คนเลว
นับดาว โอเมก้าหน้าสวยคนหนึ่ง(?)ที่ตอนนี้กำลังเก็บของเข้กระเป๋าดินทางใบใหญ่
"หม่ามี้ เเน่ใจหรอคะว่าจะพาเฟยเฟยกับไอน้ำไปหาป้ะป๋า.."
เสียงของเด็กหญิงวัย5ขวบเอ่ยขึ้นเบาๆ ก่อนที่นับดาวจะก้มลงมาพูดกับเฟยเฟยว่า
"ใช่เเล้วค่ะเฟยเฟย" นับดาวยิ้ม(?)เเม่ภายในใจลึกๆขาก็อดเป็นห่วงไม่ได้ว่า พ่อของเด็กสองคนนี้จะรับได้หรือเปล่า
กึก
"เเม่ฮะ..จะไปไหนกันหรอ?" เสียงของลูกชายวัย6ขวบของนับดาว ไอน้ำ เดินงัวเงียออกมาจากห้องนอน
"เราจะไปหาป้ะป๋ากันไงจ้ะ"
"เห๋ ทำไมไอน้ำไม่รู้เรื่องเลยล่ะฮะ.."
"ก็พี่ไอน้ำเอาเเต่นอนนี่คะ" เสียงของเฟยเฟยพูดขึ้นอย่างหัวเสีย
"ก็เมื่อคืนเป็นเธอเองไม่ใช่หรือไงที่บ่นว่าให้ฉันนอนก่อน"
"ฉันเปล่านะพี่!"
พอเห็นเเบบนี้เเล้วนับดาวก็ปริรอยยิ้มออกมาก่อนจะพูดขึ้นมาว่า
"เอาล่ะไอน้ำไปอาบน้ำได้เเล้วนะครับ"
"คร้าบๆ"
.
.
.
.
'เฮ้อทำไมต้องเป็นอย่างนี้ด้วย..ก็เเค่เรื่องเข้าใจผิดเอง'
นับดาวนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยเกี่ยวกับพ่อของเด็กสองคนนี้
"อื้อ..เเม่ฮะ..ถึงหรือยังฮะ"
จนเสียงของไอน้ำเรียกสติของเขากลับมา
"ยังเลยครับ ไอน้ำนอนรอไปก่อนก็ได้นะ.."
พอเขาพูดจบไอน้ำก็หลับฟุ่บลงไปทันที จนเขาเองก็เริ่มจะง่วงเเล้วเหมือนกัน
.
.
.
.
"พี่คะ!!"เสียงของเฟยเฟยผู้เป็นน้องสาวทำให้ไอน้ำสะลึมสะลือจากการนอนพักขึ้นมา
"อื่อ..ถึงเเล้วหรอ.."
"ใช่เเล้วครับ"
"บ้านป้ะป๋าใหญ่จัง"
นับดาวมองเด็กสองคนนี้ก่อนจะทำหน้าเศร้าจนไอน้ำสังเกตุเห็นเลยทักขึ้นมาว่า
"หน้าเเม่ดูเศร้าจังเลยฮะ..เพราะผมหรือเปล่า"
นับดาวมองหน้าลูกชายตัวน้อยก่อนจะยิ้มเเล้วพาเดินไปยังหน้าประตู
.
.
.
.
.
"ไง.." เสียงชายปริศนาดังขึ้น
"ป้ะป๋า?" เฟยเฟยทำหน้าฉงนก่อนอีกฝ่ายจะเดินมาอุ้มเฟยเฟยขึ้น
"เด็กผู้หญิงคนนี้น่ะ..ให้มานอนกับผม"
"ทำไมหรอครับ?"
นับดาวทำหน้างงก่อน*ไอยเรศ*จะเริ่มหงุดหงิด
"เเล้วจะทำไม..นายน่ะเอาเด็กนั่นไปอาบน้ำได้เเล้ว"
คุณหมออย่างไอเรศ พูดจบเเล้วก็หันหลังเดินเข้าห้องทันที
"หม่าม๊าคะ...ป้ะป๋ารักหม่าม๊าไหมคะ.."
นับดาวนิ่งไปจนผิดสังเกตุ
"ไม่ร้สิคะ..."
.
.
.
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments