แถเก่ง

"ก็ เรื่องสินค้าที่เข้ามาใหม่น่ะครับ ผมอยากรู้รายละเอียดเกี่ยวกับสินค้าเข้าสินค้าออกน่ะ"มาร์คพูดในขณะที่กำลังขับรถ

"เอ่อ ท่านประธานค่ะ ฉันจำเป็นต้องรายงานด้วยหรอค่ะในเมื่อ.."ซันช่ายพูดค้านแต่ยังไม่ทันจะพูดจบมาร์คก็สวนกลับมาทันทีว่า

"ใช่ คุณยังไม่ส่งรายงานไม่ใช่หรอ ที่ผมให้คุณอยู่ทำโอทีน่ะ คุณก็ต้องรายงานสิผมจะได้รู้"มาร์คพูดพร้อมกับหันมามองซันช่ายและกลับไปขับรถต่อ

ส่วนซันช่ายเธอก็นั่งงแล้วซักพักแล้วพูดออกไปว่า

"คืออย่างนี้นะค่ะ ท่านประธาน รายงานนั่นฉันส่งไปตั้งแต่วันนั้นแล้วนะคะ ท่านประธานลืมหรอ "ซันช่ายเอ่ยถามขึ้นอย่างงงๆ

"อ่อ อ่อหรอ ส่งแล้วหรอ"มาร์คถามย้ำพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงงๆ

"ค่ะ โอ๊ะอายุมากแล้วสินะ เรื่องแค่นี่ก็รีบแล้วหรอ"ซันช่ายตอบพร้อมกับประโยคหลังที่เธอพึมพำกับตัวเอง

.

.

.

"บอส นอนบนเตียงก็ได้ค่ะ ฉันจะนอนตรงโซฟาเอง"ฟอร์อยู่พูดขึ้นเมื่อเธอและแจ็คสันได้เข้ามาอยู่ที่ห้องพัก

"ไม่เป็นไร คุณนอนในห้องนี่แหละ ผมจะไปนอนบนรถน่ะ"แจ็คสันพูดพร้อมกับจะเดินออกไป แต่ฟอร์ยูก็ทักไว้ซะก่อน

"คือว่า นอนบนรถมันไม่สบายนะคะ อีกอย่างมันไม่ดีต่อสุขภาพด้วย บอสเองก็อายุมากแล้วด้วย"ฟอร์ยูพูดขึ้น แต่ประโยคหลังเธอกลับพูดออกมาเป็นภาษาไทยซะงั้น

"ครับ ประโยคหลังคุณพูดว่าอะไรน่ะ"แจ็คสันถามด้วยใบหน้าที่สงสัย

"อ่อ ไม่มีอะไรค่ะ บอสนอนในห้องเถอะค่ะ ถ้าจะมีใครต้องไปนอนบนรถจริงๆ ฉันไปเองก็ได้นะ ฉันเป็นลูกน้องนิค่ะ"ฟอร์ยูพูดพร้อมกับยิ้มให้แจ็คสัน เตรียมจะเดินออกจากห้องไป

"(ถ้าปล่อยให้เธอไปนอนบนรถ คงจะไม่ดีละมั้ง อันตรายแถมยังร้อนอีก ไม่ได้ๆมาทำงานบริษัทฉันจะให้ลำบากไม่ได้)"แจ็คสันครุ่นคิดในใจพร้อมกับรีบหันไปขว้ามือฟอร์ยูที่กำลังจะเดินออกไป ทำให้ฟอร์ยูหยุดชะงักแล้วหันหน้ามามองแจ็คสัน

"มีอะไรรึป่าวค่ะ บะ บอส"ฟอร์ยูพูดอย่างกระอักกระอ่วนด้วยความเขินนิดๆที่คนที่เธอชอบเข้ามาใกล้ขนาดนี้

"คือว่า..เรานอนด้วยกันเถอะครับ"แจ็คสันพูดพร้อมกับมองหน้าฟอร์ยูด้วยสีหน้าที่จริงจัง

"ค่ะ?"ฟอร์ยูอุทานออกมาด้วยความตกใจ พร้อมกับมองตาแจ็คสันอย่างอึ้งๆ

"อ่ะ ไม่ได้หมายความแบบนั้นนะ"แจ็คสันที่เห็นฟอร์ยูทำหน้าไม่โอเขาก็รีบปล่อยมือพร้อมกับหันหลังไปอีกด้านแล้วพูดแก้ตัวต่อว่า

"ผมหมายถึง พวกเรานอนด้วยกันในห้องนี้ก็ได้ครับ อย่าไปนอนบนรถเลยมันอันตรายน่ะ คุณนอนบนเตียงก็ได้นะครับ"แจ็คสันพูดพร้อมกับรีบเดินหยิบผ้าเช็คตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

หลังจากที่แจ็คสันเดินเข้าไปฟอร์ยูก็ยิ้มดีใจจนฉุดไม่อยู่จะกรี๊ดออกมาแบบไม่มีเสียงด้วยความดีใจที่จะได้นอนห้องเดียวกับศิลปินที่ชอบ

.

.

"ฉันเป็นอะไรไปนะ ทำไมเวลาอยู่ใกล้ๆเลขายูถึง..."แจ็คสันพูดกับตัวเองหน้ากระจกพร้อมกับยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงฟอร์ยู

.

.

ทางด้านของซันช่าย

"เอ่อ ท่านประธานค่ะ ไม่ได้จะส่งฉันกลับบ้านหรอกหรอค่ะ"ซันช่ายเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นสถานที่ไม่คุ้นเคย

"อ่อ คือว่า ผมหิวน่ะครับ ว่าจะไปหาอะไรกินซักหน่อย คุณก็หิวใช่มั้ยล่ะ "มาร์คตอบพร้อมกับถามกลับ

"(หึ้ยย มาร์คจะเลี้ยงข้าวอ่ะ เขินนะเอาจริง เอาไงดีว่ะ บอกว่าหิวไปแหละเนอะ ไม่รู้ว่าไอ่พัชมันอยู่ไหนโทรไปก็ไม่รับ ไปกินข้าวกับผู้ก็ดีเหมือนกัน)"ซันช่ายนึกขึ้นในใจพร้อมยิ้มออกมามุมปาก

"ว่าไงครับ หัวหน้าซัน"มาร์คถามซ้ำพร้อมกับหันมามองซันช่ายเพื่อรอฟังคำตอบ

"อ่อ ฉันยังไงก็ได้ค่ะ"ซันช่ายยิ้มตอบ

มาร์คที่ฟังคำตอบก็พาซันช่ายไปที่ร้านอาหารโปรดของเขาทันที

"คือว่า ท่านประธานไม่กลับแฟนคลับมาเห็นหรอค่ะ"ซันช่ายพูดขึ้นระหว่างเดินเข้าไปในร้าน

"อ่อที่นี่ เป็นร้านของแจฮยองน่ะครับ คือว่าไม่ว่าใครก็ไม่สามารถเอาข้อมูลของลูกค้าไปพูดได้ ไม่งั้นจะโดนเข้าของร้านฟ้องน่ะครับ"มาร์คหันมาตอบซันช่ายพร้อมกับเดินตรงเข้าไป ซันช่ายที่ยังงงว่าแจฮยองคือใครก็รีบวิ่งตามมาร์คไปแล้วถามว่า

"แจฮยอง ใครหรอค่ะ"

"อ่า แจฮยอง ชเวแจฮยอง พี่ชายของชเวอึนอูน่ะ"มาร์คหันมาตอบ

หลังจากนั้นพวกเขาสองคนก็ไปนั่งท่านมื้อค่ำด้วยกัน เมื่อกินเสร็จมาร์คก็อาสาพาซันช่ายไปส่งที่บ้าน

.

.

.

"คุณเลขา ทำไมไปนอนบนโซฟาละครับ "เมื่อแจ็คสันเดินออกจากห้องน้ำก็เห็นฟอร์กำลังนั่งหลับอยู่บนโซฟา เมื่อฟอร์ยูได้ยินเสียงแจ็คออกมาก็สดุ้งตื่นทันที

"บอส อาบน้ำเสร็จแล้วหรอค่ะ ฉันเผลอหลับน่ะ ขอโทษทีค่ะ"ฟอร์ยูตอบ

"แต่ว่าบอส ไม่มีเสื้อใส่หรอค่ะ ทำไมใส่แค่กางเกงตัวเดียวออกมาละ(อีเชี้ย ขาวมากอ่ะ โอ้ยยชั้นจะเป็นลม เฮียอย่ามาอ่อยกับแบบนี้สิ)"ฟอร์ยูคิดในใจในขณะที่สายตาเธอมองไปที่ซิกแพคของแจ็คสันแต่เธอก็ต้องดึงสติแล้วเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นแจ็คสันขึ้นเมื่อเห็นเขาออกมาด้วยสภาพด้านบนที่เปลือย

"อ่อ คือว่ามันมีเสื้อตัวเดียวผมเอาไว้ให้คุณน่ะ ขอโทษนะครับที่ออกมาสภาพนี้ คุณเองก็รีบไปอาบน้ำเถอะครับ"แจ็คสันตอบพร้อมเดินมานั่งที่โซฟา

"อ่อ อย่างนี้นี่เอง ยังไงก็ขอบคุณนะคะที่เอาเสื้อไว้ให้ฉัน"ฟอร์ยูพูดตอบก่อนจะเด้งตัวลุกขึ้นมาแล้วรีบไปวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที

"สติ ตั้งสติก่อนยัยพัชเอ้ยย แค่ซิกแพ็คเองนะเว้ย โอ้ยยคืนนี้ฉันจะนอนหลับมั้ยเนี้ยย"ฟอร์ยูมายืนหน้ากระจกพร้อมกับบ่นกับด้วยเอง แต่พอบ่นเสร็จเธอก็ยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงซิกแพ็คของแจ็คสัน

"โอ้ย ยัยพัชคิดบ้าอะไรของแกว่ะ ไปๆๆอาบน้ำแล้วรีบไปนอนไม่ต้องคิดแล้ว"ฟอร์ยูตบหน้าตัวเองเบาๆเพื่อดึงสติอีกครั้งพร้อมกับรีบไปอาบน้ำทันที

หลังจากที่เธอออกมาจากห้องน้ำแล้วก็มานั่งลงที่เตียง แล้วหันไปบอกแจ็คสันว่า

"บอสค่ะ ไม่ให้ฉันไปนอนโซฟาจริงๆหรอค่ะ คือว่าเตียงนี่มันค่อนข้างนิ่ง แต่โซฟามันแข็งขนาดนั้นบอสจะไม่ปวดหลังหรอค่ะ"ฟอร์ยูหันไปหาแจ็คสันพร้อมกับถามขึ้นอย่างตะกุกตะกัก

"ไม่เป็นไรครับ ผมนอนได้"แจ็คสันยิ้มตอบพร้อมกับกำลังจะเอนตัวลงน้อยแต่ฟอร์ยูที่เห็นว่า โทรศัพท์มือถือของเธอวางอยู่ที่นั้น แถมเคสยังเป็นรูปแจ็คสันอีก เธอจึงกลัวว่าแจ็คสันจะเห็นแล้วรู้ว่าเธอเป็นแฟนคลับของเขา

เธอจึงรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปโซฟา พร้อมกับดึงแจ็คสันให้ลุกขึ้น

"บอสค่ะ ฉันคิดว่าบอสเป็นเจ้านายต้องนอนบนเตียงสิค่ะ ไปนอนบนเตียงเถอะ ฉันจะนอนตรงนี้เอง"ฟอร์ยูพูดพร้อมกับดึงแจ็คสันขึ้นมาแต่แจ็คสันที่ตัวหนักกว่าก็ดึงไม่ขึ้น

"ผมบอกแล้วไงว่าไม่เป็นไร คุณไปนอนบนเตียงเถอะ"แจ็คสันตอบพร้อมกับจะจับมือฟอร์ยูที่กำลังดึงแขนเขาไม่ยอมหยุด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***