ตอนที่1 ยูริ-นิว

"สวัสดีนะคะดิฉันชื่อยูริ"

เป็นนักเรียนอยู่โรงเรียนประจำจังหวัด

งานอดิเรกก็ถ่ายรูปเล่นไปวันๆ ชอบทำงานค้างจริงๆไม่ได้ขยันหรอกเเค่กลัวติด0เฉยๆเลยทำไปงั้นเเหละอังกฤษพอได้ภาษาไทยพอได้เเต่คณิตคือไม่ไหวเลย

จนวันหนึ่งได้เจอกับเพื่อนร่วมห้องที่ทำให้ฉันอยากเก่งคณิตเลยเพื่อนคนที่ทำให้ฉันอยากล้ำเส้นเฟรนโซน

...----------------...

"สวัสดีครับผมชื่อนิว"

เพื่อนของยูริเเต่ผมไม่ค่อยสนิทกับเค้าหรอกนะเเต่เเค่เพื่อนร่วมห้องเฉยๆผมชอบทำทุกย่างในห้องเพราะคะเเนนจริงๆไม่มีคะเเนนผมก็ช่วยหมด

ช่วยครูเก็บของเปิดโปรเจคให้ครูให้เพื่อนลอกการไม่หวังผลด้วยเเม้เเต่...สอนการบ้านยูริผมก็ทำถึงไม่ได้คะเเนนผมก็ทำจริงๆผมสอนทุกคนที่สนใจ

ผมเป็นเเบบนี้ตั้งเเต่เด็กใครๆๆก็รู้จักผมใน

ฉายา"พ่อพระ"ชอบทำบุญหรือช่วยเหลือทุกคน

ถ้าทุกคนอยากรู้เรื่องของผมสองคนเเล้วละก็งั้นก็มา

เริ่มกันเลย

...----------------...

ณ โรงเรียนเเห่งหนึ่งในจังหวัด

"นี้ยูริ .เสียงของนิว"

"ว...ว่าไง"

"วันนี้เราว่าถ้ามีงานกลุ่มเธอช่วยเป็นหัวเเทนเราทีสิ"

"ได้สิ"

.เสียงหัวหน้าห้องดังขึ้น นักเรียนทั้งหมดทำความ

เคารพ

.ทุกคน สวัสดีค่ะคุณครู

สวัสดีค่ะนักเรียน

ครู: วันนี้เราจะให้นักเรียนจัดกลุ่มมานำเสนอนะคะ

เรื่องก่อนเเละหลังสงครามในสมัยรัตนโกสินทร์ให้ทำส่งพรุ่งนี้

"นี่ยูริฉันว่านะเราคว้าตัวนิวมาทำงานด้วยดีกว่า.เสียง

เพื่อนในกลุ่มยูริ"

"งั้นได้สิ.เสียงยูริ"

"นี่ยูริเราขอทำงานกลุ่มด้วยนะ.เสียงนิว"

"ได้สิกำลังไปตามมาทำด้วยกันพอดี.เสียงยูริ"

"งั้นขอเป็นคนสรุปเองนะเเล้วยูริเป็นคนเขียน.เสียงนิว"

"งั้นเราตกเเต่งเองเริ่มทำพรุ่งนี้ตอนเที่ยงละกัน.เสียงเพื่อนในกลุ่มยูริ"

"งั้นโอเครได้เดี๋ยวเราจะเตรียมสีมาให้กับกระดาษ.เสียงยูริ"

*คาบที3

"วันนี้ครูไม่อยู่ไปหาตีเเบดกันไหม.เสียงเพื่อนยูริ"

"ได้สิ พกมาพอดี.เสียงยูริ"

*ตีเเบดกันในโดม

"นี่ยูริขอเล่นด้วยคนสิ.เสียงนิว"

"ได้งั้นยืมไม้เราไปเล่นก่อนก็ได้.เสียงยูริ.ยื่นให้"

