เมื่อไหร่จะชอบผมซักที

ตอนที่1 จุดเริ่มต้นความรัก

ชีวิตม.ปลายของใครหลายๆคนคือการที่ได้มีคนรักและใช้ชีวิตด้วยกันอย่างสนุกสนานถึงจะต้องทะเลาะกันบ้างเข้าใจผิดกันบ้างและสุดท้ายก็ต้องเลิกกันแต่สำหรับผม ความรักน่ะมันรู้สึกแบบไหนหรอ ถ้าคบกันมันจะมีความสุขงั้นหรอ? คนอย่างผมน่ะไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่หรอกแต่เอาเป็นว่าเรามาแนะนำตัวกันก่อนจะดีกว่า

ผมมีชื่อว่า อิคาวะ ไค ฮะฮะทุกๆคนคงคิดว่าผมคือลูกครึ่งใช่ไหมล่ะ แต่ไม่ผมไม่ใช่ลูกครึ่ง พ่อแม่ของผมนั้นชอบตั้งชื่อให้มันดูแตกต่างจากคนอื่นๆ

ฟังดูตลกใช่ไหมล่ะเอาเป็นว่าเรามาดูชีวิตในโรงเรียนของผมกันเถอะ

"เฮ้อออ"ผมถอนใจเฮือกใหญ่

"ทำไมบนโลกนี้ถึงต้องมีการบ้านด้วยเนี่ย"ผมบ่นออกมา ถึงตอนอยู่โรงเรียนผมจะดูไม่ตั้งใจเรียนแต่เกรดผมออกมาสวยเลยแหละ พาอกับแม่ชอบคิดว่า"ลูกของเรามีพรสวรรค์จริงๆ"

ในตัวของผมนั้นคิดว่าการมาอยู่โรงเรียนนั้นเสียเวลาสุดๆเพราะว่าไม่ว่าครูจะสอนอะไรผมก็มักจะรู้ก่อนอยู่แล้วแต่ความรู้สึกนั้นอยู่ๆก็ได้เปลี่ยนไป

ครืดดดด[เสียงเปิดประตู]

"วันนี้เรามีเพื่อนใหม่ย้ายมาจากญี่ปุ่นนะ"ครูพูดด้วยหน้าตายิ้มแย้มที่ดูปลอม ให้ตายสิผมเกลียดสีหน้านั้นจริงๆ

"แนะนำตัวเลยจ้ะ"

"มิยะ ครับ"เด็กหนุ่มตรงหน้ามีลักษณะที่เด่นชัดคือผมสีขาวปลายมิ้นท์ดวงตาสีฟ้าราวกับทะเลรวมกับสีหน้านิ่งเฉย ตอนนั้นผมอึ้งไปเลยแหละ

"ถ้างั้นให้เขานั่งตรงหลังห้องนะ"ครูพูดด้วยน้ำเสียงไพเราะ

[คร้าบบ/ค่าาา]เพื่อนในห้อง

"น่ารักดีนะ"

"หล่อมากกว่า"

"กรี้ดดด หันมามองด้วยแก"

[เสียงเพื่อนผู้หญิงซุบซิบคุยกัน]

"อะไรจะขนาดนั้นกันเนอะคิง"เพื่อนของผมพูดออกมา ใช่แล้วทุกๆคนต่างเรียกผมว่าคิงเพราะไม่ว่าผมจะทำอะไรก็มักจะเพอร์เฟคแถมด้วยความหน้าตาดีของผมเข้าไปอีก