คืนที่ 1 กลับบ้าน

มันเป็นเรื่องเกิดขึ้นเมื่อเดือนก่อนผมออกไปกินข้าวข้างนอกกับเพื่อนคนนึง มันมาหาผมตอน 1 ทุ่ม มันเข้ามาชวนผมไปกินข้าวข้างนอก ร้านข้าวมันไก่ตรงแยกถนนแห่งนึง ไม่ไกลจากบ้านผมเท่าไหร่ ข้าวมันไก่ร้านนี้เปิด 24 ชั่วโมง ใช่ครับคุณอ่านไม่ผิด มันเปิด 24 ชั่วโมง คนในร้านเป็นคนประเทศข้างบ้านเรา พูดไม่ชัดเท่าไหร่ ผมมาถึงก็สั่งแบบที่กินทุกที ผมนั่งลงกับโต๊ะก็เห็นเพื่อนผมมานั่งตามกันติดๆ "มึงสั่งข้าวยังอ่ะ" มันเงยหน้ามาละตอบผม "ลืมว่ะ มึงสั่งให้กูหน่อยดิ" ผมเลยพยักหน้าแล้วบอกพนักงานว่า เอาเหมือนกันอีกที่นึง ผมก็นั่งคุยกับมันไปเรื่อยเปื่อย คนรอบๆร้านก็หันมามองผมเป็นระยะๆ ผมเลยสังสัยว่ามองทำไม เลยถามเพื่อนผมออกไปด้วยความสงสัย "คนในร้านมันมองเหี้ยไรวะ" เพื่อนผมก็พูดเปรยๆขึ้นมา "ปล่อยแม่งดิ"

ผมก็นั่งกินไปคุยไปเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งมีคนรู้จักมาซื้อข้าวมันไก่ร้านนี้ ผมหันไปเห็นพอดีเลยตะโกนทักออกไป "มาซื้อข้าวไง" ก็พยักหน้าตอบผมมา "มากินข้าวเหรอ" ผมเลยลุกขึ้นไปหาเรื่องคุยซักหน่อย ถามถึงคนนั้นบ้างคนนี้บ้าง จากนั้นมันก็พูดขึ้นมา

"เออมึงรู้เปล่าซอยแถวๆบ้านเรามีคนตายด้วยนะมึง" ผมฟังมันเล่าก็หัวเราะออกไปตามประสา "ใช่เหรอวะ เป็นห่าไรวะ"

มันก็ตอบผมมาว่าตอนประมาณตี 3 มีคนขับรถมอไซค์ด้วยความเร็วในซอยแล้วเกิดเสียหลักพุ่งชนกับเสาป้ายซอย หลังจากที่มันเล่าจบผมก็หัวเราะขึ้นมาอีกรอบ "ไอเหี้ย แม่งควายจังวะ สมควรตายละไอห่า ขับดีๆไม่ชอบ"

ผมกับมันก็คุยกับนานพอตัว ประมาณ 2 ทุ่มกว่าๆได้ คนรู้จักเลยขอตัวกลับบ้านไปก่อน จากนั้นก็เดินกลับมาที่โต๊ะตัวเอง เห็นว่าเพื่อนผมยังนั่งเขี่ยข้าวอยู่ไม่แดกซักที เลยตัดสินใจคิดเงินเลยไม่ต้องให้มันแดกต่อละ

ระหว่างขากลับมันก็ชวนผมไปเที่ยวเดินเล่นกันต่อที่ท่าน้ำนนท์ เดินกันจนดึกเกือบๆตี 1 ได้ ผมเลยบอกกับมันว่ากลับบ้านกันดีกว่า ผมก็เริ่มง่วงแล้วด้วย มันก็ไม่พูดอะไรพยักหน้าแล้วก็เดินไปที่รถผมเลย จากนั้นผมก็ขับไปส่งมันกลับบ้าน ซอยมันเปลี่ยวมากๆ ผมก็ขับไปตามปกติไม่ได้เร็วอะไรมาก มันก็บอกผม "มึงจอดหน้าซอยเลยก็ได้เพื่อน" ผมก็ตอบมันว่า "จัดไป" พอจอดรถผมได้กลิ่นแปลกๆ เลยถามมันบอกไปว่า มึงได้กลิ่นอะไรมั้ย มันก็ส่ายหัวแล้วตอบมา "กูไม่ได้กลิ่นอะไรเลย มึงเพี้ยนเปล่า"

ผมก็เลยบอกลามันตรงนั้น "งั้นกูกลับก่อนนะ" มันก็ตอบกลับมา "เออเพื่อนแล้วเจอกัน กูคิดถึงมึงนะ" ผมก็ทำหน้างงๆแล้วหัวเราะขึ้นมา "เป็นเหี้ยไรของมึงวะ ดูหลอนๆนะมึง" ผมก็ขับรถกลับบ้านไปเลย

เช้าวันถัดมา มีเพื่อนโทรมาบอกผมว่า ไอบอลเพื่อนผมที่ไปด้วยกันเมื่อคืนตายแล้ว ตายเมื่อ 2 วันก่อน ผมก็เลยงงๆ มันเป็นไปไม่ได้แน่ๆ เมื่อคืนผมก็ไปแดกข้าวกับมัน ไปท่าน้ำด้วยกัน ไปส่งมันถึงบ้าน แล้วมันจะตายได้ยังไง เพื่อนผมบอกมันซิ่งมอไซค์ในซอยแล้วเกิดเสียหลักจนกับเสาป้ายหน้าปากซอยหน้ามันแล้วตายคาที่ ผมก็ยิ่งงงเข้าไปใหญ่ จนกระทั่งมานั่งนึกเหตุการณ์เมื่อคืนทั้งหมด ตั้งแต่ร้านข้าว ท่าน้ำ และยันขากลับบ้าน ผมนั่งคุยอยู่กับใคร ขนลุกขึ้นมาเลยครับ ผมยังจำคำพูดของมันก่อนจะกลับบ้านได้เลยว่ามันพูดว่า

"คิดถึงมึงนะ"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***