หึง

เเจ็คสันที่หันมาเห็นพอดีก็ทำหน้าไม่พอใจ แล้วก็จ้องแจฮยองด้วยสายดีที่หงุดหงิด "(คุยอะไรกันน่ะ เห๊อะ ต้องยิ้มขนาดนั้นเลยรึไง)"

"ไปครับ"แจฮยองพูดพร้อมกับยิ้มแล้วลากฟอร์ยูออกมาเต้นรำ

"(เห้ย ทำไมไปเต้นรำด้วยกันล่ะ)"หันไปมองพร้อมกับทำหน้าไม่พอใจจนซียอนสังเกตุได้

"แจ็คสัน?"

"อ๋อ มีอะไรหรอ"แจ็คสันหันมาถามต่อ

"ชอบเธอหรอ"ซียอนถามด้วยสีหน้าและน้ำเสียงที่จริงจัง

"ป่าว ไม่ได้ชอบ เธอไม่ใช่สเปคฉันเธอก็รู้"แจ็คสันปฏิเสธเสียงแข็ง

"อ่อ โอเค"ซียอนตอบถึงแม้ว่าเขาจะไม่เชื่อสิ่งที่แจ็คสันบอกก็ตาม เพราะทั้งสายตา ลักษณะการพูดการจา หรือแม้กระทั้งมีคนเข้าไปอยู่ใกล้ๆเธอ ก็ทำให้แจ็คสันอยู่ไม่สุข มันจึงทำให้เธอรู้ได้ทันทีว่าแจ็คสันชอบฟอร์ยูเข้าให้แล้ว

ซียอนเธอเป็นนักร้องรุ่นน้องของแจ็คสัน ตอนเธอเริ่มเดบิวต์แรกๆเธอกับแจ็คสันสนิทกันมาก ตอนนั้นแจ็คสันชอบเธอมากจนไม่ว่าใครๆก็มองออก ซียอนเธอเองก็แอบชอบเเจ็คสันเหมือนกัน แต่ตอนนั้นเธอมีสัญญาติดพันห้ามมีความรัก เธอจึงเก็บทุกอย่างไว้ในใจ จนกระทั้งวันหนึ่งมีโปรดิวเซอร์จากต่างประเทศมาติดต่อให้เธอไปทำงานที่ค่ายนั้น เธอจึงเลือกที่จะทิ้งความรักของตัวเองพร้อมกับเดินตามรอยความฝัน จนพวกเขาได้กลับมาพบกันในรอบสองปี ความรู้สึกที่เธอมีให้เขายังคงเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกของเขาที่มีให้เธอคงจะเปลี่ยนไปแล้ว

"เธอไม่ได้เป็นแฟนคลับนายหรอ?"ซียอนถามขึ้น

"ไม่หรอก ไม่เห็นเธอจะแสดงอาการอะไรเลยนะ อีกอย่างนึงฉันแก่กว่าเธอนะ เธอควรเรียกฉันว่าพี่สิ"แจ็คสันตอบพร้อมกับทำเสียงดุปนขี้เล่น

"ค่ะๆๆ พี่แจ็ค"ซียอนพูดออกมาอย่างยิ้มๆ แล้วมองไปที่ฟอร์ยู ก็พบว่าพบว่าฟอร์ยูก็มองเเจ็คสันอยู่เหมือนกัน ฟอร์อยู่ที่รู้สึกได้ว่าซียอนมองเธอก็รีบหันกลับไปทางอื่นทันที

.

.

