"ถึงแล้ว!"
"ลงไป" ยุนกิเมื่อถึงสถานที่ที่มหาลัยของนายน์ก็สั่งไล่ลงจากรถที่ไม่นุ่มนวล
"ค่ะ" นายน์ขานรับใบหน้านิ่งๆ และเตรียมตัวแบกกระเป๋าจะลงไป
"เดี๋ยวก่อน" หมับ! ยุนกิใช้มือหนาจับแขนนายน์ ห้ามพูด
"อะไรอีกคะ พี่ยุนกิ"นายน์ปล่อยด้ามจับประตูรถลงก่อนหันไปถามสีหน้าเรียบนิ่ง
"เธออย่าคิดว่าพ่อฉันคิดเข้าข้างเธอ แล้วฉันจ-----Rr Rr"ยุนกิไม่ทันพูดอะไรมีเสียงโทรที่ใดสักแห่งดังขึ้นมา
"????"ทั้งคู่ทำหน้างงสงสัย
นายน์ใช้มืออีกข้างตรวจค้นดูพบว่าไม่ใช่เสียงโทรของเธแ
Rr...Rr Rr แต่เสียงมือถือนั้นกลับเป็นเจ้าของรถ
ยุนกิใช้มือด้านที่จับพวงมาลัยค้นหยิบมือถือที่กางเกงด้านซ้าย ในระหว่างที่มือด้านขวาจับข้อมือนายน์ไว้แน่น
Jina
📞
สายที่โทรเข้าเป็นชื่อของสาวคนๆหนึ่งภาษาอังกฤษ
"อย่าส่งเสียงดัง แม้แต่เสียงเล็กเชียวล่ะ"
"ไม่งั้นฉันเอาเธอตายแน่!" ยุนกิในระหว่างที่จับแขนนายน์ เขาพูดปล่อยรังสีอำมหิตใส่
ติ๊ด
"ค่ะ~"
"มีอะไรถึงมาหาพี่คะ?" ยุนกิใช้มือกดรับสาย และเอ่ยเป็นเสียงที่หวานละมุม ภาษาเกาหลีจนน่าขนลุก
"หนูคิดถึงพี่อ่ะ ตอนนี้หนูอยู่ที่สนามบิน "
"พี่มารับหนูที่สนามบินได้ไหม~📞" เสียงผู้หญิงวัยสี่สิบต้นๆเล็ดลอดออกจากมือถือยุนกิ เป็นเสียงที่หวานใสภาษาเกาหลี
"ควับ เฮ่อ!" นายน์ที่ได้ยินก็ทำหน้าถอดหันไปทางอื่นหายใจอารมณ์เสียเบาๆ
"ชิ้ง "กึก! ยุนกิที่ได้เห็นเสียงถอดหายใจคนข้างๆ ก็หันมาและออกแรงบีบข้อมือที่จับอีกฝ่ายเจ็บ
"อึก!" อีกฝ่ายที่รู้ว่าโดนบีบก็ทำหน้าเจ็บปวด
"ได้ค่ะ เดี๋ยวจะไปรับ~"
ควับ นายน์หันไปเจ้าของที่บีบข้อมือเธอเมื่อครู่นี้สายตาที่เอาเรื่อง
"โอเค แค่นี่นะ~" ยุนกิยิ้มขึ้นหลังตอบกลับเสียงหญิงสาววัยรุ่น
ติ๊ด ยุนกิวางสายลง"
"ฉันบอกใช่ไหมอย่าส่งเสียงดัง!"
"เสียงดังทำไม!"
ยุนกิที่วางสายหันไปคุยเสียงตะคอกกับคนข้างๆด้วยสายตาที่เอาเรื่อง
"แล้วทำไม! นายน์แค่ถอดหายใจไม่ได้งั้นหรอ!!" อีกฝ่ายโต้ตอบและทำสายตาพร้อมเอาเรื่องเช่นเดียวกัน
"ใช่! "
"แค่เธอถอดหายใจ แล้วเสียงลอดเข้าหูจีนา จีนาก็คิดฉันนอกใจมีผู้หญิงพอดีซิ"
"ทั้งที่ฉันไม่มีอะไร กับโดยเฉพาะผู้หญิงชั้นต่ำ มีแม่เป็นเมียน้อย!อย่างเธอ!" ยุนกิหันไปตะคอกเสียงดังในรถ
"แล้วพี่ยุนกิให้นายน์ทำยังไง!"
"จะให้นายน์กลั้นจนขาดอากาศหายใจตายเหรอ!" ทางนายน์ที่ฟังไม่เข้าหูก็โมโหตะคอกประชดประชันใส่อีกฝ่าย
"เอ่อ!!"
"แล้วรีบไปตายเลยนะ"
"กลั้นใจจนตายไปตอนนี้เลย!!"
"เกะกะลูกตา!!"ทางยูนกิตะโกนไล่นายน์หญิงสาวพูดคุยไปตาย โดยไม่สนความรู้สึกคนฟัง ว่ารู้สึกยังไง ทำอย่างกับว่าเขาไม่มีหัวใจ
แปล๊บ ก้อนเนื้อด้านซ้ายของนายน์ปวดเร้าขึ้นมาอีกขั้น เมื่อฟังคำก้นด่าไม่คิดของคนที่รัก
"........."บรรกาศในรถเริ่มอึกอัดอีกครั้งทั้งสองฝ่ายต่างไม่พูดอะไรออกมา มีเพียงนั่งเงียบกัน
"ปึก" เสียงปล่อยมือหนาของหนุ่มยุนกิ จากมือเล็กหญิงสาวนั่งข้างๆอย่างนายน์ที่แรงตามอารมณ์ของตัวเอง
นายน์ที่ถูกปล่อยให้กระแทกชนกับ แต่เธอไม่ร้องออกมา เพราะสิ่งที่เจ็บกว่าถูกกระแทกก็คือหัวใจเธอเอง
"ตอนเย็นนี้ พี่ยุนกิไม่ต้องมารับนายน์"นายน์เอ่ยปากขึ้นมา
"นายน์จะบอกให้คนขับรถที่บ้านมารับนายน์" นายน์เบนใบหน้าที่ปวดร้าวไปทางอื่นในระหว่างพูดเสียงยุนกิเครือเล็กน้อย
"สวัสดีค่ะ พี่ยุนกิ"นายน์ยกมือไหว้แบบไทยกับยุนกิหลังพูดเสร็จ
"ปึก ตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึก" หลังนายน์พูดเสร็จไม่รอช้า เธอเปิดประตูลงจากรถและเดินด้วยความช้าๆ
ทางฝั่งของเจ้าของที่มาสั่งจับจ้องสาวที่เดินจากรถไปเมื่อสักครู่นี้ เขาจ้องสายตาโกรธเกลียดราวกับอยากจะฆ่าให้ตายเสียตรงนี้
กึก บรืน เขาจับคันเร่งและซิ่งมุ่งหน้าไปยังเป้าหมายรถ
ตัดมาทางนายน์
"ตึกตึก"
"ตึก" หลังจากที่เจ้าของรถสีดำหรูขับออกไปนายน์ที่กำลังเดินอยู่ได้หยุดลง
(เจ็บชะมัดเลย ที่พี่ยุนกิไปกับผู้หญิง แถมยังพูด..หวานละมุนนั้นอีก) ภายในใจของนายน์มันได้ปวดร้าวขึ้นเมื่อยุนกิ ที่รักของเธอ พูดจาหวานกับหญิงอื่นละมุมละมอม ซึ่งเธอไม่เคยได้รับจากเขาเลยซักครั้งเดียว
ทั้งๆที่เธอทำดีมาตลอดเลื่อยมา แต่ไม่เคยได้รับสิ่งนั้น
น้ำตาใสปริ่มๆออกมาบนใบหน้า เพราะเกิดความน้อยใจ
"อย่าร้องไห้สิ
"แกจะมาร้องไห้ตอนนี้ไม่ได้"
นายน์ได้เอ่ยเตือนตัวเองภายในใจว่าอย่าร้อง
"ฮึ่บ"นายน์ใช้แรงฮึดกลั้นไม่ให้ไหลเอาไว้ทัน
"ผ่าง! ตึก"
และเปลี่ยนจังหวะก้าวเดินอ้อยอิ่งเป็นท่าเดินที่มั่นใจ ตรงไปข้างหน้า
"ตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึก"
ตัดมาที่ทางมหาลัย
"ตึกตึกตึก ผ่าง" เมื่อนายน์เดินมาถึงเข้ารั่วมหาลัย สายตาของคนในมหาลัยจับจ้องมาที่เธอในทันทีราวกับนัดกันมา
——————————————————————
#จบเรียบร้อยตอนที่ 2 เป็นไงบ้าง กับความแรงของคุณพี่ยุนกิ คอมเม้นมาได้นะ
เจอกันตอนหน้า อย่าลืมกดหัวใจ กดชอบ
ตัวอย่าง
"อ้าว นายน์"เสียงผู้ชายเข้ามาทักจากด้านหลังด้วยเสียงธรรมดาอุ่น
" ควับ " นายน์หันไปตามเสียงเอ่ยเรียกเป็นภาษาเกาหลี
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments