แค้นนักรักซะเลย

บทที่ 1

ณ คฤหาสน์ใหญ่โต ของตระกูลรุ่งเรืองทิศ

ชายวัย 40 ปลายซึ่งเป็นประมุขของบ้านหลังใหญ่แห่งนี้ ราม มีธุรกิจหลายอย่างไม่ว่าจะเป็นโรงแรมชื่อดังหลายแห่ง เจ้าของอสังหาริมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ และมีธุรกิจหลายแห่งที่มี ราม เป็นเจ้าของ

รามอยู่กินกับภรรยา (ปิ่น) มากกว่า 20 กว่าปี อยู่มาวันนึงภรรยาเค้าได้ตกบันได ทำให้เป็นอัมพฤกษ์อัมพาตไม่สามารถดูแลตัวเองได้ตน รามจึงเป็นที่พึ่งหนึ่งเดียวของลูกลูกทั้งสองคน

เอก

ลูกชายคนโต ตอนนี้ที่เพิ่งเรียนจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง

พิม

ลูกสาวคนเล็กมีอายุแค่เพียง 18 ปี เธอถูกส่งไปที่โรงเรียนประจำตั้งแต่แม่เธอไม่สามารถช่วยเหลือดูแลตัวเองได้ เธอจึงไม่ค่อยสนิทกับครอบครัวสักเท่าไหร่เพราะนานนานทีจะได้มีโอกาสกลับบ้าน

(ราม) "จะไปไหน"

ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามเอกภายในห้องโถงมืดๆ

(เอก)"ผมจะออกไปข้างนอกกับเพื่อน"

รู้สึกตกใจเพราะไม่คิดว่าผู้เป็นพ่อจะมาดักรอเค้าตรงนี้

(ราม) "ฉันไม่อนุญาตให้แกออกไป แกจะคบทำไมกับไอ้พวกเพื่อนยาจกของแก"

รามต้องการกำจัดเพื่อนที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าออกจากชีวิตลูกชาย

(เอก) "ทำไมพ่อต้องดูถูกพวกเขาด้วยเค้าเป็นเพื่อนของผมนะครับ"

(ราม) "แกคิดว่าพวกมันเห็นแกเป็นเพื่อนหรอพวกนั้นก็หวังแค่เงินจากแกเท่านั้นแหละ"

(เอก) "แต่พวกเขาไม่เคยขออะไรจากผมเลยนะครับ"

(ราม) "ไม่ช้าก็เร็วเดี๋ยวพวกมันก็เอ่ยปาก อีกอย่างน้องสาวของเพื่อนแกน่ะ คงจะใช้มายาร้อยเล่มเกวียนจับแกใช่มั้ย แกถึงได้หลงอีเด็กนั่นหัวปักหัวปัม"

(เอก) "ทำไมพ่อต้องพูดอย่างนี้ด้วย ทั้งทั้งที่มันไม่เป็นความจริงเลยสักนิด"

มองพ่อด้วยสายตาที่ผิดหวัง