บทที่ 1 เกมแกะโกหก

'แกะเหลืองจูงมือปกะขาวเดินไปแกะขาวเหนื่อยล้า ขอขี่คอแกะฟ้าแกะฟ้าเมื่อยขา แวะนั่งพักสักเดี๋ยวแกะแดงเร่งเร้า ไม่ยอมให้หยุดนิ่งแกะเขียวแอบไต่เชือกลงจากเขาลำพัง ...พลบค่ำเเล้ว... เเว่วเสียงกรีดร้องดังมาแต่ไกลเหล่าแกะจอมโป้ปดเอ๋ย แม้พวกเจ้าจะหวาดกลัวเพียงไหน ก็มิยอมให้แกะตัวไหนรอดไป ฉะนั้นไซร้ห้ามคิดหนี!'

คำโฆษณาสีขาวค่อยได้ ปรากฏขึ้นทาบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือสีดำหลังจากคำสุดท้ายได้จบลง ก็มีรูปหมาป่าตัวหนึ่งแสยะยิ้มหัวเราะ 'ฮี่ๆ' ชวนขนลุก

'เกมแกะโกหก' มันคือเกมออนไลน์ทางโทรศัพท์มือถือที่กำลังได้รับความนิยมเป็นอย่างมากในปัจจุบัน

แม้มันจะไม่ใช่รูปวาดที่มีลายเส้นสวยงาม แต่ก้ไม่มีคำสั่งที่ยุ่งยากซับซ้อน หากจะพูดให้ถูกต้อง มันคือเกมที่วิเคราะห์หลักเหตุผลจากข้อความตัวอักษรนั่นเอง

ื กลุ่มสมาชิกผู้เล่นที่รวตัวกัน ทุกคนล้วนถูกเรียกว่า 'แกะ' แต่ระบบจะเลือกหนึ่งคนให้รับบทบาทเป็น 'หมาป่า' ซวึ่งซ่อนตัวอยู่

เกมนี้แม้เป็นเกมที่ง่าย แต่กลับได้อรรถรสความสนุกสนานและความท้าทายอย่างมาก ซึ่งกฎของเกมนี้ก็มีเพียงข้อเดียวเท่านั้น นั่นก็คือ 'ห้ามแกะโกหกอย่างเด็ดขาด!' เพราะผู้ที่โกหกได้ต้องเป็นหมาป่าเท่านั้นเหตุผลกฅเพราะถ้าหากทุกคนต่างโกหกกันตาใจชอบ เกมนี้มีหวังคงได้เล่นกันไม่จบไม่สิ้นแน่

แน่นอนว่าเมื่อมันเป็นเกมที่ต้องมีเงินรางวัล เกมนี้ก็เช่นกัน รางวัลของเกมนี้ได้รับการสนับสนุนจากสปอนเซอร์โฆษณา โดยในทุกๆ เดือนจะมีการแจกรางวัลให้กับผู้ที่จับหมาป่าได้ก่อนจำนวน 1,000 คนแรกถึงแม้มูลค่าที่ได้จะไม่สูงมาก แต่นี่เป็นกลไกการตลาดอย่างหนึ่งที่ทำให้เกมนี้ได้รับคามนิยมมากขึ้น

ภายในห้อฃเรียนซึ่งเป็นช่วงพักกลางวันเช่นนี้เต็มไปด้วยเสียงดังอึกทึกครึกโครม แสงแดดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง กระทบบนโต๊ะเก้าอี้ซึ่งถูกเรียงเป็นเเถวอย่างพร้อมเพรียง

ตั้งแค่ช่วงเริ่มพักที่ยง มีนักเรียนกลุ่มหนึ่งรวมตัวกันอยู่มุมห้องไม่ยอมรับประทานอาหารกลางวัน ตรงกลางวงมีนักเรียนชายผมหยักศกถือโทรศัพท์มือถือไว้ในมือ เเละกำลังอธิบายข้อมูลเกี่ยวกับ 'เกมแกะโกหก'

"สรุปว่า เกมนี้สนุกโครตๆ เลยแหละ แต่ว่า...คนโง่เล่นไท่ได้หรอก!"

เด็กชายคนนั้นโฆษณาอย่างเมามัน พร้อมบิลด์ชวนให้คนอื่นรู้สึกอยากเล่นดูบ้าง

เด็กชายร่างอ้วนที่นั่งน้ำมูกไหลย้อยอยู่ข้างไหน ตกหลุมพรางทันที เขาพูดออกไปอย่างมั่นใจ

"งั้นแกก็บอกตำแหน่ง IP มาสิ ฉันจะยอมพนันด้วยอาหารเจที่ยงสิบวันเลย ดูสิว่าใครจะจับแกะได้ก่อนกัน"

"เอางี้ก็ได้ ไม่มีปัญหา แต่ว่า..." ชายผมหยักศกมองอีกฝ่ายด้วยสายตาพินิจพิจารณา "...แกอ้วนอน่างกับช้างน้ำขนาดนี้ ถ้าฉันเกิดแพ้ขึ้นมา เท่ากับว่าฉันต้องขาดทุนเป็นสองเท่าเลยสิเนี่ย"

"เฮ้ย! นี่แกกวนฉันหรอ "

เด็กน้ำมูกไหลย้อยทำเป็นโต๊ะเก้าอี้ที่อยู่ไก้ลงเท้า ทำเอาทุกคนฮาครึนแบะต่างเข้าคิวรอเล่นเกมกันเป็นเเถว แต่เสียงครึกครื้นเฮฮานี้อยู่เพียงมุมหนึ่งของห้องเท่านั้น ส่วนอีกด้านหนึ่งกลับเงียบสงบเป็นพิเศษ

นั่นคือมุมของนักเรียนหญิงสองคนที่นั่งอยู่ริมหน้าต่าง หนึ่งในนั้นดูโดดเด่นสะดุดตาด้วยเส้นผมดำขลับเป็นมันเงาเมื่อสะท้อนกับแสงแดดยิ่งดูเป็นประกายชวนมอง ถึงแม้จะไม่ได้สวยเลิศเลอปานนางฟ้า แต่ก็จัดได้ว่ามีความงามไม่เป็นรองใคร เธอกุมโทรศัพท์มือถือสีแดงไว้ในมือ แววตาอันอ่อนโยนเต็มไปด้วยความกังวลใจ...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***