มาร์คคึเปลี่ยนไป๊

เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ก็มีสายตาของมาร์คคึและแจฮยองมองดูอยู่ตลอด มาร์คก็มองด้วยสายตาที่ไม่ค่อยพอใจนัก

"พี่มาร์ค ผมฝากหน่อยนะพี่ อึนอูนะ ดึงดันจะมาทำงานที่นี่ให้ได้เลย คงอยากมาลองเปิดประสบการณ์ใหม่ๆ ถ้ามันไม่เชื่อฟังพี่ก็จัดการได้เลยนะ"แจฮยองหันมาพูดกับมาร์คด้วยน้ำเสียงที่เกรงใจปนน้ำเสียงที่ห่วงน้องชายนิดๆกลัวว่าจะไปสร้างปัญหาให้พี่ชายที่เคารพนับถือ

"มาหาประสบการณ์หรือว่าหาแฟนกันแน่"มาร์คมองเข้าไปข้างในห้องของซันช่ายพร้อมกับมองที่อึนอูแล้วพูดออกมาเบาๆ ทำให้แจฮยองฟังไม่ค่อยได้ยิน

"อะไรนะพี่ เมื่อกี้พี่ว่าไงนะ"แจฮยองถามย้ำ

"อ๋อ ฉันบอกว่าไม่ต้องห่วง ฉันจะดูแลให้"มาร์คหันมาพูดกับแจฮยองพร้อมกับยิ้มให้แล้วเดินออกไปทันที

.

.

"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ แทอี พอดีว่าฉันพึ่งย้ายเข้ามาใหม่เลยอยากจะทำความรู้จักกับคุณเลขาไว้"แทอีพูดแยะนำพร้อมกับยื่นขนมให้ฟอร์ยู

"โอ๊ะ ขอบคุณนะค่ะคุณแทอี ฉัน ฟอร์ยู ค่ะ"ฟอร์ยูยิ้มตอบอย่างเป็นมิตร

"ยัยแทอีถอยๆๆ ฉันจะทำความรู้จักมั้ง"เสียงของชายคนนึงดังขึ้นพร้อมกับลากแทอีออกไปอีกฝั่งทำให้แทอีได้แต่มองบน

"สวัสดีครับ ผมชื่อคิมหันต์นะ"คิมหันต์ยิ้มแนะนำตัวพร้อมกับยื่นกาแฟให้ฟอร์ยูแก้วนึง

"ค่ะ ขอบคุณสำหรับกาแฟนะค่ะ คุณคิมหันต์ ขอโทษนะค่ะคุณเป็นคนไทยหรอค่ะ ชื่อคุณ...."ฟอร์ยูขอบคุณแล้วถามต่อ

" ก็ไม่เชิงหรอกครับ ลูกครึ่งน่ะ แม่ผมเป็นคนไทยน่ะครับ "คิมหันต์ยิ้มตอบ

"อ่อ ถึงว่าหน้าคล้ายๆคนไทยแถมยังชื่อเหมือนคนไทยด้วย เหมือนได้เจอเพื่อนร่วมประเทศเลยนะคะ"ฟอร์ยูพูดแล้วยิ้มออกมาให้ทั้งคู่

"โอ๊ะ คุณฟอร์ยู ไม่ใช่คนเกาหลีหรอกหรอ สำเนียงเหมือนมากเลยนะค่ะ"แทอีถามขึ้นอย่างแปลกใจ

"ฮ่าฮ่า ไม่ใช่หรอกค่ะ ฉันเป็นคนไทยนะ ขอบคุณนะค่ะที่ชมฉันเรียนหนักมากจริงๆเรื่องภาษาน่ะค่ะ"ฟอร์ยูยิ้มตอบแทอี

"งั้นพวกเรามาแลกไลน์กันดีมั้ยจะได้เป็นเพื่อนคุยกันด้วย"คิมหันต์เสนอขึ้น

"ใช่ๆ ก็ดีเหมือนกันนะ งั้นฉันจะแอดหาคุณฟอร์ยูเองค่ะ"แทอีพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

"เรียกฉันว่า ยู ก็พอแล้วค่ะ เรียกคุณมันดูห่างเหินเกินไป"ฟอร์ยูพูดอธิบายก่อนจะแลกไลน์กับเพื่อนร่วมงาน

"ยู ก็เหมือนกัน เรียกฉันว่าแทอี ก็พอไม่ต้องเรียกคุณหรอกค่ะ"แทอีพูดสวนกลับ

"ใช่ๆเรียกผมว่า คิม ก็ได้"คิมหันต์พูดต่อ

"โอเคค่ะ"ฟอร์ยูตอบพร้อมกับยิ้มให้ทั้งคู่

"งั้นพวกเราแยกกันไปทำงานเถอะค่ะ เลยพักเบรกแล้ว"ฟอร์ยูพูดพร้อมกับมองไปที่หน้าห้องประธาน

"ยูคงจะกลับท่านประธานมากเลยนะค่ะ เห็นมองไปทางนั้นตลอดเลยทกลัวท่านดุหรอค่ะ"แทอีที่สังเกตุฟอร์ยูอยู่พักใหญ่ก็ถามออกไป

"ป่าวหรอกค่ะ"ฟอร์ยูปฏิเสธด้วยน้ำเสียงที่นิ่มนวล

"งั้นเที่ยงนี้พวกเราไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันดีมั้ยครับ"คิมหันต์เสนอขึ้น

"ก็ดีนะกินด้วยกัน สนุกดี"แทอีหันไปตอบคิมหันต์แล้วหันมารอคำตอบจากฟอร์ยู

"ก็.."ฟอร์ยูที่กำลังจะตอบรับคำเพื่อนร่วมงานจู่ๆก็มรข้อความเด้งเข้ามาซะก่อน

~~ไลน์

บอส:"เลขายู พวกเราต้องไปดูงานกันก่อนเวลารีบเตรียมเอกสารนะครับ อีก10นาทีเจอกันข้างล่างตึก"

ฟอร์ยู:"ค่ะ บอส"

"วันนี้คงไม่ได้แล้วละค่ะ ต้องขอโทษจริงๆนะค่ะ พอดีวันนี้ฉันมีงานนอกสถานที่น่ะค่ะ ไม่รู้ว่าจะเสร็จกี่โมง ไว้คราวหน้านะค่ะ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ"หลังจากที่เธอตอบข้อความของแจ็คสันก็หันมาให้คำตอบเพื่อนร่วมงานอย่างสุดภาพ

"อ่า ไม่เป็นไรค่ะ"

"ไม่เป็นไรครับ"

"งั้นฉันข้อตัวนะค่ะ ต้องรีบไปเตรียมเอกสารน่ะ"ฟอร์ยูพูดพร้อมกับขอตัวเดินออกมาทันที หลังจากที่เธอเดินกลับมาถึงโต๊ะเลขาก็มองเข้าไปในห้องท่านประธาน

"ไปแล้วหรอ เร็วจัง"ฟอร์ยูมองเขาไปเมื่อไม่เห็นแจ็คสันก็คอดว่าเขาคงลงไปรอแล้ว เธอจึงรีบเตรียมเอกสารแล้วรีบวิ่งลงไปที่ข้างล่างตึกทันที

.

.

.

"รีบขึ้นมาครับ"หลังจากที่ฟอร์ยูออกจากตึกมาได้ไม่นานรถของแจ็คสันก็ได้มาจอดตรงหน้าเธอทันที

"ค่ะ"ฟอร์ยูตอบพร้อมกับรีบขึ้นรถทันที

"บอสค่ะ"ฟอร์ยูเรียกแจ็คสันขึ้นในขณะที่กำลังนั่งรถเดินทางไปคุยงาน

"ครับคุณเลขา"แจ็คสันตอบในขณะที่เขากำลังเร่งขับรถอยู่

"ลูกค้าเปลี่ยนเวลานักคุยงานหรอค่ะ เพราะว่านี่พึ่งจะ10โมงเอง"ฟอร์ยูถามด้วยความสงสัย

"อ่อ ป่าวหรอก พอดีว่าลูกค้าไม่สามารถบินมาที่โซลได้แล้ว เราเลยต้องขับรถไปหาเขาที่มกโพน่ะครับ เลยต้องรีบเดินทาง เพราะว่าตอนนี้จอดตั๋วเครื่องบินไม่แล้ว"แจ็คสันหันมาตอบเลขาสาว

"อ่อค่ะ"

.

