5

"อ้าว...คุณภาคิน มาดูกองถ่ายเหรอครับ เชิญครับเชิญ" เมินมองผู้ร่างท้วมที่เชื้อเชิญผู้ชายป่าเถื่อนคนนี้เข้าไปในกองถ่าย แถมเรียกให้เกียรติว่า "คุณ"อีกต่างหาก นี่หล่อนตกข่าวสำคัญอะไรไปหรือเปล่าเนี่ย

"เอ้า...ริน นี่ทำความรู้จักกันไว้สิ นี่คุณภาคิน ฤชุพันธ์ เป็นผู้สนับสนุนรายใหญ่ของหนังเรื่องนี้ เราจึงไม่รู้จักเท่าไหร่หรอกมั้ง เพราะคุณภาคินเค้าพึ่งกลับมาจากเมืองนอกน่ะ"

หญิงสาวมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างไม่เป็นมิตรนัก เนี่ยน่ะ ลูกชายคนเดียวของคุณหญิงโสภาผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารีและเป็นผู้ใหญ่ที่น่าถือคนหนึ่ง ทำไมถึงต่างจากผู้ให้กำเนิดแบบนี้น่ะ...มารยาทก็เท่านั้น นิสัยก็เท่านั้น มีแต่หน้าตาล่ะมั้ง

ค่อยพอใช้ได้หน่อย

"คุณคินครับ นี่ริน-เมรินครับ นางเอกมือหนึ่งของเรา ไม่ทราบว่าสวยถูกไหมครับ"

"ถูกใจครับ หวังว่าฝีมือคงจะดีเหมือนใบหน้านะครับ ไม่ใช่ประเภทที่ว่าสวยแต่รูป จูบไม่หอม แต่ผมรู้สึกว่าจูบเนี่ย...หอมครับ แต่อย่างอื่นยังไม่รู้ ต้องลองพิสูจน์อีกที"

เหมือนเลือดในกายกำลังจะระเบิด หญิงสาวกัดริมฝีปากแน่น ระงับอารมณ์ที่จะไม่ปล่อยหมัดใบในฐานะที่ตัวเองนักเทควันโดสายดำ แต่ยิ่งพูดเธอยิ่งรู้สึกว่าน่าจะฟาดฝากรอยเท้าไว้ที่

ปากชั่วๆของเขาสักที

"ผมเห็นฝีมือการแสดงของเธอก็งั้นๆนะครับ ไม่รู้ว่าคุณแม่เลือกแม่นี่เข้าเป็นนางเอกได้ยังไง"

วิวัฒน์เห็นท่าไม่ดีแล้วจึงรีบไปยืนขนาบข้างหญิงสาวที่กำหมัดแน่นพร้อมจะปล่อยมันได้ทุกวินาที กระตุกเบา ที่ชายเสื้อ พยักพเยิดให้เข้าไปในกองเสียก่อนที่จะเกิดการวางมวยขึ้น

ระหว่างนางเอกดัง กับลูกชายผู้สนับสนุนรายใหญ่

หญิงสาวสะบัดหน้าใส่ แล้วยังหันหน้ามาส่งสายตาเป็นนัยๆ ว่า

'ฝากเอาไว้ก่อนเถอะ แล้วจะรีบมาเอาคืน'

หลังจากเลิกกองแล้ว หญิงสาวรีบเก็บข้าวเก็บของเตรียมกลับบ้านเต็มที่ด้วยหวังว่าจะไม่เจอพ่อสัตว์เลื้อยคลานที่หล่อนแอมมาตั้งชื่อเขาอีกครั้งก่อนกลับ

ภาคินเห็นหญิงสาวตั้งหน้าตั้งตาเก็บของอย่างรีบเร่งแล้วก็อด

ที่จะเดินเข้าไปยั่วอารมณ์ไม่ได้

"จะกลับแล้วเหรอ"

"ยังมั้ง ไม่ทราบว่าคุณคินตาบอดหรือไงกัน ถึงมองไม่เห็นดิฉันกำลังเก็บของกลับบ้าน" เจ้าของฝีปากเอกตอบฉะฉานจนคนฟังอยากจะจับตีก้นทำโทษซะให้เข็ด

"เปล๊า ไม่ได้ตาบอด แต่เห็นว่าเธอกำลังหาหอยเชอร์รี่อยู่น่ะ

เลยเข้ามาถามว่าผิดที่หรือเปล่า

รู้สึกว่าเห็นเธอกำลังจะลุกเป็นไฟ ควันออกหูจนไฟแทบจะแลบตา

ออกมาด้วย แต่นึกหรือว่าคนอย่างภาคินคนนี้จะกลัวฝันไปเถอะ!!!