1 แม่มดแมรี่

...คฤหาสน์ตระกูลวิทช์...

หญิงสาววัย 21ปีนั่งกดแป้นพิมพ์ในห้องทำงานเป็นระยะยาวก็ลุกเข้าไปในห้องน้ำหรูเพื่อทำธุระส่วนตัว

“อ่าาา ถึงเวลากินเหยื่อแล้ว”หญิงสาวผมแดงเอ่ยก่อนออกจากห้องน้ำ กินเหยื่อน่ะหมายถึงการไปผับ เพราะเธอคือเสือไงล่ะ

...ณ ผับชื่อดังแห่งหนึ่ง...

หญิงสาวผมแดงเดินเข้ามาในผับ ผู้ชายภายในผับต่างหันมองด้วยเสน่ห์ของเธอนั้น เธอไปสะดุดตากับผู้ชายคนหนึ่ง หล่อมาดนิ่ง เธอเห็นเหยื่อวันนี้แล้วสิก่อนจะเดินไปบอกกับพนักงานชายในผับ

“วันนี้ก็เหมือนเดิมเอาห้องVIP หนึ่งห้อง”หญิงสาวผมแดงพูดขึ้นก่อนจะเดินไปยังห้องวีไอพี

แม่มดสาวสวยคนนี้ มารีน่า วิทช์หรือแมรี่ ตั้งแต่เกิดเธอมีผมแดงสลวยเหมือนปีศาจทำให้เธอไม่มีเพื่อนเลยสักคนเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของผู้นำตระกูลวิทช์หรือคฤหาสน์แม่มดนั่นเอง พ่อแม่ได้ตายไปตอนเธอบรรลุนิติภาวะเพราะนั่นคือคำสาปของตระกูลมายาวนานนับพันปี คำสาปนี้จะส่งผลต่อลูกหลานตระกูลวิทช์ทั้งสิ้น หากผู้ใดมีความรักกับมนุษย์และมีบุตรด้วยกัน จะถูกคำสาปตระกูลโดยจะทำให้แม่มดตนนั้นและคนรักตายไปตอนลูกบรรลุนิติภาวะหรือบุตรอายุครบ18ปีบริบูรณ์ วิธีแก้คำสาปนั้นมีอยู่ว่าคนรักของแม่มดตนนั้นจะมีสายเลือดเทพเจ้า ซึ่งมันเป็นเรื่องยากที่จะหาบุตรของเทพเจ้า…แมรี่รับรู้คำสาปนั้นเธอนั้นฝึกตนเองไม่ให้ไปตกหลุมรักมนุษย์ แต่วิธีที่เธอฝึกมันพิศดารน่ะสิคือการเข้าผับเพื่อจะเจอหนุ่มมนุษย์ให้มากและเธอก็จะหักอกเขา เพื่อฝึกตนเองไม่ให้มีความรักกับมนุษย์เธอจะต้องไม่หวั่นไหวกับมนุษย์หน้าโง่พวกนั้น…

แมรี่ออกจากห้องวีไอพีของตนไปเพื่อจะล่าเหยื่อ เขาเล็งผู้ชายคนหนึ่งไว้หล่อใช้ได้เลยล่ะ เธอเดินมุ่งตรงไปที่ชายคนนั้นพร้อมกับถือไวน์แดงในมือ แผนของเธอนั้นง่ายมากก็แค่แกล้งชนทำน้ำหกใส่เสื้อสูทสีดำนั่น ‘พวกหล่อนต้องรู้จักมารการอ่อยผู้นะคะผู้ชายทุกคนน่ะหลงเสน่ห์ฉันจะตาย’

ร่างเล็กใส่เสื้อสายเดี่ยวสีเลือดหมูกระโปรงสั้นสีดำปล่อยผมแดงสลวยของเธอ แมรี่ไม่รอช้าทำท่าเดินชนกับผู้ชายตรงหน้า สำเร็จ!น้ำไวน์เลอะเต็มแขนเสื้อเลย ร่างหนาก้มมองผู้หญิงตรงหน้าอย่างงุนงง เขารู้ดีแก่ใจผู้หญิงคนนี้แกล้งชนเขาขนาดนั้นซึ่งเขาจะแสดงทำเป็นไม่รู้แล้วกันอยากดูการแสดงของหล่อน…

“เอ่อ ขอโทษนะคะไม่ได้ตั้งใจค่ะ”หญิงสาวชักสีหน้ารู้สึกผิด ต่างจากผู้ชายตรงหน้าที่ยังนิ่งเงียบไม่พูดอะไรสักคำ

‘เอ้าไอ้นี่หูหนวกรึไงไม่ได้ยินเหรอเนี่ย’หญิงสาวบ่นในใจ

“ถ้าไม่เป็นการเสียมารยาทฉันจะชดใช้เสื้อของคุณให้ฉันมีเสื้อสูทอยู่ที่ห้องวีไอพีค่ะ”หญิงสาวไม่รอช้าเอ่ยเข้าเรื่อง เธอนั้นมีชุดสูทผู้ชายก็เพราะสั่งมือขวาไปซื้อก่อนเริ่มแผนการ…

“ไม่เป็นอะไรครับ ผมมีเสื้ออีกเยอะ”ชายหนุ่มเอ่ยทำให้หญิงสาวงุนงงมีเสื้อเยอะแต่นายคงไม่มีเสื้อเปลี่ยนตอนนี้หรอกมั้ง

“หมายถึงตอนนี้นะคะจะไม่เปลี่ยนเสื้อเลยหรอคะเสื้อเปื้อนขนาดนี้แล้ว”

“ผมมีห้องเปลี่ยนชุดอยู่ชั้นบนครับ”

‘เอ๊ะ ชั้นบนมันเป็นห้องเจ้าของผับนิเขาคงไม่ใช่หรอกนะ…’หญิงสาวคิดในใจก่อนจะเอ่ยถาม

“ชั้นบนสำหรับเจ้าของผับนะคะ”เธอมั่นใจเพราะสืบมาก่อนที่จะมาฝึกซ้อมล่าเหยื่อที่นี่ เจ้าของผับเขาเป็นคนแก่เดินไม่ได้นิ…

“ครับ ผมก็เจ้าของผับนิครับ”ชายหนุ่มกลั้นขำกับสาวผมแดงตรงหน้า

“เจ้าของผับเป็นคนแก่เดินไม่ได้นิคะ”หญิงสาวตอบไปตรงๆทำร่างหนาตรงหน้าเคืองขึ้นมาว่าาเขาแก่ไม่พอยังเดินไม่ได้อีก!!!

“คุณไปฟังอะไรผิดๆมาครับเนี่ย”หญิงสาวได้ยินเช่นนั้นถึงกับเหวอเธอให้มือขวาของเธอไปสืบมานี่

“งั้นคุณจะชดใช้อะไรผม”ร่างหนากระซิบข้างหูสาวผมแดงก่อนจะจับปลอยผมสีแดงสดของเธอ

“…”หญิงสาวเงียบ ‘แผนล่มครั้งแรกชิบหายแล้ว…’

ร่างหนามองร่างบางตรงหน้าเขายกยิ้มขึ้นก่อนจะเอ่ยว่า

“แกล้งให้เนียนๆหน่อยสิครับ”

“…”ร่างบางยังคงไม่เชื่อกับตา เธอล่าเหยื่อไม่สำเร็จครั้งแรกหรอนี่! สาวผมแดงเห็นสถานการณ์เริ่มไม่ดีเลยจะชิ่งหนีเขารอโอกาสที่คนพลุกพล่านแล้วแทรกตัวหนีไปเธอเห็นร่างหนามองไปทางอื่นเขาจึงเอาโอกาสนี้แหละ หนีออกมาแล้วจ้า… หญิงสาวหันมองร่างหนาที่มองหาเธอก่อนจะเผลอสบตากับร่างหนา เธอหัวเราะคิกๆก่อนจะแลบลิ้นใส่ร่างหนาเหมือนเยาะเย้ย

หนีออกมาได้ก็ต้องโทรหามือขวามารับเธอเพราะรถเธอมันอยู่หน้าร้าน เธอหนีออกมาจากประตูข้างหลัง โธ่เว้ยยหนีออกมาผิดทาง!ระหว่างที่เธอถูกตัดสายจากมือขวาก็รู้แล้วว่าตอนนี้คงต้องเอาตัวเองให้รอดซะแล้วแต่สาวผมแดงต้องช็อคเมื่อเห็นชายหนุ่มเจ้าของผับนั้นตามมาทันแล้ว เธอรีบหาที่หลบหลังรถสปอร์ตคันหรูแต่ใครจะไปรู้รถนี่มันของไอ้เปรตนั่น เธอเห็นเขาขึ้นรถก็โล่งใจเพราะเธอจะวิ่งเข้าผับไปหารถของเธอ หวังว่าไอ้นั่นคงเปิดประตูรถวิ่งตามเธอไม่ทันหรอก

สาวผมแดงหาโอกาสวิ่งไปแต่ยังซื่อบื้อวิ่งผิดทางวิ่งผ่านประตูคนขับ…เธอเห็นอย่างนั้นรีบเร่งฝ่าเท้าเมื่อเห็นข้างหลังของเธอเปิดประตูรถแล้วแต่มันจะวิ่งเร็วได้อย่างไรเขาใส่ส้นสูงตั้ง5นิ้วแต่จะทำยังไงได้เขาจะต้องวิ่ง เธอเตรียมใจเจ็บข้อเท้าไว้เลยพรุ่งนี้ ในที่สุดเธอก็วิ่งมาถึงประตูบานใหญ่2บานเธอเลือกบานที่ใกล้ที่สุดแมรี่ไม่ได้ดูว่าตอนออกมาเขาออกมาทางประตูไหนซึ่งเธอเปิดมันไม่ออกเพราะมันหนักมาก เห็นท่าไม่ดีแล้วข้างหลังเธอเห็นไอ้ผู้ชายนั่นตามมา

สามผมแดงนึกได้เธอเป็นแม่มดนี่ มีพลังแน่แต่แมรี่ไม่ได้ใช้พลังมานานแล้วเพราะแม่ฝากไว้ก่อนตายว่าถ้าใช้พลังเวทย์กับมนุษย์นั้นมากเกินไป ตัวของแม่มดจะกระอั่กเลือดเนื่องจากพลังเวทย์มันย้อนกลับ…แต่ใช้กับสิ่งไม่มีชีวิตคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้งเพราะตอนนี้จำเป็นต้องใช้มันหนีไอ้ผู้ชายนี่ เธอลองใช้มือแตะบานประตูสีดำหนาก่อนจะตั้งจิตให้มั่นเพล่งเล็งประตูบานนั้นใช้เวลาไม่ถึงนาทีในที่สุดประตูก็เปิดออก

เธอรีบวิ่งไม่คิดชีวิตแต่ภายในห้องโถงมันมืดเหมือนห้องสี่เหลี่ยมกว้างๆสีดำ เธอตอนนี้มีอาการที่กลัวความมืดกลับมาอีกแล้ว แมรี่เริ่มหายใจไม่ออก ฟุ่บ ร่างบางล้มลงกับพื้นกลางห้องขนาดใหญ่ตอนนี้อาการมันหนักกว่าทุกที…แย่แล้วถ้าเป็นแบบนี้ฉันต้องตายแน่ๆ แมรี่ในตอนนี้ไม่เห็นอะไรเลยมันมืดมากๆเขาไม่รู้ด้วยซ้ำผู้ชายที่ตามเธออยู่ส่วนไหนของห้องนี้ แมรี่คิดว่าถ้าเธอต้องใช้พลังวาร์ปของแม่มด แต่ปัญหาคือมันวาร์ปอย่างไรนะ แมรี่ไม่เคยวาร์ปเธอไม่รู้พลังนี้ตอนเด็กเธอไม่ตั้งใจเรียนเองเลยจำคาถาวาร์ปไม่ได้…

“ชิบหายแล้วจะไม่ไหวแล้ว…”สาวผมแดงพูดเบาๆตอนนี้เธอไม่มีแรงอะไรเลยใกล้สลบแน่ๆไม่ก็ตายเพราะขาดอ็อกซิเจน

‘จะตายไม่ได้โว้ยยังไม่มีผัวเลย’

ร่างหนาถือไฟฉายออกมาก่อนจะเห็นร่างบางในสภาพไม่สู้ดีนัก เจ้าของผับทำอะไรไม่ถูกตอนนี้เขาช้อนตัวหญิงสาวมาไว้บนตัก

“นี่เธอเป็นอะไร”หญิงสาวไม่ตอบอะไรก่อนจะมองหน้าเขาด้วยสายตาอาวร แมรี่คิดอะไรออกแล้วตอนนี้เธอต้องจูบเขาเพื่อเอาอ็อกซิเจน…แต่นี่มันจูบแรกของฉันนะยะ!เอาเถอะจะตายอยู่แล้วค่อยลบความทรงจำไอ้นี่แล้วกัน…แมรี่ยอมกระอั่กเลือดเพื่อสิ่งนี้

หญิงสาวผมแดงใช้แรงเฮือกสุดท้ายจับท้ายทอยผู้ชายร่างหนามาจูบเอาอ็อกซิเจน ร่างหนาตกใจกับการกระทำตรงหน้าแต่เขาก็พอรู้ว่าผู้หญิงตรงหน้าเธอคงไม่ได้อยากจูบเขาหรอกนอกจากจำเป็น

“อืออ”ผู้ชายร่างหนาครางในลำคอเขารับรู้ได้เลยว่าหญิงสาวตรงหน้าตัวสั่นขนาดไหน

แมรี่ผลักจูบออกก่อนจะบอกเขา

“พาฉันออกไปจากที่นี่ที”แมรี่พูดเสียงเบา เขาอุ้มเธอท่าเจ้าหญิงออกมาจากห้องมืดนี้

ข้างนอก

ในที่สุดฉันก็รอดตาย!!ต้องขอบคุณเขายกใหญ่ก่อนลบความทรงจำแล้ว

“ขอบคุณนะคะ…”ตอนนี้เขาดิ้นลงจากการอุ้มแล้ว กลับมามีแรงแล้ว

“หลอกจะเอาจูบหรอ”

“โอ้ย ฉันจะจูบกับนายเพื่อนั่นจูบแรกฉันนะยะ!”หญิงสาวผมแดงหลุดพูดทำเอาผู้ชายตรงหน้าหลุดขำ

“ขำอะไรคะ!”

“เปล่าๆ แต่เธอจูบไปแล้วนะ ต้องรับผิดชอบ”

“จะให้รับผิดชอบยังไงคะ ที่ฉันให้จูบแรกก็ดีแล้ว”

“เธอจูบได้ห่วยมาก”จริงๆก็ไม่ได้แย่มากหรอก…

“…”หญิงสาวผมแดงชักสีหน้าน้อยใจ เธอให้จูบแรกแล้วยังบอกว่ามันแย่อีก ร่างหนาเห็นสีหน้าร่างบางตรงหน้าก็กลั้นขำผู้หญิงผมแดงตรงหน้าเขาจะน่ารักอะไรขนาดนี้

‘หน้าตาก็ดีแต่มารยาทติดลบ ลบความทรงจำก็สิ้นเรื่อง’แมรี่คิดใจ

ร่างบางมองร่างหนาตรงหน้าก่อนจะใช้เวทย์ลบความทรงจำ เธอลบความทรงจำที่เกิดขึ้นในวันนี้ ก่อนจะรีบเข้าประตูอีกบานที่อยู่ไม่ไกลมากนัก เธอหมดอารมณ์ล่าเหยื่อต่อแล้ว หญิงสาวผมแดงเดินหนีมารถแล้วขับมายังคฤหาสน์ ปล่อยให้เจ้าของผับยืนงง

แมททิว เจ้าของผับชื่อดังและประธานบริษัทMT อายุ29ปี เป็นที่หมายปลองของสาวๆแต่เขาเยือกเย็นไม่มีใครกล้าเข้าใคร จนมาเจอหญิงสาวผมแดง…

ตอนนี้แมททิวยืนนิ่งเพราะงงกับการกระทำหญิงสาวตอนนั้นจ้องตาเขาแล้วก็เดินออกมา เขาไม่รั้งเธอไว้ แมททิวได้สติก็เดินขึ้นชั้นบนมาหาลูกน้องคนสนิท

“ต้น มึงหาข้อมูลเกี่ยวกับผู้หญิงผมแดงวันนี้มา” ต้นลูกน้องคนสนิทของแมททิวพยักหน้ารับคำสั่ง

แอด : ทำไมแมททิวถึงยังมีความทรงจำของแมรี่ลูกสาวชั้นนนนอยู่ล่ะเนี่ย🤭

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***