อย่าให้ฟอร์ยูต้องสู้

"อ่อ จริงสิ แจ็คสันน่ะ ใส่ใจจริงๆเลยนะ เขาบอกว่าจะพาฉันไปเดตหลังจากคุยงานกับแจฮยองเสร็จล่ะ"ซียอนที่ตั้งใจพูดอวดฟอร์ยูพร้อมกับทำหน้าเยาะเย้ย

ฟอร์ยูที่ยืนชงกาแฟอยู่ก็พยายามทนกับความมั่นหน้าของซียอน แต่เธอก็หมดความอดทนพร้อมกับ วางช้อนกระทบกับจานรองแก้วดังเพร้ง แล้วหันมามองซียอนก่อนจะมองหน้าแล้วทำสายตาไม่พอใจแล้วพูดว่า

"หรอค่ะ เดตหรอ บอสชอบคุณหรอ เคยบอกชอบหรอค่ะ เคยขอเป็นแฟนหรอ จะอวดอะไรนักหนา น่ารำคาญชะมัด ใช่ค่ะ คุณเข้าใจถูกแล้ว ฉันชอบบอส ชอบมาก ชอบที่สุด แล้วจะทำไมคะ มีปัญหาหรอ เห๊อะ!! หลบค่ะฉันจะเอากาแฟไปให้บอส"ฟอร์หันว่าพูดด้วยเสียงที่หาเรื่องพร้อมกับมองหน้าซียอนแบบพร้อมบวกสุด หลังพูดจบเธอก็มองบนแล้วเดินถือถาดกาแฟนเดินชนไหล่ของซียอนไปเฉียดๆพร้อมกับเดินตรงไปที่ห้องประธาน

"ยัยเลขาแล้วจะได้เห็นดีกัน"ซียอนพูดพร้อมกับรีบเดินตามฟอร์ยูไปในห้องประธาน

"บอสคะ กาแฟค่ะ"ฟอร์ยูเดินไปข้างๆแจ็คสันพร้อมกับวางกาแฟลงข้างๆเขา แล้ววางให้แจฮยอง

พร้อมกับจะเดินออกไปแต่ซียอนที่เดินถือแก้วกาแฟมาก็มายืนขวางฟอร์ยูแล้วจ้องหน้าเธอ ฟอร์ยูก็หมดความทนเธอจึงจ้องกลับอย่างหาเรื่อง ทำให้ซียอนมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วเอากาแฟที่ถือมาสาดใส่เธอทันที

"โอ้ย.."เสียงของฟอร์ยูร้องดังลั่นขึ้นทำให้แจ็คสันและแจฮยองรีบวิ่งเข้ามาดูฟอร์ยูทันที

"เป็นอะไรมั้ย โดนลวกรึป่าว"แจ็คสันถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วงพร้อมกับจับตัวฟอร์ยูหมุนเบาๆเพื่อดูว่าเธอเจ็บตรงไหนมั้ย

ส่วนแจฮยองที่จะเข้ามาช่วยก็เห็นแจ็คสันที่เป็นห่วงฟอร์ยูที่กำลังถามไถ่เธออยู่ก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปขัด

"ฉันโอเคค่ะ แค่ลวกแขนนิดหน่อย"ฟอร์ยูตอบ

"เธอทำอีท่าไหน กาแฟถึงได้มาลวกเลขายู"แจ็คสันหันมาถามซียอนด้วยน้ำเสียงที่กำลังเป็นห่วงฟอร์ยู

"เอ่อ..."ฟอร์ยูที่ทำท่าจะพูดว่าซียอนเป็นคนตั้งใจสาดใส่เธอก็มองหน้าซียอนอย่างผู้ชนะพร้อมกับยิ้มอ่อนให้เธอ ส่วนแจ็คสันก็กำลังจ้องซียอนเพื่อรอคำตอบ

"อะไรหรอ"แจฮยองเอ่ยถาม

"คือว่า คุณซียอนน่ะ เธอถือไม่ระวังน่ะคะ "ฟอร์ยูตอบ แจ็คสันจึงพูดกับซียอนว่า

"ที่หลังก็ถือดีๆ"

