รักไวใสนายจอมซน
ผมถูกทอดทิ้งตั้งแต่เด็ก พ่อแม่แท้ๆทำกับผม
ผมถูกรับเลี้ยงในสถานสงเคราะห์เด็กแห่งหนึ่ง ที่นั่นมีเด็กมากมายที่...ถูกทอดทิ้งและรอการดูแลของพ่อแม่คนใหม่ของพวกเขา รวมถึง ผมด้วย.....ถึงแม้จะอยู่ที่นี่แต่มันก็มีเรื่องดีอยู่บ้างผมได้เจอเพื่อนใหม่ๆที่เข้ามาในที่นี่ บ้างก็มีผู้หญิง บ้างก็ผู้ชาย ปะปนกันไปไม่ซ้ำวัน บางครั้งผมก็สงสัยว่า ถ้าเราไม่สำคัญ พ่อแม่จะมีเราทำไม? หรือทุกคนที่อยู่ที่นี่ เกิดมาเพราะความผิดพลาด ที่พ่อแม่อยากจะลืมกันแน่ ผมเคยสงสัยแต่ไม่นานก็ลืมเรื่องนี้ไปแล้ว เพราะความจำผมไม่ดีนัก ตั้งแต่เด็ก แม่ชีในสถานสงเคราะห์ สอนหนังสือพวกเราเองมาโดยตลอดเพราะที่นี่ไม่มีงบประมาณมากนักจึงต้องสอนเด็กหลายร้อยคนด้วยตัวเอง อาหารของพวกเราหลักๆก็คือซุปเห็ดหรือผักกาดแม่ชีสอนว่าหากเราอยู่แบบนี้ไม่ได้ พอถึงเวลาที่ต้องออกไปก็คงอยู่ด้วยตัวเองไม่ได้ ทุกๆมื้ออาหารแม่ชีและเด็กผู้หญิงคนอื่นๆจะช่วยกันทำอาหารให้ทุกๆคนพอๆกัน ส่วนเด็กผู้ชายจะให้ทำไร่ทำสวนปลูกผัก ทำกระเศรษฐ หาพวกเราอายุ18เราจะถูกส่งตัวออกไปพร้อมกับเงินจำนวนน้อย หากได้ออกแม่ชีจะส่งไปเป็นคู่ชายหญิง ให้อยู่ร่วมกันและตัดสินใจเอาเอง
ว่าจะทำอย่างไรต่อไป ผมอาจจะเป็นคนนึงเลยที่ชอบการใช้ชีวิตที่เรียบง่ายแบบนี้หรือว่าเป็นเพราะเราไม่รู้จักโลกภายนอกกันแน่...
บางครั้งผมก็อยากรู้ว่า ทำไมคนเกล่านี้ถึงทำให้เราเกิดมาแต่ไม่รับผิดชอบร่างกายและจิตใจของเรา เพราะเป็นเพราะเขาเองที่ทำให้เราเกิดมา แต่กลับทอดทิ้งบุตรของตัวเองอย่างไม่รู้สึกผิดเลยสักนิด ทำไมกัน? หากเราเกิดมาเป็นแบบนี้ทำให้เราเกิดมาทำไม ขำถามนี้ยังติดอยู่ในใจผมจนผมอายุ15 ถึงแม้จะเหลือเวลาหลายปีกว่าผมจะออกจากที่นี่ แต่ผมก็รู้สึกว่าที่นี่เป็นบ้านอีกหลังสำหรับเด็กมากกว่าร้อยคนเลยที่เดียว บางครั้งผมต้องทนทุกข์ทรมารจิตใจที่เห็นเพื่อนๆได้ออกไปพร้อมกับครอบครัวใหม่ และวันนี้ก็มาถึง วันที่รถสีดำคันใหม่มาจอดอยู่ด้านหน้าและ...เขาเลือผมตอนนี้ข้าวของอยู่บนรถคันนั้นพร้อมกับชายคนนั้นที่ยืนอยู่ข้างหน้าของผม ....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments