ตระกูลอุสิมากิต้องสาป

ตระกูลอุสิมากิต้องสาป

การกำเนิดของสุโคโนะ

ท่านพ่อ: ที่รัก ข้ากลับมาเเล้ว

ท่านเเม่: มาเเล้วหรือค่ะ ท่านพี่

ท่านพ่อ: //เดินมาดูลูกในห้อง

ท่านพ่อ: ลูกเราใกล้คลอดเเล้ว ข้าตื่นเต้นมาก เจ้าละ?

ท่านเเม่ : ข้าก็ตื่นเต้นเช่นเดียวกัน

                                                                             (5เดือนผ่านไป ตัดไปตอนที่นางคลอดเลย)

ท่านเเม่ : อึก อ้าาาาา

หมอตำเเย: อดทนหน่อยนะค่ะ คุรหญิง อ่าว! เบ้ง

ท่านเเม่ : อ้ากกกก //ผั้ว

หมอตำเเย: ออกมาเเล้ว

ท่านพ่อ:ได้เพศอะไรหรือท่านหมอ

หมอตำเเย:ได้เพศหญิง

ท่านพ่อ: !! เอามันไปฆ๋าทิ้ง ข้าต้องการลุกผู้ชาย

ท่านเเม่: อย่าเลยท่านพี่ ลูกของท่ากับข้านะ

ท่านพ่อ: ข้ามิสน เอามันไปฆ๋าทิ้งซะ

ทวด: หยุด

ท่านพ่อ: ท่านพ่อ...

ทวด: เดียวข้าเลี้ยงเด็กคนนี้เอง

ท่านพ่อ: ข้ามิต้องลำบากท่านหรอก ข้าเลี้ยงเองก็ได้ขอรับ

ทวด: ข้าจะคอยดู

                                                          (10ปีให้หลัง)

                                                   (หนูน้อยสุโคโนะก็เติบใหญ่ กลยเป็นเด้กน้อยสุดน่ารักเเละสวยสง่า)

สุโคโนะ: ท่านเเม่ข้อหิวจังเลย

ทวด: เเม่เจ้ามิอยู่ เจ้าอยากกินอะไรเหล่า หลานเอย

สุโคโนะ: ข้าวผัดค่ะปู่ทวด

ทวด:ได้ รอปู่ตรงนี้ละ

                                                           (12นาทีผ่านไป)

ทวด: //เดินมา

ทวด: อะ //วางจานข้าวลง

สุโคโนะ: ขอบคุรค่ะปู่ //ตักข้าวมากิน

ท่านเเม่: มาเเล้ว

สุโคโนะ: เย้ //วิ่งไปกอด

ทวด: อืม

ท่านพ่อ: ท่านพ่อครับ ข้าขอพรหน่อยครับ

ทวด: จะไปไหนเหล่า

ท่านพ่อ: ไปออกศึกที่ต่างเมืองขอรับ

ทวด: งั้นขอให้โชคดีบะกัน ไม่ตายง่ายนะ เพื่อลุกเมีย

ท่านพ่อ:ครับ งั้นข้าขอลา

ท่านพ่อ://เดินเข้าไปกอดท่านเมีย

ท่านเเม่://รับกอด

ท่านพ่อ: พี่ไปก่อนนะน้องพี่

ท่านเเม่: 😥ค่ะท่านพี่ //ร้องไห้

ท่านพ่อ: //เดินออกบ้านไป

สุโคโนะ: ท่านเเม่ //เดินเข้าไปกอด

ท่านเเม่: //รับกอด

สุโคโนะ: ไม่ร้องนะท่านเเม่

ท่านเเม่: จ๋ะ

ทวด: เดียวท่านพ่อเจ้าก็กลับมา

ท่านเเม่: ใช่ลูก

สุโคโนะ: okค่ะท่านเเม่

                                                                   (20ปีให้หลัง สุโคโนะได้เติบโตจนเป็นสาวสวยสาวงาม)

คุณชายชานหมาง: ท่านเเม่ครับ ข้ามาสู่ขอสุโคโนะครับ

ท่านเเม่: อีก3วันเเม่จะตอบนะจ๋ะ

คุณชายชานหมาง: ขอรับ

ท่านเเม่: เด็กๆ ส่งเเขก

ข้ารับใช้: ค่ะนายหญิง

สุโคโนะ: นั้นใครหรอค่ะท่านเเม่

ท่านเเม่: ขอที่จะมาสู่ขอเจ้าอย่างไรละ

สุโคโนะ: ข้ามิเอา

ท่านพ่อ: ต้องเอา!

ท่านพ่อ: นั้นลูกเพื่อนพ่อ

ท่านเเม่: ใช่ลูก

สุโคโนะ: เเต่ข้ามิชอบเขา

ท่านเเม่: กลับไปคิดดูดีๆนะลูก

ท่านพ่อ: ลองไปกินข้าวกับเขาก่อนนะลูก

สุโคโนะ: ก็ได้ค่ะ

(ตอนต่อไปจะทำให้เหมือนนิยายมากขึ้น เเต่ตอนนี้ เเอดขอวอมก่อนนะค้าบ จะทำให้ยาวขึ้นด้วย!)

เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!