[Sharon's Part]
พอตื่นเช้ามาฉันก็ไม่เห็นพี่อิมแล้ว
ตามคาดเลย...
วันนี้ไม่มีบริการโทรปลุกเหมือนเมื่อวาน สงสัยเธอจะไม่อยากยุ่งกับฉันแล้ว
ฉันลองทักไลน์ไปรัวๆ แต่การจะเอาใจคุณไกด์อิมคนนี้ก็ยากเหลือเกินจริงๆ
ถามอะไรไป เธอก็ตอบกลับมาอีกอย่าง อย่างกับว่าคุยกันคนละภาษา
ในเมื่อคุยดีๆ ด้วยไม่ชอบ ก็ต้องเจอของหนักหน่อยแล้ว
ฉันคิดได้แบบนี้ก็ค้นแชทหาหมายเลขบัญชีของพี่อิมและโอนเงินให้เธอสี่หมื่น เพื่อให้เธอเอาไปจ่ายหนี้เสี่ยโจที่เธอติดค้างไว้ โดยกำชับไว้ว่าห้ามหักค่าทริปออกจากเงินจำนวนนี้เพราะมันเป็นคนละส่วนกัน
แต่พี่อิมก็ปฏิเสธลูกเดียว เห็นชัดอยู่ว่าเธอไม่มีปัญญาจ่าย ยังจะดื้อรั้นอีก
คุยไม่รู้เรื่อง...
ยิ่งแชทก็ยิ่งคุยไม่รู้เรื่อง
ฉันบอกอะไรเธอไปเธอก็ไม่ฟัง เอาแต่จะโอนเงินคืนฉันลูกเดียว
พอลงไปที่ฟร้อนท์ของโรงแรม ก็เห็นว่าทุกคนนั่งรอฉันอยู่ที่โซนรับรองอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา
แต่เพราะเมื่อคืนฉันได้ผูกมิตรกับคุณนีไว้แล้ว วันนี้เธอเลยไม่ได้มองแรงฉันมากนัก แถมยังวิ่งมาคุยเล่นกับฉันถึงที่อีก
"น้องชา เพิ่งลงมายังไม่ได้กินอะไรใช่มั้ยคะ รีบไปกินสิ"
ขนลุก...
เมื่อวานยังมองแรงอยู่เลย ตอนนี้มองฉันเป็นเจ้าแม่ให้หวยแล้วสินะถึงได้เอาอกเอาใจฉัน
แต่แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน พี่อิมเอาใจคุณนี คุณนีเอาใจฉัน เท่ากับว่าพี่อิมต้องเอาใจฉันด้วย
เช้านี้พี่อิมไม่ยอมคุยกับฉันเลยสักคำ หน้ายังไม่มองเลย
เหอะ รังเกียจอะไรขนาดนั้น เมื่อคืนยังกอดรัดฉันแน่นอยู่เลยแท้ๆ
"พี่อิม ถ่ายรูปให้ชาบ้างสิคะ ชาไม่มีรูปเลย"
"คุณลงมาช้าเองนี่คะ อีกสิบนาทีจะขึ้นรถแล้ว เซลฟี่ช่วยตัวเองไปก่อนนะคะ"
"น้องชาอยากถ่ายรูปเหรอ เอามือถือมาสิคะ เดี๋ยวพี่ถ่ายให้เอง"
"ท่านประธาน ไม่ต้องหรอกค่ะ อิมถ่ายให้คุณชาเอง"
"ค่ะๆ งั้นพี่ตากแอร์รอในรถนะคะ"
"ค่ะ"
คุณนีที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างเอ่ยปากอาสาจะถ่ายรูปให้ แต่ไกด์อย่างพี่อิมก็ไม่ยอมให้คุณนีต้องมาทนตากแดดกับฉัน ก็เลยรีบร้องห้ามและเดินมาถ่ายรูปให้ฉันอย่างเต็มใจ
ต้องแบบนี้สิ!!
เจ้าแม่ก็คือเจ้าแม่วันยังค่ำ หึๆๆๆ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 76
Comments