"ผมว่าคุณฟอร์ยูรีบไปล้างตัวเถอะครับ"แจฮยองพูดขึ้น

"จริงสิ รีบไปเร็ว อยากเปลี่ยนชุดมั้ย"แจ็คสันมองหน้าฟอร์ยูแล้วถามขึ้น

"ค่ะ จะให้ฉันไปเปลี่ยนที่บ้านหรอค่ะ"ฟอร์ยูถามด้วยใบหน้าที่สงสัย

"เปล่า"แจ็คสันตอบพร้อมกับเดินไปที่หลังโต๊ะประธานแล้วหยิบชุดๆหนึ่งมาให้เธอ ซึ่งมันก็คือเสื้อตัวที่เธอเคยใส่ตอนอยู่ในโรงแรมกับแจ็คสันนั้นเอง แจ็คสันหยิบมาแล้วยื่นให้เธอ พร้อมกับให้เธอรีบไปเปลี่ยนเสื้อซะ

ส่วนตอนนี้ซียอนที่อิจฉาจนเลือดขึ้นหน้า เธอก็รู้สึกเสียใจ โกรธและโมโหเป็นอย่างมากที่แจ็คสันเอาแต่สนใจฟอร์ยู มันยิ่งทำให้เธอเกลียดฟอร์ยูขึ้นไปอีก มันจึงทำให้เธอคิดแผนการหนึ่งขึ้นมา.....

.

.

.

2วันต่อมา

บริษัทมาร์คสตูดิโอ

ซันช่ายที่กำลังนั่งทำโปรเจกต์อย่างตั้งใจโดนที่ไม่หลับไม่นอนถึงสองวัน ก็ได้หันไปหาอึนอูเพื่อให้เขาช่วยเธอในอีกด้านนึง ซึ่งอึนอูก็ช่วยได้หลายอย่างเลยทีเดียว ทำให้ซันช่ายคิดในใจว่าอึนอูคนนี้ก็มีประโยชน์และมีสานะบ้างเหมือนกัน ทำให้เธอต้องเปลี่ยนความคิดไปจากเดิมทันที

"อึนอู นายทำไปนะใส่ข้อมูลตรงนั้นก็เสร็จแล้ว พอเสร็จแล้วนายก็เซฟไว้ก่อนนะเดี๋ยวฉันจะกลับมาปริ้นส่งให้ท่านประธาน ฉันว่าจะไปซื้อกาแฟมากินหน่อยนะ"ซันช่ายลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำงานพร้อมกับพูดกับอึนอูพร้อมกับเดินออกไปข้างนอก

อึนอูที่ทำเห็นซันช่ายออกไปก็เตรียมจัดสถานที่อย่างรวดเร็วเพื่อเตรียมการสารภาพรักกับซันช่าย โดยที่เขาก็ลืมเชฟงานที่ซันช่ายสั่งไว้ ผู้จัดการปาร์คที่เดินมาเจอก็เอ่ยถามอึนอูขึ้น

"ประธานน้องอึนอู กำลังทำอะไรกันอยู่น่ะ"ผู้จัดการปาร์คเดินมาข้างๆอึนอูพร้อมกับถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สงสัย

"ผมจะสารภาพรักกับหัวหน้าน่ะครับ กำลังเตรียมอยู่เลย ยังไงผู้ช่วยปาร์คก็มาช่วยผมอีกแรงนะครับ"อึนอูยิ้มตอบพร้อมกับยื่นลูกโป่งให้ผู้จัดการปาร์คช่วยจัด ส่งนผู้จัดการปาร์คนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพร้อมกับพิมพ์ข้อความหามาร์ค

ผู้จัดการปาร์ค: "มาร์คคึ ซันช่ายของคุณกำลังจะถูกแย่งไปแล้วนะ ถ้าไม่รีบทำอะไรสักอย่าง นายจะเสียเธอไปฉันช่วยอะไรไม่ได้น้าา"

มาร์คที่อ่านข้อความก็อารมณ์เสียขึ้นมาทันที แต่เขาก็ยังคงแอบมองอยู่ในห้องประธานผ่านผ้าม่านว่าซันช่ายนั้นจะตอบตกลงอึนอูมั้ย

.

.

.

บริษัทเจสัน

"แจ็คสัน ไปกินข้าวกัน"เสียงอันร่าเริงของซียอนดังขึ้นพร้อมกับชวนแจ็คสันที่กำลังนั่งทำงานไปทานมื้อเที่ยงด้วยกัน

"อะๆๆ ห้ามปฏิเสธ ไปกัน"ซียอนเดินมาพร้อมกับลากแจ็คสันออกมา ทำให้แจ็คสันต้องยอมไปทานข้าวกับเธอ

ในระหว่างที่กำลังจะเดินออกไปจากบริษัทแจ็คสันก็ทักแชทหาใครบ้างคน

แจ็คสัน:เลขายู วันนี้ผมคงเลี้ยงข้าวคุณไม่ได้แล้ว ผมขอเลื่อนเป็นมื้อเย็นนะ ต้องขอโทษด้วยนะ

ฟอร์ยู: อ่อ ไม่เป็นไรค่ะ บอสไม่ต้องเลี้ยงข้าวขอโทษฉันหรอกค่ะ บอสไม่ได้ทำอะไรผิดนี่ค่ะ

แจ็คสัน:เย็นนี้เจอกันครับ ซียอนตั้งใจสาดกาแฟใส่คุณขนาดนั้นผมก็ต้องรับผิดชอบสิ

หลังจากที่แจ็คสันส่งข้อความหาฟอร์ยูแล้ว เขาก็ถูกซียอนลากไปที่ร้ายอาหารแบบนึง ซึ่งซียอนก็จับการควงแขนแจ็คสันเดินเข้าไปในร้านเลย พวกเขาก็ไปนั่งทานข้าวด้วยกัน โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีคนแอบถ่ายรูปของพวกเขาที่ใกล้ชิดสนิทสนมกันอยู่

.

.

.

"อะไรกัน ทุกคนหายไปไหนกันหมดนะ"ซันช่ายที่กลับมาในออฟฟิศก็สังเกตุว่ามันมืดแปลกๆเธอจึงเดินเข้ามาเรื่อยๆจนกระทั่ง มีคนโปรยดอกไม้ใส่เธอแล้วอึนอูก็เดินออกมาจากที่ซ่อนพร้อมดอกไม้

"อะไรกัน"ซันช่ายถามด้วยความสงสัย ก็หันไปเห็นมาร์คที่ยืนอยู่อีกฝั่งอย่างไม่ใกล้ไม่ไกล

"โอ๊ะเปิดไฟไม่ได้เหอะ สงสัยว่าไฟจะดับ"เสียงของพนักงานคนนึงดังขึ้นในขณะที่เธอกำลังจะเปิดไฟแต่มันก็ไม่ติด

"ผมให้พี่ครับ"อึนอูยื่นดอกไม้ให้ซันช่ายด้วยรอยยิ้ม

แต่ซันช่ายก็ยังไม่รับพร้อมกับทำหน้างงแล้วมองไปที่มาร์คอีกครั้ง

"ผมชอบพี่ คบกันนะ"อึนอูพูดขึ้นท่ามกลางพนักงานหลายสิบคนรวมถึงมาร์คด้วย

"อะไรน่ะ ขอโทษฉันไม่ได้ชอบนาย"ซันช่ายตอบด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาแล้วเดินมาที่โต๊ะทำงานของตัวเองทำให้พนักงานต่างพากับทำตัวไม่ถูก ส่วนอึนอูก็ยืนซึม มีแต่มาร์คที่ยิ้มออกมาแล้วกำลังจะเดินมาหาซันช่าย

แต่แล้วซันช่ายก็โวยวายออกมาซะก่อน

"เห้ย อึนอู นายไม่ได้เซฟงานหรอ"ซันช่ายเงยหน้ามาถามอึนอู

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***