Story Love 03 สาวดัง
______________________________________
ความเดิมจากตอนที่แล้ว
"ว้าว~ นั้นนายน์ นันท์นพินไง"
"นางเอกจากละครคราวก่อน เรื่องเกมรัก"
"ตัวจริงสวยมาก~ สวยจนกล้องจับภาพไม่ได้ถึงครึ่งหนึ่ง" สาวเอ่ยใบหน้าทำมือปิดที่ปากตำตลึงกับความสวยของนายน์จนหาคำหาอธิบายไม่ได้
"แถมยังได้รางวัลนาฏราช"
"ได้ข่าวว่าเธอเซ็นสัญญากับช่อง WF"
"โดยทั้งที่ทางช่องเสนอให้สังกัดด้วยนะ"
"สุดยอดเก่งจริงๆ"
ผู้คนต่างปราบปลื้มสาวสวยมาดความสามารถในการแสดงละครกันไม่หยุด ทุกคนเป็นเดียวกันถึงสาวสวยคนนี้
[ใต้อาคารเรียน]
"ตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึก"
"เฮ้! มึงไม่ขอเบอร์เขาหรอวะ"
นายน์ที่กำลังเดินมายังตึกอาคารเรียนมีผู้ชายคนหนึ่งได้ทัก เพื่อนชายของเขาที่จ้องมองนายน์ไม่กระพริบ
"ไม่เอา!"
"ผู้หญิงที่สูงศักดิ์ สวยรวย เก่งดัง แบบนั้น กูไม่กล้า"
แต่ไม่มีใครมาคิดริเข้าหา เพราะเธอสูงส่งเกินกว่าจะคู่ควร ก็ไม่แปลกเพราะว่าเธอมีคุณค่า ชื่อเสียงสูงมาก
"เอ่อ.. ตึกตึกตึกตึกตึก พี่นายน์คะ!!"
ท่ามกลางคนจับจ้องนายน์ มีสาวอายุน้อยกว่าวิ่งเข้ามาทักด้วยใบหน้าที่ตื่นเต้นจริงจัง เหมือนลูกแมวน้อย
นายน์หันไปตามเสียงที่เอ่ยทักสีหน้านิ่ง
เธอทำหน้าเก้งๆกังๆอย่างมาก เพราะความตื่นเต้น หัวใจที่พองโตออกมา
นายน์มองชุดนักศึกษาของหญิงสาวกระโปรงทรงเรียบยาวไม่ถึงข่าว ที่พุ่งพรวดวิ่งมาหา พบมีป้ายสีแดง เขียนด้วยหมึกปากกาสีดำ และอักษรชื่อ
"คือ...หนูเป็นแฟนคลับพี่นะคะ!"
"เลย..."
ใบหน้าแดงอย่างกับลูกพลับและน้ำเสียงที่ไม่มั่นใจเพราะตื่นเต้นและกลัวที่มีต่อนายน์ที่ว่า พูดขออีกฝ่ายคิดจะปฏิเสธเธอ
เลย.. นายน์พูดตามอีดฝ่ายที่แน่นิ่งไป
.........
"ไม่ต้องกลัวไปหรอกคะ พูดมาได้"
"ฉันไม่ถือสา" นายน์ยิ้มและพูดเสียงหวานปลอบใจออกมา
"........"เธอเห็นรอยยิ้มของนาย์นก็เขินหนักเข้าไปอีก รอยยิ้มที่อ่อนหวานราวกับภาพในฝัน
"......"นายน์ยังยิ้มรอคำตอบสาวตรงหน้าว่าต้องการอะไรไม่รีบร้อน
"คือหนูขอถ่ายรูปพี่ได้ไหมคะ!!!! ควับ"
เธอพูดตะโกนความต้องการของตัวเองสุดเสียงและหยิบมือถือจากกระโปรงขึ้นมือ
"!!!!!" นายน์อึ้งเล็กน้อยกับความต้องการของสาวตรงหน้าที่พูดเสียงดังชัดเจน
"!!!!!"
"ขะ..ขอโทษค่ะ.."อีกฝ่ายรู้ตัวว่าพูดเสียงดัง จึงเธอก้มหน้าก้มตาขอโทษ
"ไม่เป็นไรคะ คุณเสียงดัง" นายน์ได้สติกลับมาและยิ้เหมือนเดิม
"แล้วขอถ่ายรูปคู่นะคะ" เธอกลับมาพูดเสียงแผ่วเหมือนเดิม
"หึ ได้สิค่ะ" นายน์ตอบตกลงด้วยรอยยิ้มสดใสเช่นเดิม
"อ่า" อีกฝ่ายยิ้มหน้าบานทันทีเมื่อสาวสวยนางเอกเจ้าของผลงานละครชื่อดังหลายเรื่องตอบตกลงถ่ายรูปกับเธอ
แชะ เสียงถ่ายรูปจากมือถือสาวถ่ายรูปกับนายน์ยืนคู่กัน นายน์ยิ้มเอียงคอเข้าหากล้องเล็กน้อยส่วนทางสาวที่ขอเธอขอถ่ายรูปก็ยิ้มเป็นหน้าบาน
"ขอบคุณค่ะ" อีกฝ่ายยิ้มหน้าปรื้มปริ่มที่ได้ถ่ายรูปกับสาวที่ชื่นชอบอยู่ตรงหน้ารวมถึงกล่าวขอบคุณ
"ไม่เป็นไรค่ะ เรื่องแค่นี้เล็กน้อยมาก"
นายน์ตอบกล่าวด้วยความเป็นมิตร ไมตรีที่ดี
ถ้างั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ
"ตึกตึกตึกตึกตึกตึก" หญิงสาวก้มตัวขอบคุณและจะวิ่งไปหากลุ่มนักศึกษาหญิงที่จ้องมองเธอด้วยแววตาปราบปลื้มใจ
นายน์ที่มองตามหญิงสาวพบผู้หญิงนักศึกษาเช่นเดียวกับสาวถ่ายรูปเมื่อครู่นี้ ที่ไปถึงจับคุยกันสนุกสนาน
พูดคุยกับเรื่องนายน์ในทางที่ดี ปราบปลื้ม
นายน์ก้าวเท้ารีบอย่างรวดเร็วเพื่อไปที่ห้องเรียนคณะนิเทศศาสตร์ของตัวเอง
เธอก็ยิ้มบานออกเหมือนได้แรงฮีลใจจากแฟนๆ
นายน์นอกจากจะเป็นลูกคุณหนูคนรวย มีแม่เป็นเจ้าของร้านทองชื่อดัง แล้วเธอยังเป็นนักแสดงชื่อดังที่ในไทย ไม่ว่าใครต่างไม่รู้จักในประเทศไทย
สาวอัจฉริยะเป็นนักแสดงได้ตั้งแต่อายุเจ็ดขวบ เธอเริ่มต้นเข้าวงการละครเพราะผู้จัดของลูกเพื่อนเห็นแวว จึงมารับเล่นนักแสดงเป็นบทตุ๊กตา
ต่อตอนอายุสิบหกเธอมาเข้ามาวงการแบบเต็มตัว ในบทแรกที่คือนางร้ายจากเรื่องรอยอสูรนางร้ายมาดนิ่ม
ที่ทำให้เริ่มเป็นที่สนใจแก่เหล่าผู้จัดหรือผู้กำกับหลายคนมองเห็นความสามารถ กับฝีมือนักแสดง
มีการว่าจ้างมาเล่นละครเรื่องอื่นซึ่งเธอก็ไม่เกี่ยงรับหมดทุกบท ตามผู้ว่าจ้าง
เธอทำงานกับงานแสดงละครอย่างเต็มจนบางครั้งบางคราวทำให้ดร๊อปการเรียนลง
แต่แลกกับชื่อเสียงเริ่มรู้จัก ชื่อของนายน์ นันท์นพิน ลูกสาวร้านขายทองชื่อดังหรือชื่อในวงการเข้า นายน์ นันท์นพิน
ผู้คนรู้จักเริ่มมีแฟนคลับ แฟนละคร
รวมถึงการผลักดันกระแสโซเชียลดังขึ้นทั้งในเฟสบุ๊ค ทวิตเตอร์ ในรายการโทรทัศน์หลายช่องอย่างก้าวกระโดด
มีการเลื่อนบทนางร้ายมาเป็นนางเอกแถวหน้า
ผ่านไปไม่นานห้าปี นายน์ นันท์นพิน
ได้คว้ารางวัลอันทรงเกียรติที่สื่อถึงความสามารถ ความประสบความสำเร็จ ของวงการดารา อาชีพนักแสดง เหล่านักแสดงหลายคน ต่างอยากได้คว้ารางวัลมาไว้กับมือ
ซึ่งนั้นก็คือรายวัลนาฏราช
นายน์ได้รับรางวัล
-รางวัลนาฏราช สาขานักแสดงดาวรุ่งหญิงยอดเยี่ยม
-รางวัลนาฏราช สาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม
และฉายาเจ้าหญิงร้อยบทละคร ณ ตอนนั้นอายุเพียงแค่สี่สิบเอ็ดปีเท่านั้น
หรือก็คือเมื่ออาทิตย์แล้วนี้เอง
แต่ไม่ว่าจะทำอะไรเพียงใด
มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่รังเกียจรังนอนตั้งแต่เจอกันครั้งแรกจนถึงตอนนี้ ในท่ามกลางที่คนรอบตัวที่รัก เอ็นดู ยอมรับ นายน์ ไม่ว่าเป็นพ่อเลี้ยง แม่แท้ๆ แม่บ้าน เหล่าเพื่อนสนิทและคนวงการนักแสดง ผู้จัดละคร ซีรีย์ ผู้กำกับ แฟนคลับ ก็คือ มินยุนกิ พี่ชายไม่แท้สุดแสนใจร้าย เธอไม่ว่าจะพยายามแสดงความสามารภในฐานะนักแสดงแค่ไหน ก็ไม่ได้คำเอ่ยชม มีแต่ความเย็นชา รังเกียจ ใจร้าย เธอต่อไปจากเขา
[ตัดมานายน์ ณ เวลา 12:00น.]
นายน์เดินออกมากจากที่ด้วยความโซวัดโซเซ
ความเหนื่อยจากการเรียนหลากหลายวิชา บัดนี้เป็นเวลาช่วงพักเที่ยงของมหาลัย
เสียงดังโครกดังขึ้นถือเป็นสัญญาณความหิว
หญิงสาวนายน์ลูบหน้าท้อง
ไปหาของกิน
หลังคิดเสร็จนายน์ก้าวเท้าเดินไปหาของกิน
"อ้าว นายน์"เสียงผู้ชายเข้ามาทักจากด้านหลังด้วยเสียงธรรมดาอุ่น
" ควับ " นายน์หันไปตามเสียงเอ่ยเรียกเป็นภาษาเกาหลี
เธอได้ชะงักไปตามเสียงนั้นก่อนจะเคยเจ้าของเสียงเรียกเป็นภาษาเกาหลีกลับ
"พี่นัมจูน"
——————————————————————
#อัพแล้วนะ เจอกันตอนหน้า ขอบคุณนักอ่านที่ตามมาอ่านกัน
ดีใจมากๆ
และอย่าลืมกดชอบ กดหัวใจเพื่อเป็นกำลังใจให้แอดมินด้วยนะ
สวัสดีค่ะ
ปล.ที่แอดมินลงช้าและทำในประกาศ เนื่องจากว่าสร้างของแอดมินมันไม่ถึง 1500คำขึ้น-_- (เซงมากเลย เพิ่มกว่านี้ไม่ได้เดี๋ยวติดปัญหาทางเทคนิค)
เลยแก้ปัญหาโดยการพิมพ์ลงในประกาศซะ จะได้ไม่ต้องมีปัญหาเกิดขึ้นอีก
หากมีประกาศขึ้นมาจริงๆ จะพิมพ์โดยตรงว่าประกาศนะค่ะ
งั้นแค่นี้จริงๆนะ
ตัวอย่าง
"พอได้แล้ว!!!!"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments