ตอนที่3

"ขอบใจนะเพื่อน"

แอนกล่าวขอบ อก ขอบใจ สายชล

ทั้งสองเดินไปเกาะที่หน้าประตูรั้วบ้านเธอมองเข้าไปข้างใน

"สายชลนี่มันรถพี่ทักนี่"

เธอพูดลอย ๆ กับเพื่อน พร้อมคิดในใจ

"ผู้ชายมักมาก สักวันเถอะแล้วคุณจะรู้สึก...หึ "

แอนจ้องมองเข้าไปข้างในบ้านด้วยแววตาที่แข็งกระด้าง เธอกัดฟันแน่น ดุจดั่งคนที่อยู่ในอารมณ์เคียดแค้นยิ่งนัก

สายชล พูดเบาๆ

"แอนเธออยากกลัวในสิ่งที่จะเกิดขึ้นเข้มแข็งนะเพื่อน"

แอนพยักหน้าตอบรับ

ทั้งสองจึงตัดสินใจกดกริ่งประตูหน้าบ้าน และแล้วก็มีหญิงสาวซึ่งเป็นเจ้าของบ้านออกมาพร้อมกับสาวเท้าก้าวเดินเข้ามาหาแอนและสายชลยังเบื้องหน้า

" สวัสดีค่ะ มาหาใครคะ"

หญิงสาวร่างเล็กกะทัดรัดถามด้วยน้ำเสียงกึ่งสงสัย

สายชลรีบตอบขึ้นทันที

"คุณคะคุณคือเจ้าของบ้านหลังนี้หรือเปล่า"

"ใช่ค่ะฉันชื่อเกตุเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้เองไม่ทราบว่าคุณทั้งสองมีธุระอะไรกับดิฉันหรือเปล่า"

แอนและสายชลมองหน้ากันก่อนที่แอนจะพูดขึ้นว่า

"ขอโทษนะคะคือดิฉันเห็นรถของสามีดิฉันจอดอยู่ข้างในเลยเข้ามาดูค่ะ"

เกตุเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้นทำให้เธอถึงกับมึนงงพร้อมกับหันหลังไปมองรถเก๋งคันงามที่จอดอยู่พร้อมกับชี้นิ้วไปที่รถคันนั้น เพื่อให้แน่ใจ

"คุณหมายถึงรถคันนี้หรือเปล่าคะ"

เกตุถาม

"ใช่ค่ะรถคันนี้มันเป็นรถของสามีดิฉันเองซึ่งฉันเป็นคนซื้อให้เขาขับ"

แอนรีบตอบทันทีโดยสังเกตเห็นดวงตาและสีหน้าของเกดซีดเผือก ก่อนที่หญิงสาวจะพูดอะไรกันมากกว่านี้ทันทีทันใดนั้น

"เกตุครับคุณคุยกับใครอยู่หรือครับ"

ทักเดินออกมาพร้อมกับร้องถามหญิงสาวโดยที่ยังไม่ทันสังเกตว่าสองสาวที่ยืนอยู่ข้างนอกนั้นคือแอนและสายชลนั่นเอง

เมื่อทักเงยหน้าขึ้นมองทักถึงกับชะงักตกใจเหงื่อแตกซิบๆ ทำอะไรไม่ถูก เขายืนอยู่กับที่พร้อมกับพูดเสียง ตะกุกตะกักขึ้นว่า

"อ้าวแอน คุณมาได้อย่างไร"

"แอนก็ขับรถมานี่ไงคะ นี่หรือคือที่ทำงานของพี่ทัก"

แอนจ้องหน้าทักพร้อมถาม

"แอนพี่ว่าแอนกลับไปบ้านก่อนเดี๋ยวพี่ตามไปขอร้องกลับบ้านก่อนนะ"

ทักพยายามพูดเกลี้ยกล่อมให้ภรรยาสาวใจเย็น เพื่อหลีกเลี่ยงเพราะไม่อยากเกิดการปะทะคารมณ์จนเสียเรื่อง

"พี่ทักช่วยบอกแอนหน่อยได้ไหมว่าผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆพี่เธอคือใคร...แล้วแอนจะไป"

ทันทีทันใดนั้น เกดก็พูดสวนขึ้นมา

"ฉันคือเมียพี่ทักเราคบกันมาเกือบปีแล้วที่สำคัญพี่ทักก็มาอยู่กับเกตุที่นี่เป็นประจำเกตุก็เป็นเมียพี่ทักเหมือนกัน"

เกตพูดพร้อม กับเอามือไปเกาะเเขนชายหนุ่มไว้แน่น ก่อนเกดจะหันไปถามทัก

"พี่ทักนี่มันอะไรกันคะบอกเกดมาเดี๋ยวนี้ ก็ไหนว่าพี่ทักเลิกกับเมียพี่แล้วนี่มันอะไรกันทำไมผู้หญิงคนนี้บอกกับเกดว่า พี่ทักคือสามีของหล่อน พี่ทักบอกเกด มาตามตรงเลยนะ"

เกตพูดเสียงแหลมเค้นเอาความจริงทันที

ทักไม่ตอบ ทำได้เพียงบอกแอนให้กลับบ้าน แอนมองหน้าทัก ทุกอย่างดูเย็นชา ไม่แสดงปฎิกริยาใดๆ ออกมาทั้งสิ้น

ทัก มีสีหน้าชักหน้าไม่ถึงหลัง จะเอายังไง จะเลือกไปกับแอนหรือจะอยู่กับเกตุตามแผนที่วางไว้..

และแล้ว... ทักเลือกที่จะจูงมือเกตุกลับเข้าไปในบ้านทันที ปล่อยให้เแอนและสายชล ยืนอยู่หน้าบ้าน

"แอน เรากลับกันเถอะ พี่ทักคงไม่มีอะไรต้องเคลียร์กับแอนแล้วละ ทุกอย่างหลักฐานมันฟ้อง ว่าแต่แอน เธอไปพักกับฉันดีกว่านะ ที่บ้านยินดีต้อนรับแอนเสมอ ชลไม่อยากให้แอนอยู่ คนเดียว นะ นะ"

สายชลคะยั้นคะยอพร้อมกับโอบที่หัวไหล่แอน

แอนพยักหน้ารับ"ก็ดีเหมือนกัน...แอนจะไปอยู่กับสายชลขอบใจมากนะเพื่อนที่อยู่เคียงข้างเรา แต่เดี๋ยวเราแวะไปเก็บเสื้อผ้าของใช้ที่จำเป็นก่อนนะ"

"ได้เลยเดี๋ยวเราไปเก็บตอนนี้เลย"

สองสาวเดินไปขึ้นรถแล้วขับออกไป

แอนกลับไปบ้าน ด้วยอาการเศร้าสร้อยและมีสีหน้าหนักใจอยู่ภายในรถเบาะข้างๆสายชล

ส่วนทักกับเกตุเมื่อเข้าไปในบ้านทั้งสองได้เคียร์ปัญหาปรับความเข้าใจกันจนกระทั่งฝ่ายหญิงเค้นคำหาความ

"พี่ทัก บอกเกตุมาเดี๋ยวนี้เลยนะ ว่ามันยังไงกัน อย่าโกหกเกตุนะ "

ทักยังคงนิ่ง ไม่มีคำตอบใดๆ ทำให้เกตคลั่งเหมือนคนบ้าหญิงสาวกรีดร้องโวยวายเสียงดังพร้อมกับกำกำปั้นทุบลงที่หัวไหล่ และแผ่นหลังของชายหนุ่ม

ทัก ได้แต่ยืนดูพฤติกรรมก้าวร้าวโทสะของเกตุ ด้วยแววตาเคร่งขรึม

"พอเกตุ หยุดเถอะ เกตุพี่ขอโทษ เกตุฟังนะที่รัก พี่รักแค่เกตุเพียงคนเดียวเท่านั้นนะครับ พี่บอกกับเกตแล้วไง ว่าผู้หญิงคนนั้นเขาไม่ยอมปล่อยพี่ พี่ก็บอกเลิกไปตั้งหลายครั้งแล้วเชื่อพี่เถอะ แล้วพี่จะรีบๆไปเคลียร์ให้ทุกอย่างมันจบให้ไวที่สุด...เกตุให้โอกาสพี่นะครับ.."

ชายหนุ่มพูดพร้อมกับยกมือทั้งสองข้างของหญิงสาว ขึ้นมากุมไว้ที่หน้าอกผึ่งผาย...ของตน แล้วดึงร่างบางๆเอวคอดเข้ามาแนบกาย ชายหนุ่มโอบกอดหญิงสาวไว้ในอ้อมแขนแน่น...

ซึ่งทำให้เกตุค่อยๆมีอารมณ์เย็นลง

"เกตให้อภัยพี่ก็ได้ แต่พี่ต้องไปเคลียร์ให้รู้เรื่อง แล้วเราจะได้อยู่อย่างเปิดเผยสีที เกตุอยากไปไหว้พ่อ แม่พี่ทัก พี่ทักต้องพาเกตไป ถ้าไม่อย่างงั้นเกตุจะไม่ยอมนะคะ ..."

อารมณ์โกรธ เกรี้ยวกราดของหญิงสาวเมื่อสักครู่นั้นได้หายไป และเริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงออดอ้อนเข้ามาแทน

ทักจุมพิตที่แก้มทั้งสองข้างของหญิงสาว

"ขอบใจเกตุที่ให้โอกาสพี่ พี่สัญญาพี่จะทำตามใจเกตุทุกอย่างรอพี่ก่อนนะ หลังจากที่เคลียร์เรื่องของพี่กับแอนจบพี่จะรีบกลับมาหานะคนดีของพี่"

ทักหยอดคำหวาน ทำให้หัวใจหญิงสาวแทบละลายในอ้อมกอดของเขา

เช้ามืดของวันใหม่ ดวงอาทิตย์ยังไม่สาดแสง สุริยา ทักได้ขับรถออกไปอย่างรีบร้อน พอมาถึงบ้านหลังนี้ ที่ตนเคยอยู่กับแอนนี่แฟนสาวคนรัก

ชายหนุ่มรีบกระโจนลงจากรถ แล้ววิ่งปรี่เข้าไปภายในบ้าน พร้อมกับตะโกนเรียกภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายอย่างแอน

"แอน แอนอยู่หรือเปล่า แอน"

สิ้นเสียงตะโกน บ้านดูเงียบๆ ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ ทั้งสิ้น เขาจึงรีบเข้าไปเปิดประตูห้องนอน ก็ต้องพบแต่กับความว่างเปล่า

ทักรีบเปิดดูตู้เสื้อ ด้วยความร้อนรน เขาตกตะลึงเล็กน้อย เพราะกระเป๋าสีดำใบใหญ่นั้นหายไป พร้อมกับข้าวของเครื่องใช้จำเป็นของแอนนั้นหายไปจนเกือบจะทั้งหมด ทิ้งไว้แต่เพียงรูปภาพ ภาพคู่ของแอนกับทัก ถ่ายคู่กันในวันที่ทั้งสองแต่งงานกัน...

มันช่างเป็นภาพ ที่สวย และงดงามสียเหลือเกินแอนวางมันไว้บนที่นอน ก่อนจะเดินจากไป

"เฮ้อ!!!"

ทักถอนหายใจหนักหน่วงพร้อมความเจ็บปวดภายในใจ

ทักเดินเข้าไปนั่งที่ขอบระเบียง สายตากวาดมองไปรอบๆ ทุกสิ่งทุกอย่างยังคงเงียบสงบ...

เวลานี้ฟ้าเริ่มจะสางแล้ว ชายหนุ่ม

ยกฝ่ามือทั้งสองข้างลูบเบาๆลงบนใบหน้าอันหล่อเหลา

" เฮ้อ! แอนพี่ขอโทษ พี่จำเป็นต้องทำแบนี้"

ชายหนุ่มบ่นพึมพำ กับตัวเอง

พร้อมกับจุดบุหรี่ สูดเข้าปอดลึกๆ เขาพ่นควันบุหรี่เทาๆให้ลอยล่องไปในอากาศ เขาคิดว่าแอนต้องไปพักอยู่ ที่บ้านสายชลอย่างแน่นอน

เขาพยายามกดโทรศัพท์ โทรหาแอน อยู่หลายต่อหลายครั้ง แต่ เธอก็ไม่รับสายเขาเลย

ชายหนุ่มรู้สึกกระวนกระวายใจยิ่งนัก

เขาไม่รอช้า รีบวิ่งขึ้นรถ แล้วขับออกไปอย่างรวดเร็วด้วยความมุ่งมั่น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***