6 เจอกันอีกครั้ง

ตึกๆๆๆๆๆ

ฉันวิ่งออกมาจากห้องน้ำหลังอาบน้ำแต่งต้วเสร็จ วันนี้เป็นวันที่ไปโรงเรียนนินจาอาคาเดมี่วันแรก(เปลี่ยนมาเรียกชื่อนี้แล้วกัน)

"แต่งตัวเสร็จแล้วค่าาา" ฉันใส่เสื้อฮู้ดแขนสั้นกับกางเกงขาสั้นสบายๆ แถมวันนี้พี่ถักเปียตรงปอยผมให้ด้วย ฉันบังคับให้หัดถักเปียเองแหล่ะอิอิ กว่าจะถักสวยล่อไปซะครึ่งปี

"นารูโตะน่ารักที่สุด" พี่ดูความเรียบร้อยของฉัน ทำไมวันนี้รู้สึกโหวงๆนะ

ติ๊ง หน่อง

"เหมือนจะมีคนมารับแล้วล่ะนารูโตะ ออกไปกันเถอะ" พี่พาฉันไปหาคนที่มารับ

"รับทราบค่า" ฉันยิ้มสดใสสสสส

"ครับๆมาแล้วครับ.... สวัสดีครับท่านรุ่น3 ท่านมารับด้วยตัวเองเลยหรอครับ"พอเปิดประตูออกมาก็เจอกับชายแก่1คน ที่มีภูมิฐานหน่อย ฉันเคยได้ยินจากบีว่าคนที่ปกครองหมู่บ้านโคโนฮะคือโฮคาเงะนี่นา แต่จำไม่ได้หรอกว่ากี่รุ่น เห็นหน้าโฮคาเงะที่หน้าผามี4คน ตอนนี้เหลือแต่รุ่น3

" สาวน้อยคนนี้คือนารูโตะสินะ ไม่เจอกันนานนะนารูโตะ โตขึ้นเยอะเลย" ฉันหลบไปข้างหลังพี่ทันที

"พี่คะ คนๆนี้คือใครคะ" ฉันถามพี่ที่ยืนอยู่

"ไม่ต้องกลัวนะนารูโตะ คนๆนี้คือโฮคาเงะรุ่นที่3 ผู้นำหมู่บ้านของพวกเราชื่อซารุโทบิ ฮิรุเซ็น" พี่ปนะนำให้รู้จัก

"ปู่? "บางครั้งฉันต้องแกล้งทำเป็นเด็กบ้างเหนื่อย!!!

" 555เรียกฉันว่าปู่ก็ได้นะ ฉันจะเป็นปู่ให้เธอเอง ได้เวลาแล้วไปกันเถอะก่อนจะเข้าโรงเรียนสาย"ปู่ยื่นมือมาจับมือของฉัน

" รอก่อนนะคะ พี่... อุ้มๆ"พี่อุ้มฉันแต่โดยดีแบบตอนยังเป็นทารก ฉันรู้สึกอบอุ่นเสมอ

"อ้อนเก่งจริงเรา ฝากนารูโตะด้วยนะครับท่านรุ่น3" ฉันเอาหน้าซบไหล่พี่ซึมซับความอบอุ่น ฉันไม่รู้ว่าพ่อแม่ของฉันคือใคร แต่พี่ก็เหมือนครอบครัวของฉัน

" วางฉันลงได้แล้วค่ะ หนูไปโรงเรียนก่อนนะคะ แล้วเจอกัน" ฉันยิ้มแล้วออกไปจากบ้าน

"ปู่คะ" ระหว่างเดินทางไปโรงเรียนฉันก็เรียกปู่

"ว่าไงนารูโตะ" ปู่หันหน้ามามองฉัน

"ทำไมพี่เค้าถึงไม่ยอมถอดหน้ากากล่ะคะ ไม่เคยบอกชื่อกับหนูด้วยทั้งๆที่ถามหลายครั้งแล้ว" ฉันถามยังไงก็ไม่ตอบ

" คนเราก็มีเหตุจำเป็นที่บอกไม่ได้เหมือนกันนารูโตะ จงจำคำพูดปู่ไว้นะ"ฉันพยักหน้าอย่างเข้าใจ