ตอนที่ 2 ปฐมบท ( 2 )

หลังจากเหตุการณ์ปลุกวิญญาณยุทธ์ของ เย่เทียน ที่เขตเล็กๆใกล้เมืองวิญญาณยุทธ์ ซึ่งตอนนี้ก็ผ่านมาหลายวัน ส่วนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้น คนของ สำนักวิญญาณยุทธ์ ก็ส่งคนออกมาปิดข่าวเอาไว้ไม่ให้ แพร่งพรายออกไปสู่ภายนอก

ซึ่งตอนนี้ เย่เทียน ก็นอนสลบมาแล้วถึง 5วัน ก็ยังไม่ได้สติขึ้นเลย ซึ่งสถานที่ เย่เทียน นอนพักอยู่นั้นเป็นห้องที่กว้างขวางประดับไปด้วยของมีค่ามากมาย มีสาวใช้ คอยมาเช็ดถูตัวและเปลี่ยนชุดให้ เย่เทียน ทุกวัน โดยไม่ขาดแม้แต่วันเดียว

...ณ หอบูชาพรหมยุทธ์...

" เจ้าเจ็ด เจ้านำเด็กหนุ่มที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้า และที่สำคัญไม่ใช่คนของ สำนักวิญญาณยุทธ์ เสียอีก เข้ามาที่ หอบูชาพรหมยุทธ์ ทำไมกัน " ผู้ทำพิธีคนที่สอง ( พรหมยุทธ์จระเข้ทองคำ ระดับ 98 ) กล่าวถาม ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด ( พรหมยุทธ์พิชิตมาร ระดับ 96 ) ที่กำลังคุกเข่าอยู่ที่กลางห้องโถง ด้วยน้ำเสียงที่ดุ เล็กน้อย

ซึ่งตอนนี้ในห้องโถงของ หอบูชาพรหมยุทธ์ นั้นไม่ได้มีเพียงแค่ ผู้ทำพิธีคนที่สอง และ เจ็ด เพียงเท่านั้น แต่ยังมี ผู้ทำพิธีสูงสุด ( เชียนเต้าหลิว ระดับ 99 ) รวมทั้ง ผู้ทำพิธี คนอื่นๆเองก็อยู่ด้วยเช่นกัน

" พี่สอง เด็กที่ข้านำมานั้นได้ปลุกวิญญาณอาวุธที่ทรงพลังขึ้นมา แถมยังได้รับเขตแดนแต่กำเนิดอีกด้วย ข้าจึงคิดว่าจึงเหมาะสมนัก หากจะนำเด็กผู้นี้มาฝึกฝนที่นี้ เพื่อให้กลายเป็นผู้ทำพิธี คนต่อไป หรือช่วยสนับสนุนให้ สำนักวิญญาณยุทธ์ ยิ่งใหญ่ขึ้น " ผู้ทำพิธีคนเจ็ด กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่ป่นด้วยกังวลเล็กน้อย เพราะกลัวว่า เด็กที่ตนนำมาจะเกิดเรื่องขึ้น

" เด็กผู้นี้ก็คือเด็กที่ เจ้าส่งคนไปปิดข่าวเรื่องการปลุกวิญญาณยุทธ์สินะ " เชียนเต้าหลิว เอ่ยถาม ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด ด้วยน้ำเสียงที่ดูสงบนิ่ง ไม่มีสีหน้าบ่งบอกถึงอารมณ์ใดๆ

" ใช่แล้วขอรับ พี่ใหญ่ คือเด็กผู้นี้ที่ข้าส่งคนออกไปปิดข่าวเอาไว้ เพื่อไม่ให้ขุมอำนาจอื่นรับรู้ถึงตัวตนของเด็กผู้นี้ ตอนนี้เด็กผู้นี้ยังมิฟื้นคืนสติจากการปลุกวิญญาณยุทธ์ หากตื่นแล้วข้าจะนำมาพบ ท่านพี่ใหญ่ " ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด กล่าวกับ เชียนเต้าหลิว ด้วยน้ำเสียงที่ขอร้องเล็กน้อย

" เช่นนั้นเรื่องนี้ก็ยุติแต่เพียงเท่านี้ก็แล้วกัน หากเจ้าหนูนั้นฟื้น ก็ให้พามาพบข้าทีหลังก็แล้วกัน " เชียนเต้าหลิว ตอบกลับ ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด ซึ่งโดยปกติหากมีเด็กที่เป็นอัจฉริยะ หรือ ปลุกวิญญาณยุทธ์ ได้ดีๆก็มักจะส่งให้ทาง สำนักวิญญาณยุทธ์ ดูแลอยู่แล้ว

แต่ เชียนเต้าหลิว กลับคิดว่า ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด คงเห็นอะไรบ้างอย่างในตัวของ เย่เทียน เป็นแน่ ถึงกับยอมผิดกฏของ หอบูชาพรหมยุทธ์ ที่นำคนนอกเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาติก่อน

" รับทราบขอรับ พี่ใหญ่ หากเจ้าหนูนั้นฟื้นเมื่อไร ข้าจะนำไปพบท่านทันที " ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด กล่าวตอบกลับ เชียนเต้าหลิว ด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย จากนั้นก็รีบออกไปจากห้องโถงทันที

