ฝืนหรือเต็มใจ...

[Sharon's Part]

"ยังจะปากแข็งอีก ทนไปให้สุดนะคะ"

ฉันพูดพลางใช้นิ้วโป้งกดจุดกระสันและออกแรงบดขยี้จนพี่อิมเริ่มครางไม่เป็นภาษา

"อะ...อื้อออ อย่าาา คุณชา...อ๊าาาา"

"ชายังไม่ทันทำอะไร น้ำของพี่ออกมาเยอะแล้ว พี่คิดอะไรอยู่คะเนี่ย"

"อื้ออ คุณชา..."

พี่อิมเอนตัวพิงไหล่ซ้ายของฉันพร้อมกับมองหน้าด้วยแววตาที่เหนื่อยล้าเต็มทน

"พี่ไม่เคยรู้เลยสินะคะว่ายิ่งทำหน้าแบบนี้ ชาก็ยิ่งอยากแกล้งมากกว่าเดิม"

"คุณ...ต้องการอะไร พี่ต้องทำยังไง..."

"ทำอะไรยังไงคะ"

"อึก...ทำยังไง คุณถึง...จะช่วยพี่"

พี่อิมพูดพลางเคลื่อนมือไปจับมือที่อยู่เบื้องล่างของฉันและลูบไปมาเบาๆ

"ช่วยอะไรคะ พี่อยากให้ชาทำอะไรเหรอ"

ฉันแลบลิ้นเลียใบหูและขบกัดเบาๆพี่อิมขนลุกเล่น จนเธอหายใจหอบและกำข้อมือของฉันแน่น

"เปฌนอะไรคะเนี่ย อยากให้ช่วยอะไรก็บอกมาสิคะ"

"ช่วย...ให้พี่เสร็จ..."

เสียงของพี่อิมแห้งผากและเบามากจนแทบไม่ได้ยิน แต่เพราะใบหน้าของเราอยู่ห่างกันไม่มาก ฉันเลยได้ยินคำพูดทุกคำอย่างชัดเจน

"เมื่อกี้พี่บอกให้ชาหยุด ชาก็ตามใจพี่แล้ว ถ้าพี่อยากพี่ก็ขย่มเองเลยค่ะ"

พอฉันพูดจบ พี่อิมก็เหลือบมามองหน้าฉันด้วยหางตา แต่ไม่นานนักเธอก็หลับตาปี๋และร้องครางออกมาเพราะฉันแลบลิ้นเลียต้นคอของเธอ

"เร็วสิคะ ถ้าอยากก็ทำเลย"

จากนั้นไม่นาน พี่อิมก็พิงไหล่ฉันเหมือนเดิมและออกแรงดันตัวขึ้นมาเล็กน้อย

"อะ อื้ออออออ"

"ทำช้าจัง ไม่ทันใจเลย"

ฉันเห็นแล้วรู้สึกขัดใจก็เลยคลายมือที่นวดคลึงหน้าอกของพี่อิมไปรองใต้ก้นของเธอและจับขย่มบนนิ้วของตัวเองรัวๆ

"แบบนี้ไงคะ ยากตรงไหน"

"อื้อออ เร็วเกินไปแล้ว...อึกก"

มือไม้พี่อิมร่วงหล่นลงไปบนเตียงและกระเด้งเอวสวนกับนิ้วของฉันจนอกกระเพื่อม

ฉันอยู่ข้างหลังมองเห็นไม่ชัด ก็เลยดันพี่อิมให้คว่ำหน้า จากนั้นก็พลิกให้เธอนอนหงายและนั่งคุกเข่าหันหน้าเข้าหาฉัน แล้วถึงได้จับเอวของเธอให้ขย่ม ซึ่งแน่นอนว่านิ้วของฉันยังอยู่ในตัวของเธอทุกการเคลื่อนไหว ทำให้เธอผวากอดรัดคอของฉันและร้องครางออกมาไม่หยุด

"ชอบก็ครางออกมาดังๆเลยค่ะ"

"อึก คุณชา..."

"เรียกทำไมคะ"

พี่อิมไม่พูดอะไร เอาแต่มองหน้าฉันด้วยตาปรือที่หวานหยาดเยิ้ม

"พี่...อึก พี่..."

ตอนนี้ริมฝีปากของพี่อิมแดงและเจ่อเล็กน้อยเพราะกัดปากตัวเองมานานก่อนหน้านี้ แต่แบบนี้กลับทำให้น่าจูบมากกว่าเดิม

ฉันไม่รอช้า ยื่นหน้าเข้าไปช่วงชิงริมฝีปากอิ่มเอิบของพี่อิมและดูดดันมันอย่างเอร็ดอร่อย

"อื้อออ"

พี่อิมที่เดิมที่เม้มปากแน่นก็ค่อยๆ อ้าปากและโน้มคอฉันให้จูบแลกลิ้นกันได้ดูดดื่มมากกว่าเดิม

ในที่สุด...พี่อิมโหมดน่ารักก็กลับมาจนได้

ครั้งนี้ลิ้นของเราสัมผัสกันและหยอกล้อกันอยู่นานมาก ระหว่างนั้นฉันก็จับสะโพกพี่อิมให้รับแรงกระแทกจากปลายนิ้วเบื้องล่างของฉันอย่างไม่หยุดพัก ส่วนช่องอับแคบอันยืดหยุ่นของพี่อิมก็ต้อนรับนิ้วฉันโดยการบีบรัดมันอย่างดีเหมือนเคย

เหมือนว่าพี่อิมจะติดใจแล้ว...พี่ชอบแบบนี้เองเหรอ

"อึก..."

ไม่นานนักพี่อิมก็ทุบอกฉันเบาๆ และผละจูบออกมาพร้อมหายใจหอบ

ในวินาทีที่ริมฝีปากของเราแยกออกจากกันก็มีน้ำลายยืดจนเห็นเป็นเส้นบางๆ เห็นแล้วชวนทำให้รู้สึกโหวงในท้องอย่างบอกไม่ถูก

"ทำไมคะ หายใจไม่ทันเหรอ"

พี่อิมพยักหน้าหงึกๆ และเอนตัวเข้ามาพิงไหล่ของฉัน

"ข่วนหลังชาได้เต็มที่เลยนะคะ แต่ชายังไม่อนุญาตให้พี่เสร็จนะ"

"ทะ ทำไม...อื้อออ"

"พี่อิมขัดใจชาก่อนนะ ชาอยากให้พี่ทำเองพี่ก็ไม่ยอมทำ ชาเลยขัดใจพี่บ้างไงคะ..."

"อ๊าาาา ไม่ไหว ไม่ไหวแล้ว..."

ไม่นานนัก ร่างบางก็เกรงจนตัวสั่นสะท้านและสุดท้ายก็ปลดปล่อยน้ำรสหวานออกมาเต็มมือของฉัน

"ชาบอกว่ายังไม่ให้เสร็จไงคะ"

"แต่พี่ไม่ไหวแล้ว ตอนนี้ดึกแล้ว ปล่อยพี่นอนเถอะ..."

"พี่อิม นี่เพิ่งจะกี่โมงเอง เมื่อคืนพี่ก็ทิ้งชาไปกลางคัน คืนนี้เลิกหวังว่าจะได้นอนก่อนตีสามได้เลยค่ะ"

"แต่พรุ่งนี้..."

"พี่ก็ไปหลับในรถสิคะ เดินทางทั้งวัน แวะเที่ยวแค่ไม่กี่ที่เองไม่ใช่เหรอคะ"

"แต่..."

"ไม่ต้องพูดแล้ว เก็บปากไว้ร้องครางให้ชาฟังเถอะ"

ฉันพูดพลางลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าชุ่มเหงื่อของตัวเองออก จากนั้นถึงได้เอานิ้วมือที่เพิ่งดึงออกมาสดๆ ร้อนๆ ก่อนหน้านี้ไม่นานยัดใส่ปากของพี่อิมและจับให้เธอมานั่งบนอกของฉัน

"อ๊ะ จะทำอะไร..."

