ลงโทษให้เข็ด

"สามครั้งแล้วนะคะ"

"หืม ... "

"วันนี้พี่ขัดใจชามาสามครั้งแล้ว"

ชารอนกล่าวอย่างน้อยใจ แต่ถึงกระนั้นพี่อิมของเธอก็ยังไม่ตัดใจและพร่ำพูดขอร้องอ้อนวอนต่อไปทั้งๆ ที่สวนทางกับการกระเด้งเอวรับจังหวะดิบเถื่อนของอีกฝ่าย

"คุณชา แต่พี่ไม่ไหวจริงๆ"

"ไม่มีแต่ค่ะวันนี้พี่หมดโควต้าเอาแต่ใจแล้วพี่จะต้องตามใจชาอย่างเดียว ... "

พูดจบ คนน้องก็กระหน่ำสวนเข้าไปในช่องทางคับแคบให้ลึกกว่าเดิม

พูดจบชารอนก็จับขาทั้งสองข้างของอิมที่เดิมทีราบเรียกับเตียงให้ตั้งฉากอีกครั้งและกระแทกเข้าไปถี่มากขึ้นจนร่างบางที่นอนเอาหน้าแนบกับเตียงร้องครางออกมาไม่หยุด

ท่านี้ทำให้เห็นหน้าสวยของอิมได้ไม่ชัด ถึงร่างเปลือยของคนตรงหน้าก็น่าดึงดูดมากพอที่จะปลุกไฟปรารถนาในตัว แต่การที่พี่อิมของเธอนอนราบกับเตียงแบบนี้ทำให้เธอทำอะไรต่อมิอะไรได้ยากกว่าที่คิด

"ดะเดี๋ยว อื้ออออ"

"เวลากัดปากพี่โคตรยั่วให้ชาอยากเย็ดกว่าเดิมหลายเท่าเลยรู้ตัวบ้างมั้ยคะ"

เพราะเห็นว่าอิมเอาแต่กัดปากไม่ยอมส่งเสียงคราง ชารอนเลยแกล้งพูดแหย่เพื่อให้อิมทำตามที่เธอต้องการ

"...ฮะอ๊าาาา"

ตามคาด พอเธอพูดแบบนี้พี่อิมก็เลิกกัดปากทันทีเลยพี่อิมเป็นคนที่...คาดเดาความคิดง่ายสมใจเธอจริงๆ

"ดีค่ะแบบนี้แหละ ... "

"เบา ... หน่อย อ่อนโยนกับพี่หน่อยไม่ได้เหรอคะ "" "ขอโทษนะคะ แต่คงไม่ได้..."

"คุณชา .... ท่านี้พี่ปวดหลัง ... เห็นใจพี่หน่อย..."

'เอาอีกแล้วพี่อิมมองหน้าฉันแบบนี้อีกแล้วแบบนี้มันน่าเย็ดกว่าเดิมอีก'

ชารอนคิดในใจพร้อมกอดร่างบางและกระแทกเข้าไปให้แรงกว่าเดิม

"อื้อออคุณ ... ไม่ได้ยินเหรอคะอ๊าาา"

"ทนหน่อยสิคะพี่ขัดใจชาชาก็ต้องลงโทษพี่สิ"

"อึกก ลึกกว่าเมื่อกี้อีก ... พอเถอะค่ะพอแล้ว ... "

"แน่ใจเหรอคะ ตรงนั้นของพี่รัดนิ้วชาแน่นเลย... "

"อื้ออออ"

ปลายนิ้วเรียวทำหน้าที่ของตัวเองอย่างดี เอวคอดของร่างบางก็กระเด้งสวนขึ้นมาไม่หยุดพัก

พอรู้สึกถึงแรงบีบรัดที่ปลายนิ้วชารอนก็รู้ได้ทันทีว่าพี่อิมของเธอใกล้จะเสร็จแล้วเลยแกล้งทำช้าลงเผื่อว่าเธอจะร้องขอให้ทำแรงขึ้นเป็นบุญหูบ้าง

"คุณชา ... "

"ว่าไงคะ เรียกชาทำไมเอ่ย"

'ขอร้องชาสิคะพี่อิมแล้วชาจะช่วยให้พี่ไปถึงสวรรค์เลย'

"อื้อออ ... " อิมขมวดคิ้วมองหน้าอีกฝ่ายเหมือนอยากจะพูดอะไร แต่ก็ไม่กล้าพูดออกมา

'ไม่รู้ว่าแอบด่าฉันในใจรึเปล่าแค่พูดขอร้องให้ฉันทำแรง ๆ มันยากไปเหรอ'

ชารอนยังคงขยับนิ้วช้าลงเรื่อยๆ ส่วนอิมก็เบือนหน้าหนีและเม้มปากกำหมัดแน่น

'คงจะอดกลั้นต่อไปงั้นสินะ ถึงจะเดาใจง่าย แต่ก็เอาใจยากจริงๆ'

"พี่อิม มีอะไรก็พูดสิคะ เอาแต่เงียบแบบนี้ชาจะรู้ได้ไงว่าพี่คิดอะไรอยู่"

อิมไม่ตอบ ตอนนี้อารมณ์ที่พุ่งจนถึงขีดสุดของเธอค่อยๆ ลดลงมาจนเกือบจะหายอยากแล้ว

'เมื่อไหร่พี่อิมจะปล่อยตัวกับฉันได้เหมือนกับครั้งแรกของเราสักทีต้องเอาเหล้าเข้าปากถึงจะยอมเหรอ'

ยิ่งคิดชารอนก็ยิ่งขัดใจ แต่ในเมื่อพี่อิมของเธอปากหนักแบบนี้ ก็ต้องลงโทษให้เข็ดหลาบสักหน่อย

"คุณชารอน ... จะทำอะไร ... อึกกก"

ชารอนนั่งลงบนเตียงและอุ้มร่างบางให้นั่งทับขาตัวเองโดยที่ปลายนิ้วทั้งสามยังอยู่ในตัวของเธอ

หลังจากจัดที่จัดทางได้ ชารอนก็ไม่ได้ขยับนิ้วต่อแถมยังกอดอิมด้วยแขนข้างเดียวจากด้านหลังโดยทิ้งน้ำหนักตัวทั้งหมดลงไปที่เธออย่างจงใจ

"ทำอะไรคะถ้าไม่ทำก็เอาออกไปสิแบบนี้พี่จุก ... "

"เมื่อกี้พี่อิมบอกให้พอชาเลยหยุดให้พี่ไงคะ"

คนพี่พยายามแกะแขนและดันตัวอีกฝ่ายออก แต่ก็ไม่เป็นผล ยิ่งเธอดันออก อีกฝ่ายก็ยิ่งทิ้งน้ำหนักลงมามากกว่าเดิม

สุดท้ายอิมก็กัดฟันใช้แขนดันตัวเองขึ้นมาจากเตียงพร้อมส่งเสียงครางอยู่ในลำคอ

ในวินาทีที่ปลายนิ้วของชารอนเริ่มสัมผัสได้ถึงอากาศจากภายนอก เธอก็กดน้ำหนักลงไปที่ไหล่ของอิมซ้ำลงไปอีกทีจนนิ้วเข้าไปลึกกว่าทุกครั้ง

"อ๊าาาาาา ... "

"ปากแข็งดีนักทนไปละกันนะคะ"

"อื้ออ คุณชารอนไม่ทําแล้วก็ปล่อยพี่ไปสิ อ๊ะอื้อออ ...ทําอะไรของคุณ ... "

พอพี่อิมเริ่มบ่น ชารอนก็ขบเม้มต้นคอไหล่มนและแผ่นหลังขาวเนียนที่สีตัดกับผมดาไฮไลท์สีม่วงของเธอจนมีรอยแดงเต็มไปหมด

"อย่าแรง ... มันจะเป็นรอยอื้อออ"

ตอนนี้ร่างบางผู่น่าสงสารกำลังวุ่นกับการเบี่ยงคอหลบหลีกและแงะมือปลาหมึกออกไปจากตัวของเธอ แต่มันไม่ง่ายอย่างที่เธอคิด

'จะทำไงต่อล่ะคุณไกด์คนเก่งร่อนเอวบนนิ้วชาเองเลยก็ได้นะชาไม่ติดหรอก...'

ชารอนคิดในใจพลางลอบมองสีหน้าของคนพี่อยู่เป็นระยะๆ

พี่อิมของเธอเริ่มหายใจหอบและอิดโรย แค่มองดูก็รู้ว่าท่าทางแบบนี้อีกนิดก็น่าจะทนต่อไปไม่ไหวแล้ว

"เป็นอะไรไปคะนั่งอยู่เฉยๆก็หายใจหอบซะแล้ว"

"ก็คุณ ... อื้อออ อย่าสิคะ ... "

ยังไม่ทันพูดให้จบประโยค ร่างสูงพ่นลมร้อนออกมาข้างกกหูพร้อมนวดคลึงก้อนเนื้อนุ่มและบีบให้ปลายยอดชูชันแข็งขืนนิ้วจนเธอร้องครางออกมา

"พี่ยังเงี่ยนอยู่สินะคะ ทำไม่ไม่บอกแต่แรก ชาจะได้ช่วย"

"อึกกก ไม่เอาแล้ว หยุด..."

"แน่ใจเหรอคะ แต่ถ้าพี่อยาก พี่ก็ทำเองเลยสิคะ ชาอยากเห็น"

"อยากเห็นอะไร..."

"พี่ก็น่าจะรู้ดีนะคะ"

อิมยังคงนิ่งเงียบ ไม่พูดไม่จา เอาแต่พยายามจะปลีกตัวออกจากความทรมานเบื้องล่าง

"พอ...พอแล้ว ปล่อยพี่ไปนอนเถอะค่ะ"

ไม่ว่าเธอขอร้องอ้อนวอนยังไง ชารอนก็ยังคงลูบไล้พลางนวดคลึงไปทั่วร่างของเธอโดยที่เมินคำพูดของเธอไปอย่างสิ้นเชิง

"คุณชารอน อย่าแกล้งพี่เลยค่ะ ให้พี่นอนเถอะ"

"พี่ก็อยากไม่ใช่เหรอคะ ไม่งั้นคงไม่ตัวสั่นแบบนี้"

"พี่เปล่าซะหน่อย...อื้อออ ทะ ทำอะไร..."

พอรู้สึกถึงของเหลวอุ่นๆ และแรงบีบรัดบริเวณปลายนิ้วที่อยู่ในช่องคับแคบของพี่อิม ชารอนก็รู้ได้ทันทีว่าพี่อิมคงทนต่อไปได้อีกไม่นานแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นพี่อิมคนเก่งก็กัดฟันส่ายหน้าและจิกผ้าปูที่นอนเพื่อระบายความเสียวซ่าน

"ยังจะปากแข็งอีกทนไปให้สุดนะคะ"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***