รักที่ไม่อยากลืม
สวัสดีฉันชื่อนิชาฉันก็เป็นผู้หญิงธรรมดาเช้าก็ทำงานพอเลิกงานก็อาบน้ำกินข้าวนอนชีวิตที่แสนจะหน้าเบื่อวนอยู่แบบนี้ซ้ำๆทุกวันทุกปีไม่มีอะไรเปลี่ยนเเปลงชีวิตที่โดนแฟนหนุ่มที่รักที่สุดนอกใจซ้ำยังตรวจเจอโรงร้ายอีกชีวิตฉันทำไมมันถึงเป็นแบบนี้กันนะ
นิชา:ฉันมันสมควรตายไปซะก็ดีจะอยู่ไปทำไมชีวิตที่แสนเเฮงซวยเอ้ย!
ในตอนที่ฉันได้ผูกคอตัวตายโลกที่แสนจะเเฮงซวยก็ได้มืดดับลง
นิชา:ที่นี่มันโรงพยาบาลนิ!นี่ฉันยังไม่ตายหรอหรือว่าฝันไปก็ไม่ได้ฝันนิแสดงว่าฉันยังไม่ตายจริงๆ
คนไร้บ้าน:นี่หนู....
นิชา:ค...ค.ค่ะคุณลูง
คนไร้บ้าน:หนูหนะเชื่อไหมว่าฉันย้อนเวลาได้
นิชา:........
คนไร้บ้าน:หนูคงไม่เชื่อสิน่ะถ้าหนูไม่เชื่อหนูก็รองทำทำตามที่ลุงบอกน่ะ
นิชา:ทำยังไงหรอค่ะคุณลุง
คนไร้บ้าน:ฮ่าๆๆๆหนูเชื่อแล้วสินะ
นิชา:ค..ค่ะ
คนไร้บ้าน:ในวินาทีที่หนูกำลังจะตายหนูก็นึกถึงช่วงเวลาชีวิตที่หนูอยากจะย้อนเวลากลับไปแต่หนูจะย้อนเวลาได้แค่ครั้งเดียวและจะย้อนเวลาได้แค่1อาทิตย์หลังจากนั้นจะไม่มีวันย้อนเวลากลับไปได้อีกตลอดชีวิต!
หลังจากจบการสนทนานั้นฉันได้มาคิดย้อนดูดีๆแล้วคนไร้บ้านคนนั้นเค้าคงเสียสติแน่ๆคนบ้าเท่านั้นที่จะเชื่อเรื่องพวกนี้แต่...ถ้าเกิดว่าเราสามารถย้อนเวลาได้จริงๆก็คงจะดีนะแต่มันก็เป็นเรื่องงมงายชั่งมันเถอะ
เช้าวันต่อมาวันนี้เป็นวันเกิดครบ26ปีของฉันแต่ปีนี้ฉันไม่มีความสุขเมื่อทุกที่ผ่านมาฉันรู้สึกเหงารู้สิกโดดเดี่ยวอย่างบอกไม่ถูกวันนี้ฉันไม่ไปทำงานดีกว่าหยุดสักวันนึงเพื่อเป็นของขวัญวันเกิดตัวเองดีกว่าคงจะไม่เป็นไรหลอกไปเที่ยวสักวันนึงแต่ปีนี้ก็คงจะไปคนเดียว
ก๊อกๆๆ
ป้าแมว:นิชาอยู่ไหมลูก
นิชา:อยู่ค่ะป้าแมว
ป้าเเมว:อะนี่จะป้าทำกับข้าวมาฝากวันนี่เป็นวันเกิดหนูไช่ไหมจ๊ะ
นิชา:ไช่คะขอบคุณน่ะค่ะ
นั่นนะหรอป้าเเมวป้าข้างห้องป้าแกอะเปิดร้านอาหารกับข้าวแกหรออาาหร่อยยยม๊ากกแกอะเป็นคนที่คอยดูแลฉันตลอดเหมือนลูกแกเลย
นิชา:8โมงละรีบไปดีกว่าเดี๋ยวไม่ทันเครื่อง
นิชา:รีบๆๆ
ในตอนที่ฉันกำลังรีบวิ่งที่จะไปขึ้นเครื่องก็มีบุลคลมาผลักฉันออกไปนอกถนนปี้นๆในตอนที่ฉันคิดว่าตัวเองต้องตายแน่ๆฉันก็ได้นึกถึงคำพูดของคนไร้บ้านและทุกอยากก็มืดดับลง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments