ลู่จิงถิง หญิงเคียงบัลลังก์
'ลู่จิงถิง' คุณหนูใหญ่ตระกลูลู่ ผู้เพรียบพร้อมไปด้วยหน้าตาและพลังอันสูงสุด แต่ทว่ากลับโดนวางยาพิษในอาหาร 'หลี่ซื่อ'เด็กหนุ่มยาจกผู้มีพลังบริสุทธิ์แต่กำเนิด ทราบข่าวการโดนวางยาของคุณหนูใหญ่ หลี่ซื่อต้องการที่จะช่วยนางให้รอดพ้นจากความตายในครั้งนี้ เค้าจะช่วยนางได้หรือไม่..... ❤️🥀
'ลู่จิงถิง' คุณหนูใหญ่ตระกลูลู่
... ตอนที่1 วางยา...
ณ แคว้นเจียง จวนตระกลูลู่
ฮูหยินใหญ่ลู่: เสี่ยวลู่ อย่าซนน้ะลูก แม่ไปเข้าเฝ้าองค์ไทเฮาไม่นานก็กลับมาแล้ว //หญิงวัยกลางคนเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้มหวานถึงแม้จะอยู่ในวัยกลางคนแต่นางยังคงความสวยเหมือนสาวแรกรุ่นอยู่
เสี่ยวลู่: ท่านแม่ๆ ท่านต้องรีบกลับมาน้ะเจ้าค่ะ ข้าต้องคิดถึงท่านมากแน่ๆ //เด็กสาววัยแรกรุ่นตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานปนอ้อนนิดๆ ดวงหน้าหวานยิ้มให้หญิงวัยกลางคนนั้นทำให้ใบหน้านั้นงดงามราวเทพธิดาขึ้นไปอีก
ฮูหยินใหญ่ลู่: หลิวอี้ เจ้าดูแลคุนหนูให้ดีล่ะ ถ้าคุณหนูเป็นอะไรไป ข้าไม่ปล่อยพวกเจ้าไว้แน่! //สายตาเย็นชาบ่งบอกถึงความดุดัน
หลิ้วอี้: เจ้าค่ะ ฮูหยิน..//หลิวอี้ สาวใช้ข้างกายของคุณหนู่ใหญ่ลู่ตอบรับด้วยรอยยิ้มอย่างจริงใจและมุ่งมั่น
ฮี๊ๆๆ กั๊บๆๆ เสียงรถม้าวิ่งไกลออกไปจากจวนตระกลูลู่
เสี่ยวลู่: หลิวอี้ เจ้าว่าท่านแม่จะคิดถึงข้ามั๊ย?
หลิวอี้:รินน้ำชาให้เสี่ยวลู่// 'คิดถึงสิเจ้าค่ะ ฮูหยินรักคุณหนูมากน้ะเจ้าค่ะ//ยิ้ม..
เรือนรองจวนตระกูลลู่..
ฮูหยินรองลู่:ฮูหยินใหญ่ไปแล้วใช่มั๊ย? //ถามสาวใช้
สาวใช้:ไปแล้วเจ้าค่ะ..
ฮูหยินรองลู่: ดี! เจ้านำยานี้ไปใส่ในอาหารขอบคุณหนูใหญ่ //ยิ้มชั่วร้าย
สาวใช้: เจ้าค่ะฮูหยินรอง //รับยามาแล้วจากไป
ยามจื่อ เวลาทานอาหารของเสี่ยวลู่
หลิวอี้: ทานอาหารได้แล้วเจ้าค่ะคุณหนู
เสี่ยวลู่: ขอบใจหลิวอี้ //นั่งทานอาหารไปได้สักพัก // หละ... หลิว...อี้ ชะ..ชะ..ช่วย..ข้าด้วย! //เสี่ยวลู่รวบรวมกำลังสุดท้ายคลานไปที่ประตูห้องตัวเอง
ดวงตาคู่งามค่อยๆพล่ามัว ใบหน้าสวยเริ่มซีดเผือด ปากรูปกระจับกำลังขาวไร้สีของเลือด ร่างบางค่อยๆไร้เรี่ยวแรง ลมหายใจเริ่มอ่อนระทวยลง จนแน่นิ่งไป
กรี๊ดดด!! เพล้ง!!!
หลิวอี้:คุณหนู!! คุณหนูเจ้าค่ะ ท่านฟื้นสิเจ้าค่ะ!! อือๆๆ😭😭 ช่วยด้วย ใครอยู่ข้างนอกช่วยคุณหนูด้วย!!! 😭😭
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments