Sky 1

ชาวไร่ท่านหนึ่งได้เอ่ยทักท้วงแก่เด็กน้อยที่เผอิญนั่งแหงนหน้ามองท้องฟ้าอย่างไม่หยุดหย่อน

"สวยมากเลยใช่มั้ยละ?"

"ค่ะ ท้องฟ้าสวยมากเลยค่ะ ดูดาวดว-"

เด็กน้อยยังไม่ทันเอ่ยจบประโยคได้โดนแทรกขึ้นมา

"แล้วทำไม ใส่อาภรณ์ยาวนักล่ะ"

ทันทีที่ชาวไร่ท่านนี้ปิดปากสนิทจึงได้เดินหันหลังกลับไปบ้านของตนที่อยู่ห่างไกลไม่มากนัก ขณะเดียวกันเด็กน้อยจึงได้เปิดปากขึ้นพูดว่า

"แล้วจะให้หนูทำยังไงละ? ภายใต้อาภรณ์นี้มันไม่ได้สวยงามเหมือนท้องฟ้าที่เเต่งเติมไปด้วยดวงดาวสักหน่อย..."

"แล้วเธอคิดว่าท้องฟ้าที่ไม่มีดวงดาวมันจะสวยเหมือนเดิมมั้ยละ..?"

"มันทั้งมืด ทั้งน่ากลัว ไม่มีแสงสว่างอะไรเลย มันก็ต้องไม่สวยอยู่แล้วสิ.."

"...."

ความเงียบได้เริ่มขึ้นหลังเด็กน้อยปิดปากสนิท จนกระทั่ง

"ถูกที่พอไม่มีดวงดาว มันทั้งมืด น่ากลัวและไม่มีแสงสว่างแต่สิ่งที่ทำให้มันดูสวยงาม โดดเด่น เห็นได้ชัดมันก็เกิดเพราะความมืดที่ปกคลุมมันไม่ใช่หรอ?"

เด็กน้อยเงียบ

"ถ้าไม่ใช่เพราะความมืดแล้วเพราะอะไรละ ยิ่งมืดเท่าไหร่ดวงดาวพวกนั้นก็ยิ่งโดดเด่นมากขึ้น ความมืดที่ไม่มีดวงดาวน่ะมันก็สวยในตัวของมัน และอาจเปลี่ยนใครสักคนที่เคยเกลียดความมืดกลับชอบมันก็ได้นะ"

ช่างเป็นบทสนทนาที่ยาวเสียจริง

เด็กน้อยคิดในใจ ก่อนจะหันเดินกลับไปสู่เส้นทางบ้านของเธอ

"พรุ่งนี้เธอจะมาที่นี่อีกรึป่าว..?"

"ค่ะ"

ไร้มารยาทจังแหะ เย็นชาซะจริง

นั้นคือเสียงวาจาพูดสุดท้ายก่อนจะเกิดความเงียบขึ้นอีกครั้งหลังจบบทสนทนาที่แสนยาวนานลง

Credit: Tkailis

Conclusion: ท้องฟ้าก็เปรียบเสมือนตัวเราที่อยากจะดำหรือสว่างก็ขึ้นอยู่กับคนโดยรอบ แต่นั้นก็ไม่ใช่ความจริงทั้งหมด มันเกิดขึ้นเพราะตัวเราเองว่าอยากนะเป็นตามคำสั่งคนอื่นหรือเป็นไปตามแบบที่เราอยากจะเป็น แต่การจะเป็นตามที่เราอยากมันมักจะถูกผู้คนหว่านล้อม ทำร้ายตัวเราอยู่เสมอจนเราต้องยอมน้อบน้อมผู้คนทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้ตัวเราต้องดำมืดไปมากกว่านี้.........

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download

บทต่อไป

Sky 2

