หลังจากแยกย้ายกับเพื่อนๆ ที่หน้าห้องสมุด ฟองนมก็เดินมารอรถประจำทางเพื่อที่จะกลับบ้านจากประตูอีกฝั่ง โรงเรียนเธอมีประตูสองฝั่งคือฝั่งทิศตะวันตกซึ่งเป็นฝั่งหน้าโรงเรียนที่จะมีป้ายรถเมล์อยู่ใกล้ๆ กับประตูทางเข้า ส่วนอีกฝั่งคือประตูฝั่งทิศใต้ซึ่งจะอยู่ติดกับสถานีตำรวจ เป็นประตูที่ใช้สำหรับคนที่มีผู้ปกครองมารับมาส่งหรือขับรถมาเรียนเอง แนนนี่ขับรถมาเรียนเองเนื่องจากบ้านอยู่ไกลมากส่วนวิวาห์คุณแม่คอยมารับส่งเพราะบ้านอยู่ใกล้ ส่วนเธอที่บ้านอยู่ไม่ไกลมากเลือกที่จะนั่งรถเมล์เพราะไม่อยากให้คนที่บ้านลำบากมารับมาส่งและที่สำคัญคือเธอชอบนั่งฟังเพลงชิลๆ บนรถเมล์อีกอย่างวันไหนที่ไม่อยากกลับบ้านเร็วเธอยังสามารถนั่งไปนู้นไปนี่ก่อนค่อยกลับบ้านได้อีกด้วย เพราะยังไงซ่ะเธอก็มีบัตรโดยสารแบบเหมาจ่ายรายเดือนอยู่แล้ว นั่งรออยู่สักพักรถเมล์ก็ขับเข้ามาจอดพอดี เธอเลือกนั่งเบาะหลังสุด เพราะตั้งใจว่าจะไปสถานที่ที่หนึ่งก่อนกลับบ้าน
เธอเดินมานั่งที่ชิงช้าสีขาวตัวหนึ่งที่ผูกไว้ใต้ต้นหูกระจง เธอดื่มดำไปกับบรรยากาศรอบตัวก่อนที่สายตาจะไปหยุดอยู่ที่ชายหญิงคู่หนึ่งที่ดูแล้วก็เหมาะสมกันดี คนหนึ่งหล่อแถมยังใจดี ส่วนอีกคนก็น่ารักน่าทะนุถนอม ทั้งที่สองคนนั้นเป็นเป็นคู่รักที่น่ารักมากแท้ๆ แต่เธอกลับรู้สึก....ไม่ชอบใจซ่ะอย่างนั้น เธอหยิบกล้องโพลารอยด์ขึ้นมาก่อนจะกดบันทึกภาพนั้นเอาไว้ เสียงชัตเตอร์คงดังเกินไปทำให้สองคนที่กำลังหยอกล้อกันอยู่หันมา เธอหยิบรูปใบนั้นขึ้นมาดู มันเป็นภาพที่ผู้ชายกำลังสวมที่คาดผมรูปกวางให้กับผู้หญิงตรงหน้าพร้อมกับยิ้มอย่างมีความสุข
เธอเดินไปหาคู่รักคู่นั้นพร้อมกับยื่นรูปไปให้ “ขอโทษนะคะหนูเห็นพวกพี่น่ารักดีเลยกดถ่ายไป” ผู้หญิงคนนั้นหยิบภาพในมือฉันไปพร้อมกับยิ้มให้อย่างอ่อนโยน “ไม่เป็นไรจ๊ะ ถ่ายรูปสวยมากเลยนะ” เธอยิ้มให้ผู้หญิงคนนั้นก่อนจะเหลือบมองไปยังผู้ชายคนนั้นพร้อมกับยกมือไหว้ “สวัสดีค่ะ” พี่ทิศเหนือพยักหน้ากลับมาก่อนจะเอ่ยถาม “ได้ขนมหรือยังครับ” เธอจึงพยักหน้า “ทั้งสองคนรู้จักกันหรอ” ยังไม่ทันที่ฉันจะตอบพี่ทิศเหนือก็ชิงตอบกลับไปก่อน “น้องที่เราพูดให้ฟังไง” ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะพยักหน้าเข้าใจ “หนูขอตัวก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ” เธอรีบเดินออกมาโดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะรับไหว้หรือไม่ ก่อนจะเดินไปตามทางเรื่อย ๆ จนมาถึงสะพานข้ามลำธารเล็กๆ เธอมองไปยังปลาที่แหวกว่ายอยู่ในน้ำพร้อมกับคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย “ไหนบอกว่าโสดไงล่ะ” แล้วเมื่อกี้มันคืออะไรกัน สายตาที่ทั้งคู่มองกันดูยังไงก็มากกว่าเพื่อนก่อนที่เธอจะคิดได้ ยังไม่มีแฟนแต่ก็ไม่ได้แปลว่าไม่มีคนคุยสินะ เธอยิ้มให้กับความรู้สึกย่ำแย่ของตัวเอง “ยังไม่ทันได้จีบก็อกหักซ่ะแล้ว ยัยฟองนมเอ๊ย!”
