อารัมภบท​

อาชญากร​ย่อ​มเข้าใจ​อาชญากร

เวทมนตร์คือศาสตร์​แห่งจินตภาพ​ ประกอบด้วย​วิญญาณ​ มานา​ และภาชนะ​ ครั้งหนึ่งมันเคยเป็นเรื่อง​เพ้อฝันเนื่องจากอยู่เหนือเหตุผล​ แต่หลังจากผ่านยุคแคม​เบรียน​ที่สองเป็นต้นมา​ เวทมนตร์ก็กลายเป็นสิ่งที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย

โดย​ศาสตร์​แห่งเวทมนตร์ได้ถูก​แบ่งออก​เป็นสี่​สาย​ ได้แก่​ สาย​ประดิษฐ์​ สาย​เสริมกำลัง​ สายธาตุ​ และเวทมนตร์​โบราณ​ ปัจจุบัน​มี​เวทมนตร์กำเนิดใหม่อยู่มากมายหลายแขนง​ และเช่นกันกับ​เวทมนตร์​ องค์กร​ใต้ดินต่างๆก็ถูก​ก่อตั้ง​ขึ้นมาอย่างลับๆ

เพื่อจัดการกับองค์กรใต้ดินเหล่านั้น​ เจ้าหน้าที่สืบสวนพิเศษ​ CFBI​ (Caster Federal Bureau of Investigation)​ จึงได้รวบรวมสมาชิก​ฝีมือดี​ที่เป็นระดับท็อปในทุกสายอาชีพเพื่อ​ดำเนินการกวาดล้างอาชญากร​ โดยเป็นการร่วมมือระหว่างประเทศต่างๆทั่วโลก

พวก​เขาทำงานได้ดีทีเดียวใน​ฐานะเจ้าหน้าที่รักษาความสงบ

แต่ในฐานะของผู้พิชิต​อาชญากร​พวกเขากลับล้มเหลวไม่เป็นท่าเมื่อต้องเข้าปะทะกับองค์กรขนาดใหญ่​ที่เป็นดั่ง​นโปเลียน​แห่งโลกอาชญากรรม

องค์กร​นั้นมีชื่อเรียกที่​หลากหลาย แต่ชื่อที่​ CFBI​ ใช้เรียกพวกเขา​คือ​ ‘องค์กร​แบล็คลิสต์​’ สมาชิกทุกคนสวมใส่อาภรณ์​สีดำสนิทดุจขนกา​ ทั้งยังเดินเพ่นพ่านไปทั่วโลก​ปนไปคนธรรมดา​และ​เข่นฆ่าศัตรูที่กล้ามาขวางทางอย่างเลือดเย็น​ เหล่า​เจ้าหน้าที่​ CFBI​ พยายามอย่างหนักที่จะตามล่าตัว​และจับเป็นสมาชิกขององค์กรนั้น​ แต่สุดท้ายก็คว้า​น้ำเหลวเรื่อยมา

ทั้ง​สองฝ่ายต้องการตัดขั้วปัญหาออกไป​จะได้เปลี่ยนเป็นฝ่ายไล่ล่า​กันเสียที​​ ดัง​นั้น​ ในปฏิบัติการ​ที่มีชื่อว่า​ ‘อามาเกดอน​’ หน่วย​ CFBI​ จึงได้​ส่ง​คอนราดเข้า​ไป​ปะทะกับคนในองค์กรตรงๆ​ โดย​ที่ไม่ได้คาดคิดว่า​ตัวอันตรายขององค์กรจะ​เข้าร่วมการต่อสู้ครั้งนี้​ ในขณะที่ฝ่ายองค์กร​แบล็คลิสต์​ก็ได้ส่งไพ่ตายลงสนามเพื่อ​ปิดฉาก​อัศวินสีเงิน​

........................

คนชั่วต้องรับผลกรรมที่ตนได้ก่อ​ นั่นมันถูกแล้วไม่ใช่หรือไง​ เมื่อตระหนักได้ถึงเรื่องนั้น​ก็ได้ทราบถึงความจริงอันยากจะยอมรับ​ สังคมโลกในยุคปัจจุบัน​มันไม่มีความยุติธรรม​แม้แต่กับเด็กตัวเล็กๆ

ความเสมอภาคคืออะไร​ ความเท่าเทียมคืออะไร​ ใช่ว่าไม่เคยสงสัย​ และใช่ว่าไม่เคยตั้งคำถาม​ หลายต่อหลายครั้งที่โลกใบนี้​ทำให้สับสนอยู่เรื่อย​ เมื่อได้เห็นอีกด้านของโลกใบนี้​จึงได้เข้าใจว่าการเรียกร้องหา​ความเท่าเทียม​เป็น​การกระทำที่ไร้ประโยชน์

ตั้งแต่เกิด​ ‘คุโรซากิ​ คานัน​’ ไม่ได้เห็นพ่อหรือแม่เป็นสิ่งแรก​ สิ่งที่เห็นเมื่อลืมตาดูโลกคือเพดานสีขาวของห้องอบรม​สมาชิก​รุ่นเยาว์​ขององค์กร​ มันเป็น​โครงการลับที่ต้องผลิตบุคลากร​สายงานต่างๆซึ่งผิดหลักจริยธรรม​ และเธอก็เติบโต​มาในฐานะสายเลือดของท่านผู้นั้น​

หลังจากที่​คิดเองได้​การเชื่อฟังคำสั่งของ​ผู้เป็นนายก็กลายมาเป็นโลกทั้งใบ

เพราะไม่เคยได้รับความรักความเอาใจใส่จึงไม่เข้าใจวิธีคิดอย่างมนุษย์​ สิ่งเดียวที่นึกออกคือการประมวลผลง่ายๆอย่างการตัดสินใจว่าจะ​ ‘ปล่อยไป​’ หรือจะ​ ‘กำจัด​’ คานัน​ทำตัวสุขุมและสงบนิ่งเรื่อยมาเพราะขาดปัจจัย​เรื่องอารมณ์​ความรู้สึก​ และเมื่อโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่​ก็ได้รับ​คำสั่งให้ดิ้นรน​เอาตัวรอดจากสถานการณ์​เสี่ยงอันตราย

เธอยังคงจำได้ดี​ คำสั่งแรกของท่านผู้นั้น

คำสั่งให้เธอ​ที่อายุแค่แปดขวบเข้าไปเจาะระบบ​ปฏิบัติการ​ตามหาคนๆหนึ่งในโปรแกรมคุ้มครอง​พยานของ​ CFBI​

เป็นงานที่หินเอาเรื่อง​ แต่ก็สำเร็จ​ไป​ได้ด้วยดี​ รวมถึงได้รับ​ความไว้วางใจจนได้กลายเป็น​มีดของ​ท่านผู้นั้น​ ต่อมาก็ได้รับคำสั่ง​ให้ออกไปเสี่ยงตายอีกไม่รู้กี่​ครั้ง​ ทั้งการโจรกรรม​ข้อมูล​ การนัดพบแลกเปลี่ยนอาวุธ​ ไปจนถึงการ​ซื้อขาย​สิ่งผิดกฎหมาย​ แต่ละงานอันตรายทั้งนั้น​ ทว่าเธอก็ผ่านมันมาได้จนกระทั่งคำสั่งครั้งที่ร้อยกว่ามาถึง

คานันอายุ​ 16​ ปีในตอนที่ได้รับ​คำสั่งอันแสนอำมหิตนั้น

———ปกป้อง​ ​‘แอสทารอธ​’ ซะ

ไม่เข้าใจ

ไม่เข้าใจเลย

คานันรู้ดีว่าคนที่ทำงานพลาดสำหรับองค์กรนั้นคือ​ขยะที่ต้อง​ถูกกำจัด​ แต่ที่นั่น​ ในลอนดอน​ ‘แอสทารอธ​’ สมาชิกระดับสูง​คนนั้นทำงานพลาด​อย่างใหญ่หลวง​ ไม่เพียงแค่​ล่อ​คนทรยศ​ N.O.C ที่แฝงตัวเข้ามา​ไม่สำเร็จ​ แต่ยังถูกยิงในที่สาธารณะ​ รายงานที่ได้รับมา​เป็นใครก็ต้อ​งคิดว่า​นี่คือความผิดพลาดที่ไม่อาจมองข้าม

