two

หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ผมกับพี่ชินพาปู่กลับห้องนอน ส่วนแม่กับพ่อผมก็กลับห้องที่ปู่เตรียมไว้ให้ส่วนผมพาไปส่งปู่ที่ห้องเสร็จรีบกลับมาอาบน้ำเพราะวันนี้จะไปนอนกับปู่พร้อมกับได้ฟังเรื่องความรักของคุณปู่ที่ผมอยากฟังมานาน คิดแล้วผมตื่นเต้นรีบไปอาบน้ำดีกว่า

*****ผ่านไปซักพัก*****

"ปู่ค้าบบ มาแล้วคับ" ผมเปิดประตูเข้าไปคือผมเห็นพี่ชินอยู่กับปู่ด้วย ผมแอบตกใจ อย่าบอกนะปู่จะเล่าให้พี่เขาฟังด้วยอ่ะ หึ😤

"ปู่ค้าบบ ปู่จะเล่าให้พี่ชินฟังด้วยหรอคับ"

"อืม ปู่จะเล่าให้พี่ซินเขาฟังด้วยเล่าพร้อมกันปู่จะได้ไม่ต้องเล่าหลายรอบ" ปู่เมฆบอกหลานเขา

"พี่เขาจะนอนที่นี้ไหมคับ" ผมมองพี่เขาหน่อยก่อนถามปู่

"เอ้า อยากรู้ก็ถามพี่เขาสิ " หัวเราะเบาๆ

"พี่จะนอนนี่ไหม" ผมหันไปถาม

"ดูก่อน"

"😤" ผมขึ้นไปบนเตียงนอนของปู่แล้วนอนข้างๆปู่ส่วนพี่ชินนั่งเก้าอี้น้างเตียงปู่

"ปู่เล่าเลยคับผมอยากฟัง ว่าทำไมปู่ถึงไม่แต่งงานแต่ปูก็มีลูกเป็นพี่ชินได้"

หึหึ ปู่เมฆหัวเราะ

"ปู่บอกไปแล้วนะว่าพี่เมฆอ่ะ ปู่รับเลี้ยงไว้ แต่ก็ใช่ที่พี่เขาเป็นลูกปู่ แถมปู่รักลูกคนนี้มากด้วย" พูดพร้อมมองหน้าหลานที่ตอนนี้หน้าบูดมาก

"อ่าาาา เสียเวลามามากแล้ว ปู่จะเล่าแล้วน่ะ ตั้งใจฟังด้วยล่ะ" พูดจบมองหน้าหลานและลูก

"ครับ"

"ครับ"

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

เมื่อตอนเรียนมหาลัย

ปู่เป็นคนเรียนเก่งเลยตั้งใจที่จะเรียนคณะแพทย์เพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ แล้วปู่ก็ได้เรียนคณะแพทย์อย่างที่ฝัน ปูตั้งใจเรียนไม่เคยคิดเรื่องความรักเลย จนตอนปู่อยู่ปีสี่

"นี้เรียนปู่เก่งขนาดนั้นเลยหรอคับ" ผมอดที่จะพูดแซวไม่ได้

"อยู่แล้วเรียนเก่งหล่อมากด้วย" ปู่เมฆอวยตัวเอง

"แล้วปูได้เป็นเดือนคณะไหมครับ" ผมถาม

"ใช่ปู่ได้เป็นแถมได้เป็ยเดือนมหาลัยด้วย" พูดจบแล้วยิ้มให้หลานรักของตน

"แล้วสี่ปีที่ผ่านมาปู่ไม่เคยมีแฟนเลยหรอครับ"

"อืม ใช่ไม่เคยมีแล้วปฏิเสธทุกคนที่เข้าหาปู่ด้วย"

ตอนปีสี่ตอนนั้นปู่ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ พ่อบอกว่าแม่ไม่สบายอยากให้ปู่กลับไปหาท่านบ้าง ปู่ฟังแล้วรู้สึกตกใจมากที่พ่อบอกว่าแม่ไม่สบาย ปู่เลยบอกว่าจะกลับไปหาทุกอาทิตย์ ตอนนั้นทั้งเรียนเยอะงานเยอะแต่ปู่ก็พยายามไปหาแม่ให้บ่อยที่สุด เพราะคุณหมอบอกว่าแม่เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายเหลือเวลาอีกสามเดือน ตอนนั้นทุกอย่างเหมือนจะพังลงมาถล่มเข้ามาใส่ปู่รู้สึกปวดร้าวทั้งก่ยและใจแต่คนที่เก็บซ้อนความรู้สึกทุกอย่างไว้มากกว่าปู่ก็คือพ่อปู่ เวลาอยู่กับแม่พ่อจะร่าเริงทำให้แม่ยิ้มได้ค่อยอยู่คอยดูแล แต่หลังจากแม่นอนพ่อปู่ชอบแอบไปร้องไห้บ่อยๆ ปู่เห็นทุกครั้งที่ท่านร้อง บางครั้งก็เข้าไปปลอบอยู่คุยด้วยกันกับพ่อ แต่สามเดือนมันผ่านไปเร็วอย่างกับโกหก แม่ปู่ก็จากไปอย่างสงบปู่ก็ดีใจนะที่ท่านไปเพราะจะได้ไม่ต้องทรมานตัวเอง เวลาผ่านไปอีกหนึ่งเดือนหลังจากแม่ปู่จากไปปู่ก็ยังกลับไปหาพ่ออาทิตย์ล่ะครั้งเหมืนเดิมกลัวท่านจะเหงา การที่ปู่ไปกลับทุกอาทิตย์เวลามีงานกลุ่มเลยไม่ค่อยได้ช่วยจนครั้งหนึ่งเพื่อนลืมใสชื่อปู่ทั้งที่ปู่ก็เป็นคนออกเงินค่าใช้จ่ายที่ต้องทำงานแต่เพื่อนกลับลืม ตอนรู้จากอาจารย์ว่าเราไม่ได้ทำงาน

กลุ่มกับเพื่อนหรอเศร้ามากทั้งที่ปู่ออกเงินแล้วหาข้อมูลช่วยให้เงินออกมาดีแต่กลับไม่มีชื่อ แต่เพื่อนก็ไปอธิบายให้อาจารย์ฟังนะ แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือทำงานชิ้นใหม่คนเดียวดังนั้นปู่เลยต้องทำ ปู่เศร้ามากทำไมชีวิตถึงต้องเจออะไรแบบนี้ปู่เหนื่อยมากๆมากจนร้องไห้ออกมา ปู่มานั่งร้องไห้ที่สวนสาธารณะจนดึกโชคมันก็ยังทำร้ายปู่อยู่โดยการสั่งให้ฝนตก ตกหนักมากจนปู่ยิ่งร้องหนักมากกว่าเดิมเสียงฝนมันดีตรงกลบเกลื่อนเสียงร้องไห้ของปู่ได้ปู่เลยร้องไห้ต่อ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***