ความรักหรือคือปัญหา

ผมมองหาว่าความรักคืออะไร? มาจากไหน? อยู่ที่ใด? เป็นของใคร? แต่ก็ไม่พบคำตอบที่แน่ชัดมันทำให้ผมท้อแต่ผมก็ยังค้นหามันต่อ ความรักแบบเพื่อนกับครอบครัวผมพอเข้าใจอยู่เพราะมันเป็นความรักที่ผมโหยหามานาน ผมยังไม่ได้บอกใช่ไหมว่าผมไม่มีเพื่อนที่สนิทสักเท่าไร

ผมก็ลองดูอะไรหลายๆอย่างเผื่อผมจะเข้าใจมันบ้าง แต่ก็นะความรักที่ผมสรุปได้คือ มันเป็นความรู้สึกที่เกิดจากการนึกคิด เป็นเหตุให้เกิดการยึดติดในสิ่งนั้นๆ แต่ผมก็ยังชอบมันอยู่ดีเพราะมันทำให้ผมมีความสุข ผมอยากอธิษฐานขอให้ผมได้รับมันสักนิดก็ยังดี พอผมคิดแบบนั้นผมก็มักจะอมยิ้มทุกที

พวกคุณก็คงชอบสิถ้าที่มีพวกแฟนอะไรแบบนี้นะ แต่ถ้าพวกคุณเหนื่อยก็หยุดพักบ้างก็ได้นะ ในความคิดของผมการมีแฟนเป็นอะไรที่เหนื่อยมาก แต่การมีความรักแบบเพื่อนกับครอบครัวสำหรับผมมันเป็นอะไรที่ง่ายกว่า ผมจะเล่าอะไรให้ฟังอย่างหนึ่ง

เมื่อนานมาแล้วมีเด็กน้อยคนหนึ่งมีเพื่อนคนแรกเป็นสัตว์ตัวน้อยนั้นคือแมว เด็กน้อยคนนั้นเจอเจ้าแมวตัวน้อยที่หน้าบ้านตรงสวน เด็กน้อยได้เห็นเจ้าแมวตัวน้อยก็ยิ้มดีใจเหมือนกับว่าจะไม่ต้องอยู่ตัวคนเดียวอีกแล้ว เด็กน้อยกับเจ้าแมวน้อยก็อยู่ด้วยกันเล่นด้วยกันทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกัน จนวันหนึ่งเด็กน้อยกลับบ้านมาและเรียกหาแมวน้อยแต่ไม่มีการตอบกลับมาเลย เด็กน้อยสงสัยว่า 'เจ้าแมวน้อยไปอยู่ที่ไหน?' เด็กน้อยก็ตามหาไปสักพักก็ถึงกับช็อค เพราะว่าเจ้าแมวน้อยที่เด็กน้อยตามหาอยู่นั้นได้ตายไปแล้ว เด็กน้อยเกิดความเศร้าเสียใจขังตนเองเอาไว้ในห้องและร้องไห้ออกมาไม่หยุด

จนวันหนึ่งมีชายคนหนึ่งอายุราวๆ26-28มาขอพักที่บ้านเด็กน้อยสักคืน ชายคนนั้นเห็นเด็กน้อยเอาแต่ร้องไห้เลยถามไปว่า "เด็กน้อยร้องไห้ทำไมหรือ?" เด็กน้อยตอบว่า "เจ้า..ฮึก.แมวน้อยท..ที่ฮึก.เป็นเพื่อนของผมต..ตายแล้วฮึก" ชายคนนั้นพูดตอบกับไปว่า "รู้ไหมว่ามันเป็นวัฏจักรของชีวิต" เด็กน้อยตอบว่า "รู้ครับ" ชายคนนั้นก็พูดขึ้นอีกว่า "รู้แล้วทำไมยังร้อง?" เด็กน้อยตอบว่า "พ..เพราะฮึกผมส..เสียใจ" ชายคนนั้นครุ่นคิดคุณหนึ่งและตอบเด็กน้อยไปว่า "ฉันเองก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกนะแต่ที่เด็กน้อยกำลังเป็นเขาเรียกกันว่า ความผูกพัน" เด็กน้อยนึกสงสัยจนหยุดร้องไห้และถามไปว่า "ความผูกพัน?"

ชายคนนั้นตอบกลับไปว่า "คือการที่อยู่ใกล้ชิดกันนานๆจนเกิดเป็นความรู้สึกรักและการคนึงหา ที่เป็นได้ทั้งของขวัญและคำสาปในเวลาเดียวกัน" เด็กน้อยก็สงสัยอีกและถามไปว่า "อย่างไงครับ?" ชายคนนั้นตอบว่า "ตอนที่อีกคนยังมีชีวิตอยู่และอยู่ข้างเรานั้นคือ ของขวัญ ตอนที่อีกคนจากไปแบบยังมีชีวิตกับไม่มีชีวิตและไม่ได้อยู่ด้วยกันนั้นคือ คำสาป" เด็กน้อยก็เข้าใจทันทีว่า 'ของขวัญมักจะมาพร้อมกับคำสาป'

ถ้าพวกคุณเป็นเด็กน้อยจะทำอย่างไร? ถ้าเป็นผมคงทำอะไรไม่ถูกไปพักใหญ่เลย

ปล.อย่าว่ากันนะครับคนเขียนก็ไม่ค่อยเข้าใจความรักสักเท่าไร ถ้ามีอะไรผิดพลาดประการใดต้องของอภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ช็อคในช็อค

บทต่อไป

แพ้พนัน

