บทที่ 1

หลายคนอาจจะเคยได้ยินได้อ่านตำนานเรื่องเล่าหรือพระคัมภีร์มาแล้วว่าบนสวรรค์นั้นคือแดนสุขาวดีที่เต็มไปด้วยมวลพลังงานที่ยิ่งใหญ่และความสุขที่แท้จริงโดยปราศจากความทุกข์ทั้งมวล

"อืมม ข้าไม่อยากจะพูดหรอกนะถ้าข้าพูดไปมันก็อาจไปขัดความเชื่อความศรัทธาของพวกเจ้า เอาเป็นว่ามาฟังเรื่องราวของข้าก่อนหน้านี้ก่อนเถอะ"

ข้ามีชื่อว่า ออกิส ส่วนอายุก็น่าจะพันล้านล้านปีได้แล้วมั้งข้าอยู่มาก่อนที่พระเจ้าจะสร้างโลกนี้ซะอีก ข้าอยู่ทุกเหตุการ์ณที่พหุจักรวาลนี้เปลี่ยนไป ข้าเห็นแม้กระทั่งการขึ้นครองราชย์ของจอมมารถึงแม้มันเป็นสิ่งที่ไม่ควรเห็นก็เถอะ(เป็นกฏของเทพ) บอกเลยว่าน่ากลัวจนทำให้จักรวาลสั่นเครือได้เลยล่ะ และข้าก็มีภรรยาที่น่ารักด้วยนางมีชื่อว่า ลิน่า นางมีผมสีดำเงางามและมีดวงตาสีฟ้าราวกับทะเล และที่สำคัญนางมีหัวใจที่ยิ่งใหญ่ ส่วนตัวของข้าหน่ะหรอ ข้ามีผมสีฟ้ายาวลงมากลางหลัง มีดวงตาสีแดง ซึ่งจุดนี้มันทำให้ข้าแตกต่างจากเทพองค์อื่นๆ ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร? และจุดนี้เองที่ทำให้ข้าต้องอยู่อย่างโดดเดียว เพราะความแตกต่างนี้จึงทำให้เหล่าเทพลือกันว่าข้าคือจอมมารที่จุติใหม่บนสวรรค์ แต่ก็ยังดีที่ข้ามีลิน่าที่คอยอยู่ข้างกายข้าเป็นกำลังใจให้ข้าเสมอมา เอาล่ะเข้าเรื่องเลยดีกว่า....

วันนั้นเป็นวันที่แดนสุขาวดีอันไกลโพ้นมีท้องฟ้าเปล่งแสงสีทองราวกับพระอาทิตย์กำลังตกดิน ข้าที่กำลังนอนใต้ต้นแอปเปิ้ลกับลิน่าและกำลังเคลิบเคลิ้มไปกับบรรยากาศที่แสนน่างีบนั้น กลับมีเสียงหนึ่งตะโกนอย่างแตกตื่นมาจากพระราชวังว่า

"พระองค์หายไปแล้ว"

ข้าตกใจลุกขิ้นจากใต้ต้นแอบเปิ้ลและรีบตรงไปที่วังสวรรค์ทันทีซึ่งหลังจากนั้นไม่นานเทพองค์อื่นๆก็วาร์ปกันมาที่นี่กันติดๆ

"อะไรนะ ที่เจ้าพูดนั่นหมายความว่าอย่างไร"

"พระเจ้า! พระองค์ไม่อยู่ที่บังลังก์แล้ว!"

เทพที่อยู่ ณ ที่นี่ต่างพากันตกใจกันทุกคน เพราะพระองค์นั้นมักจะใช้ชีวิตอยู่ในพระราชวังอยู่ตลอดไม่ว่าท่านต้องการอะไร สร้างอะไร หรืออยากเห็นอะไร ท่านเพียงแค่ใช้ความคิดทุกสิ่งนัันจะบังเกิดขึ้นมาในทันที แต่เหตุการ์ณนี้มันแปลกไป

"ข้า ออกิส ในนามเทพแห่งผู้พิทักษ์ ขอออกคำสั่งให้พวกเจ้าทุกคนออกตามหาพระองค์ให้ทั่วทุกมุมของแดนสุขาวดีบัดเดี๋ยวนี้!"

"รับทราบ!"

"เฮ้ ออกิส เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน เจ้าบอกว่าเป็นเทพพิทักษ์ยังงั้นหรอ? หึ เจ้ามันก็แค่เดนเทพ แต่ยังมากล้าออกคำสั่งข้ามหน้าฉันที่เป็นพระบุตรของพระองค์หรอ?"

"ไม่เอาน่า เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่หากสวรรค์ขาดพระเจ้า สวรรค์จะพังพินาศ ข้าว่าเจ้าก็ควรทำหน้าที่ของตนนะ กาเบรียล"

"ชิ ก็แค่เทพกระจอก!" แล้วเขาก็เดินชนไหล่ข้าออกไปพร้อมกับสยายปีกบินขึ้นไปบนท้องฟ้าจนพื้นที่ตรงนั้นเกิดพายุระดับกลาง

"ออกิส นายเป็นอะไรไหม? หึ คิดว่าตัวเองเป็นพระบุตรแล้วจะทำยังไงก็ได้หรอไอ้แมลงตัวใหญ่เอ๊ย"

"ไม่เอาน่า จอน ช่างไอ้เจ้านั่นเถอะข้าไม่อยากมีเรื่องกับเขาอีกแล้ว"

"ก็ใช่สิเรามันก็แค่เทพระดับล่าง ปีกอย่างพวกมันเราก็ไม่มี จะไปไหนมาไหนก็โดนดูถูกตลอดเราจะเป็นแบบนี้ไปอีกนานเท่าไรกัน"

คนที่พูดอยู่ตอนนี้คือเพื่อนของข้าในปัจจุบันนี่เอง เขามีชื่อว่า จอน จอนเกิดจากความคิดเพียงเสี้ยวหนึ่งของพระองค์ อาจจะฟังดูไม่ธรรมดาแต่จริงๆแล้วมันก็ธรรมดานั่นแหละ พวกเรานั้นล้วนเกิดจากความคิดเพียงแค่เสี้ยวเดียวของพระเจ้าเท่านั้น ซึ่งมันแตกต่างจาก มิคาเอล ซามูเอลหรืออีกซื่อนึง(ลูซิเฟอร์) และคนสุดท้องไอ้ขี้แงงกาเบรียลนี่แหละ พวกเขาเหล่านี้เกิดจากความตั้งใจของพระเจ้า ท่านใช้เวลาประณีตประนอมเพื่อให้เขาเกิดมาอย่างสมบูรณ์แบบและเกือบเทียบเทียมกับเขาได้เลย เอาล่ะเข้าเรื่องของจอนดีกว่า จอนคือเพื่อนคนเดียวที่เหลืออยู่ของข้าตั้งแต่ลิน่า...จากไป จอนเป็นคนนิสัยดี ไม่เคยนินทา ว่าร้ายข้าลับหลัง เขามีร่างกายที่กำยำ ไม่มีผม ผิวสีดำและมีนัยน์ตาสีทองซิกแพคเป็นก้อนๆเรียกได้ว่าสมกับเป็นชายในอุดมคติของสาวๆเลยหล่ะ.....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***