ตอนที่ 3 เบ่งบาน

"แจ็ค!!!" อาคาลิตะโกนร้องออกมาก่อนจะวิ่งเข้าไปหาแจ็คที่นั่งโดนเสียบอยู่

"แฮ่กๆ....เวรเอ้ย...เวร.........แฮ่กๆ.......เจ็บเป็นบ้าเลย" แจ็คเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่หมดแรงก่อนจะหมดสติไป

อาคาลิที่เห็นแบบนั้นก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรเรียกรถพยาบาลให้มาช่วยแจ็คที่สภาพเละไม่เป็นท่า

1ชั่วโมงต่อมา

ณ โรงพยาบาล

อาคาลิได้นั่งอยู่หน้าห้องฉุกเฉินเพื่อรอหมอออกมาบอกอาการของแจ็ค

"อาคาลิ!!!" อาห์ริเอ่ยร้องเรียนอาคาลิด้วยความเป็นห่วง

"อาห์ริ!!!" อาคาลิเอ่ยร้องกลับอาห์ริก่อนจะเดินเข้าไปกอดอาห์ริทันที

"ขอบคุณพระเจ้าที่เธอไม่เป็นไร" อาห์ริเอ่ย

"เธอเป็นยังไงบ้าง...เจ็บตรงไหนหรือป่าว" ไคสะเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

"ไม่...ฉันไม่เป็นไรแค่ทะลอกนิดหน่อย" อาคาลิเอ่ย

"ดีแล้วที่รักที่เธอไม่เป็นอะไรมา....แล้วดาลิ้งล่ะเธอรู้อาการเป็นยังไงบ้างเธอรู้ไหม" อีฟลินน์เอ่ย

"ฉันไม่รู้...หมอยังไม่ออกมาจากห้องเลย...เขาจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม...ฉันผิดเองฉันไม่น่าไปท้าเขาแข่งรถเลย" อาคาลิเอ่ยพร้อมกับมีน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม

"เขาต้องโอเค...เขาต้องไม่เป็นไร" อาห์ริเอ่ยก่อนที่จะกอดอาคาลิไว้

ในขณะที่ทั้งสี่ยืนคุยกันอยู่ หมอก็ได้เดินออกมาจากห้องฉุกเฉินดึงความสนใจของทั้งสี่

"หมอคะ....เขาเป็นยังไงบ้าง....เขาปลอดภัยไหม" อาคาลิเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วงสุดขีด

"ใจเย็นๆนะครับคุณผู้หญิง....คือว่า..........อาการตอนนี้ขอบอกเลยนะครับ....แย่มาก....กระดูกหักทั่วทั้งร่าง....ร่างกายบอบช้ำมาก....ไม่รู้ว่าเขาจะอยู่รอดพ้นคืนได้หรือไม่ก็อยู่ที่เขาแล้วครับ....ผมขอตัวก่อนนะครับ" หมอเอ่ย

ทันที่ที่ทัั้งสี่ได้ยินอย่างนั้นก็ถึงกับหน้าถอดสีและตกใจกับสิ่งที่ได้ยินเป็นอย่างมากโดยเฉพาะอาคาลิ

"มันควรเป็นฉัน.....คนที่ควรนอนตรงนั้นมันควรเป็นฉัน....แจ็ค!!!" อาคาลิเอ่ยพร้อมกับทรุดลงไปนั่งกับพื้นก่อนร้องออกมาปานจะขาดใจ

สาวๆทั้งสามได้เดินเข้าไปปลอบและกอดอาคาลิเพื่อที่จะให้เธอสงบลง

ตัดกลับมาที่แจ็ค

"อ่าา.....เวรเอ้ย....ปวดทั้งตัวเลย" แจ็คเอ่ยกับตัวเองก่อนจะหันมองไปรอบๆ

แจ็คค่อยๆขยับตัวเล็กน้อยก่อนที่จะมองมาที่ร่างกายตัวเอง

"เละเป็นขี้เลยเลยเรา....ต้องเร่งพลังหน่อยแล้วสิเรา" แจ็คเอ่ยก่อนจะเบ่งแขนข้างซ้ายก่อนจะมีออร่าสีแดงขึ้นทั่วทั้งตัวของเขา

ทันทีที่แจ็คได้ปล่อยพลังออร่าของตัวเองออกมานั้นบาดแผลทั่วทั้งร่างของเขาค่อยๆสมานแผลเร็วขึ้นจนหายเหมือนกับว่าร่างกายเขาไม่เคยประสบอุบัติเหตุมากก่อนเลย

"โอ้ยๆๆ....เวรเอ้ย....แผลหายแต่ความเจ็บไม่หายสินะ" แจ็คเอ่ยก่อนจะพยายามลุกออกจากเตียงคนไข้

แจ็คค่อยๆถอดพวกสายชีพจรสายน้ำเกลือออกจากร่างก่อนจะค่อยๆพยุงตัวให้ตัวเองเดินออกจากห้องฉุกเฉินและเขาก็เห็นสาวๆที่นั่งกุมขมับตรงหน้าห้องฉุกเฉิน

"ไงทุกคน....อาคาลิเธอเป็นไงบ้าง....บาดเจ็บตรงไหนหรือป่าว" แจ็คเอ่ยก่อนที่จะยิ้มให้สาวๆ

ทั้งสี่ที่เห็นแจ็คที่ยืนอยู่ตรงหน้าอึ้งกับภาพตรงหน้าที่เมื่อกี้พวกเธอได้ยินว่าอาการของเขานั้นร่อแร่ใกล้ตายแต่ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเขากลับมายืนคุยตรงหน้ากับพวกเธอ

อาคาลิไม่รอช้าได้รีบวิ่งพุ่งเข้าไปกอดแจ็คที่ยืนตรงหน้าเธอทันที แจ็คล้มลงไปนอนกองกับพื้นตามแรงที่คาคาลิพุ่งเข้ามากอดเขา

"โอ้ยๆ.....ใจเย็นอาคาลิ....ถึงผมจะไม่เป็นไรแล้วแต่ผมยังเจ็บอยู่นะ" แจ็คเอ่ยก่อนที่จะกอดตอบอาคาลิไป

"แจ็ค!!...ฉันเป็นห่วงนายมากนะ....ฉันขอโทษๆๆๆๆ....ถ้าเกิดฉันไม่ท้านายแข่งรถมันคงไม่เกิดเรื่องแบบนั้นเลย" อาคาลิเอ่ยก่อนจะร้องไห้ออกมาพร้อมกับซุกหน้าไปที่อกของแจ็ค

"ไม่เป็นไรๆ....คุณไม่ได้ผิดอะไรเลยอาคาลิ....ไม่ต้องร้องนะ" แจ็คเอ่ยก่อนจะลูบหัวของเธอ

.

.

.

"อาคาลิ....ผมก็ไม่ได้ว่าถ้าจะกอดผมนะแต่ช่วยลุกออกจากตัวผมก่อนได้ไหม.....คือว่า.....นมเธอมันชนท้องผมน่ะ" แจ็คเอ่ยพร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำก่อนจะก้มหัวไปมองที่อาคาลิ

อาคาลิที่ได้ยินแจ็คพูดอย่างนั้นก็รีบลุกขึ้นมาจากตัวเขาทันที

สาวๆทั้งสามที่ได้ยินแจ็คพูดแบบนั้นก็ขำกับคำพูดและการกระทำของทั้งสอง

"ว่าแต่....ทำไม...นายถึงจู่ๆหายอาการโคม่าได้ล่ะ....ทั้งที่หมอบอกเองว่านายอาการร่อแร่อยู่เลย...แต่ตอนนี้กลับมายืนคุยกับพวกเราได้ล่ะ" อาห์ริเอ่ยถามด้วยความสงสัย

"พลังแฝงในตัวผมน่ะ....ทุกคนบนโลกนี้มีพลังและความสามารถหมดนิ....เพราะฉะนั้นตัวผมเองมีพลังปีศาจเหมือนกันน่ะ...แต่ผมก็ไม่ชอบพลังของตัวเองเท่าไหร่หรอกนะครับ" แจ็คอธิบายให้พวกสาวๆฟัง