"เห้อ ซียอนชอบแจ็คสันหรอกหรอเนี่ย ทำไมมองเพื่อนฉันอย่างนั้นล่ะ จะกินเพื่อนฉันรึไง"ซันช่ายที่กำลังเต้นรำกับมาร์คก็มั่วแต่สนใจเรื่องของเพื่อนจนไม่ได้สนใจศิลปินที่เธอคลั่งใคร่เลยสักนิด

ส่วนมาร์คที่เห็นซันช่ายบ่นออกไปแบบนั้นเขาก็มองหน้าซันช่ายด้วยความเอ็นดูแล้วยิ้มออกมา

"น่ารักจัง"มาร์คพูดออกมาเป็นภาษาอังกฤษ ทำให้ซันช่ายที่กำลังมองซียอนอยู่ก็รีบหันมาหามาร์คแล้วถามขึ้น

"ค่ะ ท่านประธานพูดอะไรน่ะ"เมื่อเธอหันมาเธอก็พบว่าตอนนี้เธออยู่ใกล้มาร์คมาก อยู่ในอ้อมแขนของมาร์คเลยก็ว่าได้ และเหตุการณ์นี้ก็ทำให้ทั้งสองจ้องตากันไม่เลิก มาร์คก็มองด้วยความหลงใหลในดวงตา ใบหน้า ริบฝีปาก หรืแแม้กระทั่งนิสัยของเธอ ซันช่ายที่มองด้วยความเขิน ด้วยความดีใจ ตื่นเต้นและความพิศวาสที่เธอมีให้มาร์คมาหลายปี

.

.

.

"ทำอะไรกันอ่ะครับ"เสียงของอึนอูดังขึ้นระหว่างกลางของมาร์คและซันช่าย ทำให้ทั้งคู่ตกใจเสียงของอึนอูรีบผลักออกห่างกันอย่างอัตโนมัติ

"มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง"ซันช่ายหันไปตะหวาดใส่อึนอู

"ฉะ ฉะฉันขอตัวไปหาอะไรดื่มก่อนนะ"มาร์คพูดตัวน้ำเสียงที่ตะกุกตะกักมือก็อยู่ไม่สุข ลูบหัวตัวเองไปมาพร้อมกับเดินไปตรงโซนเครื่องดื่มทันที

แจ็คสันที่เห็นมาร์คเดินออกไปก็รีบสลัดตัวออกจากซียอนแล้วรีบตามมาร์คออกมา

"พวกเราพอเถอะค่ะ ฉันเจ็บขาน่ะ"ฟอร์ยูที่หันไปมองซันช่ายและมองหาแจ็คสันก็หันมาพูดแจฮยองทันที

"อ่า ครับ"แจฮยองตอบพร้อมกับปล่อยมือ ฟอร์ยูก็รีบเดินมายืนข้างๆเพื่อนสาวของเธอ

"พี่ไปเต้นรำกับผมมั้ย"อึนอูเอ่ยชวนพร้อมกับทำตาปิ๊งๆใส่ซันช่าย

"ฉันเหนื่อยแล้ว หิวด้วยขอไปหาอะไรกินก่อนนะ"ซันช่ายพูดปฏิเสธด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉยก่อนจะเดินไปทางโซนอาหารทันที

ส่วนฟอร์ยูเธอก็ผลิตัวออกมาเข้าห้องน้ำระหว่างที่เธอกำลังล้างมืออยู่ซียอนก็เดินเข้ามาในห้องน้ำแล้วเอ่ยทักเธอขึ้น

"เลขายูชอบแจ็คสันหรอค่ะ"ซียอนหันมาถามฟอร์ยูด้วยใบหน้าที่ยิ้ม

"ค่ะ?"ฟอร์ยูที่ได้ยินก็ตกใจกับคนถามของซียอนแต่เธอก็ไม่ได้ตอบอะไร ได้แต่จ้องหน้าซียอนอยู่แบบนั้น

จนกระทั่งซันช่ายที่สังเกตุว่าเพื่อนของเธอหายไปนานจึงออกมาตามแล้วตะโกนจากนอกห้องน้ำ

"ฟอร์ยู รีบมาเร็ว"

"อื้ม จะไปเดี๋ยวนี้เเหละ"ฟอร์ยูตะโกนตอบพร้อมกับยิ้มให้ซียอนแล้วเดินออกมาแล้วหุบยิ้มทันที

.

.

.

