"แล้วตอนนั้นเขาก็หันมาด้วยพร้อมยิ้มให้ปู่ด้วย" ปู่ทำตัวไม่ถูกรู้สึกหัวใจเต้นเเรงกว่าปกติ ตัวร้อนแพวขึ้นมาทันทีหูเหมือนจะไหม้
"ปู่ชอบเขาแน่อาการแบบนี้" นนท์พูดขึ้น
"ใช่ปู่ชอบเขา" ยิ้ม.
"แล้วทำไมปู่ไม่แต่งงานกับเขาล่ะ หรือว่าเขาไม่ชอบปู่หรือเขามีแฟนแล้ว หรือ..." ผมพึ่งคิดได้ว่าที่ปู่เล่าคนนี้เขาเป็นผู้ชายนี่ ปู่เราชอบ....
"คุณปู่ชอบผู้ชายหรครับ" ผมถามออกไป
"ใช่ปู่ชอบผู้ชาย ปู่ก็พึ่งรู้ตอนเจอเขาบ่อยขึ้นการได้ใช้เวลาด้วยกัน"
"พ่อมั่นใจได้ยังไงว่าคนนั้นคือคนเดียวกับที่เอาร่มให้พ่ออ่ะครับ" เยว่ซินถามขึ้น
"มั่งใจสิคนที่เขามาในวันที่ไม่มีใคร คนที่ทำให้วันร้ายๆกลายเป็นวันนี้ ใบหน้าเขาพ่อไม่ลืมหรอก" เมฆตอบลูกชายของตน
"ทำไมไม่ได้แต่งงานกันล่ะครับหรือว่าเขาไม่ชอบปู่หรือเขามีแฟนแล้ว หรือว่าพ่อของคุณปู่ไม่ยอมไห้ปู่แต่งกับเขา" ผมถามขึ้นอีกครั้งด้วยความสงสัย
"เปล่าว่าหรอก ไม่ใช่เลยสักอย่างที่พูดมา"ปู่เมฆพูดขึ้น
จากที่ซื้อแค๊ปนั้น
"คุณครับ คุณครับ"
"ครับ" เมฆดึงสติกลับมา
"แครปคุณได้แล้วครับ" เขาพูดขึ้น
"ครับขอบคุณครับ" ผมรับแครปจากมือเขาที่ตอนที่แม่ค้าเรียกผม ผมไม่ได้ยินเขาเลยรับให้ผมแทน ผมหันไปจ่ายเงินให้แม่ค้า ตอนนั้นแครปเขาก็เสร็จพอดีเช่นกัน
แล้วเขาก็เดินกลับตอนนั้นปู่คิดอะไรไม่รู้อยากรู้มากว่าเขาจะไปไหนเลยเดินตามเขาไป เห็นเขาเดินเขาไปในสนามเด็กเล่นเอาแครปที่ซื้อไปให้เด็กๆ แล้วก็นั่งกินกับเด็กๆอย่าสนุกสนาน ปู่มองไกลๆก็ยิ้มตาม ตอนนั้นปู่รู้สึกเหมือนคนบ้าเลยยืนยิ้มอยู่คนเดียว แต่ก็มีเด็กคนหนึ่งวิ่งมาบอกให้ไปเล่นด้วย ปู่มองไปที่เขาคนนั้นยิ้มมาให้เหมือนกับบอกว่ามาเถอะ ปู่เลยตัดสิ่งใจเดินเข้าไปเล่นกับเด็กๆที่สวนเด็กเล่นด้วย ปู่และเขาเล่นกับเด็กๆอย่างสนุกสนาน จนถึงตอนเย็นเขาบอกว่าต้องพาเด็กๆกลับบ้านแล้ว ปู่ถามเขาว่าเด็กตั้งห้าคนจะไปส่งทันไหมดึกเกินไปพ่อแม่อาจจะเป็นห่วงพวกเขาก็ได้ แต่มีเด็กคนหนึ่งหันมาบอกปู่ว่า
"พวกเราอยู่บ้านเด็กกำพร้าค้าบบ พ่อๆแม่ๆเราที่บ้านเด็กกำพร้าไม่ดุพวกหนูหรอกเพราะพวกเราอยู่กับพี่ดาว"เด็กที่พูดจบหันไปจับมือเขาคนนั้น
^^^"ผมลืมทำความรู้จักกับคุณเลย เล่นกับเด็กๆตั้งนาน"^^^
..."ผมชื่อดาวเหนือนะครับ หรือ เรียกเหนือ"...
เชยๆก็ได้แต่เด็กๆชอบเรียกผมว่าดาว แล้วคุณล่ะชื่ออะไรครับ"
"ผมเมฆาครับ หรือเรียกเมฆก็ได้" ยิ้มให้เขา.
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments