บทที่ 2

จูบของเรายังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ แต่น้ำตาของคิวก็ยังไหลออกไม่หยุดเช่นกัน

ไม่อยากหยุดแค่นี้เลย

แต่ในร่างเด็กประถมแบบนี้...ฉันจะทำอะไรได้

อย่างมากแค่ทำให้คิวได้ทีละส่วน น่าสมเพชชะมัด

จะว่าไปฉันก็เป็นแบบนี้ทุกครั้งเลย พอได้จูบกับคิว ในหัวของฉันก็มีแต่นึกถึงเรื่องอย่างว่า ขนาดตัวหดเหลือแค่นี้ก็ยังอดคิดถึงเรื่องพรรค์นั้นไม่ได้อยู่ดี

ก็คิวน่ารักน่าเอาขนาดนี้ จะให้คิดเรื่องอื่นได้ไง

ไม่ลองก็ไม่รู้...ฉันเคลื่อนมือที่ลูบหัวของคิวมาที่แผ่นหลังของเธอและล้วงเข้าไปใต้เสื้อยืดสีขาวที่อยู่ใต้แจ็กเก็ตหนังสีน้ำตาลของเธออีกที จากนั้นก็เคลื่อนมือไปสัมผัสก้อนเนื้ออุ่นๆ ของเธอเบาๆ

ใหญ่จัง...หรือเป็นเพราะมือเราเล็ก

รู้สึกว่าใหญ่มากเลย...

ฉันลูบคลำก้อนเนื้อขนาดใหญ่ได้สักพัก คิวก็ผละริมฝีปากออกจากปากของฉันและกอดฉันไว้เฉยๆ แทน

"คิวอยากให้จื่อลองมั้ย"

"ลองอะไร ขอกอดเฉยๆ ก่อนได้มั้ย"

"แต่ว่าของคิวตรงนี้มันชัดเลยนะว่าคิวอยาก"

"ใช่เวลามั้ย หยุดเลยนะ อื้ออ..."

พอฉันเริ่มนวดคลึงพร้อมเคลื่อนมืออีกข้างไปสัมผัสส่วนที่อยู่ระหว่างเป้ากางเกงของคิว คิวก็ขยำเสื้อบริเวณแผ่นหลังของฉัน

"นอนหงายสิ เดี๋ยวจื่อช่วยคิวเอง"

ฉันพูดพลางดันคิวร่างยักษ์ให้ลงไปนอนบนเตียงและขึ้นมานั่งคร่อม จากนั้นก็เริ่มซุกไซร้ซอกให้คิวรู้สึกวาบหวิว

"อื้อออ"

"ที่นี่จะมีคนเข้ามาอีกรึเปล่า"