12 บททดสอบ

“อะไรเนี่ยยยยย ครูนัดตอนตี5 ตอนนี้10โมงแล้วทำไมยังไม่มาอีกโว้ยยย ข้าวเช้าก็ไม่ให้กินอีก”

“นี่นารูโตะเลิกบ่นได้แล้ว!! เดี๋ยวนาริก็ตื่นหรอก"ซากุะชี้ไปทางนาริที่นอนหลับอยู่บนตักของซาสึเกะ

นารูโตะรีบหุบปากทันที

“เกือบไปแล้ว”

“ฉันจะถามตั้งแต่มาถึงแล้ว หน้านายไปโดนอะไรมา”

“ก็เมื่อคืนชั้นฝึกในบ้านน่ะสิ แล้วไปกวนการนอนของนาริแล้วก็เป็นอย่างที่เห็น”

“สมน้ำหน้า"

“ฉันล่ะเบื่อซาสึเกะชะมัด ทำไมนาริไม่มานอนหนุนตักชั้นบ้างนะ”

“ก็นายมันเอะอะโวยวาย หนวกหูน่าลำคาน”ซาสึเกะตอบ

“นี่นาย!!” นารูโตะโวยวายเสียงเบา

ตอนนี้นาริเริ่มรู้สึกตัวตื่น(ติ่นเอง)

ปุ๊ง

“อรุณสวัส~”

“ช้าจริง!!!”x3 ยกเว้นนาริ

“อะแฮ่มๆ อย่างแรกตั้งเวลาไว้12ชั่วโมง แล้วก็(หยิบกระพรวนขึ้นมา2อัน)ต้องแย่งกระพรวนให้ได้ก่อนเที่ยง”

“ครูคะพวกเรามี4คนแต่กระพรวนมีแค่2อันเองนะคะ”ฉันได้ถามครู

“ใช่แล้ว จะมีเพียง2คนที่จะได้กระพรวนแล้วอีก2คนที่จะโดนจับมัดที่เสาและพวกเธอจะสอบตกต้องกลับไปเรียนใหม่ จะใช้ชูริเคนก็ได้นะ”

ครูคาคาชิยังไม่บอกให้เริ่ม อยู่นาจังก็เปิดก่อนก็โดนครูล็อกตัวไว้ก่อน

“ฉันยังไม่บอกให้เริ่มเลยนะ เอาล่ะไหนๆก็คิดถึงขั้นจะฆ่าชั้น เริ่มยอมรับชั้นแล้วใช่มั้ย”

"Ready

Start!!!!"

แล้วพวกเราทั้ง4 ยกเว้นครูก็รีบไปซ่อนตัวทันที

เวลาผ่านไป

“ผู้ที่จะเป็นนินจาหลักเบื้องต้นคือพรางกายลบร่องรอย”

‘ซ่อนตัวเรียบร้อยแล้วสินะ’

“จะซ่อนตัวทำไม๊ ต้องลุยซึ่งๆหน้าสิฟะ”

เอิ่ม นาจัง\=_\=ถึงจะรู้ว่าบ้าแต่ไม่คิดว่าจะบ้าขนาดนี้

“เธอนี่จะไม่แหกคอกไปหน่อยเรอะ\=_\=”

“ที่แหกคอกจริงๆมันทรงผมนายต่างหากเล่า!”

นาจังพุ่งไปทางครูคาคาชิ

ฟรึ่บ

นารูโตะรีบถอยออกมาเมื่อเห็นครูล้วงเข้าไปในกระเป๋าแล้วหยิบอะไรบางอย่างขึ้นมา

เอ๋!!!!

“หนังสืออะไรเนี่ยอะจึ๋ยสวรรค์รำไร ชื่อคุ้นๆ”ฉันอ่านชื่อหนังสือที่ครูคาคาชิอ่าน

“ย้ากกก”

นาจังเตะต่อยครูคาคาชิเรื่อยๆแต่ไม่ได้ผลเลย แล้วสุดท้ายครูคาคาชินั่งยองอยู่ข้างหลังนาจัง

“นินจาที่ดีไม่ควรหันหลังให้ศัตรูแบบนี้นะ”

ตอนนี้ครูคาคาชิทำมือเหมือนจะประสานอิน

“นาจังระวัง!!!”

“เอ๋?”

“ช้าไปแล้ว กระบวนท่าไม้ตายลับแห่งโคโนฮางาคุเระ!!! จิ้มทะลวงข้ามสหัสวรรษ!!!”

“อะจ๊ากกกกกกกกกกก”

แล้วนาจังลอยลิ่วไปตกแม่น้ำเลย

“ตายจริง นาจังโดนคนอื่นเปิดซิงก่อนเกะจังจนได้” นาริทำหน้าเสียดาย คาคาชิกับซาสึเกะถึงกับหนาว

“บรึ๊ยยยย ทำไมจู่ๆรู้สึกหนาว ฟุดฟิดๆเหม็นแฮะ ขี้ติดมาด้วยเปล่าเนี่ย!!”

