"วันนี้มีเรื่องอะไรดีๆเกิดขึ้นละ มาแต่รุ่งสางเชียว"
ชาวไร่เอ่ยจบ
"ก้อนเมฆสีขาวตอนนี้ก็สวยเหมือนกันนะคะ^^"
เด็กน้อยยิ้ม
ฉึก! ฉึก!
ชาวไร่ไม่ได้เปิดปากเอ่ยวาจาออกไป แต่กลับตัดต้นข้าวต่อ..
เวลาก็ได้ผ่านล่วงเลยจากรุ่งสางไปยามเช้าจากยามเช้าไปยามบ่ายและจากบ่ายไปยามเย็น ชาวไร่ท่านนี้ก็ยังไม่คิดจะเปิดปากเอ่ยวาจากับเด็กน้อยที่นั่งมองเขาสลับกับขนปุยสีขาวสักคำ
"กลับบ้านได้แล้วเจ้าหนู นี่มันจะค่ำแล้วมันอันตราย"
"กว่าจะเปิดปากคุยกับหนูสักทีนะคะ"
"ฉันไม่อยากยุ่งกับดอกไม้ที่เริ่มจะผลิดอกออกผลเพื่อให้ผู้คนได้รับชมหรอกนะ"
"แต่ถ้าดูแลมันไม่ดี ก็จะตายเอานะคะ"
"เธองดงามอยู่แล้วนิ่ ฉันจะไปเร่งให้เธอรีบออกผลทำไมละ"
ฉึก! ฉึก!
เด็กน้อยเงียบ
"ฉันจะบอกอะไรให้อย่าง"
"?"
"เธอในตอนนี้น่ะ ยังคงสวยงามอยู่เสมอ"
"เธอยังมีโอกาสที่จะอยู่ในโลกของแสงสว่างที่ไม่ใช่โลกแห่งนี้"
"เธอกล้ามั้ยล่ะ?"
"กล้าอะไรคะ?"
"กล้าที่จะโดดเด่นกว่าดวงดาว กล้าที่จะชัดเจนต่อโลกของเธอ"
"......."
หลังจากชาวไร่เอ่ยจบจึงได้แหงนหน้ามองขึ้นไปบนฝากฟ้าเต็มไปด้วยหมู่ดาวที่กำลังสว่างไสวไปมาราวกลับ ท้าทายให้เด็กน้อยคนนี้กล้าจะเผชิญกับมันอีก
"เวลามันผ่านไปเร็วจังเลยนะคะ...."
ตึก ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าอันน้อยนิดเริ่มห่างไกลก่อนจะหยุดลง...
"ไว้มาใหม่นะคะ..คุณชาวไร่"
หลังจากจบประโยค เสียงฝีเท้าอันน้อยได้เดินต่อไปโดยไม่หันหลังกลับมา
"ฉันจะรอดูผลงานที่เธอจะแสดงออกมาให้ชมอยู่นะ"
นั้นคือบทสนทนาสุดท้ายของวันนี้แล้วสินะ อยากคุยด้วยอีกหน่อยจัง
Credit: Tkailis
Conclusion: ดวงดาวนั้นสว่างได้ทั้งตัวมันเองและจากดาวดวงอื่น การก้าวข้ามดวงดาวที่เปรียบเสมือนผู้คนออกมาก็ไม่ใช่เรื่องยาก หากชัดเจนต่อตัวเองชัดเจนต่อโลกของเธอ มันอาจยากสำหรับบางคน แต่เชื่อเถอะมันจะง่ายขึ้นเยอะหากเราทบทวนใจตัวเองและกล้าจะฝืนตัวเองดูสักครั้ง สิ่งใดที่เราไม่ได้ทำเราจะได้ทำมัน สิ่งใดที่เราต้องการเราก็จะได้มาเอง สิ่งใดที่เราพรากไปเราจะได้พากลับมา
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments