เดินทางสู่สมาคมนักพจญภัย

"ใครเป็นคนทำ?"

เซนพูดขึ้นพร้อมทั้งทำสีหน้าไม่พึงพอใจ

"ฉันนี่แหละเป็นคนทำนายมีปัญหาหรือไง"

ชายร่างกายสูงใหญ่ที่พังประตูเข้ามาพูดขึ้น

'เขาเป็นคนของกิลด์นกสีทองไม่ใช่เหรอ'

คนรอบข้างต่างซุบซิบแล้วก็พูดถึงชายที่พังประตูเข้ามา

"ตอนนี้ฉันยังอารมณ์ดีอยู่"

"ซื้อมันฝรั่งนึ่งใหม่ให้ฉันแล้วฉันจะอภัยให้นาย"

"ฮา ฮ่า ฮ่า"

"แค่มันฝรั่งนึ่งเนี่ยนะ"

"นายมันตลกดีว่ะ"

"ที่จริงฉันจะซื้อให้นายก็ได้นะ"

"เงินฉันซื้อให้นายกินได้ทั้งชาติเลย"

"แต่ฉันไม่ซื้อให้วะ"

"ฮา ฮา ฮ่า ฮ่า"

"นายอยากมีปัญหาใช่ไหม"

เซนพูดด้วยสีหน้าเย็นชา

ชายร่างกายสูงใหญ่ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าไป

ที่ด้านหน้าของเซน เขายืนมือไปที่เซนพร้อมกับพูดขึ้น

"แกน่ะ"

"แกรู้ไหมว่าชั้นเป็นใคร"

"ต่อให้ฉันฆ่าแก"

"ทุกคนก็จะทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น"

"แต่ถ้าแกแตะฉันแม้แต่นิดเดียวแกจะถูกไล่ล่า"

"พวกของฉันไม่ปล่อยแกไปแน่"

"แกหาเรื่องผิดคนแล้วไอหนู"

"ก่อนแกตายฉันจะบอกแกให้"

"ชื่อกิลด์สุดสูงส่งของพวกเราน่ะ"

เซนขมวดคิ้วเข้าหากัน และหลังจากนั้นเขายิ้มที่มุมปาก

"คือ.."

"เซนพุ่งเข้าไปจับที่คอของชายร่างใหญ่แบบไม่ลังเล"

"อั่ก...อั่ก"

เสียงของชายร่างใหญ่ร้องออกมาด้วยความทุกข์ทรมาน

"แล้วแกรู้ตัวไหมว่าแกกำลังจะตายในมือฉัน"

เขาจับคอและยกร่างกายชายคนนี้ขึ้นอย่างง่ายดาย

"อั่ก...อย่าๆ นะ"

เซนเพิ่มแรงบีบขึ้น

"ฉันเป็นคนของ"

"ถ้าแกทำฉัน..."

"อ่อก...อั่ก"

เซนออกแรงบีบแรงขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุด

-แคร็ก...แคร็ก

เสียงกระดูกคอที่เหมือกแตกละเอียดเป็นผุยผง

ได้กระจายไปทั่วโรงแรมชั้นล่าง

โรงแรมที่ครึกครื้นตอนนี้กลับเงียบสงัด

ผู้คนโดยรอบทุกคนต่างตื่นตะลึงกับภาพที่พวกเขาเห็น

ชายร่างใหญ่โตถูกทำให้นิ่งสนิทด้วยมือเปล่า

ลมหายใจของชายร่างใหญ่นั้นได้สิ้นลงแล้ว

วิคตอเรียที่เห็นเซนฆ่าคนอย่างเลือดเย็น

นึกในใจว่าจริงๆแล้วเขาคือเทพบุตรหรือจอมมารกันแน่

'...'

เซนหันหน้ากลับมาที่กลุ่มนักผจญภัย

"นี่"

วิคตอเรียอ้ำ อึ้ง ก่อนที่จะตอบ

"...คะ"

"คุณรู้ทางไปที่สมาคมนักผจญภัยใช่ไหม"

เซนถามเธอด้วยสีหน้านิ่งเฉย

"..ค่ะ"

"นำทางผมไป"

เซนค่อยๆลุกขึ้นและเดินออกไปจากโรงแรมอย่างช้าๆ

ทุกคนในโรงแรมก้มหน้าก้มตาและไม่มีใครกล้าสบตากับเขา

คนที่ขวางทางอยู่ก็หลีกทางให้เซนแต่โดยดี

เขามองไปที่พนักงานโรงแรมหญิงพร้อมกับก้มหัวเล็กน้อยเพื่อเป็นการขอโทษกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น พนักงานหญิงถอนหายใจก่อนที่จะส่ายหัวเล็กน้อยเพื่อจะสื่อว่าไม่เป็นอะไรหรอก

เซนยิ้มให้เล็กน้อย ก่อนจะเดินออกจากโรงแรมในที่สุด

หลังจากนั้นเสียงพูดคุยในโรงแรมก็ดังขึ้น

ทุกคนต่างพูดถึงเซนและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

"เขาเป็นใครกัน"

"มีคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้อยู่ในเมืองเราด้วยงั้นเหรอ"

"ไม่รู้สิฉันไม่เคยเห็นหน้าเขามาก่อนเลย"

"บัตรนักพจญภัยก็ไม่มี"

"เหรอว่า จะเป็นคนจากแดนไกล"

"คนจากแดนไกลงั้นเหรอ..."

"แต่ว่านะเจ้าหนุ่มนั่นคงไม่รอดแน่ ดันไปหาเรื่องพวกนกสีทองเข้า"

"พวกนั้นไม่ปล่อยไว้แน่"

"เห้อน่าเสียดายจริงๆ"

"ยังหนุ่มอยู่แท้ๆ"

เซนเดินร่วมกับกลุ่มนักพจญภัยและกำลังมุ่งหน้าไปที่สมาคมนักพจญภัย

บรรยากาศของคนโดยรอบเต็มไปด้วยความอึดอัด เซนมองกลุ่มนักพจญภัยที่อยู่รอบตัวเขา

"ไม่ต้องกลัวหรอก"

"คะ"

"ผมจะไม่ทำอะไรพวกคุณ ถ้าพวกคุณไม่มาทำอะไรผมก่อน"

"...ไม่ๆ...นะ...คะ"

วิคทอเรียแบมือและส่ายไปมาพร้อมทั้งส่ายหัวของเธอด้วย

"พวกเราจะไม่ทำอะไรคุณแน่นอนค่ะ"

เซนยิ้มด้วยความอ่อนโยน

"งั้นก็ดีแล้วล่ะ"

วิคตอเรียจ้องมองไปที่เซน

'จริงๆแล้วคุณเป็นคนยังไงกันแน่นะ'

ในไม่ช้าในที่สุดพวกเขาก็ได้มาถึงสมาคมนักพจญภัย

สิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่มหึมาลักษณะคล้ายโดมล้อมรอบด้วยเสาสี่ต้นขนาดใหญ่ ข้างหน้าเป็นประตูขนาดใหญ่พร้อมผู้คนเข้าออกมากมาย

วิคตอเรียได้เดินนำทางเซนเข้าไปในสมาคม ภายในเป็นโถงโล่งกว้างพร้อมทั้งมีการแบ่งชั้นเป็นชั้นใหญ่ 3 ชั้นบันไดเรียบหรูสวยงามพร้อมทั้งพรมแดงที่ดูสะอาดตา

ข้างในเต็มไปด้วยผู้คนมากมายต่อแถวกันอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

"คนพวกนี้เป็นคนที่จะสมัครหมดเลยงั้นเหรอ"

ผมหันไปถามวิคตอเรียที่อยู่ข้างๆ

วิคตอเรียส่ายหัวเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้น

"ไม่ใช่หรอกค่ะ"

"มีคนที่มาทำอย่างอื่นด้วย เช่นเลื่อนขั้นบัตร ซื้อ-ขายแกนกลาง ขอใบอณุญาติ-ใบรับรองต่างๆ

และยังมีอีกหลายอย่างเลย"

'อ่าเข้าใจแล้วล่ะ..ไม่แปลกเลยที่คนจะเยอะขนาดนี้'

พวกเราได้เดินไปที่ปลายสุดของแถวและต่อแถวตามปกติ

แต่แล้วอยู่ๆก็มีคนสามคนที่ปกคลุมตัวด้วยผ้าคลุมสีดำ พยายามเข้าไปแซงข้างหน้า

กลุ่มคนที่กำลังถูกแซงนั่นพูดคุยกระซิบกันเบาๆ

'นี่ พวกเราจะทำยังไงดี'

'ตอนนี้อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามเลย'

'พวกเราไม่รู้ว่าคนที่อยู่ใต้ผ้าคลุมนั่นเป็นใครอย่าพึ่งไปยุ่งดีกว่า'

'แต่...'

'ปล่อยไปเถอะ'

'ถ้าเป็นคนของพวกกิลด์ใหญ่พวกเราจะซวยเอา...'

"นี่"

อยู่ดีๆเซนก็พูดขึ้นและทุกคนที่อยู่รอบๆก็หันมาที่เขา

"คนที่สวมผ้าคลุมสีดำน่ะ"

"ทำไมไม่ต่อแถวดีๆล่ะ"

'คุณเซนคะ'

วิคตอเรียพูดเบาๆข้างๆเซนพร้อมทำสีหน้าเป็นกังวล

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***