คาคาชิเอานิ้วที่ทะลวงก้นงามๆของนารูโตะมาดม(ยังจะดมอีก:ไรต์)

หลังจากนั้นนาจังก็พลาดท่า แล้วก็ตามด้วยเกะจัง และยัยเหม่ง

ตอนนี้ชั้นกำลังดูท่าทีอยู่บนต้นไม้ อยู่ๆก็รู้สึกว่ามีใครอยู่ข้างหลัง

เคร้ง

“เธอประสาทสัมผัสไวพอๆกับซาสึเกะเลยนี่ แต่อาจจะดีกว่าก็ได้นาริ"

“แน่นอนอยู่แล้ว ก็เกะจังเป็นครูสอนวิชานินจาหนูนี่”

“ฉันล่ะไม่แปลกใจเลย”

เคร้ง เคร้ง ฟึบ ฟั่บๆๆๆ

เราต่อสู้ไปเรื่อยๆชั้นหาจังหวะที่ครูคาคาชิเปิดช่องว่างแล้วจะคว้ากระพรวน แต่ก็ไม่ทันโดนจับได้

“ชิ เกือบไปแล้วเธอทำให้ชั้นแปลกใจอยู่เสมอนะนาริ ถึงขั้นทำให้ชั้นเผลอใช้เจ้านี่จนได้”คาคาชืเผนยตาซ้ายของเค้าที่มีดวงตาสีแดงแล้วมีสัญลักษณ์แปลกๆ นั่นคือเนตรวงแหวนที่เป็นขีดจำกัดของตระกูลอุจิวะ

“ทำไมครูถึงมีมันได้”

ครูไม่ตอบแล้วหลังจากนั้นเราสู้กันแล้วชั้นแพ้

ตอนนี้ครูปล่อยให้พวกเรากินข้าวยกเว้นนาจังที่โดนมัดเพราะแอบกินข้าวก่อนและยัยเหม่งที่โดนมัดเพราะก่อนหน้านี้โดนคาถาลวงตาของครูคาคาชิเข้าไป พวกเราถูกครูบอกให้เลิกเป็นนินจา เพราะขาดความเป็นทีมเวิร์ค และห้ามให้นาจังและยัยเหม่งกินข้าวเด็ดขาด

“พวกเรานี่หมดสภาพเลยเนอะ”

“ดูไม่ได้”เกะจัง

“นายก็ไม่ต่างกันแหล่ะ”นาจัง

“โอ้ยย ไม่กินข้าวข้าวก็ได้ ไม่ตายหรอกชั้นไม่หิว”

โคร้กกกก

“ไหนบอกไม่หิวไง55โคร้กก คร้ากกก”

“กล้าว่าแต่เค้าเนอะยัยเหม่ง”

“อย่าเรียกว่าเหม่งสิยะ นาริ!!”

“อะ”เกะยังยื่นข้าวไปป้อนนาจัง

…..

“ขืนนายไม่มีแรงจะเป็นตัวถ่วง”

“เอ้าเธอก็รีบกินเข้าสิ ตอนนี้ครูยังไม่มาหรอก”

นาริยื่นข้าวไปให้ซากุระบ้าง

“นี่พวกนาย…อ้าม”พอนาจังและยัยเหม่งอ้าปากเพื่อจะกินข้าวอยู่ๆก็..

ปุ๊ง

“พวกเธอสอบผ่านจ้า”

“เฮ้ยย!!x2/กรี๊ดดดx2”

พวกเราทั้ง4ถึงกับตกใจร้องอุทานออกมา

“ทำไมล่ะคะครู”

“พวกที่สอบไม่ผ่านก่อนหน้านี้นั้นมีแต่พวกสมองนิ่ม ชั้นสั่งอะไรก็ทำตามหมด ในโลกของนินจานั้นถ้าใครแหกกฎจะถูกเรียกว่าสวะ ส่วนคนที่ไม่เห็นความสำคัญของเพื่อน เลวยิ่งกว่าสวะซะอีก”

“เย้ๆ ได้เป็นนินจาแล้ว"

“เอาล่ะกลับกันเถอะ พรุ่งนี้ทีม7ของเรามีภารกิจเจอกันพรุ่งนี้”

ฉันกับเกะจังเดินกลับพร้อมครูทันที

“เฮ้ยยย อย่าลืมแก้มัดพวกฉันเซ่ แก้มัดพวกฉันก่อน!!”มีเสียงนาจังและยัยเหม่งตามมา

TBC

Bee_Poko

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***