รู้จักกับสมาชิกคนอื่น??

(หลังจากที่ฉันนั่งจดรายละเอียดลงสุมด เวลาก็ล่วงเลยไปถึง 5 โมงเย็น ฉันก็เก็บของแล้วเดินลงไปที่ชั้น 1 ที่เป็นห้องประชุมตามเวลานัดหมาย)

ผมว่าคุณเตรียมใจกับสมาชิกคนอื่นไว้ก็ดีนะครับ(ชาว์ลพูดกับฉันขณะเก็บของ)

ทำไมต้องเตรียมตัวละ ฉันเข้าใจนะที่นายพูดหมายถึงอะไร(เข้าใจอยู่ว่าชาว์ลจะสื่อถึงอะไร คนอื่นๆคงมีนิสัยแปลกๆเหมือนกับโซระ )

คุณรู้ด้วยเหรอ แต่ผมว่าอาจจะมีนิสัยแปลกกว่าคุณโซระอีกนะครับ

นายอ่านใจฉันได้?? (ฉันถามกลับไปอย่างสีหน้าที่แปลกใจ ไม่เห็นพูดถึงพลังนี้ให้ฟังเลย)

ก็นิดหน่อย แต่ว่าพลังของผมยังไม่แข็งแกร่ง อาจจะใช้ได้บางช่วง(งั้นเหรอ ดูมีประโยชน์ขึ้นมาหน่อยแล้วแหะ )

จะเจอคนแบบไหนก็ช่างเถอะชาว์ล จิตใจฉันเป็นผู้ใหญ่อายุ 35 ปีแล้วนะ ฉันก็เจอคนมามากมาย แค่เข้ากับสมาชิกคนอื่นในทีมคงไม่ยากหรอก(ฉันพูดออกไปด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง เราเป็นทั้งผู้เล่นและทั้งโค้ชในโลกก่อน เราก็ผ่านอะไรมาเยอะกว่าจะมายืนตรงจุดนี้ได้ ถึงบางครั้งนิสัยเราจะเหมือนกับเด็กก็เถอะ)

โอเคร เก็บของเสร็จแล้ว ไปกันเถอะใกล้ได้เวลาแล้ว

(ลูน่าเดินออกไปจากห้องโดยมีชาว์ลบินตามมาด้วย )

(จะว่าไปชาว์ลก็น่ารักดีเหมือนกันนะ เป็นภูตตัวเล็ก ๆ ตัวสั้นๆ ผมสีกรม ดวงตาสีแดง ใส่เสื้อและกางเกงสีกรม มีปีกสีใสอยู่ข้างหลัง เหมือนหลุดมาจากในการ์ตูนเลย )

(หลังจากนั้นลูน่าก็เดินมาอยู่หน้าห้องประชุมที่มีป้ายบอกไว้แล้วก็เข้าไปในห้องประชุมทันที ก็พบกับสมาชิกคนอื่นๆกับเทียร่าอยู่ก่อนแล้ว)

ขอโทษที่ทำให้ต้องรอค่ะ( ฉันโค้งขอโทษทุกคนไป เพราะดันให้คนอื่นมารอก่อน ทั้งๆที่ตัวเองควรมารอก่อนแท้ๆ)

ไม่เป็นไร เธอไปนั่งเถอะ

(ลูน่าเดินไปนั่งที่เก้าอี้ของตัวเองทันที เพราะมีที่นั่งว่าง ที่คาดว่าเป็นที่นั่งของตนเองที่เหลือเพียงตัวเดียวเท่านั้น)

เอาละ นี่คือสมาชิกใหม่ และเป็นสมาชิกคนสุดท้ายของค่ายครั้งนี้ ลูน่าเธอมาแนะนำตัว

(เทียร่าเรียก ลูน่าจึงเดินออกไปหน้าห้องเพื่อแนะนำตัว โดยห้องประชุมนี้มีขนาดพอประมาณ จะมีเหมือนจอฉายอะไรสักอย่างอยู่หน้าห้อง และมีเทียร่ายืนอยู่ แล้วสมาชิกคนอื่นนั่งหันหน้าเข้าจอ ซึ่งจะเหมือนกับห้องเรียนในโลกเก่าของลูน่าเลย)

สวัสดีทุกคน เราชื่อ ฟอเรส ลูน่า เรียกว่าลูน่าเฉยๆก็ได้ มาจากเกาะเซนทูรี่ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะ(ฉันพยายามทักทายอย่างเป็นมิตรที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่คนที่ยิ้มให้กับฉันมีแค่สองคนเอง คนอื่นมีสีหน้าเรียบนิ่งทั้งนั้นเลย นี่ฉันทำอะไรผิดไปหรือเปล่าเนี่ย 😑)