(พูดเป็นภาษาไทย)

"ว่าไงมึง"ฟอร์ยูถามซันช่าย

"พวกเรากลับเถอะ กูเพลียว่ะมึง เดี๋ยวกูไปบอกมาร์คก่อนนะ ส่วนมึงก็ไปบอกเฮียซะ"ซันช่ายพูดพร้อมกับตบไหล่เพื่อนเบาๆแล้วเดินไปหามาร์คทันที

ฟอร์ยูเธอก็เดินตามไปเช่นกันเพราะเธอเห็นมาร์คยืนอยู่กับแจ็คสัน

ทางด้านมาร์คกันแจ็คสัน

"แจ็คสัน นายยังชอบซียอนอยู่มั้ย"มาร์คถามขึ้นในขณะที่แจ็คสันกำลังยกไวท์ขึ้นมาจิบ

"ไม่"แจ็คสันหันมาตอบสั้นๆด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

"พี่น่ะ ลืมเธอรึยัง"แจ็คสันหันมาถามกลับ

"อื้ม"

"พี่ชอบหัวหน้าซัน ใช่มั้ย ผมมองออกนะ"แจ็คสันถามขึ้นพร้อมกับวางแก้วไวน์แล้วหันมามองหน้ามาร์คเพื่อรอฟังคำตอบ

ส่วนมาร์คก็ตอบเป็นภาษาอังกฤษว่า

"คิดว่านะ"แล้วยิ้มมุมปากออกมา

ซันช่ายและฟอร์ยูที่กำลังเดินมาก็ได้ยินแค่ประโยคหลังที่ทั้งคู่คุยกันเอาไว้ ทำให้พวกเธออยากรู้เป็นอย่างมากว่ามาร์คตอบว่าอะไรกันแน่

"บอสค่ะ"เสียงของฟอร์ยูเอ่ยเรียกแจ็คสันขึ้น

"ท่านประธานค่ะ"เสียงของซันช่ายเอ่ยเรียกมาร์ค

"ครับ"ทั้งสองขานตอบพร้อมกัน

"พวกเรากลับกันได้เลยมั้ยค่ะ พอดีซันช่ายเธออยากพักผ่อนน่ะ"ฟอร์ยูเอ่ยถามขึ้นพร้อมกับมองหน้าทั้งสองเพื่อต้องการที่จะฟังคำตอบ

"ครับ แล้วจะกลับกันยังไง ผมไปส่งมั้ย"มาร์คถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงเพราะเขาเห็นสีหน้าของซันช่ายไม่ค่อยดีนัก

"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวพวกเรากลับเอง ยังไงก็ขอตัวนะค่ะ"ซันช่ายตอบพร้อมกับลากฟอร์ยูออกมา

.

.

"นายละ ชอบเลขายูหรอ?"มาร์คถามขึ้นเมื่อเห็นฟอร์ยูและซันช่ายเดินห่างออกไปแล้วแต่สายตาของมาร์คก็ยังคงมองตามหลังซันช่ายอยู่พร้อมกับยกไวน์ขึ้นมาจิบ

"ป่าว ไม่ได้ชอบ ผมเนี่ยนะจะไปชอบผู้หญิงแบบนั้น ไม่มีทาง"แจ็คสันที่กำลังยกไวน์ดื่มก็สำลีกออกมาเมื่อได้ยินคำถาม พร้อมกับวางแก้วแล้วรีบปฏิเสธเสียงเเข็งด้วยใบหน้าที่แตกตื่น

"นายจะร้นทำไมเนี่ย ฉันยังไม่ได้จะจับผิดซะหน่อย"มาร์คที่ได้ยินน้ำเสียงของแจ็คสันก็หันมาถามอย่างกวนๆทันทีแล้วเลิกคิ้วใส่แจ็คสันไปหนึ่งครั้ง พร้อมกับสายตาที่ล้อเลียน

"ผะ ผม กลับก่อนนะ ไปบอกลาซียอนก่อนละ "แจ็คสันวางแก้วไวน์แล้วรีบเดินออกไปด้วยความอึนทันที

"(ฉัน ฉันเนี่ยนะ ชอบเธอ เป็นไปไม่ได้ ไม่มีทาง")แจ็คสันคิดในใจพร้อมกับส่ายหัวเบาๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***