ตอนที่ 1

ผมนิ่งค้างไปด้วยอารมณ์ตกใจและทำอะไรไม่ถูก

เสียงเสื้อผ้าเสียดสีกันดังเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น ผมได้แต่มองไปรอบ ๆ ถึงจะรู้ว่ามองไม่เห็นก็ตาม ร่างกายเปียกไปด้วยของบางอย่างที่ผมพยายามจะไม่คิดถึงมันถึงในใจจะรู้แล้วก็ตาม

สัมผัสอุ่นแตะตรงแก้มของผมอย่างเบามือ แต่นั้นกลับทำให้ผมที่ยังระแวดระวังสะดุ้งโหยงล้มก้นกระทกพื้น

"โอย... เจ็บ"

บางอย่างกระชากคางผมแรง บีบคางจนน้ำตาซึมขึ้นมา

"ดื้อดึงนัก หรือจะให้ข้าตัดขาเจ้ารึ เจ้าถึงจะหัดอยู่เฉย ๆ ไม่หนีบ้าง"

อะไรเนี่ย...

"เด็กดี อยู่กับข้าดีกว่าคนพวกนั้นนะ" เจ้าของเสียงกอดผมแน่น ลมหายใจอ่อน ๆ ก่อนผมจะรู้สึกถึงสัมผัสนุ่มนิ่มและลมหายใจร้อนตรงแก้มซ้าย ไล่ลามไปทั่วไปหน้า ไม่จะเป็นหน้าผาก ตา จมูก คางและปาก

ผมได้แต่นิ่งค้าง ไม่กล้าทำอะไรมากนัก ทั้งที่ในใจเต็มไปด้วยความมึนงง

อะไรเนี่ย หมายความว่าไงเนี่ย

เราฝันไปเหรอ มันเกิดไรขึ้น แล้วผู้ชายคนนี้เป็นใคร เราอยู่ที่ไหน บ้านหรือเปล่า?

ความสับสนตีตื้นแทบจะทำให้เดมร้องไห้ให้รู้แล้วรู้รอด

[ติ๊ด- เชื่อมต่อสำเร็จ]

ในขณะที่ผมกำลังจะปล่อยโฮนั้น เสียงบางอย่างก็ดังขึ้นมาในโสทประสาท

คงไม่ใช่แบบที่ฉันคิดใช่ไหม

[ยินดีต้อนรับ จากระบบ กลับบ้านเรากันเถอะ ]

เขานิ่งไปก่อนสัมผัสเปียกชื้นบริเวณริมฝีปากจะทะให้ผมละความสนใจจากเสียงแปลกประหลาดนั้น ผมขยับหน้าหนีสัมผัสนั้น

แต่อีกคนคล้ายจะไม่พอใจ จับล็อกคางให้เดมเปิดปากออก ส่งลิ้นชื้นเข้ารุกล้ำเข้าไปในโพรงปากอีกคน

เดมดิ้นอย่างรุนแรง เขาต่อต้านอีกคนอย่างไม่ยอม แต่อีกคนก็กอดเขาแน่นไม่ปล่อยลิ้นของคนนั้นไล่ต้อนลิ้นของเดม ขบกัดไปทั่ว

เสียงจูบดังระงม ใบหน้าเดมร้อนฉ่า มือที่คอยผลักก็กำเสื้อของอีกคนเพื่อพยุงตัวเอง