วันเกิดผมปีนี้

นานเท่าไหร่ นานเท่าไหร่แล้วนะที่ผมไม่มีพี่เค้าอยู่ด้วยไม่เข้าใจเลยว่าทำไมผมถึงรักพี่เค้าขนาดนั้น ผมตัดสินใจผิดไปรึเปล่าที่ไม่บอกเลิกพี่เซย์

งานช่วงนี้ก็หนัก ทั้งงานที่บ้านและโรงเรียน ไหนจะงานที่ไอ้พวกเพื่อนๆโยนให้อีก สภาพผมเองก็โทรมขึ้นทุกวันๆ จำได้ว่าผมเคยสดใสกว่านี้นะ ทำไมตอนนี้ผมถึงได้กลายเป็นแบบนี้หล่ะ

แต่ก็ยังมีเพื่อนที่คอยซัพพอร์ตผมอยู่เสมอ และยังช่วยปลอบผมด้วย

รึเปล่า

ผมว่าพวกมันเนี่ยตัวซ้ำเติมเลยแหละ โดยเฉพาะไอ้โด้ไอ้ปากหมา แถมไอ้โด้เนี่ยยังชอบโยนงานให้ผมทำ ไอ้ตัวดี

"ไอ้ต้น"เสียงของกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งดังขึ้น

ใช่ครับนั่นกลุ่มของพวกไอ้ไปร์ท ผมไม่ชอบขี้หน้ามันเลย มันชอบแกล้งผมประจำ

สถานการณ์ในห้องตอนนี้เต็บไปด้วยความเงียบสงัด พวกแก๊งค์ไอ้ไปร์ทมันมา4-5คนนู่นแหนะ ผมคนเดียวจะสู้พวกมันได้ไง

"การบ้าน พวกกูขอลอกหน่อย"พวกมักเบ่งเสียงใส่ผม

น่ากลัวชะมัด

"ถ้าผมบอกว่าไม่"ผมสวนขึ้นมา โมโหไอ้พวกนิสัยแย่นี่มาก

ไอ้พวกน่ารำคาญนี่ ต้องเจอเพื่อนๆผมซะละ แต่ว่าตอนนี้เพื่อนผมอยู่ไหน?

"ยังไงจะให้หรือไม่ให้"ไปร์ทบีบปากผมแรงมาก เอาซะผมพูดอู้อี้แทบไม่รู้เรื่อง

"ม..ม..ไม่"ผมพยายามจะพูดทั้งๆที่โดนบีบปากอยู่อย่างนั้น