ตอนที่3 ทำงานต่างจังหวัด

พอเธอออกมาจากห้องพระชุมตามหลังลูคัสเธอก็มานั่งทำงานที่ตนทำค้างไว้ลููคัสเดินออกมาจากห้องทำงานของตนก็แปลกใจเขาให้เธอกลับบ้านแล้วไม่ใช่หรอทำไมถึงยังนั่งทำงานอยู่

"เนยหวานผมให้คูณกลับบ้านไปจัดกระเป๋าไม่ใช่หรอ" เขาเดินเข้ามาถามเนยหวาน

"เอ่อ....บอสค่ะ"

"เนยแค่อยากทำงานที่เหลือให้เสร็จนะค่ะ"

"แล้วตอนนี้เสร็จหรือยัง"

"อ้อ...เสร็จแล้วค่ะ"

"เสร็จแล้วก็ดีเก็บของเสร็จไปหาผมที่รถผม"

พูดเสร็จเขาก็เดินออกไปเนยหวานได้แต่แปลกใจว่าลูคัสจะให้เขาไปหาที่รถทำไมมีอะไรทมัยไม่คุยตรงนี้ไปไลย

เนยหวานก็ได้แต่เก็บความสงสัยนั้นไว้แต่ก็เดินตามลูคัสมาที่รถของเขาอยู่ดี

พอเดินมาถึงเขาก็เห็นลูคัสนั่งรอเธออยุ่ที่รถแล้วเขานี่เดินเร็วเสียจริงเดินออกจากเธอมาแปบเดียวแท้ๆทำ

"ขึ้นมา" ลูคัสที่พูดเสียงเรียบกับคนตัวเล็กที่ยืนคิดอะไรไม่รู้อยู่ที่จ้างรถของเขา

"ค่..ค่ะ"

"ผมบอกว่าให้คุณขึ้นรถ"

เนยหวานก็เลยขึ้นรถแบบงึนงงแล้วลูคัสก็กับรถออกไปทันที

ขับรถออกมาได้สักพักก็ไม่มีเสียงพูดจากันใด๋ๆทั้งสิ้นเนยหวานที่นั่งเกรงอยู่ไท่กล้าพูดอะไรออกมาจนสุดทายลูคัสพูด

"บ้านคุณไปทางไหน"

"คะ..ค่ะบอส"

"เอ่อ...คือ.."

"ผมจะไปส่ง"

"อ่อ...คะ"

เธอก็บอกทางให้ลูคัสมาจนถึงบ้านของตัวเองก่อนเธอจะลงรถก็หันไปขอบคุณผู้เป็นนายแล้วเดินลงไปลูกคัสที่นั่งมองดูเผลอยิ้มออกมา

"ยิ้มบ้าไรวะ"เขาพูดกับตัวเองก่อนจะขับรถออกไปเขาก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำมัยต้องมาส่งเนยหวานด้วยทั้งที่เขาไม่เคยไปส่งใครเลยยกเว้นเธอ...คนนั้นแฟนเก่าของเขาที่เลิกรากันได้เกือบ10ปีแล้ว

เขาคบกันตั้งแต่สมัยมัธยมพอเรียนมหาลัยได้3ปีเธอคนนั้นก็ทิ้งเขาไปกับผู้ชายที่มีให้เธอทุกอย่างตอนนั้นเขาก็เป็นแค่เด็กมหาลัยยังไม่ได้รับช่วงต่อกับครอบครัว

เนยหวานเดินเข้ามาในบ้านก็เจอแม่เลี้ยงที่นั่งขาไขว่รอเธออยู่ที่โซฟากลางบ้านหล่อนต้องเห็นที่เขาเดินลงจากรถของลูคัสแน่ๆ

"หน่อยๆ...ไปทำงานวันแรกก็มีผู้ชายขับรถหรูมาส่ง"

"ไปอ่อยเขาอีท่าไหนละ"

"เนยปล่าวนะคะเขาเป็นเจ้านายเนย"

"เจ้านาย....เขาต้องส่งลูกน้องถึงบ้านด้วยหรอ"

"ฉันว่าแกไปอ่อเขาสะมากว่า"

เนยหวานไม่สนใจทำเป็นหูทวนลมกับคำพูของแม่เลี้ยงที่คอยจับผิดเธอเนยหวานก็เดินขึ้นห้องไปจัดกระเป๋า

วันต่อมา

เธอก็ลากกระเป๋าใบใหญ่ลงมาจากบนบ้านก็เห็นพ่อของเธอนั่งกินกาแฟเพื่อจะไปทำงานต่อ โดยมีแม่เลี้ยงนั่งอยู่ข้างๆ

"พ่อค่ะ ....เนยไปทำงานต่างจังหวัดสองอาทิตย์นะคะ" เธอไม่รอให้ดูเป็นพ่อตอบกลับก็ลางกระเป๋าใบโตออกมาจากบ้านทันที่

เธอลากออกมาถึงหน้าปากซอยเพื่อจะไปโบกแท็กซี่เพราะถ้านั่งรถประจำทางคงเอากระเป๋าขึ้นไปไม่ได้แน่

แต่แล้วเธอก็มองไปเห็นสายตาคู่หนึ่งที่ยืนมองเขาอยุ่ นั้นลูคัสเขาเดินเข้ามาหาเธอ