เธอรู้ดีว่าควรจะทำยังไง​ เตรียมไรเฟิลเอาไว้แล้วด้วย​ แต่คำสั่งที่ได้รับคือให้​ปกป้อง​คนที่ทำงานพลาด​แบบถวายชีวิต

ทำไมล่ะ​ หลังภารกิจนั้นเธอได้เข้าไปถามกับท่านผู้นั้นด้วยตัวเอง​ เพราะต้องหนีจาก​อดีต​ ‘อามอน​’ สมาชิก​ระดับสูง​แบบที่ต้องแบก​ ‘แอสทารอธ​’ ไปด้วยจึงถูกยิงเข้าที่ช่องท้อง​ เธอได้ของแถมเป็นแผลฉกรรจ์​สาหัสถึงปางตาย​ และเมื่อหายดีแล้วจึงไปถามกับท่านผู้นั้นด้วยตัวเอง

“เธอเป็นเพียงอะไหล่​ อย่าตั้งคำถามเรื่องนี้อีก”

ทว่าคำตอบที่ได้รับคือความหมางเมิน

ต่อมาเมื่ออายุได้​ 18​ ปีเธอก็ได้รับคำสั่ง​อำมหิตนั่นอีก

———ปกป้อง​ ‘แอสทารอธ​’ แบบถวายชีวิต

ด้วยความสงสัยเธอจึงไป​ถาม​ ‘แอสทารอธ​’ ด้วยตัว​เอง

“ทำไม”

พอถามไปแบบนั้น​อีกฝ่ายก็แค่นหัวเราะ​ แล้วเธอก็ได้รู้เมื่อได้ถูกพาให้ไปมองเงาสะท้อนของตัวเองใน​กระจก​ เธอเห็นลักษณะ​ใบหูของตัวเองจึงเข้าใจ​ เห็นสีของดวงตา​ เห็นใบหน้า​ เห็นสีผมแล้วจึง​เข้าใจ​ เธอเข้าใจหมดทุกอย่าง

เพราะ​เป็นแค่อะไหล่​ แม้จะเป็นสายเลือด​ของท่านผู้นั้นแต่ก็เป็นได้แค่เครื่องมือ​ นั่นคือคำตอบอันโหดร้าย​ เธอต้องทำตามคำสั่ง​ ต้องปกป้อง​แม่คนโปรดของท่านผู้นั้นให้ได้แม้ตัว​ตาย

เมื่อเธออายุได้​ 20​ ปี​ อยู่ๆก็มีคำสั่งที่ไม่ใช่การให้ไปคุ้มครอง​ใครหรือ​ฆ่าใคร​ส่งมาถึง​ ท่านผู้นั้นเรียกเธอให้เข้าไปพบและ​ส่งตัวเธอให้บุคลากร​สายแพทย์​นำตัวไป​เพื่อทำบางอย่าง​ ไอ้บางอย่างที่ว่าคือการผสมเทียม​ ทำให้เธอตั้งครรถ์แบบบังคับเพื่อที่จะให้กำเนิดเด็กที่มีศักย​ภาพ​ออก​มา​ อาศัยเซลล์ไข่ขอลเธอเองและซูเปอร์​สเปิร์ม​ที่ประมูลมาจากธนาคารสเปิร์ม

ไม่ได้ต้องการเลยสักนิด

แต่ขัดคำสั่งไม่ได้

ท่านผู้นั้นต้องการให้เธอตั้งท้องลูกใครก็ไม่รู้และต้องการให้​เธอกำเนิดเด็กที่มีศักย​ภาพ​ออกมา​ รู้ทั้งรู้ว่าเมื่อเด็ก​คลอดเธอจะไม่มีวันได้อุ้มชูดูแลอย่างแม่ผู้ให้กำเนิด​ เด็กคนนั้นจะถูกพรากไปจากเธอและจะถูกเลี้ยงดูในฐานะตัวทดลองโครงการผลิตบุคลากร​ หากเป็นเด็กผู้ชายก็จะถูก​รีดอสุจิ​เมื่อถึงเวลา​ซึ่งอาจจะดีกว่าเด็กผู้หญิง​ เด็กผู้หญิง​ต้อง​เตรียม​ตัว​ตั้งท้องลูกของใครก็ไม่รู้ทั้งที่ไม่ต้องการและต้องทำแบบนี้หากมีคำสั่งให้ทำ

ลูกคนแรกของเธอเกิดมา​เป็นเด็กผู้หญิง​ คานันไม่มีโอกาสได้ตั้งชื่อหรือเห็น​หน้า​ สิ่งเดียวที่เธอได้รับ​​หลังการคลอดบุตร​คือคำสั่งให้ลาพักจนกว่าจะหายดี​ และคำสั่งที่สั่งให้​ไปประจำการ​ที่​อเมริกาทันทีที่หายดีแล้ว

ไม่เป็นอิสระ​ ไม่รู้จักกับการไม่ผูกมัด​เอาซะเลย​ ทันทีที่ไปถึงอเมริกาก็ต้องวกกลับไปอยู่จุดเดิม​อย่างการเป็นบอดี้การ์ด​ให้​ ‘คริสติน​ วินยาร์ด​’อีกตามเคยเพราะ​คนทรยศองค์กรคนนั้นกำลังป้วนเปี้ยน​ในนิวยอร์ก​ เธอต้อง​เล่นบทสตอล์กเกอร์​ตาม​แม่คนโปรดของท่านผู้นั้น​ตลอดเวลา​ ระหว่างนั้นก็มีคำสั่งให้​กลับไปเข้าโครงการผสมเทียมนรกนั่นอีก

เธอเชื่อฟังคำสั่ง​ ไม่เคยคัดค้าน​ แต่เมื่อเข้าโครงการนรกนั่นเป็นหนที่สอง​ก็ได้รับภารกิจถาวรอย่างการ​มอบเซลล์​ไข่​ให้กับหน่วยทดลอง​ทันทีที่ถึงฤดูตกไข่ของเพศหญิง เธอต้องทำมัน​ ในขณะนั้น​ไม่ได้รับรู้เลยว่ามันจะเป็นปัญหา​ต่อตัวเธอในอนาคต

5​ ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก

เธออายุ​ 25​ ปีในตอนที่​จุดเปลี่ยน​สุดท้ายของชีวิตได้มาถึง​ วันนั้น​แม่คนโปรดของท่านผู้นั้น​ล่อ​คนทรยศมาให้ติดกับได้สำเร็จ​ เธอซึ่งอิดโรยจากการทำภารกิจลอบสังหารอย่างต่อเนื่องก็ถูกส่งไปทำภารกิจตามไล่ล่าคนทรยศต่อทันที

“จงฆ่าเขาให้ได้”

คำสั่งที่เหมือนจะง่ายแต่มันยากสำหรับคนที่ร่างกาย​เหนื่อยล้า​ในเวลานั้น

คานันไม่ได้หลับมาสามวัน​ ทั้งยังถูกเวทมนตร์สารพัดแบบสาดซัดจนกระดูกศี่โครงหักไปสองซี่อยู่ก่อน​ เมื่อต้องเข้าประจันหน้า​กับ​อัศวินสีเงินของเจ้าหน้าที่​ CFBI​ คนนั้นจึงไม่แปลกที่จะสู้กันได้อย่างสูสี​ ไม่สิ​ เธอมีสิทธิ์​แพ้​ เธอบาดเจ็บอยู่แล้ว​ ซ้ำยังมีสภาพ​ไม่เต็มร้อย​ ไม่แปลกหากจะโดน​เล่นงานอยู่ฝ่ายเดียว

แต่มันก็แปลกอยู่ดี​ เพราะเธอสู้ได้สูสีกับเขา

“สมญานามยมทูตหมื่น​ศพไม่ใช่ของประดับสินะ”

เขาพูดพร้อมแสยะยิ้ม​ แล้วสาด​คลื่นกระแทกใส่อย่างไม่ปราณีทันทีที่คิดว่าเธอเปิดช่องโหว่​ บนตึกสูงในอเมริกา​ นิวยอร์กซิตี้ที่ไม่เคยหลับใหล​ เสียงโครมคราม​ดังก้องทว่ากระจ้อยร่อย คานัน​เคลื่อนไหวหลบการโจมตีนั้นด้วยความเร็วสูง​สุด​ ก่อน​หมุนตัวฟาดขากระแทกแผ่นหลังกว้างอย่างรุนแรง

เจ็บที่หน้าอก​ เพราะซี่โครงมันทิ่มอวัยวะภายใน​จึงเจ็บ​ ขาที่ฟาดใส่แผ่นหลังของชายคนนั้นเองก็รุนแรง​มาจนทำให้อีกฝ่ายปลิวเป็นว่าเล่น​ แต่ก็แลกมากับความเจ็บปวดมหาศาลจากอาการบาดเจ็บเดิม

คอนราด​ที่ปลิวกระเด็น​กลับ​ตัวกลางอากาศด้วยความคล่องแคล่ว​ แล้ว​ใช้เวท​สายประดิษฐ์​แทรกแซง​หลักฟิสิกส์​ลดทอนแรงกระแทก​เมื่อตกกระทบกับหลังคาของตึกอีกฝั่ง​ เขาสะบัดแขน​เรียกอะไรบางอย่างออกมาหลังจากที่​ได้ฐานยืนอันมั่นคง​ มันคือปืน​ไรเฟิลสีดำสนิท​ลายเพลิง​ที่เคยสอยเฮลิคอปเตอร์​ของ​องค์กรร่วงมาหลายลำ

“ช่วยตายๆไปสักทีเถอะ” เธอพูดก่อนกระโดดไปหาเขา

อีกฝ่ายลั่นไก​ กระสุนที่อัดแรง​ระเบิด​พุ่งสวนมา​ด้วยความเร็วสูง​ คานัน​ตั้ง​สมาธิ​แล้วใช้เวทโบราณ​สร้างภาพ​มายา​ จากนั้น​พุ่งเข้าประชิดเขาด้วยเวท​ประดิษฐ์​เสริมความหนักของร่างกาย

คอนราด​ผงะไปเล็กน้อย​ แต่เขาก็ตั้งสติได้เร็วพอๆกับเธอ​ เขาลั่นไกใส่​เธออย่าง​ต่อเนื่อง​แต่เพราะเวทโบราณ​อันน่ารำคาญจึงยากจะเล็งหาตัวจริง​ คานันโผล่เข้ามาในระยะเผาขน​เมื่อเขาผลาญกระสุนไปหลายนัด​ หญิงสาวที่​แข็งแกร่งผิดกับรูปลักษณ์​กระแทกฝ่ามือดันปากกระบอกปืนขึ้นแล้วยกขาถีบเขา

คงไม่ต้องบอกว่าเขาหลบไม่ทัน

แต่ใข้เวทประดิษฐ์​สร้างบาเรียกันกระแทกได้แบบเฉียดฉิว

“อุก!!”​ แต่ใช่ว่าไม่ได้รับความเสียหาย​ แรงกระแทกยังคงสะเทือนมาถึงร่างกายโดยตรง​ แรง​นั้นมากพอๆกับ​การโดน​ต่อยช่องท้อง​ คอนราดจินตนาการ​ไม่ออกว่าหาก​คานันอยู่ในสภาพเต็มร้อย​และเขาไม่ได้ป้องกัน​ กระดูกเขาจะเป็น​ยังไง

คานัน​ขมวดคิ้ว​ เพิ่มน้ำหนักเท้าข้างที่ใช้ถีบเขาในชั่วอึดใจเพื่อส่งเขาให้ตกลงไปยังพื้นข้างล่าง​ แรงถีบยังคงถูกบาเรียต้านเอาไว้​ คอนราด​สะบัดแขนสาด​ประกายสายฟ้าใส่เธอเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจก่อนจะ​เอี้ยวตัวหลบ​ คานันสูญเสียประสาทสัมผัส​กับการเคลื่อนไหวไปชั่วคราว​ แต่ก็มีสมาธิ​มากพอจะ​คว้าเสื้อของเขาเอาไว้ก่อนที่เจ้าคนทรยศจะ​มีโอกาสได้​โถมตัวชนเธอ​ให้ตกลงไปยังพื้นเบื้องล่าง

คอนราด​คว้ามือเธอแล้วปล่อยกระแสไฟฟ้า​เข้าร่างเธออย่างไม่ปราณี

คานัน​ข่มความชาวาบที่ทำให้ร่างกายเป็นอัมพาต​ ฝืน​กล้ามเนื้อทั้งหมดด้วยการเข้าประขิดเขาแล้วใช้​ใ่ามือกระแทกเข้ากลางอกเยื้องไปด้านซ้าย

เอาสิ​ เธอท้าทาย​เขาด้วยการจิกนิ้วเข้าไปในอกแกร่ง​ ส่วนตัวเองถูกไฟฟ้าช๊อตจนเลือดไหลออกจมูก

ถ้านายไม่ปล่อยฉัน​ ก็ลาโลกนี้ไปได้เลย

คอนราดตกอยู่ในสถานการณ์​ติดหล่ม​ทันทีที่ถูกเข้าประชิดตัวและถูกตรึงเอาไว้ด้วยเวทประดิษฐ์ที่น่าพรั่นพรึง​ ใช่ว่าเขาไม่รู้จัก​เวทนี้​ เวทที่ไม่มีในธาตุไหนเลย​ เขา​เคยเห็นเธอใช้มันฆ่าคน​มานักต่อนัก

อย่างที่เคยบอกไปว่า​คานันอยู่ในสภาพไม่สมบูรณ์​พร้อม​ เขาเคยเห็นเวทนี้สำแดง​ฤทธิ์​และพรากชีวิตของผู้คนไปเป็นร้อยในคราวเดียว​ คอนราด​เข้าใจอนุภาพกับหลักการ​ของมันดี​ แค่เขา​ไม่คิดจะ​ปล่อยเธอไปเพียงเพราะเธอสามารถขยี้หัวใจของเขาให้แหลกได้หรอก

หึ​ คอนราดยิ้ม

คานัน​รู้สึกไม่ชอบมาพากล​

“คอนราด!”

ว่าแล้วเชียว​ คานัน​รีบผละจากเจ้าหน้าที่หนุ่ม​ ร่ายเวทธาตุของตัวเอง​ออกมาเป็นครั้งแรก​แล้วกระหน่ำ​คาถา​ใส่ทุกสิ่งตัวรอบ​ เวท​ธาตุ​สายฟ้าแบบเดียวกับคอนราด​ แต่เป็นสายฟ้าที่ทรงพลังกว่าด้วย​คาถา​ที่เปี่ยมประสิทธิภาพ

คาถาพิรุณ​สายฟ้า

คิดว่าหลบได้ก็ลองดูสิ​ คอนราด!

“เจน! หลบ!!”

“นี่​ขนาดบาดเจ็บยังแผลงฤทธิ์​ได้ขนาดนี้เลย​เหรอ!”

“ทุกหน่วย​ ยิง!”

อะไรนะ

คานัน​ร่ายเวทสายฟ้าเบื้องต้นใส่ที่พื้นรองเท้า​ เคลื่อนไหวด้วยความเร็วชั่วพริบตาหนีออกมาจากตรง​นั้น​ เจ้าพวก​ CFBI​ น่า​รำคาญ​ พอสู้ไม่ได้ก็จะรุมหมาหมู่งั้นเรอะ

แต่เมื่อออกมาจากตำแหน่งเดิมคานันก็ต้องตกใจ

ไม่มี

เมื่อกี้แผนหลอกเรอะ!

“ตอนนี้แหล่ะ! เจนนิเฟอร์​!”

หญิงสาวผมสีทองสวมแว่นตา​ร่าย​คาถา​ รูนสลักที่ฝ่ามือเรืองแสงสีเขียวออกมาก่อนจะสาดพายุซัดใส่คานันที่หลบไม่ได้ในทันที

คานันได้ยินเสียงไหล่ของตัวเองหลุดจากข้อต่อ​ กล้ามเนื้อฉีกขาดจากความแรงของลมกระชาก​ แต่​เธอยังมีสติอยู่​ ปากขยับร่ายเวทด้วยวาจา​ก่อนที่ร่างกายจะหายไปจากตรงนั้น

“หายไปแล้ว!?”

เจนนิเฟอร์​เบิกตากว้าง

“ไม่!​ เจนนิเฟอร์! อย่าโดนมันหลอก!” คอนราดตะโกนลั่น​

ให้ตายสิ​ คานันลอบสบถหยาบ​ กับไอ้เวรคอนราดเธอไม่เคยหลอกมันด้วยเวทโบราณ​นี่ได้เลย

“อิลลูชั่น​อาร์ท​!!”

“ไม่ใช่หรอกเจมส์​ นั่นเวทโบราณ​พรางตา”

“นอกจากจะเชี่ยวชาญ​เวทประดิษฐ์​แล้วยังเชี่ยวชาญ​เวท​โบราณ​ด้วยเรอะ​ เป็นศัตรูที่น่ากลัวจริงๆ”

เป็นเกียรติ​กับคำชมนั้น

คานัน​เผยตัว​ทันทีและทำให้เจนนิเฟอร์​ตกใจที่เธอพุ่งมาจาก​กลางอากาศ​ แขนทั้งสองข้างยกขึ้นเหนือศีรษะ​ จังหวะนั้นคงมีแค่คอนราดที่เข้าใจสถานการณ์

“เจมส์! เจนนิเฟอร์! กางบาเรียเร็วเข้า!” เขาตะโกนสุดเสียง

เจ้าหน้าที่ทั้งสองคนเร็วพอจะ​ตอบสนองด้วยการ​ร่ายเวท​ประดิษฐ์​สร้างบาเรีย​หนาพอๆกับเกราะกันกระสุนปืน​ขึ้นมาก่อนที่คานัน​จะทุ่มแขนทั้งสองข้าง​ ร่างบางๆโถมแรงมหาศาลอย่าง​น่าสะพรึง​ มากพอจะทำให้คอนราด​ใช้เวทสายฟ้าพา​เจ้าหน้าที่สองคนเคลื่อนที่​หลบ​ไป​เพราะ​รู้จักอานุภาพ​ของมัน

อานุภาพ​ทำลายรถถัง

อาคารทั้ง​หลังถล่มลงไป​อย่างกับตัวต่อเล​โก้

แต่ถึงอานุภาพ​จะรุนแรง​จนเข่าทรุด​ คอนราดก็รู้อีกเหมือนกันว่าคานันเปิดช่องโหว่แล้ว​ เขาจึงเอา​อวัยวะ​สัก​อย่างของตัวเองเป็นหลักประกัน​ แล้วเอาตัวเข้าไปเสี่ยงโชคด้วยการกระโจนใส่คานันแล้ว​ทุ่มร่างนั้นลงไปพร้อมกับอาคารที่กำลังถล่ม​

คานันดิ้นรน​สุดชีวิต​

​น่ารำคาญ​ น่ารำคาญ! น่ารำคาญ​มาก​ เจ้าคนทรยศจาก​ CFBI​ ที่กัดไม่ปล่อยนี่

ฝ่ามือหนาตะครุบเข้าที่ลำคอของเธออย่างจัง​ คานันใช้ฝ่ามือของตัวเองดันไหล่ของเขาพร้อมกับกระแทกให้ข้อต่อหลุด

แต่นั่นไม่ช่วย

เมื่อคอนราดใช้เท้าถีบเธอส่งแรงกระแทกให้​เพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว​ แรงที่เกิดขึ้นคูณกับแรงโน้มถ่วงกลายเป็นความเร็วระดับรถบรรทุกชน คานัน​เตรียมตัว​รับแรงปะทะในชั่วอึดใจ​ ขอแค่ใช้เวทบาเรียเคลือบร่างกายเธอก็จะรอดและพลิกสถานการณ์​ได้ทันทีแล้ว​

....ก่อนจะรู้ตัวว่าติดกับ​อีกแล้ว

คอนราดตามเธอมาด้วย

ทันทีที่ร่างกายของเธอกระแทกพื้น​เขาใช้ฝ่ามือจิกเข้าที่กลางอก​ กระแสไฟฟ้าแล่นปราดทะลุหัวใจ​ เขาทำให้ชีพจรของเธอเตเนช้าลงเพื่อลดการสูบฉีดเชือดไปเลี้ยง​สมองชั่วคราว​ สติของเธอดับวูบ

คอนราดยืนหยัดในการต่อสู้​ ทว่าในสภาพสะบักสะบอม การต่อสู้กินระยะเวลาเกือบ​ทั้งวัน​และต่างคนต่างสาดเวทและคาถาใส่กันไม่ยั้ง​ เขา​แทบล้มทั้งยืน

ปากพึมพำอย่างอิดโรย​ “...ชนะแล้ว”​

........................

การพ่ายแพ้ต่อคอนราดคือจุดเปลี่ยนของชีวิต​ ไม่เพียงแค่ต้องตัดขาดกับองค์กร​ แต่ต้องเตรียมใจยอมรับความตาย​ในฐานะนักโทษ​ประหาร

คานันถูกพามาสอบปากคำด้วยสารพัดวิธี​ ทั้งด้วยเครื่องจับเท็จ​และอื่นๆ​ แต่คนระดับเธอไม่มีทางปริปากพูดอะไรง่ายๆ​

ซ้ำเวทมนตร์​ที่​บังคับให้พูดแต่ความจริงก็ไร้ความหมายเมื่อเธอกัดลิ้นตัวเองให้ขาด​

ตัวเธอเป็นขององค์กร​ ร่างกายนี้เป็นขององค์กร​ และชีวิตเป็นขององค์กร​ แม้จะรู้สึกว่ากำลังโดนทอดทิ้งแต่เธอก็ไม่เสียใจที่ต้องฆ่า​คนไปมากมายหลายหมื่น​ เธอ​ยินดีตาย​อยู่แล้ว​ แต่เสียดายนิดหน่อยที่อุทิศ​ตน​เพื่อองค์กรมากไปจนหลงลืมสิ่งที่เรียกว่าอิสรภาพ

คอนราดรับหน้าที่เป็นคน​เค้นข้อมูลรับสารภาพ​จากเธออยู่สามเดือน

คานันไม่ปริปาก

แต่ยิ้มยอมรับคำสารภาพเพียง​เรื่องเดียว

เมื่อ​สิบปีก่อนก่อนที่อายุได้แค่​ 15​ ปี​เธอใช้เวทมนตร์ประดิษฐ์​สังหารคนพร้อมกับหนึ่งหมื่นคนในสนามกีฬา​ เป็นฆาตกร​จอมเชือดที่สร้างเหตุการณ์​นั้นขึ้นมา​และ​ไม่รู้สึกผิดที่ได้ทำลงไป

ตลอดสามเดือนผ่านไปเหมือนกับวันปกติธรรมดา​ แม่คนโปรดนั่นมาเยี่ยมเธอด้วยซึ่งก็ปลอมตัวเป็นผู้คุมเรือนจำ​เพียงแค่จะมาบอกถึงความสัมพันธ์​ลับๆกับสมาชิก​ระดับสูงคนหนึ่งในองค์กร​ เธอไม่ได้อยากฟังเท่าไหร่แต่จำเป็นต้องฟังจากแม่นั่นเพราะถูกบังคับ​ แต่เพราะไม่ได้ตั้งใจฟังเรื่องที่เล่ามาจึง​เข้าหูซ้ายทะลุ​หูขวาไป​

วันต่อมา​คานันถูกพาขึ้นศาลและได้รับการตัดสินโทษประหาร​อย่างรวดเร็ว​ เธอถูกพาขึ้นแท่นประหาร​แขวนคอ​กลางสายตาของ​เหยื่อ​จากหนึ่งหมื่นครอบครัว​ที่เธอ​ได้สังหาร​ไป​ พวกเขาจ้องเธอด้วยความเกลียดชัง​ สาปส่งกันเป็นว่าเล่น​ ถ่มน้ำลายใส่เธอ​ และ​ก่นด่า​ด้วยความเจ็บปวด

สื่อให้เธอได้ฟัง

อยากให้เธอรับรู้​ว่าพวกเขาทรมาน

ฟังดูโหด​ร้ายแต่คานันไม่เข้าใจ​ความรู้สึก​ของพวกเขา​ เธอปราศจากอารมณ์​เพราะไม่เคยมีโอกาสได้สัมผัสกับมัน​ ดวงตาที่ใช้มองพวกเขาเหล่า​นั้นจึงมีแต่ความ​ว่างเปล่า​ ไร้ซึ่งความสงสารหรือความรู้สึกผิด

ปลายเชือกถูกปล่อยลงมาคล้องของเธอ​ และเพชฌฆาต​ก็มองเธอด้วยสีหน้าไร้อารมณ์​เหมือนกัน

หึ

ให้ตายสิ

คานัน​ลอบ​พึมพำ​อยู่คนเดียว

สุดท้ายเธอก็ได้สัมผัสกับอิสรภาพ​ ในเวลาเดียวกับที่เชือกรัดคอของเธอจนหักและทำให้เธอตายภายในแปดวินาที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***