"ป้อนน้ำหวานให้ชาหน่อยค่ะ ชาอยากนอนเฉยๆ"

"ห้ะ น้ำหวานอะไ...อ๊าาาา"

ฉันใช้มืออีกข้างรวบเอวของพี่อิมให้ช่องทางน้ำหวานอยู่เหนือปากของตัวเองและแลบลิ้นเลียอย่างหิวกระหาย

"ไม่เอาแล้ว พี่เหนื่อยแล้ว พอได้แล้ว...อึกก"

ฉันสอดลิ้นเข้าไปชิมน้ำรสหวานจากภายในโดยตรงและปล่อยให้พี่อิมขยับเอวด้วยตัวเองพร้อมกดปลายนิ้วมือลงบนลิ้นของเธอ

"อะ อื้อออ"

ปากของพี่อิมนุ่มและอุ่นไม่ต่างจากตรงนั้นของเธอเลย

สิ่งที่ฉันเห็นในตอนนี้มีเพียงหน้าอกของพี่อิมที่กระเพื่อมอยู่ตรงหน้า และหน้าท้องแบนราบที่เกร็งจนเห็นลายกล้ามเนื้อบางๆ

เพราะอากาศที่นี่ค่อนข้างเย็น เราจึงไม่จำเป็นต้องเปิดแอร์ ทำให้ในห้องมีแต่เสียงหายใจหอบ เสียงเนื้อกระทบกันและเสียงครางเบาๆ

แต่ไม่นานเสียงครางก็ดังขึ้นเรื่อยๆ และสุดท้ายเจ้าของเสียงครางก็ปลดปล่อยน้ำรสหวานออกมาอีกจนได้

"พอได้ยังคะ พี่ไม่ไหวแล้ว"

ปากบอกไม่ไหว แต่ตรงนั้นตอดรัดจนลิ้นฉันจะขาดเลือดไปเลี้ยงอยู่แล้ว

ถึงพี่อิมจะเพิ่งเสร็จไป ฉันก็ยังจับเธอมานั่งให้ส่วนนั้นของเธอแนบชิดกับปากของตัวเองและเริ่มลงโทษเธอต่ออย่างไร้ความปรานี

"อะ อื้ออออ ไม่เอาแล้ว พอแล้ว อ๊าาาา..."

พี่อิมร้องครางเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ ฉันเลยเอามือปิดปากเธอเพราะกลัวเสียงจะดังไปถึงข้างห้อง แล้วเด้งตัวขึ้นมาให้พี่อิมลงไปนอนราบกับเตียง

หลังจากที่จับขาของเธอให้แยกออกกว้าง ฉันก็เอาแขนที่ว่างอยู่เพียงข้างเดียวยึดสะโพกของเธอให้แน่นและยกก้นของเธอให้ลอยจากเตียงเล็กน้อย เพื่อชิมน้ำหวานที่ล้นเอ่อออกมาไม่หยุดอย่างถึงอกถึงใจ

"อื้ออ อื๊อออ"

ไม่นานนักพี่อิมก็กระเด้งตัวขึ้นทาอย่างแรงและน้ำรสหวานล็อตใหม่ก็พรั่งพรูออกมาจากโพรงอุ่นอีกครั้ง

ฉันเคลื่อนมือที่ปิดปากพี่อิมลงมาจับเอวของเธอ เขยิบตัวแลบลิ้นเลียน้ำหวานทุกหยาดหยดที่สาดกระจายไปทั่วขาขาวเนียนและเนินที่เปียกชุ่มพร้อมฟังเสียงครางแสนไพเราะของพี่อิมจนสมใจอยาก

"อื้อออ พอ..พอแล้ว"

"ทำไมคะ ไม่ชอบเหรอ ชอบแบบไหนบอกชามาสิคะ"

"พี่อยากพักผ่อน..."

"พี่อิม พี่แค่นอนร้องครางอยู่เฉยๆ ก็เหนื่อยแล้วเหรอคะ ชาบอกแล้วไงคะว่าอย่าหวังว่าจะได้นอนก่อนตีสาม"

"สัญญาได้มั้ยคะ ว่าตีสามแล้ว...จะให้พี่นอน"

"ถ้าพี่ทำตัวน่ารัก ชาก็จะให้นอนก่อนตีสามค่ะ"

พอฉันพูดจบ พี่อิมก็จับมือของฉันไปประสานมือตัวเองและดึงให้ฉันไปนอนคร่อมเธอ

"รีบต่อสิคะ พี่อยากมากเลย"

พี่อิมคงจะแค่พูดเพื่อเอาใจฉัน เธอก็แค่อยากรีบนอน

ถึงจะรู้อยู่แก่ใจ แต่นี่ด็ทำให้ไฟในตัวฉันโหมกระหน่ำรุนแรงกว่าเดิม

เมื่อกี้นี้ก็แค่ข้ออ้าง พี่อิมเด็ดขนาดนี้ ให้ตายยังไงฉันก็ไม่ให้พี่อิมได้นอนหรอก

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***