ความลับ

⚠️คำเตือน มีเนื้อหาส่วนใหญ่มักจะรุนเเรง⚠️

.

.

.

.

.

ณ อาณาจักรเเห่งหนึ่ง ที่ราษฎรในเมืองทุกๆคนต่างมีความสุข ครึกครื้นกันใหญ่ เสียงดังเฮฮาไปทั่วอาณาจักร มีบ้านหลังโตหลังหนึ่ง ที่ดูๆเเล้วคนที่อาศัยนั้น่าจะอยู่กันหลายคนและคนที่อาศัยคงจะมีธานะเป็นเเน่ เเละบ้านหลังนี้ดูเหมือนว่าจะเงียบที่สุดในเมืองในตอนนี้

"ฮ้า.. เช็ดเสร็จสักทีน้า.. หื้ม ! ภูมิใจจังเลย !" เสียงเล็กน่าฟังดังขึ้นในเรือนใหญ่สวยหรูเเห่งนั้น ชื่อของสตรีผู้สวยสด งดงามหาที่ใดยากที่จะพบคนนี้นั้นก็คือ เมอร์สิท เธอเป็นคนที่ขยันทำงานมาก และชอบทำความสะอาดเป็นที่สุด แม้จะหนักหนาสาหัสเพียงใดก็ตาม กายาเปื้อนไปด้วยฟองเเละน้ำทั่วกายของสตรี

ใบหน้าสวยงามเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่เเสนจะพึงพอใจเป็นอย่างมาก ที่ตนนั้นได้ทำสิ่งที่มุ่งหมายสำเร็จ เธออาศัยอยู่ที่เรือนหลังนี้ผู้เดียว พร้อมกับสัตว์อีกหลายตัว มีทั้งชนิด4ขา เเละ2 ขาทั้งนั้น เธอชื่นชอบเเละรักในการดูเเละสัตว์พวกนี้ เธอรักพวกมันมากๆเลยล่ะ มือของเมอร์สิทนั้น ได้กระตุกพร้อมกับเส้นด้ายที่เธอควบคุมไว้ไปมา พร้อมกับรอยยิ้มที่มีความสุข ปราศจากสิ่งอื่นที่คิด เธอลุกขึ้นพร้อมกับใช้นิ้วควบคุมเส้นด้ายเอาไม้ถูพื้นกับไม้กวาดเเละผ้าเช็ดกระจกไปเก็บที่ห้องเก็บของในบ้าน

เมื่อสตรีจัดการสิ่งต่างๆเสร็จ เธอก็เต้นรำไปมากับสัตว์ในบ้านที่ดูสนุกสนาน พร้อมๆ กันนั้นเธอก็ร้องเพลงออกมาเเละขยับนิ้วมือใช้ควบคุมเส้นด้ายเปิดผ้าม่านหน้าบ้าน

ทันใดนั้นเอง มีสายตาสองคู่กำลังจ้องมองเธออยู่ที่หน้าบ้าน เเละเห็นเต็มสองตาว่าเธอนั้นมีพลังวิเศษในตัว

สตรีตกใจมาก ร่างของเธอสดุ้งอย่างเเรง เเละหยุดนิ่งในทันที ดวงตาทั้งสองข้างของเธอมองสองสามีภรรยาที่อยู่นอกบ้านเเละดูตกใจไม่ต่างจากตัวเธอเอง ทันทีที่เธอยังไม่ได้พูดอะไร สองสามีภรรยานอกบ้านก็วิ่งออกไปบอกเรื่องของเธอให้คนอื่นฟัง เธอกลัวมากๆจนรู้สึกไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไป เธอทรุดล้มลงกับพื้นไม้ที่เธอเพิ่งทำความสะอาดเสร็จไป

เธอรู้สึกเเย่เป็นอย่างมากที่เผลอทำให้ผู้อื่นในเมืองรู้ความลับของเธอ สตรีเศร้า นั่งกอดเข่าเสียใจเป็นอย่างมาก เธอเริ่มรู้สึกว่าชีวิตตัวเองไม่มีความหมาย รู้สึกแย่ รู้สึกเศร้า ความรู้สึกทุกๆอย่างปนอยู่ในความคิดจิตใต้สำนึกของเธอ

พวกสัตว์ทั้งหมดในบ้านเห็นเเบบนั้นก็เดินมาใกล้ๆเธอ ทำให้เธอรู้สึกดีอยู่บ้างเล็กน้อย

สักพัก ก็มีฝูงชนคนในอาณาจักรเยอะเเยะมายืนอยู่หน้าบ้านของเธอพร้อมไม้ที่ติดไฟ พวกเขายืนตะโกนกันอยู่นานเพื่อให้เมอร์สิทออกมาจากบ้าน เเละยอมให้จับตัวมาประหารซะดีๆ

สตรีไม่มีทางเลือกจึงหันไปบอกกับสัตว์ในบ้านเเล้วสั่งเสียไว้ เเม้ว่าเธอจะรู้อยู่เเก่ใจว่าเธอจะต้องตาย เเต่เธอก็สั่งกับสัตว์ทุกตัวในบ้านซ้ำไปซ้ำมา เเละคำพวกนี้ยังคงจำอยู่ในความคิดของเหล่าสัตว์ เธอบอกว่า .. "นี่ ... ทุกๆตัว .. ทุกๆตัวเลยนะคะ ฟังไว้ให้ดีค่ะ เเม้ว่าฉันจะมีชีวิตอยู่ หรือไม่ก็เเล้วเเต่ พวกคุณจะต้องใช้ชีวิตต่อไปอย่างมีความสุขนะคะ ทั้งคุณเบล คุณไรท์ คุณไมส์ หรือเเม้กระทั่งคุณเซลส์ ต้องจำคำนี้ไว้นะคะ ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข เเม้จะไม่มีฉัน จำไว้ให้ดีนะคะ ทุกๆตัวเชิญหนีไปค่ะ หนีไปเลย"

"เดี๋ยวนี้ค่ะ!!! หนีไปสิคะ!!!!เร็วเข้า!!! ..."

สิ้นเสีนงของสตรี สัตว์ทุกๆตัวเเม้ว่จะเป็นเเมว สุนัข หรือว่านก ทุกๆตัวนั้นก็พยักหน้าเเละรีบหนีออกไปทางหน้าต่างอย่างรวดเร็ว เหลือไว้เเค่สตรีที่ตัวคนเดียว มิมีอะไรจะเสียอีกเเล้ว เธอตัดสินใจอะไรบางอย่างเเล้วรีบวิ่งออกไปที่หน้าบ้าน เเล้วก็มองไปทางคนอื่นๆที่มายืนกันเป็นกลุ่มอยู่หน้าบ้านของเธอ เธอยืนจ้องทุกคนด้วยเเววตาสิ้นหวัง

.

.

.

.

.

เธอโดนจับตัวไปแล้วให้ดื่มน้ำพิษ ต่อมา ชาวบ้านก็คิดว่าเธอนั้นได้เสียชีวิตเเล้ว เเต่ไม่เลย มิใช่อย่างงั้น ตัวของเธอยังไม่ตาย เพราะเมื่อลืมตาขึ้นมาอีกที เธอก็มานอนอยู่ที่เตียงในพระราชวังเสียเเล้ว เมื่อเธอหันไปมองข้างๆ ก็เห็นร่างสตรีอีกคน ที่ดูสวยงามมาก หาที่ไหนใดเปรียบไม่ได้เลย เธอคนนั้นนอนจับมือของเธออยู่ เมอร์สิทมองไปทางสตรีคนนั้น ข้างๆเตียง เห็นสังเกตุว่า สตรีคนนี้เป็นผู้ที่มีเส้รผมสีขาวสะอาดไร้สีอื่นใด ผิวขาวสวยงามดุจดั่งเกล็ดหิมะขาวล้วน ขนตาสีขาวงอนสวยสง่า ชุดสีขาวรองเท้าส้นตึกสีดำสนิท ดูเป็นคนรวยมากๆ

[นี่ตัวฉันมาทำอะไรที่นี่กันนะ ... เเล้วคุณผู้หญิงที่ดูสวยคนนี้เป็นใครกัน !? สง่าราศีเกินไปป !!! ...]

.

.

.

🩸

.

.

🩸

โปรดติดตามตอนต่อไปน้าา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***