.

.

"นี่ อึนอูเฉยๆจะนั่งจ้องอีกนานมั้ย"ซันช่ายที่พึ่งเคลียร์เอกสารบ้างส่วนเสร็จก็หันมามองอึนอูก็ยังเห็นว่าเขายังมองเธอไม่ละสายตา

"พี่ช่ายไม่มีอะไรให้ผมทำนิครับ"อึนอูยิ้มตอบ

"ตอนนี้มีแล้ว อันนี้เอาไปถ่ายเอกสาร 20ชุด"ซันช่ายลุกออกมาจากโต๊ะแล้วหยิบเอกสารมาสองฉบับ ฉบับเเรกเขาให้อึนอูเอาไปปริ้น

"แล้วอันนั้นละครับ"อึนอูถามพร้อมกับชี้ไปที่เอกสาร

"อันนี้ฉันจะเอาไปให้ท่านประธานน่ะ",ซันช่ายตอบเตรียมกำลังเดินออกไป แต่เสียงของอึนอูก็หยุดไว้ซะก่อน

"เดี๋ยวครับ"

"อะไร"ซันช่ายกันหลังมาถาม

"เดี๋ยวผมเอาเอกสารไปให้พี่มาร์คเองครับ พี่เหนื่อยแล้วนั่งพักเถอะ"อึนอูพูดพร้อมกับเดินเข้ามาจะหยิบเอกสารจากมือซันช่าย แต่ซันช่ายก็เอาเอกสารหนีออกไม่ให้อึนอูจับ

"ไม่เป็นไร ฉันจะเอาไปให้ท่านประธานเอง นายไปถ่ายเอกสารที่ฉันสั่งเถอะ"ซันช่ายตอบพร้อมกับหันหลังเดินออกจากห้องไป

"ครับ"

.

.

.

ห้องท่านประธาน ก๊อกๆๆๆ

"เชิญ"

"ท่านประธานค่ะ ฉันเอาเอกสารการเงินที่ท่านต้องการมาให้ค่ะ"หลังจากที่ซันช่ายได้ยินเสียงอนุญาติให้เข้ามาได้เธอก็เข้ามาพร้อมกับเอาเอกสารมาวางไว้บนโต๊ะมาร์ค

"อ่อ ขอบคุณนะครับหัวหน้าซัน"มาร์คหยิบเอกสารขึ้นมาดูพร้อมกับยิ้มตอบ

ซันช่ายก็ยิ้มกลับพร้อมกับเดินถอยหลังแล้วหันหลังเตรียมจะเดินออกจากห้องไป แต่เสียงของมาร์คก็หยุดเธอไว้ซะก่อน

"เดี๋ยวก่อนครับ"

"มีอะไรหรอค่ะ ท่านประธาน ฉันทำรายงานผิดพลาดตรงไหนรึป่าวค่ะ"ซันช่ายที่ได้ยินเสียงเรียกก็รีบหันหลังกลับมาถามอย่างจริงจัง

"ป่าวครับ คุณทำได้ดีมาก"มาร์คที่เห็นซันช่ายเป็นกังวลกับงานก็ตอบออกมาพร้อมกับขำออกมาเล็กน้อย

"ผมจะถามว่า ชเวอึนอู คุณรู้จักกันมาก่อนมั้ยครับ คือว่าผมเห็นว่าเขาดูจะสนิทสนมกับคุณนะ"มาร์คถามขึ้น ซันช่ายก็ทำหน้าสงสัยว่าทำไมมาร์คถึงได้อยากรู้

"ไม่นะคะ ฉันจำได้ว่าไม่เคยเจอนะ ไม่มีอะไรแล้วใช่มั้ยคะ งั้นฉันไปนะคะ"ซันช่ายตอบพร้อมกับหันหลังทำหน้างงๆว่ามาร์คของเธอเนี่ยจะถามเรื่องนี้ทำไมกันนะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***