ยังไง ก็หวังว่าทุกคนจะดูแลเพื่อนใหม่ด้วยนะ ลูน่าเธอกลับไปนั่งที่เดิมเถอะ(คุณเทียร่าพูดกับสมาชิกคนอื่นๆที่สีหน้านิ่งๆเหมือนเดิม นี่พวกเธอเป็นเด็ก 9 ขวบกันใช่ไหม )

เอาละ ก่อนอื่นเดี่ยวชี้แจงเกี่ยวกับการฝึกซ้อมในค่ายนี้ให้ลูน่าฟังก่อน

(พูดเสร็จเทียร่า ก็ฉายภาพเกี่ยวกับตารางการฝึกในแต่ละวันขึ้นหน้าจอ)

การฝึกก็ไม่มีอะไรมากนักหรอก พวกเธอต้องตื่นตั้งแต่ตี 5 ใส่ชุดเพื่อเตรียมวิ่ง โดยการวิ่ง วิ่งรอบเกาะและวิ่งขึ้นเขา ในทางที่กำหนดไว้รวมระยะทางไป - กลับก็ประมาณ 10 กิโล โดยต้องวิ่งทั้งเช้าและเย็น แล้วมีเวลาให้ทั้งหมด 1 ชม.ในการวิ่ง

( นี่การฝึกสำหรับเด็ก 9 ขวบแน่เหรอ วิ่งเช้าและเย็นด้วย ถึงจะเตรียมใจมาบ้างแล้วก็เถอะ )ลูน่าคิด

พอวิ่งเสร็จก็ไปอาบน้ำ และลงมากินข้าว แล้วก็แยกย้ายไปซ้อมตามตารางที่กำหนดไว้ โดยเรื่องซักผ้าเธอต้องซักของเธอเอง อาหารมีแม่บ้านเตรียมไว้ให้ แล้วถ้าจะออกไปไหนต้องขออนุญญาติก่อนทุกครั้ง(คุณเทียร่า ร่ายยาวไม่หยุด เราก็ไม่ได้ติดใจตรงไหนหรอก มันก็คือกฎที่โลกเก่าของเราก็มีเหมือนกัน ก็เคยผ่านมาบ้างแล้วละ)

เธอสงสัยอะไรไหมลูน่า

ไม่สงสัยตรงไหนค่ะ(ตอนนี้ยังไม่มี แต่ต่อไปไม่แน่)

งั้นก็ค่อยๆทำความเข้าใจ ระหว่างนี้เธอก็พักผ่อนและทำความรู้จักกับเพื่อนไปละกัน เดี่ยวฉันไปทำงานของฉันก่อน

(พูดจบเทียร่าก็รีบออกไปทันที )

(เขาจะรีบอะไรของเขา แต่เราก็ลืมถามไปเลย แล้วคนฝึกซ้อมฟุตบอลให้กับสมาชิกคนอื่นๆคือใครกัน)

นี่ ไปแข่งฟุตบอลกันไหม(จู่ๆก็มีผู้หญิงผมสีขาว ดวงตาสีเขียว มัดแกะสองข้างเดินมาคุยกับฉัน หรือเรียกว่าชวนฉันเล่นฟุตบอลมากกว่า)

ยูริกะ ไม่ได้ยินหรือไงว่าผู้ดูแลเขาให้พักผ่อน (คราวนี้ผู้หญิงผมสีน้ำเงิน ดวงตาสีน้ำเงิน มัดรวบสูง พูดขึ้นบ้าง)

อาโออิเองเหรอ ทำเป็นเคร่งกฎอยู่ได้ แบบนี้ด้วยละมั่ง ที่การเล่นฟุตบอลของเธอยังอยู่ที่ปลายแถว(โห เด็กตัวแค่นี้ทำไมปากแซ่บได้ขนาดนี้นะ อายุ 9 ขวบจริงๆใช่ไหม เหมือนสองคนนี้จะไม่ถูกกันเลยนะ)

เธอก็พูดแรงไปยูริกะ นี่เพื่อนในทีมเดียวกันกับเธอนะ(คราวนี้เป็นเด็กผมสีน้ำตาลยาว ดวงตาสีม่วง พูดขึ้นบ้าง ดูเหมือนจะเป็นเพื่อนสนิทของคนที่ชื่ออาโออิ)

เฮ้อ~ทะเลาะกันอีกแล้ว ซากุระ ไอรีณ พวกเราไปกันเถอะ(ผู้หญิงผมสีม่วงอ่อน ตาสีม่วง ดูเรียบร้อยพูดขึ้นกับเพื่อนอีกสองคน คนผมสีชมพูสั้นน่าจะชื่อซากุระ ผมสีม่วงดำออกม่วงน่าจะชื่อไอรีณ เดี่ยวๆพวกเธอจะออกไปทั้งแบบนี้เลยเหรอ)

เหอะ พวกคุณหนู แค่คนทะเลาะกันทีไรก็ชอบวิ่งหนี(ยูริกะมาพูดกลุ่มสามสาวที่ลุคดูเหมือนคุณหนู เด็กคนนี้หาเรื่องคนไปทั่วเลยแหะ )

พวกเราไม่ไปเสียเวลาคุยกับคนไม่มีเหตุผลเหมือนเธอหรอก (พูดเสร็จทั้งสามสาวก็เดินออกจากห้องไปทันที แล้วจะเอาไงต่อละทีนี้ )

ยูริกะ ช่างเถอะ เธอก็รู้พวกนั้นก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว พวกเราไปวิ่งข้างนอกกันเถอะ อย่ามาเสียเวลาเลย ตอนนี้ความแข็งแกร่งสำคัญมากกว่า( คราวนี้เด็กผมสั้นเหมือนกับโซระ และผมสีดำ มาพูดกับยูริกะ สงสัยคงเป็นเพื่อนสนิทของยูริกะมั่งนะ)

จะรอดูแล้วกันอาโออิ ว่าคราวนี้ที่จะถึงการแข่งขันอีก 2 วันเธอจะเอาชนะฉันได้ไหม ถ้าไม่ชนะอีกละก็เธอก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะอยู่ที่แซงคูล่า (พูดเสร็จยูริกะก็เดินออกไปกับผู้หญิงผมสั้นโดยทันที)

นี่..(อาโออิจะพูดบางอย่าง แต่รันมาห้ามไว้ แต่ไหนยูริกะจะมาชวนฉันไปเล่นฟุตบอลไม่ใช่เหรอ ไปสะแล้ว)

ไง เด็กใหม่ เธอคงตกใจแย่เลยสิ(จู่ๆเด็กผมสีส้ม มัดรวบไปข้างนึง ดวงตาสีส้มพูดกับฉันขึ้น แล้วเดินมาพร้อมกับผู้หญิงผมสีเทา คาดไม้คาดผมไว้ ดวงตาสีเหลือง เดินมาพูดกับฉัน )

สวัสดี ฉันชื่อ แคล์ คนผมสีเทา ชื่อ ริน ยินดีที่ได้รู้จัก

ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน ว่าแต่เด็กพวกนั้นทะเลาะกันบ่อยเหรอ(ฉันถามออกไป)

เด็กงั้นเหรอ เธอพูดเหมือนกับเธอไม่ใช่เด็กงั้นแหละ(ลืมตัวอีกแล้วเรา)

อ่อ ฉันพูดผิด คนพวกนั้นทะเลาะกันบ่อยเหรอ??

ก็บ่อยนะ ตั้งแต่พวกเรามาที่นี้ตั้งแต่ 3 เดือนก่อน ถ้าจะแบ่งกลุ่มละก็ ตอนนี้คงมี 5 กลุ่ม เธออยากรู้ไหมว่าแต่ละกลุ่มมีใครบ้าง

อยากสิ มีใครบ้างเหรอ(ถึงเราจะรู้จากการพูดคุยกันเมื่อกี้แล้วก็เถอะ)

กลุ่มที่ 1 ก็ยูริกะ กับ นิโคล พวกนี้ชอบอารมณ์ร้อน ชวนคนอื่นทะเลาะไปทั่ว แล้วเป็นพวกที่ไม่ชอบทำตามกฏเท่าไหร่

กลุ่มที่ 2 อาโออิ กับ รัน พวกนี้จะเคร่งคัดเรื่องกฏ และเจ้าระเบียบมากๆเลย เลยชอบทะเลาะกับยูริกะและนิโคลอยู่บ่อยๆ

กลุ่มที่ 3 สุมิเระ ซากุระ และ ไอรีณ พวกนี้เป็นคนเรียบร้อย พูดจาอ่อนหวาน กิริยาท่าทางดูดีไปหมด เลยลุคดูเหมือนคุณหนู ไม่รู้มาจากครอบครัวที่มีฐานะหรือเปล่า

กลุ่มที่ 4 โซระ คนนี้เรียกว่ากลุ่มคงไม่ได้มั่ง เธอชอบอยู่คนเดียว ไม่ค่อยพูดกับใคร เป็นคนนิ่งๆเรื่องวุ่นวายนี่แทบไม่เข้ามายุ่งเลย

กลุ่มที่ 5 ก็คือ รินกับฉัน พวกเราก็ไม่มีอะไรมากหรอกส่วนใหญ่สิ่งที่ถนัดและเห็นได้ชัดน่าจะเป็นเรื่องมันสมอง ที่เก่งกว่าทุกคน เพราะ ก่อนเรามาทีนี่ เราชนะการแข่งขันคณิตศาสตร์ระดับประถมในการแข่งขันระดับประเทศด้วยนะ

(แคล์พูดขึ้นอย่างภูมิใจ นี่สินะสมาชิกที่ต้องใช้ชีวิตด้วย แล้วอยู่ในค่ายก็ต้องเป็นทีมเดียวกันสิ แตกแยกกันแบบนี้จะไหวใช่ไหมเนี่ย)

แล้วการแข่งขันที่ว่าอีก 2 วันคืออะไรเหรอ

มันคือ การแข่งขันวัดระดับนะ คือมันจะทดสอบทั้งหมด 5 ด้าน ได้แก่ กำลัง สติปัญญา ความเร็ว ลูกเตะ และท่าไม้ตาย ใครได้คะแนนรวมมากก็จะอยู่อันดับบนๆ (มีแบบนี้ด้วย ให้สมาชิกในทีมแข่งกันเองงั้นเหรอ)

แล้วตอนนี้ใครได้อันดับ 1 ละ

ก็ยูริกะนั่นแหละ(คราวนี้รินพูดด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจหน่อยๆแหะ คงมีเรื่องที่ไม่ชอบใจอะไรกันอยู่แน่ๆ)

เธอถึงได้กล้า ทะเลาะกับคนอื่นไปทั่วยังงี้ไง เพราะไม่ว่าจะทดสอบกี่ครั้งเธอก็จะได้อันดับที่ 1 มาโดยตลอด

งั้นเหรอ ขอบคุณพวกเธอมากนะ ที่มาเล่าเรื่องพวกนี้ให้ฉันฟัง

ถ้าไม่มีอะไรแล้วพวกเราไปก่อนละกัน ต้องเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันวัดระดับ(รินและแคล์พูดเสร็จก็ลุกขึ้นเดินออกไปในทันที เป็นการมาพูดคุยด้วยที่สั้นดีจัง)

บาย บาย(ฉันบายๆทั้งสองคน แล้วตอนนี้ก็เหลือแค่ฉันนั่งอยู่ในห้องคนเดียวสินะ)

เห็นไหมละครับ ผมว่านิสัยของสมาชิกคนอื่นแปลกกว่าโซระอีก (จู่ชาว์ลที่หายไปก็โผล่ขึ้นมา)

ก็คงเป็นแบบนั้นแหละชาว์ล

แล้วจะทำไงต่อไปละครับ ดูเหมือนคุณต้องทำให้ทุกคนสามัคคีกันก่อนนะครับ ถึงจะสามารถทำตามความฝันได้(คงเป็นอย่างที่ชาว์ลว่ามา คงต้องทำแบบนั้นก่อน ถ้าทีมยังเป็นแบบนี้ต่อไป ไปแข่งขันกับทีมอื่นคงแพ้หมด)

รู้อะไรไหมชาว์ล คนที่แข็งแกร่งจะสามารถทำอะไรได้มากกว่าที่คิด

ที่คุณพูดหมายถึงอะไรเหรอครับ(ชาว์ลถามขึ้นอย่างสงสัย)

เป้าหมายแรก อยู่อันดับ 1 ของการแข่งขันจัดอันดับไงละ บางทีอะไรต่างๆมันจะได้ง่ายขึ้น(นี่แหละเป้าหมายแรกของฉัน)

คุณจะทำได้แน่เหรอ??

คอยดูก็แล้วกัน เดี่ยวพี่สาวคนนี้จะแสดงให้เด็กๆดูว่าการเล่นและการแข่งขันที่แท้จริงเป็นยังไง (ฉันพูดพร้อมรอยยิ้ม)

ผมรู้สึกขนลุกยังไง ไม่รู้

...😏…

ติดตามตอนต่อไป...Thank you

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***