" พี่ใหญ่...ใยท่านตัดสินใจเช่นนี้งั้นรึ " ผู้ทำพิธีคนที่สอง กล่าวถาม เชียนเต้าหลิว ด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกสงสัย เพราะไม่รู้ว่า เชียนเต้าหลิว กำลังคิดอะไรกันแน่ ที่ยอมให้ คนนอกเข้ามาอยู่ใน หอบูชาพรหมยุทธ์

" ปกติต่อให้มีอัจฉริยะ หรือ วิญญาณยุทธ์ ที่น่าสนใจที่ถูกปลุกขึ้น หรือแม้แต่ เด็กที่ปลุกวิญญาณยุทธ์คู่ขึ้นมา พวกเจ้าเคยเห็นเจ้าเจ็ด จะนำพาใครมาอยู่ที่นี้บ้างหรือไง...ข้าหวังว่าเจ้าเจ็ดจะมองคนไม่พลาด " เชียนเต้าหลิว กล่าวถึงเรื่องการตัดสินใจที่ไม่ไล่ เย่เทียน ออกไปจาก หอบูชาพรหมยุทธ์ ให้กับเหล่าผู้ทำพิธีคนอื่นๆเข้าใจกัน

...สามสัปดาห์ต่อมา...

ซึ่งตอนนี้ เย่เทียน ก็ได้ฟื้นคืนสติแล้ว แล้วได้ ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด อธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ เย่เทียน ได้ฟัง ซึ่ง เย่เทียน ก็รับฟังอย่างสงบถึงแม้จะมีความรู้สึกแปลกๆไปบ้างแต่ก็พยายามเข้าใจในสิ่งต่างๆที่ ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด กล่าวบอกและสั่งสอน

ซึ่งตัวของ ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด ก็รู้สึกอดแปลกใจไม่ได้ที่เห็น เย่เทียน นั้นเป็นคนที่สอนง่าย และตั้งแต่ที่ เย่เทียน ได้ฟื้นขึ้น ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด ก็ได้พาไปทดสอบพลังวิญญาณของ เย่เทียน ซึ่งมี วิญญาณสมบูรณ์แต่กำเนิด

เชียนเต้าหลิว ที่ได้รับรู้ จึงอนุญาติให้ ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด พา เย่เทียน ไปล่าวงแหวนวิญญาณวงแรกก่อนแล้วค่อยพา เย่เทียน มาพบตนเอง ซึ่งหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา เย่เทียน ฝึกการใช้ ง้าวกรีดนภา วิญญาณยุทธ์ของตนเองให้จนคล่องและควบคุมพลังของตนเองได้แล้วค่อยออกไปล่าสัตว์วิญญาณตนแรกของตน

" เก็บของครบหรือยังเจ้าหนู วันนี้เป็นวันแรกที่เจ้าจะได้ก้าวออกไปสู่โลกของวิญญาจารย์แล้วนะ " ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด เดินเข้ามาหา เย่เทียน และเอ่ยขึ้น

" ข้าพร้อมแล้วครับ ท่านอาวุโส " เย่เทียน ตอบกลับ ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด ทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกตนเอง

ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด ที่เห็นเช่นนั้นก็พยักหน้าด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยให้กับ เย่เทียน จากนั้นทั้งสองก็ออกเดินทางจาก หอบูชาพรหมยุทธ์ ทันที

...ณ หน้าสำนักวิญญาณยุทธ์...

ในขณะที่ ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด และ เย่เทียน กำลังเดินตรงไปที่ รถม้า

" ท่านพรหมยุทธ์พิชิตมาร รอประเดี่ยวก่อน !! " เยว่กวน ( พรหมยุทธ์เบญจมาศ ระดับ 93 ) รีบกล่าวเสียงดังเรียก ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด

" เยว่กวน งั้นรึ !! ... เจ้าเรียกข้ามีอันใดงั้นรึ หากทำให้ข้าเสียเวลาเรื่องนี้คงจบไม่ง่ายแน่ " ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด หันไปกล่าวกับ เยว่กวน ด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์สักเท่าไรนัก

" ขออภัยด้วย ท่านพรหมยุทธ์พิชิตมาร พอดีข้าได้ข่าวมาว่าท่านกำลังเดินทางไปที่ ป่าชิงโต้ว ข้าเลยอยากจะฝาก ศิษย์ของท่านองค์สังฆราช ไปล่าวงแหวนวิญญาณวงแรกด้วย " เยว่กวน ประสานมือและโค้งศีรษะเล็กน้อย และกล่าวกับ ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด ด้วยน้ำเสียงที่นอบน้อม

" ศิษย์ของ องค์สังฆราช งั้นรึ...เช่นนั้นเจ้าก็รีบไปพามาให้ไว ข้าเสียเวลามากแล้ว " ผู้ทำพิธีคนที่เจ็ด พึมพำเบาๆถึงเรื่องศิษย์ของ องค์สังฆราช เพราะว่าทาง หอบูชาพรหมยุทธ์ เองก็ได้ข่าวมาว่า องค์สังฆราช ได้รับศิษย์ที่มีวิญญาณยุทธ์คู่ มาเป็นศิษย์สายตรง

จากนั้นก็หันไปกล่าวตำหนิ เยว่กวน ให้ไปรีบพา ศิษย์ของ องค์สังฆราช มาให้โดยเร็ว

" ข้าจะรีบไปเดี่ยวนี้ ท่านพรหมยุทธ์พิชิตมาร " เยว่กวน กล่าวจบก็รีบพุ่งกลับเข้าไปใน สำนักวิญญาณยุทธ์ ทันที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***