มารสวรรค์

เซนได้หันมองไปทิศทางนึงก่อนที่เขาจะย่อตัวลงและพุงตัวขึ้นฟ้าด้วยความเร็วเสียง

ความเร็วของเขาในตอนนี้เร็วกว่าเครื่องบินรบซ่ะอีก เพียงไม่กี่วิก็มาถึงที่หมายแถมดูจากท่าทางแล้วนี้อาจจะยังไม่ใช่ความเร็วสูงสุดของเขาด้วยซํ้า

"อีวาน แกออกมาซ่ะ อย่าเอาแต่หลบซ่อน"

เซนพูดพร้อมกับปล่อยแรงกดดันจนพื้นดินบริเวณโดยรอบต่างสั่นไหวรุ่นแรง

ก่อนที่อากาศตรงหน้าจะเกิดเป็นรอยร้าวและมีชายหนุ่มรูปงามผมยาวสีขาวเดินออกด้วยท่าทางยิ้มแย้ม

"อย่าโกรธกันสิครับ ท่านมารสวรรค์"

อีวานพูดด้วยท่าทางไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อย

"อย่ามาเล่นลิ้น ข้าไม่มีเวลามาเล่นกับเจ้ารีบส่งตัวอาเรียมาได้แล้ว"

เซนพูดขึ้นพร้อมกับขมวดคิ้วเป็นปม

"อ๋อ ยัยผู้หญิงคนนี้นะเหรอ หึๆ ถึงกับทำให้มารสวรรค์ผู้น่าเกรงขามถ่อตัวมาถึงขนาดนี้ข้าต้องขอบคุณยัยนี้ซ่ะแล้วสิ"

เขาพูดก่อนจะดึงร่างของอาเรียออกมาจสกรอยแตกร้าวในอากาศ

เมื่อมองไปที่ร่างของอาเรียก็จะเห็นว่าบริเวณหน้าผากมีเลือดไหลออกมาจำนวนมาก

"นี้แกทำอะไรกับเธอ!"

เซนพูดพร้อมกับเพิ่มแรงกดดันมากกว่าเดิม

"หื้ม ยัยนี้ขัดขืนนิดหน่อยนะ ฉันเลยต้องรุนแรงกับเธอสักหน่อย แต่ไม่ตายหรอกนะ ฮ่าๆ"

"แกต้องการอะไรกันแน่"

"ข้าไม่ต้องการอะไรมากหรอก ข้าต้องการแค่ตำราวิชามารสวรรค์กลืนฟ้าเท่านั้น"

เซนพอได้ยินชื่อวิชาก็ถึงกับขมวดคิ้ว

"อะไรกัน ชีวิตยัยนี้ไม่มีค่าพอจะแลกกับวิชามารสวรรค์กลืนฟ้ารึไง "

อีวานพูดและยิ้มอย่างชั่วร้าย

.

[มารสวรรค์คืออะไร แล้วทำไมพวกเขาถึงลอยได้!]

[นี้มันไม่ใช่ภาพความคิดแล้ว มันสมจริงเกินกว่าจะเป็นแค่ความคิดของใครคนนึงแล้ว]

[เดี๋ยวนะ มารสวรรค์ วิชาฝึกตน นี้มันอย่าบอกนะว่าผู้ฝึกตนที่อยู่ในตำราที่เคยเรียนเลย]

[เม้นบน ผู้ฝึกตนคืออะไร?]

[มันก็คือผู้ที่ฝึกวิชาเต๋าต่างๆ เพื่อจะบรรลุเป็นเซียนหรือก็คือฝึกฝนเพื่อเป็นอมตะ]

[วิชาเต๋า เซียน อมตะงงไปหมดล่ะ นี้อย่าบอกนะว่ามีพวกเขาจริงๆ]

"อาเรีย เธอ..ทำไมถึงไปอยู่ที่นั้นได้ล่ะ"

อลิซที่อยู่ด้านข้างของเธอเอ่ยถามขึ้นอย่างตกใจพร้อมกับคนอื่นโดยรอบที่มองมาทางเธอเช่นกัน

"ฉะฉันก็ไม่รู้ ฉันไม่เห็นจำได้เลย"

อาเรียจับหัวของเธอพร้อมกับเข้นความทรงจำว่าตัวเองไปอยู่ที่นั้นได้ยังไง และถูกพาตัวไปตอนไหน แต่คิดเท่าไหร่เธอก็คิดไม่ออก

"อ่ะ แผลที่หน้าผาก ฉันขอดูหน้าผากของเธอได้ไหม"

อลิซที่นึกได้ว่าฉากที่ฉายอยู่มันมีแผลที่บริเวณหน้าผากของอาเรียเธอจึงต้องดูว่าตรงกันรึเปล่า

"อะอื้ม"

อาเรียยกผมด้านหน้าขึ้นเพื่อจะได้มองชัดๆ ก่อนจะเห็นสีหน้าตกใจของอลิซ

"เธอไปได้แผลนี้มาจากไหนอลิซ"

"ฉะฉันไม่รู้เหมือนกัน"

"อืม ช่างมันเถอะเรามาดูต่อดีกว่า ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้"

อาเรียหันไปมองที่เซนที่กำลังพระเชิญหน้ากับชายผมขาวเบื้องหน้าด้วยสีหน้าเป็นกังวล

'ทำไมนายถึงยอมช่วยฉันกันนะ ทั้งๆที่...ฉันไม่เคยสนใจนายแท้ๆ'

อาเรียคิดพร้อมกับความรู้สึกผิดที่เริ่มก่อตัวขึ้น

.

"ได้ ข้าจะให้มันแก่เจ้า แต่เจ้าจงนำตัวนางมาให้ข้าก่อน"

"นี้คิดว่าข้าโง่รึไง ถ้าข้าให้ยัยนี้กับเจ้า ข้าก็ไม่เหลือตัวประกันนะสิ รีบส่งตำรามาได้แล้ว ไม่งั้นฉันไม่รับประกันชีวิตยัยนี้หรอกนะ"

เซนที่ไม่มีทางเลือกอื่น เขาก็ได้นำตำราวิชามารสวรรค์กลืนฟ้าออกมา หนังสือปกหน้าสีทองอร่ามเมื่อมองราวกับมีมนต์สะกดให้หลงไหลและอยากครอบครอง

"ใช่แล้วนี้ล่ะ รีบส่งมันมาซ่ะ!"

อีวานที่เห็นตำราวิชา ก็จ้องมันตาแทบไม่กระพริบ

"หึ"

เซนได้โยนตำราวิชาออกไป ตำราลอยไปอย่างช้าๆ ส่วนอีวานก็โยนร่างของอาเรียมาเช่นกันเมื่อของทั้งสองสิ่งมาถึงกลางระยะห่างของพวกเขา

ทั้งเซนและอีวานต่างพุ่งตัวไปรับของที่ตนต้องการทันที อีวานหยิบตำราส่วนเซนก็คว้าร่างอาเรียมาอยู่ในท่าอุ้มเจ้าหญิง

เซนเมื่อได้อาเรียมาแล้วก็ก้มลงไปมองก่อนจะยกยิ้มขึ้นแต่ก็กลับมาหน้านิ่งเช่นเคยทันที

เขาได้นำอาเรียใส่เข้าไปที่รอยแยกกลางอากาศทันทีก่อนจะจ้องไปที่อีวานด้วยดวงตาแข็งกร้าว พร้อมกับชักกระบี่สีดำออกมา

"เจ้าน่ะ ตายซ่ะเถอะ"

"อะไรกัน ไหนว่าจะปล่อยข้าไป"

"ข้าไม่เคยพูดเช่นนั้นนะ"

ร่างของเซนพุ่งไปฟันอีวานด้วยความเร็วสูงจนคนปกติไม่มีทางมองตามทันได้เลย แต่อีวานก็ชักดาบมาป้องกันไว้ได้ แต่ด้วยแรงของเซนที่เยอะกว่ามันจึงส่งร่างของอีวานพุ่งไปชนตึกบริเวณโดยรอบจนทะลุผ่านไป3-4ตึก

"อึก หนอย"

อีวานกัดฟัน แม้จะโกรธแค้นแต่เขาก็รู้ว่าไม่มีทางชนะเซนได้แน่แม้ว่าเขาจะสูญเสียพลังไปเยอะจากการต่อสู้กับชายคนนั้น

'ข้าต้องรีบหนี'

อีวานได้สร้างรอยแยกกลางอากาศทันที

"ข้ายังไม่ได้อนุญาติให้เจ้าไปไหนทั้งนั้น"

เซนปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของอีวานด้วยความเร็วสูงจนแม้แต่อีวานยังไม่สามารถสัมผัสถึงตัวตนของเซนได้

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***