"โอเครขอบคุณนะครับ.รับไม้มาตีต่อ"

*คาบ4

ณ โรงอาหาร

"วันนี้กินอะไรกันดีนะขี้เกียจเคี้ยว.เสียงเพื่อนในกลุ่มยูริ"

"งั้นวันนี้ไม่กินดีไหมคาบต่อไปคณิตต้องรีบขึ้นอีก.เสียงเพื่อนในกลุ่มยูริ"

"โอเคนะได้.เสียงยูริ"

*คาบที่8

"เลิกเรียนสักที.บิดขี้เกียจ.เสียงยูริ"

......ออกมานั่งรอเพื่อนหน้าโรงเรียน

"สวัสดียูริเธอมานั่งรอใครหรอ.เสียงนิว"

"มานั่งรอเพื่อนสนิทเดินมารับ.เสียงยูริ"

"นี่เธอได้ทำงานสังคมยังหรอ.เสียงนิว"

"ยังเลยอ่ะ.เสียงยูริ"

"งั้นเดี๋ยวส่งให้ลอกนะเเล้วอย่าลืมเลือกเพลงที่มาร้องในคาบอังกฤษด้งย.เสียงนิว"

"โอเครรงั้นเราไปก่อนนะเพื่อนมาเเล้ว.ลุกขึ้นไป"

"ใครอ่ะมึงยูริคนเมื่อกี้.เสียงเพื่อนสนิทยูริ"

"คนที่กูเเอบชอบมึงคือมันหล่อที่ใจมากกูชอบมันมาก.เสียงยูริ"

"ปกติกูไม่ค่อยเห็นมึงชอบใครเลยนิ.เสียงเพื่อนสนิท"

"ก็จริงอ่ะเพราะปกติกูชอบคนยาก.เสียงยูริ"

"เออๆเเต่ชั่งมันเถอะไปหาอะไรกินดีกว่า.เสียงเพื่อนสนิท"

*บ้าน*

(เเชทนิว)

นิว:"นี่ยูริเราหาเพลงเจอเเล้วร้องเพลงนี้กันดีไหม.ส่งเพลง"

ยูริ:"โอเครได้เดี๋ยวเราลองฟังก่อนนะ"

นิว:"โอเครยูริ"

(จบเเชท)

"นี่ยูริคุยกับใครอยู่อ่ะ.เสียงเพื่อนสนิท"

"กับนิวเรื่องงานนิดหน่อย.เสียงยูริ"

"ไปนอนละ.เสียงเพื่อนสนิท

*ตอนเช้า*

"ไปเรียนละนะ.เดินเข้าโรงเรียน.เสียงยูริ"

"นี่ยูริวันนี้มาเช้าจัง.เสียงเพื่อนยูริ"

"พอดีวันนี้ตื่นเช้าอ่ะดิ.เดินเข้าห้อง.เสียงยูริ"

"ดียูริเราเริ่มทำงานกลุ่มเลยไหม.เสียงนิว"

"ได้สิ.เสียงยูริ"

*นั่งทำงานไปสักพัก*

"อะไรติดหน้าอ่ะยูริ.เสียงนิว"

"ไม่รู้สิ.เช็ดหน้าไปมา.เสียงยูริ"

"สงสัยสีมั้งออกเเล้ว.นั่งทำต่อ"

*เรียนจนถึงเลิกเรียน*

"นี่ยูริเราขอยืมไม้เเบดไปเล่นหน่อยนะเดี๋ยวพรุ่งนี้คืน.เสียงนิว"

"ได้สิค่อยฝากเพื่อนเรามาคืนก็ได้.เสียงยูริ"

".นั่งดูนิวเล่น.ยิ้มไป"

"นี่ยูริเล่นไหมละ.ยื่นไม้ให้.เสียงนิว"

"ไม่เอาอ่ะสักพักหนึ่งก็จะกลับเเล้ว"

(ยูริ)

ฉันคิดว่าฉันเริ่มชอบนายเข้าเเล้วเเหละนายสุภาพบุรุษนิวให้เกียรติฉันมากเลยไม่รู้จะไปหาคนเเบบนี้ได้อีกที่ไหนทั้งเก่งเเละสุภาพบุรุษเเบบนี้ถึงนิวไม่ค่อยหล่อเเต่เค้าเป็นคนเเรกที่ฉันคิดว่าเค้าเป็นคนที่นิสัยเหมือนฉันเเละมีความเป็นผู้ใหญ่ทำให้ฉันหลง

"นี่ยูริฉันคิดว่าคนที่หล่อในห้องคงมีไม่กี่คนหรอกเเต่ไม่น่าใช่นิวเพราะดูร้ายๆถึงจะเป็นคนดี.เสียงเพื่อนในกลุ่มยูริ"

"ไม่รู้สิคิดว่าอาชาดูหล่ออยู่นะ.เสียงยูริ"

(ความคิดยูริ)

เเต่ฉันคิดว่านิวมากกว่านะไม่เห็นดูพิษมีภัยอะไรเลย

"คิดเหมือนกัน.เสียงเพื่อนในกลุ่มยูริ"

"งั้นขอตัวกลับบ้านก่อนนะ.เสียงยูริ"

*หน้าโรงเรียน*

"เดินยิ้มมาเเต่ไกลเป็นอะไรมาอีก.เสียงเพื่อนสนิทยูริ"

"กูเห็นความน่ารักของเค้าอีกละ.เสียงยูริ"

"ใครไอ้นิวนะอีกละ.เสียงเพื่อนสนิทยูริ"

"กูอยากลองจีบนิวจังว่ะเเต่ไม่กล้าเพราะเป็นได้เเค่คนไม่รู้จักได้เป็นเพื่อนก็ยังดี.เสียงยูริ*

"มึงคิดงั้นจริงอ่ะไม่ลองไม่รู้นะ.เสียงเพื่อนสนิท"

"กูอยากลองอยู่นะเเต่ไม่กล้าเพราะเค้าดูฉลาดเเถมเป็นผู้ใหญ่ด้วยเค้าอาจสเปคคนที่โตกว่าก็ได้.เสียงยูริ"

"ลองไหมละไม่ลองไม่รู้.เสียงเพื่อนสนิท"

"กูว่าจะให้เเค่ดอกไม้ในวันวาเลนไทน์ว่ะอยากให้เค้าจดจำกูในรูปเเบบคนให้ดอกไม้เค้าเฉยๆ.เสียงยูริ"

"เออก็ดีนะถ้าอยู่ๆเค้าก็ชอบมึงด้วยก็คงดี.เสียงเพื่อนสนิทยูริ"

(ยูริ)

-บางควาสัมพันธ์ไม่ต้องได้ครอบครองเเค่ได้นั่งดูเค้ามีความสุขเเค่นั้นก็ดีเเล้ว-

(นิว)

-บางทีเราอาจจะคิดเหมือนที่เค้าคิดอยู่ก็ได้-

(นิว)

ผมดูไม่ค่อยออกหรอกว่าใครชอบผมรึป่าวเเต่คนเราจะดูออกว่ามีคนชอบเราด้วยเเววตา เเววตาของคนที่เเอบชอบเราจะไม่เหมือนคนอื่นหรือเค้าจะพิเศษกว่าคนอื่น

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

(ความคิดยูริ)

คิดถึงนิวจังฉันเเค่อยากอยู่ใกล้เค้าจะได้หายคิดถึงจัง

"กูอยากทักไปหานิวว่ะเเต่ไม่รู้จะคุยเรื่องงานอะไรดี.เสียงยูริ"

"ลองหาเรื่องอื่นหรือเรื่องงานเก่ามาคุยดีไหมละ.เสียงเพื่อนสนิทยูริ"

"ชั่งเหอะงั้นกูไปนอนก่อน.เสียงยูริ"

...-บางทีคนสองคนก็อาจจะคิดเหมือนกันเเต่เค้าเเค่ยังไม่รู้ตัวเอง-...

...*เช้าวันหยุด*...

".นอนเล่นเกม.ยูริ"

*สายเข้า

".ยูริรับ"

*บทสนทนาในสาย

ยูริ:"ว่าไงละนิว"

นิว:"วันนี้ออกมาเดินเล่นกันไหมพอดีว่างจะคุยงานด้วยนิดหน่อย"

ยูริ:"คงไม่ได้วันนี้มีงานบ้าน"

นิว:"โอเครวันอาทิตย์พอได้ไหม"

ยูริ:"ง..งั้นขอดูก่อนเดี๋ยวทักไปบอก"

*วางสาย

ยูริ:.เเอบยิ้ม

"เเหม่ๆเป็นไรอีก.เสียงเพื่อนสนิท"

"กูเขินนิวโทรมาชวนอ่ะดิ.ยิ้มจนหน้าเเดง.เสียงยูริ"

"นานๆๆทีเห็นมึงเป็นเเบบนี้ดีจริงๆ.เสียงเพื่อนสนิทยูริ.ยิ้มตาม"

(ยูริ)

เเค่นี้ฉันก็ใจฟูละอย่างน้อยเราก็ยังคุยเรื่องงานกันฉันยังคุยมีสิทธิ์อยู่ใกล้เค้าได้จริงๆ.พร้อมยิ้ม

"อยากให้ถึงพรุ่งนี้ไววจัง.ตากผ้า+ยืนเขิน.เสียงยูริ"

"เเหม่อ่อจร้า.เสียงเพื่อนยูริ"

...*กลางวัน*...

*บทสนทนาในเเชทนิว-ยูริ*

ยูริ:"ไปรอหน้าโรงเรียนนะนิว"

นิว:"โอเครได้เลย"

*จบบทสนทนา*

...*หน้าโรงเรียน*...

"นี่ยูริ.เสียงนิว"

"โอเครไปกันเลยไหม.เสียงยูริ"

"เดี๋ยวเราไปซื้อชาไข่มุกร้านนี้กันก่อนไหมพอดีเราหิวน้ำ.เสียงนิว"

"โอเครได้.เสียงยูริ"

...*ร้านชาไข่มุก*...

"ขอชาเย็นเพิ่มไข่มุก1เเก้วครับ.เสียงนิว"

*ได้ค่ะ*

"เอาชาเย็นเหมือนกันค่ะ1เเก้ว.เสียงยูริ"

"นี่ยูริชอบเหมือนกันหรอ.เสียงนิว"

"ใช่ช.เสียงยูริ*

"ไปเดินเล่นเเถวโรบินสันดีไหมจะได้หาไรกินด้วย.เสียงนิว"

"โอเครได้ค่ะ.เสียงยูริ"

*นี่ค่ะชาเย็น2*

"ขอบคุณครับ.เสียงนิว.จ่ายเงิน"

"เลี้ยงเลยหรอ.เสียงยูริ"

"ใช่.เสียงนิว"

"ขอบคุณนะ.เสียงยูริ"

...*ขึ้นรถไปห้าง*...

*ถึงห้าง

.

.

.

เข้าห้าง

"เราไปกันหาอะไรกินก่อนไหม.เสียงนิว"

"ตามใจนิวอ่ะ.เสียงยูริ"

"ไปกินร้านนั้นกัน.เสียงนิว"

...*ผ่านไป1ชั่วโมง*...

"ก่อนกลับขอถ่ายรูปไว้หน่อยนะ.เสียงนิว"

"ไม่เอาได้ไหม.เสียงยูริ"

"ได้สิๆ.เสียงนิว"

"งั้นก็ได้ถ่ายก็ได้ถ่าย.เสียงยูริ"

...*ถ่ายรูปนิว-ยูริ*...

...*ถึงบ้านยูริ*...

(ยูริ)

วันนี้รู้สึกดีมากอย่างน้อยฉันยังได้อยู่ใกล้เค้ารู้สึกดีมากอยากนั่งจ้องหน้าคู่นั้นจนกว่าจะหายเบื่อเลย.ยิ้ม

-อยากอยู่ใกล้นายเเบบนี้ไปนานๆๆจัง-

(นิว)

วันนี้ผมพาเค้าไปเดินเล่นกินข้าวเเถมเค้าเป็นคนเเรกที่ผมชวนด้วยรู้สึกมีความเเถมได้รูปวันนี้

-เเววตาเธอคู่นั้นไม่เหมือนใครเเถมไม่มีใครเหมือนเธอด้วย-

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มาเเต่ไกลเลยนะ.เสียงเพื่อนสนิทยูริ"

"ก็กูเขินอ่ะรู้สึกอยากจ้องหน้าเค้าทุกวันเลย.เสียงยูริ"

*บทสนทนาเเชท*

นิว:"ยูริสนุกไหมวันนี้"

ยูริ:"สนุกสิ"

นิว:"ผมก็สนุกเหมือนกันนะ"

ยูริ:"อ๋อ"

".ยูรินั่งยิ้มจนเเก้มเเดง*

นิว:"เดี๋ยววันหลังชวนมาอีกนะ"

ยูริ:"ได้สิค่ะ"

นิว:"งั้นเดี๋ยวผมไปเข้านอนละ"

...*นิวถ่ายรูปมา*...

(ความคิดยูริ)

ฮึยเขินชะมัดคนอะไรน่ารักได้ขนาดนี้กันนะ

...*เช้า*...

"ยูริไปเรียนก่อนนะ.เสียงยูริ.เดินเข้าโรงเรียน"

"สวัสดียูริ.เสียงลูกพี่ลูกน้องยูริ"

"ว่าไงโมไม่เจอกันนาน.เสียงยูริ"

"ช่วงนี้ยุ่งๆกับงานโรงเรียนนิดหน่อยละยูริละเป็นไงบ้าง.เสียงลูกพี่ลูกน้องยูริ"

"สบายดีงานเยอะบ้างนะ.เสียงยูริ"

"เทอมหน้าคงไม่ได้เจอกันอีกเเล้วละพอดีจะไปต่อสายอาชีพ.เสียงลูกพี่ลูกน้องยูริ'

"โอเครงั้นไปเข้าห้องก่อน.เดินขึ้นอาคาร"

"นี่ยูริคุยกับใครหรอหน้าห้อง.เสียงนิว"

"ลูกพี่ลูกน้องเราอ่ะ.เสียงยูริ"

"อ่อๆเเล้วงานที่สั่งทำรึยังหรอ.เสียงนิว"

"ทำเเล้ว.ยื่นงานให้"

"โอเครขอบคุณนะ.นั่งจดต่อ"

คาบที่3หมดไปพักเที่ยง

"วันนี้กินอะไรดีนะยูริ.เสียงเพื่อนยูริ"

"เราว่าไม่กินอ่ะ.เสียงยูริ"

"โอเครๆ.เดินไปหาไรกิน.เสียงเพื่อนยูริ"

คาบสุดท้ายเลิกเรียน

"เรากลับก่อนนะ.เสียงยูริ"

"นี่ยูริ.เสียงนิว.มาตบไหล่ยูริ"

"ไปหาไรกินกันไหมวันนี้.เสียงนิว"

"ไว้พรุ่งละกัน.เสียงยูริ"

"อ่อโอเคร.เสียงนิว"

"บายๆไปละ.เดินไปหาเพื่อนสนิท.เสียงยูริ"

"เป็นไรอีกน่าเเดง.เสียงเพื่อนสนิท"

"กูเขินเค้าอ่ะ.เดินไปคุยไป.เสียงยูริ"

ยูริ

-ไม่รู้จะเก็บควารู้สึกนี้ไว้ได้อีกนานรึป่าวนะ-

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***