอบคุนกับชายหมุ่มไปแล้วแกก็อเดีนเข้าไปในพระนะคอนแล้วได้ทำความเข้าใจกับองพระมหาจักพันดิดไปหลังจากที่อังจักพันดิดรู้เลยได้ตักเตื้อนกับองพระมฟาจะตุนาคีว่า มิว่าพิทีใดจักเชัดสี้นหลืไม่ตวของท่านก็อจงขื้นมาชวยพวกเขาจงอย่าได้ทำเมีนเสยเดืยวจะเสยสัดทาหลังจากที่องจะตุนาคีได้ยีนก็อเลยยอมรับแล้วหลังจากนั้นองจักพันดิดองประจุบันเลยได้เป่าประกาดว่าให้นับคืองจะตุนาคีพ้อมทังอะทิบายให้ชาวเมืองได้รับรู้แล้วนับแต่นี้เปันต้นมาชาวเมืองเกดเกยะเลยนับถืพระมหาจะตุนาคีแล้วหลังจากนั้นพระมหาจักพันดิดเลยเปื่ยนชื่มาเป็น พระมหานากมุนีแห่งจะตุนาครี...

จบบอลีบูน

เรื่องนี้เป็นเรื่องโดยหย้อถ้าหากว่าผิดพาดประกานใดก็อต้องขอโทดขออะไพด้วยนะครับ

วันนี้สหวัดดีครับ บ่ายๆๆๆๆๆๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***