Sky5

แค่กๆ..

"คุณชาวไร่เป็นอะไรรึป่าว?"เสียงเด็กน้อยที่เอ่ยขึ้นด้วยความเป็นห่วง

"คอแห้งไปหน่อยน่ะ ไม่มีอะไรมากหรอก^^"

"อย่าโกหกนะคะคุณชาวไร่ คุณก็รู้ว่าตอนนี้หนูมีเพียงคุณคนเดียวที่..."เด็กน้อยเสียงเบาลง

"ที่..?"

"ป่าวค่ะ แต่ถ้าเป็นอะไรไปต้องบอกหนูนะคะ"เด็กน้อยจับมือชาวไร่แน่น

"เป็นห่วงหรอเด็กน้อย"ชาวไร่เผยรอยยิ้มออกมา

"ป่าวค่ะ แค่กลัวว่าถ้าคุณชาวไร่เป็นอะไรไปหนูจะกลัวไปบอกคุณหมอไม่ถูกต่างหาก"เด็กน้อยทำหน้าแก้มป่อง

"งั้นคุณชาวไร่ของหนูคนนี้ขออะไรสักอย่างได้มั้ย"ชาวไร่ยังคงยิ้มอยู่

"คะ..?"

"ถ้าหากวันนั้นมาถึงคุณชาวไร่คนนี้อยากเห็นรอยยิ้มของหนูสักครั้งได้มั้ย?"

"อย่าพูดเป็นลางสิคะ!"เด็กน้อยขมวดคิ้วอย่างรวดเร็ว

ชาวไร่ยังคงยิ้มกับความน่าเอ็นดูเด็กน้อยคนนี้เข้าไปทุกที เขาคงเป็นคนเดียวในโลกละมั้งที่ได้เห็นรอยยิ้มอันน่ารักของเด็กน้อยที่ถูกเขาเลี้ยงมาอย่างเดียวดั่งประดุจลูกคนนึง ทั้งๆที่ไม่เคยมีลูกหรือภรรยาเลยสักครั้ง แต่ก็น่าเสียดายถ้าเป็นไปได้เขาก็อยากรับเลี้ยงเด็กน้อยคนนี้มาเป็นลูกบุญธรรมแต่เด็กน้อยคนนี้มีครอบครัวที่"ไม่พร้อมจะมีเด็กน้อยคนนี้"นะสิ

"...คุณชาวไร่คะ..คืนหนูมีอะไรจะสารภาพค่ะ"

"ว่าไง?" เขาได้หลุดจากภวังค์ความคิดของตัวเองทันทีเมื่อได้ยินดสียงเด็กน้อยคนนี้เรียก

"...พน.หนูอาจจะไม่มาหาแล้วนะคะ..."เด็กน้อยพูดด้วยเสียงเศร้า

"ครอบครัวหนู....จะส่งหนูไปบ้านเด็กกำพร้าแล้วล่ะค่ะ"เด็กน้อยยิ้มอ่อนๆ

"ว่า..ไงนะ.."ชาวไร่ได้เอ่ยออกมาอย่างตกใจ

"ไปที่ไหน!? เมื่อไหร่!? ทำไมถึงพึ่งมาบอกตอนนี้ล่ะ!?" ชาวไร่ถามด้วยความตื่นตระหนก

"จ..ใจเย็นๆก่อนสิคะ"เด็กน้อยกระอักกระอ่วน

"ต..แต่เค้าบอกว่าถ้ามีคนที่หนูขออยากไปด้วยแล้วเขารับเลี้ยงหนู เขาจะยกหนูให้เค้าฟรีๆเลยค่ะ..."เด็กน้อยเอ่ยจบ ก่อนจะทำท่าทางแปลกๆออกมา

"ถ..ถ้าไม่ว่าอะไร...หนูข-"ยังไม่ทันสิ้นประโยค

"แน่นอนอยู่แล้วสิ ต้องรับหนูมาเลี้ยงอยู่แล้วสิ"ชาวไร่ยิ้มออกมาอย่างสุขล้น

"ค..คุณชาวไร่!!"เด็กน้อยน้ำตาล้นเอ่อ เธอแถบไม่คาดหวังกับคำตอบเหล่านี้เลยด้วยซ้ำหลังจากสิ้นคำของเธอ ก็ได้เข้าไปโผล่กอดกันทันที

Credit: Tkailis