เธอนั่งรถกลับมาถึงบ้านก็รีบเข้าไปแช่น้ำในอ่างทันที บางทีการแช่น้ำอุ่นๆ อาจจะทำให้เธอหายเศร้าก็ได้ แต่เหมือนเธอจะลืมไปว่าแช่น้ำไปก็เท่านั้นในเมื่อเพล์ลิสที่เธอเปิดในตอนนี้มันมีแต่เพลงเศร้า เธอเข้าไปในไอจีก่อนจะโพสต์ระบายความรู้สึกของตัวเองออกมา “อกหักทั้งที่ไม่มีแฟน” จากนั้นจึงวางโทรศัพท์แล้วรีบอาบน้ำแต่งตัว เธอไม่รู้ว่าตอนนี้เธอเป็นอะไร มันเสียใจ ใจหาย อยากร้องไห้แต่ก็ไม่ได้เศร้าขนาดนั้น เฮ้อ!อยากจะบ้า การผิดหวังจากใครสักคนมันรู้สึกยุ่งเหยิงขนาดนี้เลยหรอ หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูแจ้งเตือนที่ถูกส่งเข้ามาไม่หยุดจากสองเพื่อนซี้ เธอเข้าไปดูข้อความของเพื่อนรักก่อนจะเห็นข้อความที่ดูใส่ใจเธอเหลือเกินอย่างเช่น เป็นอะไร อกหักจากใคร พี่เหนือหรอ อะไรยังไงเล่ามาเดี๋ยวนี้นะ หายไปไหนเมื่อกี้ยังโพสต์ไอจีอยู่เลย และสติ๊กเกอร์น่ารักๆ อีกบลาๆ เธอจึงโทรหาเพื่อนทั้งสองก่อนจะเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง
“อาจจะไม่ใช่แฟนก็ได้นะแก” วิวาห์พูดขึ้นหลังจากได้ฟังเรื่องราวทั้งหมด “วันนี้ไม่ใช่วันข้างหน้าก็ต้องใช่ ฉันมันใจว่าดูไม่ผิด” สองคนนี้จะต้องได้คบกันในสักวันหนึ่ง “อะไรเนี่ย เมื่อตอนกลางวันยังมีความสุขอยู่เลยทำไมตอนนี้ถึงเศร้าล่ะ” แนนนี่เอ่ย “หมดกันฉันอุตส่าห์เชียร์แกเต็มที่เลยนะ” เธอยิ้มให้กับคำพูดนั้นของวิวาห์ ก่อนจะบอกปัดให้คุยเรื่องอื่น “ช่างมันเถอะ เลิกคุยเรื่องพี่เขาดีกว่า พรุ่งนี้มีพรีเซ็นต์งานวิชาอาจารย์สมศรีนะอย่าลืมเตรียมตัวกันด้วย” แต่ดูเหมือนว่าเพื่อนเธอจะลืมไปแล้วนะ “จริงด้วยลืมเลย! ฉันขอตัวไปเตรียมบทพูดก่อนนะ” หลังจากที่วางสายจากเพื่อนๆ ไป เธอก็กดเข้าไปดูแจ้งเตือนเพื่อนใหม่ “ทิศเหนือ”
เธอเลือกที่จะเมินแจ้งเตือนนั้น แต่ก็ไม่วายกดเข้าไปส่องไอจีของอีกฝ่ายอยู่ดี เพราะว่าพี่ทิศเหนือเป็นคนดังในโรงเรียนโพสต์ทุกโพสต์จึงเปิดเป็นสาธารณะทำให้เธอเข้าไปส่องได้สะดวก ส่องไปเรื่อย ๆ ก็เจอกับแจ้งเตือนโพสต์ล่าสุด เมื่อกดเข้าไปดูก็เห็นว่ามันคือรูปที่เธอถ่ายให้สองคนนั้นเมื่อตอนเย็น “น่ารักดี” เธอเลื่อนไปดูคอมเม้นต์ก็พบว่าเพื่อนของทั้งสองคนมาเม้นต์แซวว่าสองคนนั้นคบกันหรอบลาๆ แต่สายตาก็ต้องสะดุดเข้ากับคอมเม้นต์ของพี่ผู้หญิงในภาพนั้น “อะไรน่ารัก ฉัน รูปภาพ หรือคนถ่าย” เธอคาดหวังกับคำตอบนั้นได้ไหมนะ "คนถ่าย"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments