ตอนที่4

เขาขับรถมาเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงหน้าบ้านของสายชล เขาหยุดรถนิ่ง จ้องมองเข้าไปข้างใน ทุกอย่างยังคงเงียบสนิท มีเพียงแสงไฟสลัวๆ ภายในบ้าน

ชายหนุ่มจึงก้มมองเวลาที่ข้อมือข้างซ้ายของเขา นี่มันเพิ่งจะ 6 นาฬิกาด้วยความเกรงใจต่อเจ้าของบ้าน ทักได้เพียงแค่จอดรถ แล้วนั่งรอในรถจนกว่าเจ้าของบ้านจะตื่น

ด้วยอาการอ่อนเพลีย เพราะเขานอนไม่หลับมาตลอดจนทั้งคืน ชายหนุ่มจึงเผลองีบหลับไป...

ก๊อก ก๊อก...

ชายหนุ่มสะดุ้งตื่นอีกครั้ง เมื่อได้ยินเสียงเคาะกระจกรถ

"สวัสดีค่ะพี่ทัก"

สายชล นั่นเอง

"สวัสดีครับสายชล เอ่อ..แอนอยู่กับสายชลใช่ไหม"

"ใช่ค่ะ แอนอยู่ที่นี่กับชล พี่ทักมีธุระอะไรหรือเปล่า ถ้าจะมาคุยเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน แอนสั่งไว้ ว่า เธอไม่ต้องการจะคุยอะไรทั้งนั้น...

ว่าแต่พี่ทักเถอะ ไม่ทราบมีอะไรจูงใจพี่ให้ทำเรื่องบ้าบอแบบนี้ได้เหรอคะ บอกชลได้ไหม อยากรู้เหตุผลจริงๆเลย...

พี่ทักก็รู้ว่าแอน น่ะ รักพี่ทัก พี่ทำร้ายผู้หญิงที่รักพี่เท่าชีวิตแบบแอนนี่ได้อย่างไร ตอบชลได้ไหม"..

ทักได้แต่ก้มหน้าหลบเลี่ยงสพสายตาได้แต่เอ่ยคำร้องขอ

"ชลพี่ขอโทษ พี่มีเหตุผลที่บอกใครไม่ได้จริงๆ พี่ขอคุยกับแอนได้ไหม...พี่ขอร้องช่วยพูดกับแอนให้พี่หน่อย นะ"

และแล้วทันใดนั้น แอนได้เดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าประตูรั้วบ้าน

" สายชล ให้เขาเข้ามาเถอะ "

แอนบอกเพื่อนสาว สายชลรีบเปิดประตูรั้วให้ทักขับเข้ามาข้างในทันที

สายชลมองท่าทีเพื่อนพร้อมเข้าไปบีบที่หัวไหล่ของแอนเบาๆ เพื่อให้กำลังใจ

"แอน ยังไงพี่ทักก็มาแล้ว คุยกันด้วยเหตุผลนะเพื่อน ค่อยๆคุยกัน นะ เราพูดตามตรง ดูๆแล้วเหมือนพี่ทักเขามีเหตุผลบางอย่างที่ต้องทำแบบนี้นะ ยังไง ก็ค่อยๆคุยกันชลเป็นกำลังใจให้นะเพื่อน"

ชลตบไหล่เพื่อนเบาๆอีกครั้งแล้วเดินกลับเข้าห้องไปทันที...

ปล่อยให้แอนเผชิญหน้ากับชายหนุ่ม เพียงลำพังสีหน้าชายหนุ่มดูเคร่งเครียด ต่างกับแอนที่มีสีหน้าเรียบเฉย

ชายหนุ่มเดินเข้าใกล้มาจับมือนุ่มๆของหญิงสาว แอน รีบสะบัดออกทันที

"พี่ทักมีธุระอะไรกับแอน ก็รีบคุยมาเถอะค่ะ แต่อย่ามาแตะต้องตัวแอนอีก แอนเป็นคนอื่นสำหรับพี่ไปแล้ว..ถ้าจะมาเคลียร์เรื่องของเรา แอนว่าคงไม่มีอะไรที่จะต้องให้เคลียร์ อีกแล้วมั้งคะ การกระทำที่พึ่งได้เห็นมามันชัดเจนขนาดนั้นแล้วจบสิ้นทุกสิ่ง มันจบแล้วพี่ ไม่มีอีกแล้วคำว่าเรา.."

ชายหนุ่มยืนฟัง เขารู้สึกหนักอกหนักใจ ที่ไม่สามารถอธิบายเหตุผลในตอนนี้ได้...มันยังไม่ถึงเวลา....

"แอน พี่ขอโทษ พี่ไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไง ให้แอนเข้าใจพี่...พี่ขอโทษ สักวันแอนจะเข้าใจในสิ่งที่พี่ทำ สิ่งเดียวที่พี่จะสามารถบอกกับแอนได้ตอนนี้...พี่รักแอนสุดหัวใจ และจะมีแค่แอนคนเดียวที่ครอบครองหัวใจของพี่ พี่ก็เจ็บปวดไม่น้อยไป กว่าแอนเลย ที่ทำให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น...

แต่พี่มีเหตุผลสำคัญบางมากๆประการ ที่พี่ไม่อาจจะสามารถบอกกับแอนได้ตอนนี้จริงๆ ..พี่ขอโทษ"

ชายหนุ่มพยายามพูดด้วยเหตุผลหนักแน่น เพื่อให้หญิงสาวเข้าใจในเหตุผลที่ตัวเขาทำลงไป "

แต่มันไม่ง่ายเลย ที่ผู้หญิงหลายๆคน จะเข้าใจเหตุผลนี้ สามีไปมีผู้หญิงคนอื่น มันยากที่จะเชื่อยิ่งนัก เพราะมันคือ การทรยศ การไม่ซื่อสัตย์ต่อความรัก

เมื่อหญิงสาวฟังจบ เธอเงยหน้า แสยะยิ้มให้กับชายหนุ่ม รอยยิ้มที่มีเลศนัยของเธอ ทำให้ทักรู้สึกกังวล และน่ากลัว ยิ่งนัก

"พี่ทักคะ พี่คิดว่าแอนโง่ หรือคะ เหตุผลของผู้ชายเจ้าชูมักมากในกาม ผู้ชายทรยศ

พี่หักหลังฆ่าแอนทั้งเป็น แล้วพี่ยังจะบอกให้แอน เข้าใจเหตุผลของพี่อีก แอนไม่ใช่ของตาย พอเถอะพี่ทัก กลับไปดูแลผู้หญิงของพี่เถอะ แอนขออยู่คนเดียวยังจะดีสะกว่า ถ้าจะต้องให้ทนอยู่กับคนหลายใจผู้ชายเห็นแก่ตัวแบบพี่"

"แอน พี่รู้ว่ายังไงแอนก็ไม่ให้อภัยพี่ และพี่รู้ว่าแอน เจ็บปวด พี่รู้ว่าพี่ผิด แต่พี่มีเหตุผลของพี่ มันยังไม่ถึงเวลาที่จะบอกเรื่องนี้กับใครได้ พี่ขอโทษ จริงๆ"

มัน เหมือนมีภูเขาลูกใหญ่ทับอยู่บนอกของชายหนุ่ม

ดวงตาคมเข้มคู่นี้ เริ่มมีน้ำใสไหลรินออกมาอย่างไม่รู้ตัว และแล้วชายหนุ่มจึงหันหลังเพื่อหลบเลี่ยงความอ่อนแอของลูกผู้ชาย ...

"แอนอยากรู้ว่าเหตุผลของพี่มันสำคัญมากขนาดนั้นเลยเหรอ มันต้องมากแค่ไหน ...จนสามารถทำให้ความสำคัญของความรักเราไม่เหลือค่าอะไรเลยงั้นเหรอคะใช่ไหม...

สำหรับแอนแล้ว ความรัก ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอันใด แอนจะไม่มีวันทำร้ายคนรักหรือ ความรักของเรา... แต่พี่ทัก กลับทำลายความรักของเรา ทำลายทุกอย่าง ทำลายทุกความรู้สึกดีๆ ที่เราเคยมีต่อกัน พี่ทำได้ยังไง...พี่ทัก หรือแอนยังดีไม่พอ...ตอบแอนสิคะ "

หญิงสาวเสียงสั่นเครือ น้ำตาเจ้ากรรมมันไหลพรั่งพรูออกมา ความเข้มแข็งหมดลง

ชายหนุ่มรีบโผเข้ามากอดหญิงสาว

แอนไม่ขัดเขินแต่ประการใด หญิงสาวซบหน้าลงที่แผ่นอกผึ่งผาย เพื่อค้นหาไออุ่น จากชายคนรัก

ชายหนุ่มโอบกอดหญิงสาวไว้ในอ้อมกอด ร่างหญิงสาวสั่นสะท้านด้วยแรงสะอื้น

ชายหนุ่มไม่เคยเห็นภรรยาร้องไห้หนักเช่นนี้มาก่อน ตั้งแต่เขาทั้งสองอยู่กินกันมา

ก็ประมาณ5ปีแล้ว ทั้งคู่ไม่เคยทะเลาะเบาะแว้งกันถึงขนาด ร้องไห้ จะมีแค่บางครั้งบางคราว ที่แง่งอนกันตามประสาคนรักทั่วไป

ทั้งสองได้จดทะเบียนสมรสกันอย่างเงียบๆ ไม่มี การจัดพิธีงานแต่งใดๆทั้งสิ้น พวกเขาเชื่อว่า ความรักมันขึ้นอยู่ที่คนสองคน ...

ทักรู้สึกสำนึกผิดอย่างมาก เจ็บปวดร้าวรวนหัวใจเหลือเกิน...ที่ทำให้หญิงสาวคนรักต้องเจ็บปวดได้ถึงเพียงนี้...

เขาดึงหญิงสาวที่บริสุทธิ์ เข้ามาร่วมรับชะตากรรม ในเกมส์ ที่เขากำลังสร้างขึ้นมา...มันคือหมากเกมส์ชีวิต..

เขาบรรจงจูบลงที่หน้าผากโหนกนูนสวยและ ดวงตาที่เปียกปอนของหญิงสาว อย่างทะนุถนอม

"ร้องเถอะที่รัก..ร้องไห้ันออกมาให้หมด ...พี่รู้ว่าแอนเจ็บปวด พี่ก็รู้สึกไม่ต่างไปจากแอน พี่ผิดเอง พี่ขอโทษนะครับ"

ก่อนจะจากไป ทักได้บอกกับภรรยาว่า

"เมื่อทุกอย่างมันคลี่คลาย เมื่อทุกอย่างมันจบลง พี่จะกลับมาพร้อมกับความจริงที่พี่จะอธิบายให้แอนเข้าใจ.ทุกอย่างที่แอนเห็นมันเป็นแค่เกมส์ ที่พี่ต้องสะสางบางสิ่งที่ยังค้างคา...

รอพี่นะ แล้วพี่จะกลับมา พี่รักแอนคนเดียวเสมอ และรักไม่เคยเปลี่ยน จำไว้นะที่รัก"

..เมื่อร่างกำยำของชายหนุ่มจากไป ... ทิ้งไว้เพียง ประโยคที่ทำให้หญิงสาวยังคงคุ่นคิด งุนงง อะไรคือเหตุผล...เกมส์อะไร ทำไมเขาต้องทำแบบนี้นะ! หญิงสาวครุ่นคิดคำพูดเดิมๆเหล่านั้นวนไปมาภายในใจก่อนหญิงสาวทรุดเข่านั่งลงกับพื้น เหมือนคนที่กำลังหมดแรง

สายชลย่อตัวนั่งลงข้างๆกายของเพื่อนสาว พร้อมกับเอื้อมมืออีกข้างไปโอบที่แผ่นหลัง และปลอบประโลมอยู่ไม่ห่าง

แอนเอ่ยเสียงสั่นเครือ พร้อมสะอื้น เธอเล่าให้สายชลฟัง เพียงบางช่วงบางตอน เรื่องระหว่างเธอกับสามี

" แอน เราเข้าใจความรู้สึกแอนนะ เราเชื่อว่า สักวัน เรื่องทั้งหมดจะกระจ่าง ชลเชื่อว่าพี่ทัก มีเหตุผลบางอย่างที่ยังบอกแอนไม่ได้

แต่สิ่งที่สัมผัสได้คือ ความรักและความห่วงใย..พี่ทักรักแอนนะ เชื่อเราเหอะ พี่ทักแกจะต้องกลับมาหาแอนแน่นนอน อย่าคิดมากเลยนะ..เชื่อมั่นในตัวพี่ทัก นะแอน นะ"

สายชลเธอพยายามพูดปลอบให้กำลังใจเพื่อนสาวอยู่นานหลายนาทีพอสมควร

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***