หลังจากนั้นแจ็คก็ได้เดินไปหาหมอเพื่ออธิบายเหตุการที่เขามีพลังรักษาตัวเองให้หมอฟังก่อนที่เขาจะออกมาจากโรงพยาบาลพร้อมกับสาวๆ

"บ้าเอ้ย....เสื้อแจ็คเก็ตตัวโปรดของผม...เป็นรูหมดเลย" แจ็คเอ่ยก่อนจะเช็ครูที่เสื้อแจ็คเก็ตของเขา

"ไม่ต้องห่วงหรอกนะเดี๋ยวฉันซื้อให้ใหม่" อาคาลิเอ่ย

"ไม่เป็นไรหรอก...ผมว่าจะซื้อใหม่อยู่พอดี" แจ็คเอ่ย

หลังจากนั้นทั้ง5คนก็ได้มุ่งหน้ากลับบ้านก่อนจะแยกย้ายกันเข้าห้องนอนของตัวเอง

ตัดมาที่แจ็ค

"วันนี้เจอแต่เรื่องวุ่นวายๆเลยวุ้ย.....แต่ก็นึกเนื้อเพลงดีๆออกแล้วสิ" แจ็คเอ่ยก่อนจะเดินไปที่โต๊ะคอมก่อนจะหยิบสมุดขึ้นมาจดเนื้อเพลง

เช้าวันต่อมาแจ็คได้ยืนอยู่หน้าบ้านกพร้อมกับมองซากรถมอเตอร์ไซค์สองคันที่ถูกชนเละเทะจนจำสภาพเดิมไม่ได้เลย

"ว่าไงไอ้ลูกรัก....คงต้องซ่อมอ่วมเลยแฮะเรา" แจ็คเอ่ยก่อนมองที่สภาพรถพร้อมกับส่ายหัวไปมา

"แล้วอีกคันนึง...ของอาคาลิสินะ....ก็คงต้องซ่อมเยอะเหมือนกันนะเนี่ย...คงต้องถามเธอแล้วล่ะว่าจะเอายังไงดี" แจ็คเอ่ยกับตัวเองก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านแล้วมุ่งหน้าไปที่ห้องครัวก่อนจะทำมื้อเช้าให้กับสาวๆทั้งสี่

"มอนิ่ง....แจ็ค" ไคสะเอ่ย

"ไงไคสะ....หลับสบายไหม" แจ็คเอ่ย

"ถามตัวเองเถอะแจ็ค....นายน่ะหลับสบายไหม....มีอะไรผิดปกติกับร่างกายไหม....หลังจากกลับมาจากโรงพยาบาล" ไคสะเอ่ยถาม

"สบายดีๆ...ผมโอเคปกติดีแต่ปวดใจตอนเห็นสภาพรถมอเตอร์ไซค์ของตัวเองน่ะ" แจ็คเอ่ย

"โอ้ว....เสียใจด้วยเรื่องนั้น" ไคสะเอ่ย

"ไม่เป็นไรหรอก....เดียวผมซ่อมเอง...แต่รถของอาคาลิน่ะ....ผมไม่รู้ว่าเธอจะเอายังไง" แจ็คเอ่ย

"ไว้ค่อยถามตอนเธอตื่นเถอะ" ไคสะเอ่ย

หลังจากนั้นไม่นานอีฟลินน์และอาห์ริก็ได้ลงมาทานอาหารเช้าเหลือแต่อาคาลิที่ยังไม่ลงมา

"เดี๋ยวผมมานะสาวๆ....ต้องไปสั่งอะไหล่รถด้วยนะเพราะงั้นผมขอตัวก่อนนะครับ" แจ็คเอ่ยกับทั้งสามก่อนจะเดินออกจากบ้านไปคุยโทรศัพท์กับใครบางคน

ตัดกลับมาที่K/DA

อาคาลิได้ลงมาจากชั้นบนแล้วเห็นเพื่อนๆทั้งสามกำลังรับประทานอาหารเช้ากันอยู่

"มอนิ่งทุกคน" อาคาลิเอ่ย

"มอนิ่ง" ทั้งสามเอ่ย

"มาพอดีเลยอาคาลิ....เมื่อกี้แจ็คกำลังถามหาเธออยู่พอดีเลยน่ะ" ไคสะเอ่ย

"ถามหาเรื่องอะไรเหรอ" อาคาลิเอ่ย

"เรื่องรถมอเตอร์ไซค์ของเธอไง....เขาถามว่าเธอจะเอายังไงกับมัน...เขาเพิ่งออกไปเมื่อกี้น่ะลองออกไปคุยกับเขาดูสิ" ไคสะเอ่ย

"โอเคได้" อาคาลิเอ่ยก่อนจะเดินตามแจ็คออกไป

ตัดกลับมาที่แจ็ค

"มอนิ่งแจ็ค....ไคสะบอกว่าคุณเรียกหาฉันเหรอ" อาคาลิเอ่ย

"มาพอดีเลยอาคาลิ....ผมจะถามว่าคุณจะเอายังไงกับรถอย่างนั้นเหรอ" แจ็คเอ่ย

"ยังไม่รู้เลย...คงต้องส่งศูนย์ซ่อมแหละ...ทำไงได้ล่ะ" อาคาลิเอ่ย

"ให้ผมซ่อมให้ไหม...ผมซ่อมได้นะ...เดี๋ยวผมจะได้สั่งอะไหล่มาทีเดียวเลย" แจ็คเอ่ย

"คุณซ่อมได้จริงเหรอ....เอาสิ" อาคาลิเอ่ย

"แต่ไม่ฟรีหรอกนะ....คุณต้องค่อยเป็นลูกมือให้ผมนะอาคาลิ" แจ็คเอ่ย

"ได้เลย...ฉันจะค่อยช่วยเอง" อาคาชิเอ่ยก่อนที่จะเข้าไปช่วยแจ็คเข็นรถมอเตอร์ไซค์เข้าโรงจอดรถ

.

.

.

2 อาทิตย์ต่อมา

ในสองอาทิตย์ที่ผ่านมาอาคาลิได้คลุกตัวอยู่กับแจ็คต้องแต่เช้าจรดเย็นเพราะเนื่องด้วยที่อาคาลิต้องค่อยช่วยแจ็คซ่อมรถตมาสัญญาที่เธอเคยพูดไว้แต่มันก็ยังมีส่วนที่เธอยอมเต็มใจที่จะอยู่มากกว่าเพราะความสนิทสนมที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆของทั้งสอง มันทำให้อาคาลิตัวติดกับแจ็คเป็นปาท่องโก๋จนทำให้เพื่อนๆทั้งสามคนรู้สึกถึงความแปลกที่อาคาลิกำลังเป็นอยู่

"อาคาลิหยิบประแจให้ผมหน่อยสิ" แจ็คเอ่ย

"อ่ะนี่" อาคาลิเอ่ยก่อนจะส่งประแจให้แจ็ค

"ขอบคุณครับ...........อ่ะเสร็จแล้ว" แจ็คเอ่ยก่อนจะลุกขึ้นยืนมองผลงานที่เข้าได้ทำขึ้นมากับอาคาลิ

"เยี่ยมสุดไปเลย....แจ็คนายนี่โคตรสุดยอดเลย" อาคาลิเอ่ย

"ไม่ขนาดนั้นหรอก...ถ้าไม่มีเธอช่วยผมคงทำไม่ได้หรอก" แจ็คเอ่ยก่อนจะเอาแขนเช็ดเหงื่อของตัวเอง

จู่อาคาลิก็หันหน้ามามองที่คุณก่อนจะหัวเราะออกมา

"ขำอะไรเหรออาคาลิ" แจ็คเอ่ย

"หน้านาย......หน้านาย.....ฮ่าาาาาา.....เป็นน่ะฮ่าๆๆๆ" อาคาฃิเอ่ยก่อนจะชี้ไปที่ใบหน้าของแจ็ค

