ห้ามใจไม่อยู่

[Im's Part]

คุณชารอนต้องเป็นไบโพลาแน่ๆ

ตอนแรกยังบอกว่าอยู่เลยแท้ๆ ว่าถ้าไล่ไปดูในโน้ตเองจะโกรธ แต่สักพักพอรู้ว่าฉันนอนคนเดียว ก็ไล่ฉันไปจัดของและบอกว่าจะไปดูข้อมูลในโน้ตเอง

ในหัวเธอมีแต่เรื่องพรรค์นั้นอย่างเดียวรึไงกันนะ

คุณชารอนไม่ได้ทักมาเลยตั้งแต่ตอนนั้น จนกระทั่งตอนที่ฉันขึ้นรถตู้เพื่อเดินทางไปเชียงใหม่ คุณชารอนก็ส่งข้อความมารัวๆ

...Sharon...

...วันนี้ 22:47 น....

Sharon

[ส่งรูปภาพ]

แล้วเจอกันนะคะ

ชาไม่ได้จองที่พักไว้

คืนนี้คงต้องนอนม่านรูด

คืนพรุ่งนี้ชานอนกับพี่นะคะ

...22:55 น....

^^^อิมพาเที่ยว^^^

^^^ตามพี่ไปจริงๆเหรอคะ^^^

^^^พี่นอนคนเดียวก็จริง^^^

^^^แต่คุณจะเข้าที่พักยังไง^^^

^^^คุณโอนเงินมาให้ทำไมคะ^^^

Sharon

ก็แค่อยากให้ค่ะ

พี่ไม่ต้องคิดอะไรมากหรอกค่ะ

แค่รอเปิดห้องให้ชาเข้าไปก็พอ

ตอนนี้พี่อยู่บนรถรึยังคะ

^^^อิมพาเที่ยว^^^

^^^ค่ะ ขึ้นรถมาแล้ว^^^

Sharon

นอนเอาแรงเยอะๆนะคะ

เพราะถ้าพี่เจอชาแล้ว

ชาไม่ปล่อยให้พี่ได้นอนแน่ๆ

^^^อิมพาเที่ยว^^^

^^^คุณชา...^^^

Sharon

ไม่ได้ล้อเล่นนะคะ

เครื่องจะออกแล้ว

ถ้าพี่ถึงแล้วทักมาด้วยนะคะ

^^^อิมพาเที่ยว^^^

^^^ค่ะ^^^

ไม่อยากรับปากเธอเลยจริงๆ แต่ฉันก็ไม่มีทางเลือกอื่น

ระหว่างที่เดินทาง ฉันนอนหลับสนิทบนรถ ตอนสายถึงจะตื่นเพราะแวะจอดทานมื้อเที่ยง ตอนนั้นถึงได้ตอบแชทคุณชารอน

...Sharon...

...พฤ. 23:17 น....

Sharon

[ส่งรูปภาพ]

อากาศหนาวนิดนึงนะคะ

ชาจะไปหาที่พักแล้ว

เจอกันพรุ่งนี้นะคะ

...วันนี้ 07:22 น....

เงียบไปเลย

📞ไม่มีการตอบรับ

[ส่งสติ๊กเกอร์]

...11:04 น....

^^^อิมพาเที่ยว^^^

^^^บนเขาไม่มีสัญญาณค่ะ^^^

^^^ตอนนี้อยู่สิงห์บุรีแล้ว^^^

Sharon

อยากเห็นหน้าพี่อิมจังเลยค่ะ

^^^อิมพาเที่ยว^^^

^^^คะ?^^^

Sharon

อยากเห็นหน้าพี่ค่ะ

เซลฟี่มาหน่อย

^^^อิมพาเที่ยว^^^

^^^[ส่งรูปภาพ]^^^

^^^โอนค่าอะไรมาให้พี่อีกคะ^^^

Sharon

พี่ทำตัวน่ารัก

ก็ต้องให้รางวัลสิคะ

^^^อิมพาเที่ยว^^^

^^^ไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้ค่ะ^^^

^^^พี่รู้สึกไม่ดี^^^

Sharon

ทำไมคะ

ยังเกรงใจชาอีกเหรอ

^^^อิมพาเที่ยว^^^

^^^จะแวะทานข้าวกันแล้ว^^^

^^^ขอตัวนะคะ^^^

Sharon

[ส่งสติ๊กเกอร์]

...16:36 น....

Sharon

[ส่งสติ๊กเกอร์]

นานไปมั้ยคะ

พี่จะเข้าที่พักตอนไหน

...17:32 น....

Sharon

อ่านไม่ตอบ?

^^^อิมพาเที่ยว^^^

^^^คะ?^^^

Sharon

พี่จะถึงห้องพักกี่โมงคะ

^^^อิมพาเที่ยว^^^

^^^ยังไม่แน่ใจค่ะ^^^

^^^จะมาหาเหรอคะ^^^

Sharon

ก็ใช่น่ะสิคะ

^^^อิมพาเที่ยว^^^

^^^แต่คืนนี้พักบ้านไม้^^^

^^^พี่กลัวว่าเสียงจะดัง^^^

โชคดีที่คืนนี้นอนบ้านไม้ ฉันเลยเอาเรื่องนี้มาเป็นข้ออ้าง แต่เธอก็ไม่ยอมอยู่ดี

พอเล่นมือถือในรถ ฉันเริ่มเมารถก็เลยอ้างว่ากำลังเดินทางไปที่พักและปิดแจ้งเตือนเพื่อหนีเธอให้จบๆ ไป

ประมาณหนึ่งทุ่ม พอถึงที่พักฉันก็พาลูกทัวร์ไปเช็คอินโดยไม่นึกเลยว่าจะเจอคุณชารอนใส่แว่นดำนั่งไขว่ห้างอ่านนิตยสารอยู่บนเก้าอี้ในพื้นที่รับรองแขกของบ้านพัก

ถึงจะมีแว่นดำกับหน้ากากอนามัย แต่ก็ไม่สามารถปกปิดไฝตรงสันจมูกและความสวยที่โดดเด่นออกมาได้เลยแม้แต่น้อย

ฉันกังวลว่าคุณนีที่เคยร่วมทริปกับคุณชารอนมาก่อนจะจำเธอได้ ก็เลยรีบร้อนพาลูกทัวร์ขึ้นห้องพักและทักไปถามคุณชารอนว่าทำแบบนี้ทำไม

คุณชารอนอ้างว่าฉันติดต่อไม่ได้ ก็เลยมาหาถึงที่ ฉันรู้สึกว่าเธอทำเกินไป ก็เลยบอกให้เข้าใจด้วยว่าฉันมีหน้าที่ต้องทำ เธอก็ตอบกลับมาว่าฉันก็มีหน้าที่ต้องตามใจเธอเหมือนกัน

ฉันต่อรองให้เว้นคืนนี้ไปสักคืน คุณชารอนก็บอกว่าถึงฉันประจำเดือนมาเธอก็ไม่เกี่ยง ฉันเลยย้ำอีกครั้งว่าที่ดักในครั้งนี้เป็นพื้นไม้ แต่เธอก็แย้งว่าเธอจ่ายล่วงหน้าแล้วและงอแงบอกว่ารอมาทั้งวันแล้ว แถมยังเสนอให้ไปที่รถของเธอแทน ฉันอยากจะปฏิเสธให้เด็ดขาด แต่ในใจก็แอบพะวงอยู่ว่าเธอจะหาอะไรมาข่มขู่ฉันอีกรึเปล่า

เพราะฉะนั้นฉันก็เลยขอร้องให้เธอมาหลังเที่ยงคืนเพื่อรอให้ลูกทัวร์หลับกันหมดก่อนและให้ทำฉันเบาๆ เพราะกังวลว่าทำเรื่องอย่างว่าบนฟูกในห้องบ้านที่ทำจากไม้ทั้งหลังแล้วจะมีเสียงดัง

แต่เธอก็แย้งกลับว่าอากาศหนาวแบบนี้ทำเบาๆ จะไม่สนุก ฉันเลยโต้กลับไปว่าเธอสนุกอยู่คนเดียวมากกว่า เธอก็ตอบกลับมาทันทีว่าถึงตอนนั้นฉันจะขอให้เธอทำแรงๆ เอง

ตอนที่ฉันกำลังเอือมระอากับคำพูดคำของคุณชารอน พี่บอสที่เป็นคนขับรถตู้ก็ทักมาถามว่าจะไปถนนคนเดินกันกี่โมง ฉันถึงนึกขึ้นได้ว่าตอนสี่ทุ่มต้องพาลูกทัวร์ไปเค้าท์ดาวน์ ก็เลยทักไปบอกเธอว่าต้องพาลูกทัวร์ไปเค้าท์ดาวน์ในเมืองตอนสี่ทุ่ม

คุณชารอนก็ชวนหาทำอะไรฆ่าเวลา เธอบอกว่าอยากลงคลิปในโอนลี่แฟนอะไรสักอย่าง ฉันก็ไม่รู้จักว่ามันคืออะไร แล้วส่งไฟล์คลิปที่แอบถ่ายฉันคืนนั้นมาให้เลือกว่าจะลงคลิปไหนดี

สุดท้ายเธอก็เอาคลิปพวกนั้นมาข่มขู่จนฉันต้องยอมตามใจเธออีกจนได้

ฉันไม่รู้เลยว่าควรจะตอบกลับยังไง คงได้แต่ต้องยอมรับชะตากรรม

แต่ไม่นานนักเธอก็ส่งข้อความมาถามว่าเห็นคลิปแลเวรู้สึกอยากขึ้นมาบ้างรึเปล่า พอฉันถามกลับว่าต้องการอะไร เธอก็ถามย้อนว่ายังจะถามอีก และให้ฉันเลือกว่าจะให้เธอขึ้นไปหาบนห้อง หรือฉันจะลงไปหาเธอที่รถ

ฉันมีทางเลือกซะที่ไหน นี่เพิ่งจะหนึ่งทุ่ม ยังไงฉันก็ต้องเลือกลงไปหาเธอข้างล่างอยู่แล้ว

เพราะแบบนั้นฉันเลยตอบไปว่าจะลงไปหาเธอเอง

หลังจากที่เก็บข้าวของบนห้องเสร็จ ฉันก็เดินลงจากบ้านไม้และเดินตรงไปยังที่รับรองแขกของบ้านพัก

พอไปถึง คุณชารอนก็เดินเข้ามาจับข้อมือฉันและพาฉันเดินไปที่รถของเธอในที่จอดรถ

"ขึ้นรถสิคะพี่อิม"

"รถนี่ติดฟิล์มรึเปล่าคะ..."

"คะ? พี่อยากให้ชาเอาพี่ในรถเหรอ ก็ได้นะคะ แบบนี้ก็เร้าใจดีเหมือนกัน"

ฉันงงกับพูดของคุณชารอนมาก ตอนแรกเธอชวนให้มาทำกันในรถ แต่ตอนนี้กลับพูดเหมือนว่าไม่ได้คิดจะทำแบบนั้น จนทำให้ฉันดูเป็นคนหยาบช้าที่ในหัวคิดแต่เรื่องพรรค์นั้น

"ถ้าพี่เงี่ยนแล้ว ชาทำให้เลยก็ได้นะคะ"

"เปล่า พี่ไม่ได้...อื้ออ"

ไม่ทันพูดแก้ต่างจนจบ คุณชารอนก็ดดึงฉันเข้ามาจูบ

ฉันพยายามที่จะผลักเธอออก แต่แขนกลับไร้เรี่ยวแรง เลยทำได้แต่ขยำเสื้อบริเวณอกของเธอ

ไม่นานนัก คุณชารอนก็บีบปากของฉันให้อ้าออกและสอดลิ้นเข้ามาในโพรงปากของฉัน

อีกแล้ว ทำไมจูบของคุณชารอนถึงทำให้ฉันรู้สึกดีมากขนาดนี้กันนะ

ในตอนแรกฉันยังไม่ได้คำตอบเรื่องฟิล์มรถ เลยยังพะวงอยู่ตลอด แต่ไม่นานนักคุณชารอนก็ทำให้ฉันเคลิบเคลิ้มจนลืมความกังวลทั้งหมดไป

ชอบ...ชอบจัง

"พี่อิม พี่ดูเปลี่ยนไปเยอะเลยนะคะ"

หลังจากที่จูบกันได้ซักพัก คุณชารอนก็ละริมฝีปากออกและก้มลงมาพูดข้างหูฉันเบาๆ

พอคุณชารอนพูดแบบนี้ ฉันถึงได้สติขึ้นมาและรีบร้อนปล่อยมือออกจากกรอบหน้าของเธอ

"ตกใจอะไรขนาดนั้นคะ แค่ยอมรับว่าชอบจูบของชา ก็ไม่ได้ดูแย่มากหรอกนะคะ...พี่ทารองพื้นเยอะขนาดไหนกันคะเนี่ย กลบกลิ่นของพี่หมดแล้ว"

ถึงคุณชารอนจะบ่น แต่เธอก็ยังเลียต้นคอของฉันอย่างหื่นกระหายอย่างทุกครั้ง จากที่ขบเม้มเบาๆ ก็เริ่มขบเม้มรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ระหว่างเธอก็ปรับเบาะที่นั่งของฉันให้เอนลงจนสุดและขึ้นมานั่งคร่อมฉัน

"อืออ คุณชารอน..."

ไม่นานนักฉันก็ต้องสะดุ้งเฮือก เพราะคุณชารอนใช้มือที่เย็นเฉียบข้างหนึ่งล้วงเข้ามาลูบไล้สะโพกของฉัน ส่วนอีกข้างก็อ้อมไปปลดตะขอบราและใช้ริมฝีปากขบเม้มปลายยอดอกของฉัน พร้อมกับเคลื่อนมือลงไปสัมผัสจุดบอบบางของฉันผ่านกางเกงและรูดไปมาอย่างมันมือ ทำให้ฉันรู้สึกเสียววาบจนกอดรัดคอของเธออย่างแน่นหนา

"น่าจะชุ่มหมดแล้วนะคะ ชาจะช่วยพี่เอง"

คุณชารอนพูดพลางเขยิบลงไปนั่งระหว่างขาของฉัน จากนั้นก็ดึงกางเกงของฉันลงมาพร้อมชั้นใน และเลียมันราวกับเป็นอาหารมื้อแรกที่ได้กินหลังจากอดอยากมาหลายอาทิตย์

"อื้อออ..."

ฉันได้แต่ขยุมหัวของเธอและกัดฟันร้องออกมาในลำคอเพื่อระบายความเสียวซ่าน

ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าฉันรู้สึกดีมาก แต่นี่ไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้อง ฉันไม่ควรรู้สึกดีกับเธอ...

"อย่าเสียงดังนะคะ ชาจะใส่เข้าไปแล้ว"

พูดจบ คุณชารอนก็จับชาของฉันให้อ้าออกมากกว่าเดิมและสอดลิ้นพร้อมกับนิ้วของเธอเข้าไปในตัวของฉัน

"อึกกก...ยะ อย่า...เร็ว... อื้อออ"

พอฉันเริ่มถอยหนี คุณชารอนก็จับขาของฉันมาพาดไหล่ตัวเองและรุกรานฉันให้รุนแรงกว่าเดิม

"ไม่ได้ยินที่พูดเหรอคะ...คุณชา..."

ยิ่งฉันบอกให้เธอทำช้าลง เธอก็ยิ่งทำตรงกับข้ามกับสิ่งที่ฉันต้องการ

เธอไม่ได้ยินจริงๆ หรือว่าจงใจกันนะ...

ในตอนที่ฉันคิดอยู่ในใจ คุณชารอนก็เงยหน้าขึ้นมาพูดกับฉัน โดยที่นิ้วมือยังคงเคลื่อนไหวอยู่ในตัวฉัน

"พี่อิม กระเด้งเองแรงแบบนี้ รถมันโคลงนะคะ พี่อยากให้คนมาเห็นเหรอ"

"ก็คุณ...อื้ออ คุณทำขนาดนี้...พอแล้ว พี่ไม่ไหวแล้ว"

"อร่อยเหมือนเดิมเลย..."

คุณชารอนพูดพลางแลบลิ้นเลียนิ้วที่เพิ่งเอาออกมาจากตัวฉัน

"ขากลับพี่ลองซื้อสับปะรดภูแลไว้ด้วยสิคะ ชาอยากรู้ว่าพี่กินแล้วมันจะหวานกว่านี้มั้ย"

พูดจบ คุณชารอนก็ยื่นหน้าเข้ามา ฉันกลัวว่าจะเลยเถิดจนหยุดไม่ได้ก็เลยรีบห้ามเธอก่อน

"เดี๋ยว...ตอนนี้กี่โมงแล้วคะ"

"เพิ่งจะสองทุ่มครึ่ง จะทำต่อที่นี่ หรือไปที่ห้องชาดีคะ"

ฉันเลือกอะไร ผลก็ไม่ต่างกัน ถามฉันให้ได้อะไรขึ้นมา...

"ถ้าพี่ไม่ตอบ ชาเลือกให้เลยละกัน เราไปต่อที่ห้องชาเถอะค่ะ"

พูดจบ คุณชารอนก็ดึงกางเกงขึ้นมาให้ฉัน แล้วถึงได้ปีนข้ามไปที่นั่งฝั่งคนขับและออกรถทันที

ฉันหลับสนิทตอนอยู่บนรถของเธอ พอลืมตามาอีกทีก็อยู่บนเตียงแล้ว

"...ที่นี่ที่ไหน"

"ช่วงนี้ไฮซีซั่น ชาหาห้องพักไม่ได้ ขอโทษนะคะ"

"แปลว่าที่นี่คือ..."

"ค่ะ ม่านรูด"

ตั้งแต่เกิดมา นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันได้เข้าโรงแรมม่านรูด ถึงจะดูหรูหรากว่าที่คิดเอาไว้ แต่มันก็เป็นที่ที่...

"คิดอะไรอยู่คะ เรามาต่อกันเลยมั้ย"

"กี่โมงแล้วคะ"

"ประมาณสามทุ่มค่ะ"

"พี่ต้องไปแล้ว..."

"รีบร้อนไปทำไม ไม่ต้องตรงเวลาขนาดนั้นก็ได้นี่คะ"

"ไม่ได้ค่ะ พี่...อื้อออ"

ไม่ทันไรคุณชารอนก็รวบคอฉันไปจูบและค่อยๆ ดันตัวฉันลงบนเตียง

อีกแล้ว ทำไมโดนจูบทีไร ฉันก็ต้องเป็นแบบนี้ทุกที ไม่ชอบเลย...

"เดี๋ยวชาพากลับไปส่งถึงที่อยู่แล้ว อย่ากังวลเลยค่ะ"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***