ตอนที่ 0 ปฐมบท "ทำนาย"

"ดา ท้อง ผู้ บ้าน จุติ

รา ฟ้า คน เมือง ทวย

ร่วง มืด ล้ม ล่ม เทพ

หล่น มน ตาย สลาย สวรรค์"

นี่เป็นส่วนหนึ่งของคำทำนายของโหราจารย์ แห่งราชสำนัก

โหราจารย์ : กราบทูลฝ่าบาท กระหม่อมคิดว่าเห็นทีควรลงมือให้เร็วพลันก่อนทุกอย่างจะบานปลายมากกว่านี้ พะยะค่ะ

ฮ่องเต้รั่วอัน : อืมเข้าใจแล้ว แต่ว่าข้ายังสงสัยบางอย่างอยู่ ท่านพอช่วยข้าได้ใช่มั้ย

โหราจารย์ : ทรงรับสั่งเลยพะยะค่ะ

ฮ่องเต้รั่วอัน : ช่วย ค้นหา"กบถ"ให้ข้าทีสิ

โหราจารย์ : กบถ รึพะยะค่ะ

ฮ่องเต้รั่วอัน : ใช่ ข้ารู้สึกแปลกใจต่อหลายอย่าง

โหราจารย์ : พะยะค่ะ ขอทราบชื่อบุคคลน่าสงสัย

ฮ่องเต้รั่วอัน : อำมาตย์กัว

โหราจารย์ : อำมาตย์กัวต่ง งั้นรึ พะยะค่ะ

ฮ่องเต้รั่วอัน : พักนี้เค้าทำตัวลับๆบ่อๆบ่อยจนผิดสังเกต ข้าอยากรู้เค้าจะทำอะไร

โหราจารย์ : น้อมรับพระบัญชา

ฮ่องเต้รั่วอัน : อีกไม่ช้า สงครามก็จะจบลงแล้วล่ะ

ณ ตำหนักอำมาตย์กัวต่ง

อำมาตย์กัวต่ง : ดีใจที่ได้เจออีกครั้งนะ แม่ทัพคัง

แม่ทัพคัง : เช่นกันท่าน ว่าแต่นัดมาดึกดื่นจนาดนี้มีอะไรรึเปล่าท่าน

อำมาตย์กัวต่ง : ไม่มีอะไรมากนัก แค่อยากทราบว่าเรื่องนั้นดำเนินไปถึงขั้นไหนแล้วล่ะ

แม่ทัพคัง : ฮ่า ฮ่า ที่แท้ก็นี้นี่เอง แหม่ ท่านี่ใจร้อนใช่เล่นนะเนี่ย ไม่ต้องห่วงๆหรอกท่าน ทุกอย่างไปได้ด้วยดี ส่วนทัพข้าก็เป็นกองหนุกท่านอยู่แล้ว วางใจได้เลย

อำมาตย์กัวต่ง : ถ้า เป็นแบบนั้น ข้าก็โล่งใจแล้วล่ะ

มาๆ มาดื่มฉลองกัน เมื่อวันนั้นมาถึง เมื่อทุกอย่างเป็นของข้าแล้ว ข้าจะให้เจ้าเป็นแม่ทัพสูงสุด

ยึดครองทุกแผ่นนดิน ให้ข้าเป็นใหญ่แต่เพียงผู้เดียว ฮ่า ฮ่า เอ้า!! ดื่ม

แม่ทัพคัง : ดื่ม !!!!

ณ พระราชวัง

ฮ่องเต้รั่วอัน : //ลุกขึ้นนั่งกลุ้ม

ฮองเฮา : // ลืมตามองสามี

ฮองเฮา : ท่านพี่ ท่านทรงวิตกเรื่องอันใดกันถึงทำให้ท่านนอนไม่หลับได้

ฮ่องเต้รั่วอัน : น้องหญิงของพี่ พี่แค่วิตกนิดหน่อยไม่มีอะไรหรอก เจ้าต่างหากลุกขึ้นมาทำไม วันพรุ่งนี้เจ้ากับเหล่านางสนมต้องไปบำเพ็ญธรรมไม่ใช่รึ

นอนเถอะ อีกเดี๋ยวพี่ก็นอนแล้ว

ฮองเฮา : //นอนหนุกตัก

ฮองเฮา : งั้นคืนนี้ น้องขอนอนหนุตักพี่นะเพคะ