แจ็คที่ได้ยินแบบนั้นก็มองหน้าตัวเองจากเงากระจกก่อนจะเห็นที่เปื้อนบนใบหน้า แจ็คที่เห็นอาคาชิที่ขำแบบนั้นก็เลยแกล้งเอามือที่เปื้อนไปป้ายที่ใบหน้าของเธอตอนเธอเผลอ

"นี่ไง...ขำผมเหรอ...แบบนี้ขำออกไหมล่ะ...ฮ่าาาา" แจ็คเอ่ยก่อนจะขำออกมา

"แจ็ค!!!....หน่อยแน่แจ็ค!!!...มานี่เลยนะ" อาคาลิเอ่ยก่อนเอามือไปแต้มกับครบดำและเอามือพยายามเอามือไปป้ายที่หน้าของแจ็ค

"โย้ววว....ใจเย็นก่อน...แค่ล้อเล่นน่า...อาคาลิ...ไม่ต้องเอาคืนก็ได้" แจ็คเอ่ยก่อนจะพยายามหลบมือของอาคาลิที่พุ่งเข้ามา

"อย่าหลบนะแจ็ค....นายสมควรต้องโดนแล้ว...นี่แน่ะ...ว้ายยย!!!!" อาคาลิพยายามพุ่งตัวเพื่อที่จะป้ายหน้าแจ็คให้ได้แต่แล้วเธอก็ได้เสียหลักล้มลงเพราะกับแจ็คที่พยายามที่จะช่วยเธอแต่ก็เสียหลักล้มลงไปเช่นกัน

.

.

.

อาคาลิได้ล้มตัวลงไปนอนทับกับแจ็ค ทั้งใบหน้าของทั้งได้อยู่ใกล้แนบชิดกันด้วงตาทั้งสองจ้องมองกันและกันล้มหายใจของทั้งที่ได้ยินกันและกัน ความรู้สึกบางอย่างจากภายในของทั้งสองก็ได้แสดงออกมาคือ......

.

.

.

.

"แจ็ค...อาคาลิ...อาหารเที่ยงพร้....พร้อม...แล้ว" ไคสะเอ่ยก่อนจะตกใจกับภาพตรงหน้าที่เธอเห็นคือ แจ็คกับอาคาลิกำลังจูบกันอยู่

อาคาลิได้กำลังเคลิ้มกับสัมผัสที่ได้รับอยู่ก็ได้สติก่อนจะรีบลุกขึ้นก่อนจะรีบวิ่งกลับเข้าไปภายในบ้าน เหลือแต่แจ็คกับไคสะที่กำลังมองหน้ากันอยู่

"เอ่อออออออ......ทานกันก่อนเลยครับผมอิ่มแล้ว....เดียวผมจะกลับขึ้นไปแต่งเพลงต่อน่ะครับ" แจ็คเอ่ยด้วยท่าทีที่เหมือนวิญญาณออกจากร่าง

"โอเค.........ไว้เจอกัน" ไคสะเอ่ยก่อนจะกลับเข้าไปในบ้านตามอาคาลิไป

ตัดกลับมาที่K/DA

"อาคาลิ...เมื่อกี้มันอะไรน่ะ" ไคสะเอ่ยตะโกนไล่หลังอาคาลิ

"เอะอะอะไรกันเหรอ...ดาลิ้ง" อีฟลินน์เอ่ยถามทั้งสอง

"อย่าพูดนะไคสะ" อาคาลิเอ่ยพร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำ

"มีความลับอะไรที่เราไม่ควรรู้เหรอที่รัก" อีฟลินน์เอ่ย

"เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ" อาห์ริเอ่ยกับวงสนทนาของทั้งสาม

"เอาเป็นว่าให้อาคาลิบอกเองดีกว่า" ไคสะเอ่ยก่อนจะมองไปที่อาคาลิ

ทั้งสามจ้องมาที่อาคาลิเพื่อเค้นหาความจริงจากปากของเธอ

"โอเคๆ....คือว่า....ฉัน....ฉัน....ฉันจูบกับแจ็ค" อาคาลิเอ่ยออกมาพร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำ

อีฟลินน์กับอาห์ริที่ได้ยินแบบนั้นทำสีหน้าตกใจออกมาแบบว่าไม่อยากจะเชื่อกัสิ่งที่ได้ยิน

"แบบว่ามันเป็นอย่างงั้นได้ยังไงเล่าสิ" อาห์ริเอ่ย

หลังจากนั้นอาคาลิได้เล่าทุกอย่างให้ทั้งสามฟังอย่างละเอียด

"โอ้วที่รัก~.....เหมือนว่าแม่สาวทอมบอยของเราจะได้มีแฟนคนแรกก็คราวนี้แหละ....แต่อย่าลืมแบ่งฉันล่ะ"อีฟลินน์เอ่ย

"อีฟ!!!" ทั้งสามตะโกนออกมา

"อะไรกันแหม่ๆ...อย่าให้เห็นนะว่าใครตกหลุมรักแจ็คอีกคนน่ะ...ผู้แบบนี้หายากจะตาย...จะมีผู้ชายที่ไหนเอาตัวไปรับอันตรายแทนแบบนี้...ไม่แปลกใจเลยที่อาคาลิจะตกหลุมรักเขาจริงไหม" อีฟลินน์เอ่ยก่อนที่ทุกคนจะเงียบ

"ไม่มีคำจะพูดเลยล่ะสิ.....เอาเป็นว่าอาคาลิที่รัก....เธอไปบอกความรู้สึกกับแจ็คให้รู้สิ....ฉันว่าเขาเองก็สนใจเธออยู่นะ" อีฟลินน์เอ่ย

"ใช่แล้วอาคาลิ....ถ้าเธอคิดอะไรอยู่ก็รีบเข้าไปบอกเขาเลย" ไคสะเอ่ย

"ใช่แล้วอาคาลิ....บอกความรู้สึกในใจเธอกับเขาไปเลย....มันจะทำให้เธอไม่ต้องคอยเก็บไว้ในใจนะ...ฉันว่าเขาต้องรับความรู้สึกที่เธอมีให้เขาแน่ๆ" อาห์ริเอ่ย

อาคาลิที่ได้ยินเพื่อนๆพูดแบบนั้นเธอจึงตัดสินใจว่าจะไปบอกเขาวันนี้ไปเลย

"ว่าแต่...แจ็คไปไหนเหรอไม่เห็นเขาเลย" อาห์ริเอ่ย

"เห็นเขาบอกว่าจะขึ้นไปอาบน้ำแล้วจะแต่งเพลงให้เสร็จน่ะ" ไคสะเอ่ย

ทันทีที่ไคสะพูดออกมาแบบนั้นอีฟลินน์กับอาห์ริก็หันไปมองที่อาคาลิก่อนจะพยักหน้าให้เธอ อาคาลิที่เห็นแบบนั้นก็พยักหน้าตอบก่อนจะเดินขึ้นไปบนชั้นสองที่หน้าห้องของแจ็คก่อนจะเคาะประตู

"แปปนึงครับ....แต่ตัวอยู่ครับ" แจ็คตะโกนออกมา

ก่อนที่ประตูจะเปิดออกทั้งสองจึงได้มองกันและกัน

"อ...อ...อ้าว....ว่าไงอาคาลิ" แจ็คเอ่ย

อาคาลินินเงียบอยู่สักพัก

"คือว่า....ฉันขอเข้าไปในห้องนายได้ไหม" อาคาลิเอ่ยก่อนก้มหน้าลงเพื่อหลบใบหน้าที่แดงของเธอ

"(ชิบหายแล้ว.....จังหวะซิกคอมแบบนี้....มันเกิดเรื่องคิมิโนโต๊ะขึ้นแน่ๆเลย) แจ็คคิดก่อนจะเบียดตัวเองไปอีกด้านของประตูเพื่อเปิดทางให้อาคาลิเข้าไปในห้องได้

โปรดติดตามตอนต่อไป

ฝากคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับขอบคุณครับ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***